De levenswandel van een Fiat 500. Welkom aan de bezoekers van Nobi's Cinquecento.
Op deze pagina zul je het wel en wee kunnen volgen van een kleine rode Fiat 500.
Door op de begeleidende foto's te klikken kom je in diverse fotoalbums terecht.
11-06-2007
Lac de Madine (F) 8 - 10 juni 2007
Het afgelopen weekend hebben we deelgenomen aan een meeting aan het Lac de Madine te Nonsard (Frankrijk). De afstand vanuit onze thuisbasis bedraagt zo'n slordige 330 kilometer. De laatse weken was onze Fiat reeds uitgebreid getest. Het moest en zou dus lukken. Donderdagavond hadden we onze 'rode broodtrommel' al volgepropt met alle zaken die we ginder nodig zouden hebben: een tent; een luchtmatras; twee stoelen; een tafeltje; twee slaapzakken; een reistas met kleding; twee hoofdkussens en de nodige proviand. Volgens onze buren, Jozef en Sandra, die deze meeting vorig jaar hadden meegedaan met hun Renault Estafette, maar nu ons niet konden vergezellen wegens werkverplichtingen, was dit laatste zeker een noodzakelijk ingredient. In de wijde omgeving van het recreatiedomein, wat Lac de Madine eigenlijk is,is er namelijk geen winkel te bespeuren. C'est la France, tu sais...! Om 15.00 uur vertrokken we in Hemiksem. Door een plotse plaag van de processierups in Aartselaar en wegenwerken in Schelle, hadden we de eerste twintig minuten zo'n 5 kilometer afgelegd. Tegen dit tempo zouden we 's anderendaags op de middag nog niet op onze bestemming zijn. Gelukkig ging het even beter ...., tot we in onze hoofdstad arriveerden. Daar zat het verkeer ook deftig in een knoop. Eens we het Vierarmenkruispunt gepasseerd waren ging het echt vlot. We hielden een snelheid aan van 100 kilometer per uur (op de snelheidmeter). Dit is ± 90 echte kilometers per uur. De vrachtwagens die we tegenkwamen moesten er in elk geval aan geloven. De zon werkte tot op dat ogenblik vlotjes mee. We reden met het kapje open. Dit was echter te vroeg victorie gekraaid. Plots vielen de eerste druppels. Gelukkig was er een kilometertje verder een afrit waar we van profiteerden om de kap te sluiten. Tegen 100 km per uur zo'n kap sluiten.... dat zou niet goed komen. De hemelsluizen werden massaal opengetrokken. De regenbui werd een ware storm inclusief donder & bliksem. De tempo moest noodgedwongen wat omlaag. In Wanlin lesten we de dorst van ons karretje. Net vóór Arlon (afrit 29) lieten we de autosnelweg voor wat hij was. Via N-wegen ging het richting Virton en zo Frankrijk binnen. Het viel op dat dit de juiste keuze was. Met een grote boog omzeilden we het onweer. Indien we hadden doorgereden tot Metz zouden we er zo goed niet vanaf gekomen zijn. Omstreeks 20.00 uur reden we het domein van Lac de Madine op. Onmiddellijk viel het op dat het hier om een wondermooi natuurgebied gaat, bestaande uit bossen; grasperken en natuurlijk het meer met zijn jachthaventje. Er waren reeds een zeventigtal oldtimers aanwezig. Omdat we zo vroeg waren hadden we de kans om een mooi plekje uit te zoeken. We kozen voor een strategische plaats op een kleine heuvelrug op 15 meter van het water. Van hieruit waren we in de gelegenheid om gans de weide te overzien en van op elke plaats zagen we ook onze tent en onze lieveling staan. Alhoewel er die nacht nog weinig kampeerders waren werd het ons toch niet gemakkelijk gemaakt. 