De levenswandel van een Fiat 500. Welkom aan de bezoekers van Nobi's Cinquecento.
Op deze pagina zul je het wel en wee kunnen volgen van een kleine rode Fiat 500.
Door op de begeleidende foto's te klikken kom je in diverse fotoalbums terecht.
12-08-2008
Toerke Hulst
Zondag27 juli 2008, het jaarlijks verlof zit er weeral op. Toch lijkt het een mooie dag te worden. Er werd geen planning gemaakt, dus bellen we, omstreeks 10.30 uur, maar eens naar de Mon. Onmiddellijk stelt hij voor om een ritje te maken met de oldtimers, en spreekt hierbij van Holland... Wij dus achter onze PC om een route uit te stippelen. Als, wij Antwerpenaren, aan Holland denken en het mag niet te ver zijn, dan gaan onze gedachten naar Hulst. Ik denk dan ook direct aan de fietsroute die we, als veertien- vijftienjarigen elk weekend deden naar Stekene. Omdat er echter geen wagens toegelaten zijn op de overzet Hemiksem-Bazel, moeten we eerst in deze Oostvlaamse gemeente zien te geraken. Via de Rupelgemeenten Schelle en Niel kiezen we om, langs Boom, naar Ruisbroek te rijden en vervolgens verder naar Eikevliet, Wintam en Hingene. Daar gaan we de rijksweg op en, over de brug van Temse, slaan we rechtsaf richting Bazel. Omdat het ondertussen reeds namiddag is, besluiten we om aldaar een snack te nemen op het terras van "De Gulden Sleutels", naast de kerk. Nadat het innerlijke in de mens wat versterkt was, trokken we werder via de Kerkstraat en de Beekstraat naar Haasdonk. Aan recreatiedomein "De Ster" staken we de Grote Baan over richting Nieuwkerken-Waas en zo naar Sint-Gillis-Waas. Daar moesten we de Expressweg onderdoor om, via De Klinge in Nederlands Clinge te geraken. Dan nog even rechtdoor, tot net vóór Zandberg om aan de Vlaamsche Kreek en de Rotte Kreek, linksaf te slaan richting Hulst. De wagens werden geparkeerd op het Marktplein en zelf maakten we een ommetje door de winkelstraat. In een doe-het-zelf-zaak kocht Mon een veeeeel te grote pet en Jozef twee cijferslotjes die hij, zonder gebruiksaanwijzing, niet kon bedienen. Daar de vrouwen weer kloegen van een droge mond trakteerden we hen op een frisdrank boven aan de wal. Nadat iedereen tevreden was werden de motoren weer gestart. Via Absdale en Heikant kwamen we in de Hellestraat terecht. Dan via een lus over de Expressweg en zo naar het centrum van Stekene. Door Puivelde en Belsele naar Waasmunster en dan richting Tielrode, waar de Pif (ex-ruitenwasser van Hemiksem en ex-doelman van Hemiksem en Daghet), momenteel als cafébaas door het leven gaat. Allé, wij naar café Breughel. Geen Pif aanwezig wegens dartsverplichtingen op verplaatsing in Eikevliet of Ruisbroek. Wij dan maar weer verder richting thuishaven waar ons "Toerke Hulst" beëindigd werd op het terras van café De Linde. Neen, ik zou liegen: na het bezoek aan De Linde had iedereen weeral honger en werden nog 6 plaatsen gereserveerd op het terras van Pita Tuba te Aartselaar.
12-08-2008 om 16:49
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op zondag 3 augustus 2008 stond de tweede editie van Little Woodstock op ons programma. Dit is een rit, van een negentigtal kilometer, in de streek van Dendermonde. Het vertrek was pas voorzien te 13.00 uur. Omdat de rit samen ging met Boonwijkkermis gingen wij ervan uit dat er vóór 13.00 uur ook wel iets zou te zien zijn en zorgden we dat we iets na 12.00 uur op post waren. Bij onze aankomst stonden er al een handvol oldtimers geparkeerd in de Botermelkstraat, maar voor de rest was er niks te zien. Als overmaat van ramp begon het nog te regenen ook. Achter de hoek vonden we een tent waar men volop bezig was om mosselen te serveren, maar..., wij hadden niet gereserveerd, dus ook geen mosselen voor ons... Achter de volgende hoek vonden we dan café Bareelke, waar men, in een aangrenzende tent steak/fritten aan het opdienen was. Omdat we toch niet gereserveerd hadden deden we al geen moeite meer en hielden we het bij een koffie. Om 13.00 uur wij terug naar onze wagens. De straat raakte stilaan vol. Er waren 52 deelnemers ingeschreven en aanwezig. We stelden vast dat we een weide waren voorbij gelopen waar een derde tent stond, en daar was het te doen. We kregen een rallyplaat en een tas met inhoud (snoep; schrijfgerief; autopolish; deodorant voor de airco; zondagskrant; pet en sjaaltje), vier consumptiebonnen en een