De levenswandel van een Fiat 500. Welkom aan de bezoekers van Nobi's Cinquecento.
Op deze pagina zul je het wel en wee kunnen volgen van een kleine rode Fiat 500.
Door op de begeleidende foto's te klikken kom je in diverse fotoalbums terecht.
05-06-2007
3° Smokkelroute
Voor zondag, 3 juni 2007, waren we ingeschreven om deel te nemen aan de 3° Smokkelroute (http://www.smokkelroute.tk/). Deze rit ingericht door de vier Fiat-fanaten, Walter, Fons, Patrick en Deborah, ging van start omstreeks 11 uur op de parking van Schrauwen Sanitair en Verwarming te Brasschaat, Kapelsesteenweg, 80. Rond 09.45 uur trokken we dus richting Brasschaat. Daar aangekomen kregen we een rallyplaat met startnummer 10. Dat zat dus snor. Als voormalig voetballer speelde ik liefst op de positie n° 10. Tegelijk kregen we ook een plastiek zak die goed gevuld was met 'smokkelwaar' (stopcontact met dimmer - baseballcap - zakmes - muismat - verschillende stylo's - speelkaarten - aansteker - twee t-shirts en een roadbook). Onmiddellijk konden we ons vergasten op koffie met koffiekoeken en dit naar believen. Ondertussen raakte de parking goed gevuld met deelnemers. Uiteindelijk zouden er 26 Fiats meerijden. Net vóór de gebruikelijke groepsfoto kwam de inrichter nog met een verrassing voor de pinnen. Twee jonge autoliefhebbers mochten elk een Fiat uitkiezen die zij 'de tofste' vonden. De eigenaars van die twee voertuigen werden dan beloond met een fles van anderhalve liter rode Bordeaux 'Barons de Rothschild 2003'. En jawel, het rugnummer 10 bracht blijkbaar geluk. Bedankt jongens en .... Proost!! Kort daarna werden de motoren gestart en kwamen de eerste bolides in beweging. Wijzelf zouden de ganse rit in het gezelschap blijven van de gele 500 cabrio van Marc De Herdt; de witte 500 L van Jacky De Metz en de okerrode 500 L van Karel Boonen. Eerst trokken we richting Kapellen en vervolgens passeerden we de Luithagen. Via de Noorderlaan ging het verder naar de Oosterweelsesteenweg en de gelijknamige brug. Net vóór het dorpje Oosterweel, waar spijtig genoeg alleen nog de kerk van terug te vinden is, sloegen we rechts de Kastelweg in. Het schoolvoorbeeld van wat een slechte weg is. Zo erg zelfs dat de onderdelen van onze 500 (slotje van het klapraampje) in het rond vlogen. Steeds dieper reden we het havengebied in. Via de Boudewijnbrug en de Scheldelaan trokken we verder richting Berendrecht en Zandvliet. Op de Brabantse Wal hielden we een eerste stop in café 'De Leeuw van Vlaanderen'. Na een natje en een droogje (het was ondertussen al namiddag geworden), trokken we verder door de landelijke gebieden, steeds flirtend met de grensscheiding tussen België en Nederland. Langs Kalmthout en vlakbij de grensovergang te Meer, ging het verder richting Wuustwezel. Op de Bredabaan werd er een tweede stop gehouden in taverne Wesalia. Het laatste deel van de etappe ging terug richting Kalmthout naar de terreinen van korfbalclub Fortunis. Daar waren de bbq-vuren reeds ontstoken en konden we ons te goed doen aan een kippenbout; een hamburger en een bbq-worst. Samen met de drie consumptiebonnen en de zak 'smokkelwaar' bleek 15 Euro inschrijving per persoon dus zeker niet overdreven. Na het eten werden nog vier deelnemers bedacht met een mooie prijs omdat zij de vijf vragen, die onderweg moesten opgelost worden, het beste beantwoord hadden. Iets voor 19 uur keerden we dan huiswaarts, zij het met een omweggetje langs de Kastelweg, om daar ons raamslotje effe op te halen. Niet dat zo'n slotje 100 Euro kost, maar wel omdat we ons 'bolleke', volgende weekend, in Frankrijk, niet 'open' willen laten overnachten. Nogmaals dank aan de inrichters en C-U next year!!