'Als het bier is in de man is de wijsheid in de kan', is hier wel van toepassing. Roepen en tieren ging tesamen met 'La Cucaracha' en 'Bridge over the river Kwai' uit de bergclaxons. Van enige nachtrust kwam dus weinig in huis tenzij je de periode tussen 05.00 en 07.30 uur nachtrust kunt noemen. Vanaf 08.00 uur begon het terrein goed vol te lopen. Links van ons kregen we een Frans koppel met kind. Ze verplaatsten zich met een rode Simca 1000 en vroegen beleefd of het niet 'derangeerde'. Kort daarop verschenen zij die onze buren zouden worden aan de rechterkant. Het was een Frans echtpaar met twee kinderen. Deze familie reed met een lichtblauwe Renault Dauphine voorzien van een éénwielige aanhangwagen. Dit voertuig verkeerde werkelijk in sublieme staat. We hebben de eigenaar dan ook twee dagen zien wrijven en poetsen. Kort na de middag verscheen er plots een man aan onze tent. Op zijn borst droeg hij een badge. Hij vroeg vriendelijk wie de eigenaar was van de Fiat 500. Nadat we hem hadden ingelicht dat het voertuig ons toebehoort, vroeg hij ons of we tot zondag bleven zodat we konden meedingen naar de eerste prijs van een 'concours d'élégance'. Hij zei ons dat hij, als jurylid, de taak had om een preselectie uit te voeren tussen de deelnemers. Hij voegde er nog aan toe: 'Vous avez une voiture exceptionnel, monsieur.' Op dat ogenblik was het deelnemersveld reeds aangegroeid van 70 tot 750. Daarna vertrokken we op verkenningstocht met twee fototoestellen in aanslag. Op gans het weekend zouden we 193 foto's maken. Wanneer we 's avonds, moe van de vele kilometers over het domein, terug aan het tentje kwamen werden we door onze buren ingelicht dat onze rode bolide gans de dag, door talloze bezoekers, gefotografeerd was. Het aantal deelemende auto's was dan al opgelopen tot 1200. Zaterdagnacht was het weer van dat. Ditmaal was er een animatieavond ingericht door de organisatie. Dit duurde tot 02.00 uur waarna de 'legerkolonne' overpakte met 'heavy metal'. Bennyke had er echter geen last van want na een flesje rode kasteelwijn slaap je redelijk vast. Tegen de ochtend werd ik wel gewekt door een Duitse vloek. Onze twee achterburen (zware bikers) die kampeerden zonder dak boven het hoofd kwamen plots tot de konstatatie dat het was beginnen regenen. Geen nood, in plaats van een pyama deden ze hun lederen pakken aan en ze sliepen verder hun roes uit. (Hun foto zit bij in het album). Zondagmorgen moesten de deelnemers aan de 'concours d' élégance' hun wagens parkeren vóór het podium. Ook dan bleef het aan de inschrijvingstafel een heksenketel. De rallyplaten waren op en ze moesten er laten bijdrukken. Uiteindelijk zou de teller stoppen op 2500. Het bleek dat er, uit gans deze hoop, 27 deelnemers geselecteerd waren. 10 van hen zouden naar huis gaan met een trofee. In de namiddag kwam de jury, bestaande uit vier à vijf mannen van het inrichtend comité, de auto's van binnen en van buiten keuren. Omstreeks 15.30 uur werd de uitslag bekendgemaakt op het podium. Het ganse protocol werd gefilmd door een locale TV-zender. De lichtblauwe Panhard cabrio, wat een zeldzaamheid is, werd tiende. Iets later werden wij beloond met de achtste plaats. De trofee werd ons overhandigd door de man die ons geselecteerd had. Hij voegde er nog aan toe dat we misschien op de eerste plaats gehoopt hadden, maar dat ze niet aan iedereen de eerste plaats kunnen toekennen. Die eerste plaats was uiteindelijk voor een groene Citroën Traction Avant cabrio. Na de prijsuitreiking vlug vlug het tentje afbreken en alles weer inladen. We hadden tenslotte nog een tochtje van 330 kilometer voor de boeg. Eerst nog wel even afscheid nemen van onze symathieke buren en ineens afspreken voor volgend jaar: même temps, même place.