roadbook. Het begin van de toer ging door het centrum van Dendermonde, maar omdat mijn convoyeur, het roadbooklezen wat verleerd was, zagen we een zevental keer hetzelfde rond punt (waar we eigenlijk zelfs niet moesten zijn). Uiteindelijk uit de knoop geraakt en wij op weg. Van Dendermonde-centrum reden we over Moerzeke en Hamme naar Grembergen. In de Dijkstraat, na 24,5 kilometer draaien en keren, stopten we aan taverne Den Anker. We hadden nog niet gegeten hé. De Flandria-rijders, die ons blindelings waren gevolgd, wisten niet wat er gebeurde. Ze dachten dat we verkeerd gereden waren, tot we hen aan het verstand brachten dat ze, ofwel mee naar binnen moesten ofwel er alleen voorstonden om verder te rijden. Ze kozen voor de tweede mogelijkheid en verdwenen aan de horizon. Tijdens het middagmaal in de tuin van voornoemde instelling, ging het er geanimeerd aan toe, want onze reisgenoten hadden, door de achterruit van Bolleke, gezien dat er hevig gediscussieërd was bij onze avonturen aan het rond punt in Dendermonde. Na het maal en het geanimeerde gesprek reden we verder naar Zele; Berlare; Schoonaarde; Lede en Wichelen. In de Watermolenweg was er een tussenstop voorzien in American Bar & Steakhouse "The Boondocks". De inrichting van dit etablissement was volledig naar mijn goesting. Je wist echt niet waar eerst kijken. Over Serskamp en Smetlede ging het nadien verder richting Oordegem. Omdat we in tijdnood leken te geraken werd het tempo wat opgedreven. We reden verder over Vlierzele naar Impe; Lede en Hofstade, om via Gijzegem; Wieze en Denderbelle opnieuw in de Boonwijk terecht te komen. Daar kregen we tien vragen voorgeschoteld waarvan er slechts een tweetal met de rit te maken hadden. Het werd dus meer een gokronde... Jozef & Ria hadden 2/10; Mon & Erna hadden 3/10 en wij hadden 4/10. Dit was echter niet genoeg om de hoofdprijs weg te kapen. De winnaars, ook bezitters van een Fiat 500, wonnen, met 7/10, een airo. Als zij passagiers op de achterbank moesten vervoeren, zullen ze problemen gehad hebben met het transport van dit toestel. Onze zondagse uitstap werd afgesloten in café De Linde te Hemiksem.
12-08-2008 om 17:57
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Vrijdag 08/08/08 was de ideale datum voor ontelbare verliefde koppels om elkaar het ja-woord te geven. Zo was dit ook voor Patrizia en Raoul. Omdat Patrizia Italiaanse roots heeft, is ze stapel van de Fiat 500, de Bambino, zoals ze zelf zegt. Bijgevolg waren Rolls Royces; Mercedessen of Jaguars niet welkom als bruidswagen. Om 11.30 uur moesten we op de afspraak zijn in Zichem. Daar we, vorige zondag tijdens de Little Woodstock, 's morgens en 's avonds met startproblemen gekampt zaten, waren we op maandag naar garage Van Roosenbroek gereden. Daar stelde men vast dat ons Fiatje een slechte aarding had en werd dit gecorrigeerd. Alles werkte perfect tot op het ogenblik dat we, in Zichem, de oprit waren opgereden en ons wagentje wilden keren. Daar sloeg de Wet van Murphy toe. De vader van de bruid kon, vanaf onze aankomst, al beginnen om zijn mouwen op te stropen om ons in gang te duwen. Dit zou gans de dag doorgaan. Gelukkig voor de man werd er een soort beurtrol ingelast waardoor alle druk niet op zijn schouders terecht kwam. Enfin, op onze verplaatsingen tussen de ouderlijke woning van de bruid; het gemeentehuis; de abdij van Averbode; de ouderlijke woonst van de bruidegom; de kerk en de feestzaal, hebben we getracht om zoveel als mogelijk onze plan te trekken en te zorgen dat het bruidspaar, op deze heuglijke dag, niet teveel hinder ondervond van de "kuren" van ons Bolleke. De Schepen van Burgerlijke Stand van de gemeente Laakdal zat voor geen grapje verlegen en hield de "ambiance" er vlotjes in tijdens de plechtigheid. In de Abdij van Averbode waren er dan weer vriendelijke en minder vriendelijke mensen. Minder vriendelijk omdat hij welgeteld één minuutje moest wachten alvorens hij de, door de drie Italiaanse bolides, geblokkeerde ingangspoort kon passeren. Toen we rond 18.30 uur weer thuiskwamen vond ons koppig Italiaantje dat het welletjes was geweest en besloot hij terug aan te slaan op elk sein van onze contactsleutel. Het was een toffe dag. Patrizia, Raoul, nogmaals proficiat en het ga jullie goed in het leven.
13-08-2008 om 09:36
geschreven door Nobi-ben-kenobi