05-06-2007 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Het afgelopen weekend hebben we deelgenomen aan een meeting aan het Lac de Madine te Nonsard (Frankrijk). De afstand vanuit onze thuisbasis bedraagt zo'n slordige 330 kilometer. De laatse weken was onze Fiat reeds uitgebreid getest. Het moest en zou dus lukken. Donderdagavond hadden we onze 'rode broodtrommel' al volgepropt met alle zaken die we ginder nodig zouden hebben: een tent; een luchtmatras; twee stoelen; een tafeltje; twee slaapzakken; een reistas met kleding; twee hoofdkussens en de nodige proviand. Volgens onze buren, Jozef en Sandra, die deze meeting vorig jaar hadden meegedaan met hun Renault Estafette, maar nu ons niet konden vergezellen wegens werkverplichtingen, was dit laatste zeker een noodzakelijk ingredient. In de wijde omgeving van het recreatiedomein, wat Lac de Madine eigenlijk is,is er namelijk geen winkel te bespeuren. C'est la France, tu sais...! Om 15.00 uur vertrokken we in Hemiksem. Door een plotse plaag van de processierups in Aartselaar en wegenwerken in Schelle, hadden we de eerste twintig minuten zo'n 5 kilometer afgelegd. Tegen dit tempo zouden we 's anderendaags op de middag nog niet op onze bestemming zijn. Gelukkig ging het even beter ...., tot we in onze hoofdstad arriveerden. Daar zat het verkeer ook deftig in een knoop. Eens we het Vierarmenkruispunt gepasseerd waren ging het echt vlot. We hielden een snelheid aan van 100 kilometer per uur (op de snelheidmeter). Dit is ± 90 echte kilometers per uur. De vrachtwagens die we tegenkwamen moesten er in elk geval aan geloven. De zon werkte tot op dat ogenblik vlotjes mee. We reden met het kapje open. Dit was echter te vroeg victorie gekraaid. Plots vielen de eerste druppels. Gelukkig was er een kilometertje verder een afrit waar we van profiteerden om de kap te sluiten. Tegen 100 km per uur zo'n kap sluiten.... dat zou niet goed komen. De hemelsluizen werden massaal opengetrokken. De regenbui werd een ware storm inclusief donder & bliksem. De tempo moest noodgedwongen wat omlaag. In Wanlin lesten we de dorst van ons karretje. Net vóór Arlon (afrit 29) lieten we de autosnelweg voor wat hij was. Via N-wegen ging het richting Virton en zo Frankrijk binnen. Het viel op dat dit de juiste keuze was. Met een grote boog omzeilden we het onweer. Indien we hadden doorgereden tot Metz zouden we er zo goed niet vanaf gekomen zijn. Omstreeks 20.00 uur reden we het domein van Lac de Madine op. Onmiddellijk viel het op dat het hier om een wondermooi natuurgebied gaat, bestaande uit bossen; grasperken en natuurlijk het meer met zijn jachthaventje. Er waren reeds een zeventigtal oldtimers aanwezig. Omdat we zo vroeg waren hadden we de kans om een mooi plekje uit te zoeken. We kozen voor een strategische plaats op een kleine heuvelrug op 15 meter van het water. Van hieruit waren we in de gelegenheid om gans de weide te overzien en van op elke plaats zagen we ook onze tent en onze lieveling staan. Alhoewel er die nacht nog weinig kampeerders waren werd het ons toch niet gemakkelijk gemaakt. 'Als het bier is in de man is de wijsheid in de kan', is hier wel van toepassing. Roepen en tieren ging tesamen met 'La Cucaracha' en 'Bridge over the river Kwai' uit de bergclaxons. Van enige nachtrust kwam dus weinig in huis tenzij je de periode tussen 05.00 en 07.30 uur nachtrust kunt noemen. Vanaf 08.00 uur begon het terrein goed vol te lopen. Links van ons kregen we een Frans koppel met kind. Ze verplaatsten zich met een rode Simca 1000 en vroegen beleefd of het niet 'derangeerde'. Kort daarop verschenen zij die onze buren zouden worden aan de rechterkant. Het was een Frans echtpaar met twee kinderen. Deze familie reed met een lichtblauwe Renault Dauphine voorzien van een éénwielige aanhangwagen. Dit voertuig verkeerde werkelijk in sublieme staat. We hebben de eigenaar dan ook twee dagen zien wrijven en poetsen. Kort na de middag verscheen er plots een man aan onze tent. Op zijn borst droeg hij een badge. Hij vroeg vriendelijk wie de eigenaar was van de Fiat 500. Nadat we hem hadden ingelicht dat het voertuig ons toebehoort, vroeg hij ons of we tot zondag bleven zodat we konden meedingen naar de eerste prijs van een 'concours d'élégance'. Hij zei ons dat hij, als jurylid, de taak had om een preselectie uit te voeren tussen de deelnemers. Hij voegde er nog aan toe: 'Vous avez une voiture exceptionnel, monsieur.' Op dat ogenblik was het deelnemersveld reeds aangegroeid van 70 tot 750. Daarna vertrokken we op verkenningstocht met twee fototoestellen in aanslag. Op gans het weekend zouden we 193 foto's maken. Wanneer we 's avonds, moe van de vele kilometers over het domein, terug aan het tentje kwamen werden we door onze buren ingelicht dat onze rode bolide gans de dag, door talloze bezoekers, gefotografeerd was. Het aantal deelemende auto's was dan al opgelopen tot 1200. Zaterdagnacht was het weer van dat. Ditmaal was er een animatieavond ingericht door de organisatie. Dit duurde tot 02.00 uur waarna de 'legerkolonne' overpakte met 'heavy