11-06-2007 om 22:43
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Voor zondag, 3 juni 2007, waren we ingeschreven om deel te nemen aan de 3° Smokkelroute (http://www.smokkelroute.tk/). Deze rit ingericht door de vier Fiat-fanaten, Walter, Fons, Patrick en Deborah, ging van start omstreeks 11 uur op de parking van Schrauwen Sanitair en Verwarming te Brasschaat, Kapelsesteenweg, 80. Rond 09.45 uur trokken we dus richting Brasschaat. Daar aangekomen kregen we een rallyplaat met startnummer 10. Dat zat dus snor. Als voormalig voetballer speelde ik liefst op de positie n° 10. Tegelijk kregen we ook een plastiek zak die goed gevuld was met 'smokkelwaar' (stopcontact met dimmer - baseballcap - zakmes - muismat - verschillende stylo's - speelkaarten - aansteker - twee t-shirts en een roadbook). Onmiddellijk konden we ons vergasten op koffie met koffiekoeken en dit naar believen. Ondertussen raakte de parking goed gevuld met deelnemers. Uiteindelijk zouden er 26 Fiats meerijden. Net vóór de gebruikelijke groepsfoto kwam de inrichter nog met een verrassing voor de pinnen. Twee jonge autoliefhebbers mochten elk een Fiat uitkiezen die zij 'de tofste' vonden. De eigenaars van die twee voertuigen werden dan beloond met een fles van anderhalve liter rode Bordeaux 'Barons de Rothschild 2003'. En jawel, het rugnummer 10 bracht blijkbaar geluk. Bedankt jongens en .... Proost!! Kort daarna werden de motoren gestart en kwamen de eerste bolides in beweging. Wijzelf zouden de ganse rit in het gezelschap blijven van de gele 500 cabrio van Marc De Herdt; de witte 500 L van Jacky De Metz en de okerrode 500 L van Karel Boonen. Eerst trokken we richting Kapellen en vervolgens passeerden we de Luithagen. Via de Noorderlaan ging het verder naar de Oosterweelsesteenweg en de gelijknamige brug. Net vóór het dorpje Oosterweel, waar spijtig genoeg alleen nog de kerk van terug te vinden is, sloegen we rechts de Kastelweg in. Het schoolvoorbeeld van wat een slechte weg is. Zo erg zelfs dat de onderdelen van onze 500 (slotje van het klapraampje) in het rond vlogen. Steeds dieper reden we het havengebied in. Via de Boudewijnbrug en de Scheldelaan trokken we verder richting Berendrecht en Zandvliet. Op de Brabantse Wal hielden we een eerste stop in café 'De Leeuw van Vlaanderen'. Na een natje en een droogje (het was ondertussen al namiddag geworden), trokken we verder door de landelijke gebieden, steeds flirtend met de grensscheiding tussen België en Nederland. Langs Kalmthout en vlakbij de grensovergang te Meer, ging het verder richting Wuustwezel. Op de Bredabaan werd er een tweede stop gehouden in taverne Wesalia. Het laatste deel van de etappe ging terug richting Kalmthout naar de terreinen van korfbalclub Fortunis. Daar waren de bbq-vuren reeds ontstoken en konden we ons te goed doen aan een kippenbout; een hamburger en een bbq-worst. Samen met de drie consumptiebonnen en de zak 'smokkelwaar' bleek 15 Euro inschrijving per persoon dus zeker niet overdreven. Na het eten werden nog vier deelnemers bedacht met een mooie prijs omdat zij de vijf vragen, die onderweg moesten opgelost worden, het beste beantwoord hadden. Iets voor 19 uur keerden we dan huiswaarts, zij het met een omweggetje langs de Kastelweg, om daar ons raamslotje effe op te halen. Niet dat zo'n slotje 100 Euro kost, maar wel omdat we ons 'bolleke', volgende weekend, in Frankrijk, niet 'open' willen laten overnachten. Nogmaals dank aan de inrichters en C-U next year!!
