Vertrouwen in uw medemens

Daar heb ik reeds lang een probleem mee.Als ik nieuwe

mensen ontmoet ben ik waakzaam, niet argwanend ,maar

op mijn tellen passend.Ik ben er  sinds lang van overtuigd

dat er mensen zijn,boven ons,die beter voorzien zijn van

informatie,beter verbanden kunnen leggen,verder kun-

nen kijken dan ik het kan.Zij zullen zorgen dat uw nietig

figuurtje binnen hun denkkader past en hun voordeel

brengt.Het is aan mij om  aan deze visie te ontsnappen.

Daarom doe ik aan niks mee,behalve aan die zaken die

ik totaal kan overzien.Wanneer een talentvolle spreker

wervende ideeën heeft,geeft dat alertheid bij mij.

Wat zijn de drijfveren van die man?Wat is zijn doel?

Waar pas ik in?Kan ik erop tijd uit?Ik teken geen peti-

ties,doe niet mee aan protesten ,betogingen,vakbondsac-

ties,enz.Ik moet gans het plaatje overzien.Mijn enige

vorm van actie ,met de hulp van anderen,was het organis-

ren van een staking om een vervangslesgever te kun-

nen krijgen,voor een leraar die ziek was.Na een dag sta-

king,stemde de directie er mee in een plaatsvervanger te

benoemen.

Moesten alle mensen die regel hebben aangenomen,dan

zou er geen WO2 bestaan hebben of geen Oktoberrevo-

lutie.Geen leiders zoals Hitler of Lenin,welke opge-

duwd werden door hun eigen volk.

Ik denk hierbij aan de uitspraak van Hanfstaengl aan

Rauschning in 1933:"Wij kunnen reedss veel bereiken

door de passie van fanatiekelingen uittebuiten".

Een mens moet zich nooit ten volle geven aan een ander,

behalve aan die ene Ander.Ik denk hierbij aan de priester-

wijding ,aan de 'prosternatie' die een priester doet

voor zijn bisschop.De houding ,plat op de grond liggend,

het gezicht naar de grond gekeerd is een aanfluiting  van

al het bovenstaande.

08-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman

De juiste houding is geknield, steunend op de rechter-

knie, kijkend in elkaars ogen, spiritueel meegaand tot

op zekere hoogte en gereed om op te stappen wanneer 

je niet akkoord bent.

Een derde ontmoeting met een jezuïet

Tijdens een maaltijd in de school van mijn vrouwzat ik

naast iemand die jezuïet geweest was of daarvoor gestu-

deerd had . Ik vertelde hem het één en ander van mijn 

mystieke ontmoeting. Ik zag daar een vingerwijzing van

God in,dat ik meer mijn medemens moest vertrouwen,

dat was voor mij een evidentie.Tot mijn verbazing ging

hij daar niet op in,zijn interpretatie was:"(Heb) ver-

trouwen (in Mij)".

Dat bracht mij op een totaal ander spoor.Na enig denk-

werk,kwam ik tot het volgende.

"Wanneer u doet wat u moet doen,maak u dan geen

zorgen.Ik doe wel de rest,in de mate van het mogelijke".

Concreet voorbeen.Wanneer mijn kind 's nachts, met

de scouts,een nachtspel moet uitvoeren ,zorg ik dat zij

een lamp bij heeft,zeg ik dat zij aan de linkerkant van de

baan moet lopen,op één lijn achter de andere aanloopt en

een signalisatievest moet dragen. Tot daar mijn zorg, 

voor de rest zorgt God. Maar daar is nog een restzin:

" in de mate van het mogelijk". Daar schuilt het addertje

onder het gras en dit belet mij om de bescherming totaal te

zien.God zegt: "Ik beloof iets voor u te doen,  als de fysieke

schepping het toelaat,de persoon (met vrije wil) in de

naderde wagen geen moordplannen heeft en iemand

wil aanrijden .Ik ,God, kan geen mirakel doen,wel een

wonder waarin u gelooft of niet".

09-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman

Een wonder is de spleet in de Schepping waar God

zijn onzichtbare Hand kan doorsteken en de dingen

kan manipuleren op een wijze dat wij het niet bevroe-

den.Het laatste stukje brengt alles weer op zijn plaats.U staat

onder bescherming, maar u kunt evengoed aangereden

worden.

In een aanrijding kunt u nog het werk van God zien,Hij

wilde wel maar kon het niet.

Verdere vragen

-Was het God wel of een inzicht vanuit het collectieve

onbewuste?

Ik verwijs naar de boekbespreking Antwoord op  Job van

Jung. Hij schrijft ook dat je geen enkel criterium hebt

om een onderscheiding te maken tussen een onbewuste,

zelf gemaakte inhoud en een inwerking van God.

Hier zijn wij vrij om ervan te maken wat wij willen.God

dringt zich niet op,maar biedt zich aan.

-Indien het werkelijk God was waarom zegt Hij zo wei-

nig.

De reden is simpel.Ik sta nogal op mijn zelfstandigheid,

ik wens  het allemaal zelf uit zoeken .God redeneerde:

"Van Mij zal hij het moeilijk aanvaarden,hij is slim ge-

noeg om zelf te ontdekken en finaal ,wanneer hij de

boodschap vindt, zal hij deze uitleg in zichzelf veranke-

ren".

-Heeft deze 'brandende struik' uw leven beïnvloed?