metal'. Bennyke had er echter geen last van want na een flesje rode kasteelwijn slaap je redelijk vast. Tegen de ochtend werd ik wel gewekt door een Duitse vloek. Onze twee achterburen (zware bikers) die kampeerden zonder dak boven het hoofd kwamen plots tot de konstatatie dat het was beginnen regenen. Geen nood, in plaats van een pyama deden ze hun lederen pakken aan en ze sliepen verder hun roes uit. (Hun foto zit bij in het album). Zondagmorgen moesten de deelnemers aan de 'concours d' élégance' hun wagens parkeren vóór het podium. Ook dan bleef het aan de inschrijvingstafel een heksenketel. De rallyplaten waren op en ze moesten er laten bijdrukken. Uiteindelijk zou de teller stoppen op 2500. Het bleek dat er, uit gans deze hoop, 27 deelnemers geselecteerd waren. 10 van hen zouden naar huis gaan met een trofee. In de namiddag kwam de jury, bestaande uit vier à vijf mannen van het inrichtend comité, de auto's van binnen en van buiten keuren. Omstreeks 15.30 uur werd de uitslag bekendgemaakt op het podium. Het ganse protocol werd gefilmd door een locale TV-zender. De lichtblauwe Panhard cabrio, wat een zeldzaamheid is, werd tiende. Iets later werden wij beloond met de achtste plaats. De trofee werd ons overhandigd door de man die ons geselecteerd had. Hij voegde er nog aan toe dat we misschien op de eerste plaats gehoopt hadden, maar dat ze niet aan iedereen de eerste plaats kunnen toekennen. Die eerste plaats was uiteindelijk voor een groene Citroën Traction Avant cabrio. Na de prijsuitreiking vlug vlug het tentje afbreken en alles weer inladen. We hadden tenslotte nog een tochtje van 330 kilometer voor de boeg. Eerst nog wel even afscheid nemen van onze symathieke buren en ineens afspreken voor volgend jaar: même temps, même place.
11-06-2007 om 22:43
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Zondag 17 juni 2007 was de datum dat de VANK-rally voor de zesde keer werd ingericht. Stuwende kracht achter dit gebeuren was zoals steeds Erwin Obourdin. Ons Liliane had haar plaats afgestaan aan Hugo Peeters, die al lang zot stond van een ritje met de Fiat. Om 09.30 uur verscheen hij dan ook stipt op de afspraak. Tegen 10.00 uur meldden we ons aan op het Sint-Martinusplein. Buiten een roadbook kregen we een plastiek tasje met enkele verzorgingsprodukten; vezelkoeken; een drankje en wat kortingsbonnen. Het eerste deel van het parcours ging via Hove en Boechout tot in Lier. In het Abarth-works museum van Guy Moerenhout hielden we een eerste tussenstop. Omdat het merk Fiat hier hoog in het vaandel staat, namen we uitgebreid onze tijd voor een rondgang en gaven we onze ogen en oren de kost. Na dit interessante bezoek schakelden we over op de verkorte Pallieterlandroute, een trip van 40 kilometer. Samen met de rit van en naar Kontich zouden we zo'n 70 kilometer afmalen. De verkorte Pallieterlandroute loopt van Lier naar Vremde, over Broechem, Oelegem en Zandhoven, naar Pulderbos en tot in Grobbendonk. Daar splitst ze zich van de volledige route. Hugo bleek een voortreffelijke convoyeur. Hij loodste de Fiat zonder problemen voorbij alle moeilijke punten en door elke wegomlegging. We hadden vooraf wel afgesproken om het 'ontspannend' te houden en dus niet te veel stress te veroorzaken door mee te dingen naar de zoektochtprijzen. Via Bouwel gaat het dan naar Herenthout, waar we te 12.30 uur ons middagmaal namen in taverne 't Kamereyck. Vermoedelijk was de zaak net geopend want, op dat uur, waren wij het einige kliënteel. Zelfs de deur van de toiletten was nog slotvast. Toch is het een aanrader om daar iets te gaan verbruiken: mooi tuinterras; goede bediening en lekkere kost. Nadat de magen gevuld waren hervatten we de tocht. Van Herenthout trokken we naar Berlaar, dan naar Kessel en zo naar Lier. Tot dan hadden we er een stevig tempo op na gehouden. Omdat we anders te vlug zouden rond zijn, besloten we om in de schaduw van de Zimmertoren even een terrasje aan te doen. We kozen voor De Fagoempel. Alhoewel het weer er 's morgens niet zo schitterend uitzag, trok de hemel toch gedeeltelijk open zodat Laura er regelmatig goed kon doorpriemen. Gans de dag hebben we dan ook met het kapje open gereden. Na de break in Lier reden we terug richting Boechout. Over Hove ging het dan terug naar Kontich waar we, via de Antwerpsesteenweg, het Gemeenteplein opzochten. Onze timing bleek voortreffelijk. De inrichters gingen net starten met de concours d'elegance. Enkel de hemelsblauwe Ford Thunderbird stond, als eerste, klaar om vóór te rijden. Wij passeerden dus als tweede. Daarna plaatsten we ons terug op het Sint-Martinusplein en zochten we onze heil in de Bits & Bites. Rond 17.15 uur eerst nog de prijsuitreiking bijgewoond van het concours. Jammer genoeg was het deze maal geen roos. De Volkswagen T1 bus ging met de oppergaai lopen. Verdiend zou ik zo zeggen. Ik denk dat Hugo zich geamuseerd heeft. Volgende week zaterdag rijd ik naar Vlissingen en zondagnamiddag is er een rit in Sint-Katelijne-Waver. Bij deze laatste neemt Hugo's broer, de Mon, plaats op de passagierszetel.