05-06-2007 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op zaterdag 19 mei 2007 zouden we de eerste Aarbeirit te Melsele meerijden. De weersvoorspellingen en het weer van de afgelopen dagen beloofden niet veel goeds. Toch zagen we de kans om ons 'bolleke' op vrijdag 18 mei (brugdag) nog eens stevig onder handen te nemen, zodanig dat hij blonk als een spiegel. Die avond begon het echter te regenen in Hemiksem. De volgende ochtend zag er veelbelovend uit: een blauwe wolkenloze lucht en een priemend voorjaarszonnetje. Omdat de rit pas in de vroege namiddag van start ging, was de temperatuur reeds fors gestegen tegen de tijd dat we richting Waasland trokken. Bij onze aankomst ter plekke waren er reeds een twintigtal voertuigen present. Door een steward kregen we, aan de ingang van de feesttent, een klein plekje, waar we net in pasten, toegewezen. Onmiddellijk zetten we ons fototoestel in aanslag en gingen we op verkenning. Op dat ogenblik begonnen de deelnemers toe te stromen. In een oogwenk was de memorycard van ons toestel vol en moesten we, genoodzaakt, de foto's van de mindere exemplaren wissen. Van een inrichter hoorde ik dat er een dikke zeventigtal oldtimers ingeschreven waren en dat er zich, op dat moment, al een zes- à zevental deelnemers had aangeboden die niet vooraf gereserveerd hadden. Aan de inschrijvingstafel kregen we een plastiek tas met enkele nuttige zaken waaronder een roadbook en ook drie consumptiebonnetjes per inzittende. Na een korte briefing werd, iets na 13.00 uur, het startsein gegeven. Alle deelnemers waren gehaast om de rit aan te vatten. De cabrio's hadden eerst nog wat werk om hun kappen te verwijderen. Bij ons ging dit veel sneller. Het eerste deel van de rit liep vooral langs landelijke wegen richting Vrasene en zo verder naar Nieuwkerken-Waas (domein De Ster) en dan naar Temse. Via de Scheldebrug ging het dan richting 'Buitenland' waar een eerste tussenstop werd gehouden in taverne 'De Gouwe Luzze'. Alle voertuigen kregen een parkeerplaats toegewezen op de ruime parking. We werden ter plaatse ook bedacht met een heerlijk bakje sappige aardbeien. Na de pitsstop trokken we verder richting Haasdonk, Bazel, Kruibeke en Burcht. Waarna we richting Antwerpen-Linkeroever gestuurd werden. Ondertussen hadden we ontdekt dat, tijdens de rit, de sleutel van de motorkap van onze sleutelhanger gegleden was. In de Club Cabane was er een vrije tussenstop voorzien. We maakten hier dan ook dankbaar gebruik van, onderandere om naar de verloren geraakte sleutel te zoeken. Het werd een zoektocht zonder reslultaat. Na pitsstop nummer 2 reden we, over Zwijndrecht, terug naar het centrum van Melsele. Aan de feesttent heerste er reeds een drukte van jewelste. Met onze matchbox slalomden we echter tussen de geparkeerde voertuigen, de zitbanken en de boompjes, tot recht tegenover de ingang van de tent. Tot op een parkeerplaatsje, iets groter dan een bollekeszakdoek, dat ik bij het vertrek van de rit reeds in de gaten had. Tijdens de prijsuitreiking ( 2 DVD-spelers en 1 GPS-toestel) waarvoor we spijtig genoeg niet in aanmerking kwamen, raakten we in gesprek met een collega 500-bezitter. Hier konden we weeral wat nuttige informatie opsteken. Rond halfzeven besloten we om stilaan huiswaarts te keren, zij het eerst nog via een passage langs 'De Gouwe Luzze' om daar de parking aan een doorgedreven onderzoek te onderwerpen. Wie weet vonden we daar geen sleutel . En jawel, na enkele minuten waren we terug in het bezit van het instrument om het motorcompartiment te openen. Alhoewel ik zelf de sleutel vond, wens ik toch de uitbater van de taverne te bedanken die, eens hij het probleem vernomen had, onmiddellijk alles liet vallen om mee te komen zoeken. Allé: eind goed, al goed. De rit ging over een afstand van ongeveer een 95 kilometer en we hebben ons weeral goed geamuseerd.