Ja, ik heb er een bevestiging in gezien van Gods aanwe-

09-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman

zigheid.Ik kwam op een punt te staan dat ik geen religi-

euze boeken meer nodig had.Ik wist, dat was mij vol-

doende.Die zekerheid heeft mij, tot op de dag van van-

daag , niet in de steek gelaten.

-Heeft u God niet gekwetst in het afwijzen van zijn po-

ging tot toenadering?Ik heb mij de vraag dikwijls ge-

steld. Gesteld dat God een dialoog wilde aanvatten en

een mystieke ervaring koos als toenadering, moet Hij dan

niet verbaast hebben opgekeken wanneer ik de deur voor

Zijn neus dichtsmeet uit angst voor wat komen ging.Wat

was er met mij gebeurd indien ik op Zijn uitnodiging was

ingegaan?

Een vierde ontmoeting met een jezuïet

Het Davidsfonds had een cursus Mystiek ,gegeven door

prof.Herwig Arts,lopen in Oudenaarde.Die lessenreeks

heb ik gevolgd maar ik ben er niet veel wijzer uit gewor-

den.Het boek van Greely en anderen , hadden mij goed inge-

licht.Volgens Arts moet men de mystieke ervaringen niet

openbaar maken en zijn zij altijd conform aan de beslui-

ten van de katholieke kerk.Ik heb daar zo mijn twijfels

over.Als alles zo conform is, waarom dan schrik hebben

om te publiceren?Maar dat terzijde gelaten, het volgen-

de punt is interessanter.

Hij schrijft in zijn boek Het Verschijnsel Religie op

blz.137,in verband met het lijden:"Alleen het onvermij-

delijke lijden moet hij aanvaarden als een kruis,dat hem

overigens nooit toevallig op de schouders werd gelegd".

Dat vind ik sterk belegen theologie, dat gelooft geen en-

10-09-2014 om 12:01 geschreven door Ernst Newman

kel modern mens.Het aanvaarden , met gelatenheid, van

het kruis, daar trapt geen mens meer in.

Mag de mens dan niet opstandig zijn?Moet hij alles op

zich laten afkomen?Waar zijn zijn rechten,belooft door

het natuurrecht?Stel u het volgende voor.

Een aardbeving doet een gebouw instorten.Een meisje

raakt gekneld tussen de betonblokken , ze is geimmobili-

seerd aan armen en benen. Ze leeft,kan vrij ademen,zich

goed bewust van haar toestand. De dag gaat voorbij, de

honger knaagt.Roepen heeft geen zin. Ze krijgt geen ant-

woord. Bidden heeft geen zin, ze krijgt geen antwoord.

Er is een totale stilte rond haar.Ze voelt zich verlaten.

Ze heeft dorst, ze wil haar eigen urine opdrinken

doch dit lukt haar niet.Ze kan haar hoofd bewegen  dit is

alles.Ze weet dat zij zonder vocht het een paar dagen kan

uithouden.Het begint te regenen, onder haar hoofd vormt

zich een plas,daar kan ze zich aan laven.Ze beseft dat

haar doodstrijd een paar dagen kan gerokken worden.Ze

houdt het enkele dagen vol, haar nieren blokkeren, raakt

in coma en sterft.

Mag een mens die dit meemaakt,  niet vloeken van de

pijn?Wat is haar schuld aan dit ganse gebeuren?Mag hij

(zij), wat hem (haar) overkomt, niet aanvaarden?Zal God,

zo een persoon, zijn opstandigheid aanrekenen?Is God dan

zo grillig?Ik heb een ander beeld van God!

Een eigen Godsbeeld

Waarom heeft God de aarde geschapen?

In de lagere school leerde men dat God de eenzaamheid

wilde ontvluchten en daarom de mens schiep.Een andere

reden is schepping tot zijn eigen glorie, wat dicht in de

12-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman

buurt komt van scheppen uit grilligheid.

Ik zie God als Creator, als ultieme Kunstenaar, volledig

opgaand in zijn Schepping, niet belemmerd door materië-

le beslommeringen en vrij denkend.

Voorafgaandelijk aan de eigenlijke schepping is alles

mogelijk.Vergelijk het met onze 'brainstorming'. Alle

remmen los, alle mogelijke problemen en oplossingen

kunnen wij bedenken.Totaal imaginair kunnen wij een

schepping benaderen.Duizend variaties kunnen wij uit

onze duim zuigen,wij zijn door niks gebonden.

Totdat wij inzoomen op een welbepaalde , specifieke op-

lossing.Van dan af zijn wij gebonden.Aan de causaliteit

van het geschapene, de oervorm en de finaliteit van waar

wij naartoe willen.Staat ons nog te bepalen hoe wij die

finaliteit willen bereiken , met welk mechanisme.

Dit idee ontstond uit de veronderstelling dat God één is

en slechts één.Wanneer God zich engageert is geen te-

rugweg mogelijk.Er kan geen tweede God zijn achter de

Schepping,om vandaar uit te besturen.Het is het één of

het ander.Men kan van geen twee walletjes eten. Dit is 

Gods uniciteit.

Is er slechts één schepping mogelijk?De huidige , de

beste?

Er zijn veel scheppingen mogelijk, afhankelijk van het

mechanisme welke van de oervorm naar de eindvorm

gaat.Hier heeft  God een steek laten vallen in Zijn god-

delijk breiwerk.

Hij wilde een Schepping die Hem kon verrassen.Een

Schepping die verliep zoals Hij het kon voorspellen, zin-

de Hem niet.God heeft zich laten meeslepen door de

 roes van de Cratie.Van de voorvorm van de Creatie,

13-09-2014 om 00:00 geschreven door Ernst Newman