19-06-2007 om 19:53
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Via 'De Vriendenkring van Dwergauto's' hadden we ons ingeschreven voor de 30° Walcherenrit in Zeeland (NL). Deze rit, met als vertrek- en aankomstplaats Vlissingen, zou doorgaan op zaterdag 23 juni 2007. De rit stond in het kader van de herdenking 400 jaar Michiel Adriaenszoon De Ruyter. Omstreeks 07.20 uur vertrokken we in Hemiksem om te 08.35 uur de dijk van Vlissingen op te draaien. Nog vlug aanmelden aan de inschrijvingstafel van restaurant 'Solskin' om onze deelname te betalen (25 euro p/p), waarna we een tas kregen met 2 mooie drinkbekers; een aantal consumptiebonnen en tickets voor de lunch; een brood; twee doosjes boterbabbelaars; zonnecrème; schrijfgerief; balonnen; pepermuntjes; een zaklampje; een rugzak; fietskaarten; allerhande toeristische magazines en tot slot een rallyplaat. Vlug de rallyplaat gemonteerd op de Fiat en na een kopje koffie werd ons gevraagd om in te stijgen. We kozen vlug een plaatsje in de rij achter Martin, Alex, Ivan en Eddy. Onder een enorme publieke belangstelling werd de start gegeven door een replica Michiel de Ruyter. Eerst een toertje door Vlissingen en vervolgens passeerden we in Oost-Sousburg - Ritthem - Nieuw en Sint-Joosland en Arnemuiden (waar we tevergeefs zochten naar de bekende klok). De Wolphaartsdijk werd een heel eind opgereden om halt te houden op het parkeerterrein van restaurant 'De Meerkoet'. Daar werd appelgebak met koffie geserveerd. We hadden dan ook ineens een puike gelegenheid om de meeste deelnemende wagens op de gevoelige plaat vast te leggen. Omstreeks 11.15 uur werd onze toch hervat. Opnieuw over de Wolphaatsdijk ging het over Kleverskerke - Middelburg - Veere - Vrouwenpolder - Oostkapelle zo naar Domburg. Daar was de hoofdstraat volledig verkeersvrij gemaakt en konden we onze beauty's gewoon op de rijbaan parkeren. In het 'Badhotel' namen we de lunch. We konden naar believen kiezen uit een uitgebreid buffet. Niet alleen was het eten voortreffelijk, ook de bediening was vriendelijk en tot in de puntjes verzorgd. Omstreeks 14.00 uur trokken we verder naar Westkapelle - Zoutelande en Dishoek, om uiteindelijk terug in Vlissingen te belanden. Alvorens de voertuigen op het grasveld van het Bellamypark werden geplaatst, hielden we eerst nog een serieuze optocht door de stad. Tijdens de ganse dag hadden we ook verschillende juryleden opgemerkt. Zij namen de voertuigen van de deelnemers nauwlettend onder de loupe. Te 17.30 uur viel dan het verdict. In café 'Parc Central' werden de winnaars in de bloemetjes gezet. Van onze groep waren het Ivan (Glas Goggomobil) en Alex (Messerschmitt Kabinenroller) die in de prijzen vielen. Iets na 18 uur keerden we moe en voldaan huiswaarts. Dit treffen is zeker voor herhaling vatbaar: proficiat aan de 'Werkgroep Oldtimerrit' van de 'Stichting Vlissings Aktiviteitenfonds'.
28-06-2007 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