21-05-2007 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Vandaag, zondag 25 maart 2007, hebben we, onder een stralend zonnetje, de Pajotse Parelroute gereden. Deze rit ging uit van Het Koninklijk Atheneum Vijverbeek, in samenwerking met de Vriendenkring van Dwergauto's (http://www.dwergautos.be/). Rond 10.45 uur draaiden we, samen met een Trabant en enkele 2 PK's het schoolterrein op. We dienden wel even te zoeken naar de plaats waar we ons moesten aanbieden, maar eens de rode Goggo van Yvan Vertongen aan de schoolgebouwen verscheen, werd alles vlug duidelijk. We kregen meteen ook een bakje koffie aangeboden. Het vertrek, aan de school, was gepland omstreeks 11.30 uur. Volgens de inrichters waren er een 28 of 29 oldtimers ingeschreven. De rit zelf ging van Asse naar Affligem, over Ternat en Sint-Katherina-Lombeek, Hollebeek en Liedekerke. Vervolgens reden we verder naar Roosdaal, Eizeringen en dan richting Gooik. Daar kregen we een geleid bezoek aan de windmolen die we allen kennen uit de feuilletons van Kapitein Zeppos. Nadat we weeral wat slimmer geworden waren, werden de motoren opnieuw gestart en ging het, over Strijland, richting Gemeenschapscentrum De Cam. In deze volksherberg, ook gekend uit het VRT-programma 'De Rechtvaardige Rechters', werd ons middagmaal geserveerd. Met gevulde magen ging onze tocht verder naar Elingen en Gaasbeek, alwaar we even afstapten in hoeve Waterhof. De zoetekauwen onder ons konden zich vergasten op zelfgemaakt hoeveijs. Het laatste stukje van de rit ging via Schepdaal, Dilbeek en Sint-Martens-Bodegem, opnieuw naar het vertrekpunt in Asse. In het Atheneum was de opendeurdag ondertussen vlot op gang gekomen. Onze bolides werden dan ook 'in the picture' gezet op de speelplaats. Omdat we, tijdens de tussenstops, van de gelegenheid gebruik hadden gemaakt om de 'Vriendenkring van de Dwergauto's' wat beter te leter kennen, en het reeds vlug bleek dat het ook een echte vriendenkring is, besloten we om, bij deze oldtimerliefhebbers, een lidmaatschap aan te gaan. Na nog een laatste koffietje, ditmaal opgediend met een pannenkoek, bemerkten we plots dat het reeds 18.00 uur geworden was en het dus hoog tijd was om huiswaarts te keren. De tijd was simpelweg voorbij gevlogen. Het was een aangename en vooral ook leerrijke ervaring.
