Genoeg 'wiskunde', terug naar God die een risico neemt.

Hij koos voor het evolutieprincipe.Vooruitgang door te

tasten en te proberen, volgens de wet der sterkste.Wat de

uitkomst is van deze evolutie is zelfs voor God een raad-

sel en daar was het Hem om te doen.

In de schepping moet vooreerst alles aanwezig zijn om

het latere leven toe te laten, in voldoende mate, niet enkel

om het begin toe te laten maar ook alle opeenvolgende

generaties.Dit alleen slaat mij met verbazing

Stel u een ogenblik voor dat u 100 miljoen jaar terug

gaat in de tijd.U ziet de aarde met een minimum aan

planten en dieren, primitief maar levendig.Stel nu die-

zelfde plek voor in deze tijd,met zijn auto's,vliegtuigen,

ijzer, plastic, aardolie,gas, energie, enz.

Onvoorstelbaar,de mensenmassa groeit aan en steeds is

daar de invulling van de behoeftes.Men zou eens een

breuk verwachten,een kink in de kabel van zo een com-

plex geheel.Maar nee, de Schepping voorziet steeds een

oplossing.

Rest dan nog de finaliteit, waar de atheïsten zo over

struikelen.Ik bedoel hier een open finaliteit, één die het

ongewisse toelaat, het toeval. Niet de gesloten finaliteit

waarlangs alles moet langs komen.God wenst niet uit te

komen op een parcours dat Hij al kent.God laat het toe-

val een rol spelen lang voor de komst van de mens en ge-

niet ervan.

Dit is Zijn doel.Er van genieten,verrast worden door

het samenspel van drie factoren die de Schepping be-

heersen.Zijn Rede (de  voorzienigheid), Zijn Grillig-

heid (de onzekerheid) en zijn Tijd, noodzakelijk om

de Rede en de Grilligheid te doen versmelten.

Gods fout is, het evolutiesysteem te hebben gekozen en