De levenswandel van een Fiat 500. Welkom aan de bezoekers van Nobi's Cinquecento.
Op deze pagina zul je het wel en wee kunnen volgen van een kleine rode Fiat 500.
Door op de begeleidende foto's te klikken kom je in diverse fotoalbums terecht.
24-10-2010
Lac de Madine (F) 2010
Na een jaartje te hebben gepast voor deze prachtige meeting in Noord-Frankrijk, besloten we om van 11 tot en met 13 juni 2010 terug af te zakken naar ons plaatsje op de heuvel langs de oever van het Lac de Madine. Door de aankoop van een camperbus (oktober 2009) werd de reisformule lichtjes aangepast. In plaats van de slordige 330 kilometer met ons klein rood Fiatje af te haspelen kozen we om hem op de ambulance te zetten en moest zijn grotere groene neef het sjouwwerk maar uitvoeren. Meteen hadden we dan ook ons bedje bij en mocht de iglotent naar het museum verdwijnen. De buren Sandra en Jozef, die duidelijk meer verlof hebben dan de gewone werkmens , waren enkele dagen vroeger reeds richting Metz getrokken met de Estafette en konden dus bijgevolg onze vaste stek reserveren. De belangstelling was dit jaar ook weer enorm. Dit succesverhaal blijft van jaar tot jaar verder groeien. Gelukkig is het domein rond het meer ook zo uitgestrekt. Van de weersomstandigheden hadden we dit jaar zeker niet te klagen. Een kleine fractie van de aanwezig pareltjes werd, door ons, op de gevoelige plaat vastgelegd (klik op bijgevoegd foto voor de bewijzen). Ook de populariteit van ons bolleke is nog niet verminderd. Toch misschien eens overwegen om voor elke foto die van ons troetelkind genomen wordt een kleine bijdrage te vragen . Zo moesten we een ganse franse familie echt teleurstellen door hen mede te delen dat bolleke niet te koop is. En nog bleef vader nog aandringen: "Eh bien. Tu n'a pas un autre?" Zondag in de late namiddag kwam de lichtgrijze Simca, verdiend en met glans, als winnaar uit het concours d'elegance. Net vóór de grote uittocht van de enkele duizenden oldies die plots allemaal tegelijk hun thuishaven willen opzoeken, samen met Jozef ons bolleke goed vastgesjord op de aanhangwagen, en dan de pist in. Ik moet natuurlijk niet vertellen dat Sandra & Jozef nog van de bijlange niet naar huis keerden omdat ... zie hoger. De duisternis was reeds ingevallen toen we in de heimat arriveerden, en minuten later bleek het dat we enorm geluk hadden gekend. De 500 stond nog maar pas met de vier wielen op de begane grond en de dubbelasser moest nog in de stalling geduwd worden. Tijdens dit maneuver viel er gewoon een wiel, van de remorque, in de struiken. Diagnose: beide wiellagers stukgedraaid. Uit nazicht van de andere lagers zou blijken dat ze allemaal hun beste tijd gekend hadden en werden ze ineens alle acht vervangen. Eind goed, al goed pffff!!!
Wensen ook nog te vermelden dat op 21 mei 2010, de vrijdag vóór Pasen, de laatste onderdelen werden aangekocht teneinde de Abarth-motor af te werken en te laten plaatsen. De verwachte 30 PK komen dichterbij...
24-10-2010 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op 20 juni 2010, voor de negende keer reeds, bliezen de oldtimers verzamelen te Kontich op het Sint-Martinusplein. En ook dit jaar waren we weer van de partij, samen met onze vrienden Sandra & Jozef en ook met collega David, Wendy en dochter Mirthe die speciaal voor deze gelegenheid het verre Koersel achter zich hadden gelaten. Voor de verandering reden Sandra & Jozef dit jaar niet met hun Renault Estafette, maar wel met hun tweede juweeltje: de Renault R4. Voor David & Wendy is het een ander verhaal: ter gelegenheid van hun trouw werden ze indertijd rondgereden in een kleine rode Fiat 500 als bruidswagen. Na de geboorte van hun dochter Mirthe en wanneer deze baby eerst een kleuter en dan stillaan een grote meid begon te worden en ze de trouwfoto's en gelijkaardige film te zien kreeg, was ze gewoon verknocht aan het kleine rode bolletje, zodanig dat vader David zelf een 500 besloot aan te schaffen. Omdat de oorspronkelijke kleur niet was wat het moest zijn werd de Fiat, op vraag van dochterlief, speciaal in een felrode kleur herspoten. De uitgestippelde rondrit van deze editie was voor ons niet zo spectaculair als anders. En wel omdat ze zich grotendeels afspeelde in onze achtertuin en het parcours voor ons dus geen verrassingen in petto had. Voor de rest was alles echter weer tot in de puntjes geregeld met een grote surplus er boven op: de volledige toer stond, op kaart, weergegeven op de site van de VANK-rally. Dit maakte dat het een makkie was om de rit over te zetten op GPS (kwestie van niet verloren te rijden in onze achtertuin hé). Vertrekplaats zoals steeds Kontich-centrum en dan via de Groeningenlei; de Doornstraat; over de Campus van de U.I.A. en rond Fort VI, tot aan het park Den Brandt. Dan door de tunnel onder de A12 over het Valaar naar Hoboken alwaar er een rondje werd gereden in de omgeving van de Kioskplaats. Voordien moesten we ook al een vraag beantwoorden op de begraafplaats van het Schoonselhof. Ook in het Heemmuseum aan de Broydenborglaan (vroegere Medisch Centrum) moesten enkele vragen en opdrachten opgelost/uitgevoerd worden en werd er ook een bezoek gebracht aan een restaurateur van oude wagens diens werkplaats verstopt zit achter zijn woning aan de Van Amstelstraat. Langs de oude scheepswerven van Cockerill en via de site van Umicore ging het dan richting Hemiksem en zo naar Schelle en Niel. In taverne "d'Aa Statie" hielden we een pitstop. Na een droogje en een natje en onder goedkeurend oog van de waard, werden de motoren opnieuw gestart om het laatste deel van onze rit af te haspelen over volgend traject: Matenstaat - Pierstraat - 's Herenbaan en dan richting Aarstelaar. Langs de oever naar de Keizershoek en dan de groene omgeving in van de Moorstraat. Via rijksweg N1 kwamen we terug in het centrum van Kontich en was de cirkel rond. Zoals gebruikelijk moesten er nog vragen opgelost worden in de winkelstraten van Kontich zelf. En zoals gewoonlijk hadden wij daar te weinig tijd voor, zodanig dat ons antwoordformulier weer eens ergens in een vuilnisbak belandde. Niet getreurd echter: we hadden ons weer eens goed geamuseerd en zoals David instemmend knikte en zei: "Dit is voor herhaling vatbaar.", en toen met zijn drie oogappels terug richting Limburg trok.
24-10-2010 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
, waren enkele dagen vroeger reeds richting Metz getrokken met de Estafette en konden dus bijgevolg onze vaste stek reserveren.
. Zo moesten we een ganse franse familie echt teleurstellen door hen mede te delen dat bolleke niet te koop is. En nog bleef vader nog aandringen: "Eh bien. Tu n'a pas un autre?" 
pffff!!!