26-03-2007 om 09:17
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op zondag 25 februari 2007 kropen we, met z'n vieren in ons rood rugzakje en trokken we naar de 'koekestad'. We parkeerden ons Fiatje, als rijdend reklamebord, vóór het beste Italiaans restaurant van Antwerpen: 'La Gondola', dat wordt uitgebaat door Alessandro. Al meteen kende deze stunt een enorm succes bij de toeristen en andere bezoekers die zich, via deze straat, een toegang verschaften tot de oude binnenstad. Op de verkeersinformatie bij Q-Music sprak men direct van filevorming op de Suikerrui. Niemand die aan 'La Gondola' voorbij wilde gaan zonder even een korte of een lange blik te werpen op ons karretje. We merkten zelfs een Japanner op die blijkbaar elk onderdeel van het koetswerk moest kunnen aaien. Nog nooit was de voorgevel van het restaurant zoveel vastgelegd op de gevoelige plaat. Alessandro was in zijn nopjes. Hij nam het zelfs in overweging om, in de toekomst, zelf een Fiat 500 aan te schaffen. Zelf besloten we om het miezerige weer toch maar te trotseren en, te voet, een ommetje te maken door het oude stadsgedeelte. Toen we enkele uurtjes later terug aan 'La Gondola' kwamen, bleek de belangstelling nog niet geluwd. Zelfs nadat de duisternis zijn intrede had gemaakt zagen we nog, met de regelmaat van de klok, lichtflitsen weerkaatsen. En naar mijn weten staan er nog steeds geen snelheidscamera's opgesteld op de Suikerrui. Terwijl we dit verhaal aan het neerpennen zijn circuleren er meer dan waarschijnlijk reeds foto's van ons Fiatje in Oud-Turnhout; Nederland en Japan. Omstreeks 20.00 uur keerden we voldaan huiswaarts. Het was weer een dag vol amusement. En ik hoef het waarschijnlijk niet te vertellen, maar het eten, het drinken en de bediening bij Alessandro, waren weer voortreffelijk.
26-02-2007 om 19:57
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op woensdag 14 februari 2007 hebben we onze mini-Ferrari opgehaald in de garage. De versnellingsbak is vervangen; de achterste schokdempers zijn vervangen; het lekplaatje van de carburator is vervangen en olielekkage werd bestreden. Op zaterdag 17 februari 2007 vlug gebruik gemaakt van het schitterend weer en even een testritje gemaakt richting Waasland shoppingcenter. Hij rijdt fantastisch en er gingen vele duimen van andere weggebruikers omhoog. Vandaag hebben we dan een tweede testje gedaan en weer was het resultaat meer dan bevredigend. Volgens mij zijn we er klaar voor. Laat het goede weer maar komen!!! Op de voorlopige planning staat: - De Pajotse Parelroute van 25 maart 2007; - De Macadamrit in As op 06 mei 2007; - De Aardbeienrit in Melsele op 19 mei 2007; - Treffen Lac de Madine (F) weekend van 8 tot en met 10 juni 2007; - De VANK-rally te Kontich op 17 juni 2007; - De Kempen Historic te Mol-Millegem op 05 augustus 2007; - Meeting in Wervik op 19 augustus 2007. De ritverslagen zullen volgen. Blijven kijken is dus de boodschap........
19-02-2007 om 17:52
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Na enkele testritten stak er een probleem de kop op. De versnellingsbak begon gebreken te vertonen. Wanneer de pook in de derde versnelling werd gezet sprong hij terug naar de neutrale stand. Daarom moest ons bakske, op 25 oktober 2006, amper een maand na de restauratie, terug binnen. Al vlug viel het verdict: slijtage op de boite. Bij een sympatieke Nederlander met een 500-microbe, Jeroen Pietersma, vonden we een tweedehands exemplaar tegen een betaalbare prijs. We zijn de versnellingsbak dan maar gaan ophalen in Enschede. Als bijlage dan ook een foto van Jeroens wagenpark. Bij Fiat 500 Ricambi werd dan maar ineens een pakkingset besteld, zodat de vervangboite (hopelijk) geen olie meer zal lekken. En als we dan toch weer bezig zijn laten we de achterste schokdempers ook maar vervangen. Na de schokdempertest was gebleken dat die ook hun beste tijd hadden gekend.
25-10-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Hij was nu wel dik in orde maar toch ontbrak eigenlijk nog 'the final touch'. Om dat in orde te krijgen werd er een beroep gedaan op Sven Struyf uit Hemiksem. Sven bediende ons op onze wenken, nam op 10 oktober 2006 ons wagentje onder handen, en zie hier het resultaat...
10-10-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op zaterdag 23 september 2006, dus na een afwezigheid van ± 7 maanden, maakte ons 'bolleke' terug zijn opwachting. Hij zag er prachtig uit. De eerste vrije tijd nadat we hem, in Kontich, opgehaald hadden, werd gespendeerd aan het afwerken van de passagiersruimte. Het rode tapijt en de zwarte deur- en flankbekleding werden geplaatst. De vernieuwde zetels werden gemonteerd evenals een sportieve, korte, versnellingspook. Tenslotte werd ook de muziekinstallatie opnieuw aangesloten.
23-09-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
18 juni 2006 was een streefdatum om onze 'bolide' te kunnen tonen aan het grote publiek. Op die dag was het weer verzamelen geblazen in Kontich op het Sint-Martinusplein voor de jaarlijks VANK rally. Jammer genoeg bleek deze datum nogal scherp. Ronny kreeg hem tegen dan niet klaar. Jozef & Sandra hadden zo'n medelijden met ons dat ze ons spontaan uitnodigden om, samen met hen, de VANK te rijden in hun Renault Estafette. Zo klaarden, voor ons althans, de onweerswolken toch nog een beetje op. We waren echter genoodzaakt om de inrichters in kennis te stellen dat onze voorinschrijving diende geannuleerd te worden. Tof was het wel dat, bij de start, één van de initiatiefnemers, namelijk Erwin Obourdin, aan de Estafette even kwam informeren naar de toestand van ons Fiatje. Horende in wiens handen ons projectje was, beurde hij ons op door te zeggen dat het, in dat geval, zeker in orde zou komen. Het concept van de VANK rally was echter wat gewijzigd. Vermoedelijk omdat er deelnemers hun ongenoegen hadden laten blijken over de lange wachttijden bij het gezamelijk vertrek, had men dit jaar beslist om ieder vrij te laten vertrekken. Bovendien kon men dan ook nog kiezen uit drie afstanden: een korte plaatselijke toer; de verkorte 'Groentestreekroute' of de grote 'Groentestreekroute'. Persoonlijk vond ik dit jammer. Alhoewel er, volgens de inrichters, minstens even veel deelnemers waren als de vorige jaren, heb ik hier niet veel van gezien. Het aantal oldtimers aanwezig bij ons vertrek en bij onze aankomst op het Sint-Martinusplein, leek eerder beperkt. Was nu het feit dat wij voor de grootste toer gekozen hadden hiervan de oorzaak? Ik zou het niet weten. Onderweg dienden we enkele vragen op te lossen en ook, na de aankomst, moesten er nog vragen opgelost worden bij de handelaars in de Molenstraat en op de Mechelsesteenweg. Een feit was dat wij, mogelijks iets te laat vertrokken voor de grote toer, voor laatstgenoemde opdracht véél te weinig tijd hadden en bijgevolg ook forfait moesten geven voor de zoektocht. Dit alles mag echter zeker geen kritiek zijn op de inrichters. Het was leuk en het is en het blijft een toffe happening.
18-06-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Begin februari 2006 hadden we de meeste onderdelen in ons bezit om de restauratie te kunnen aanvatten. De passagiersruimte van onze 500 was, door mij, reeds volledig gestript. Op deze manier kreeg ik meer ruimte om al het plaatwerk, in één keer, te vervoeren naar Ronny Van Roosenbroek die de uiterlijke restauratie voor zijn rekening zou nemen. Een beeld hiervan krijg je na het bekijken van foto's 1 en 2. Daar ons karretje toch minstens tot het seizoensbegin buiten strijd zou zijn werd van deze gelegenheid ineens gebruik gemaakt om het hart ook een onderhouds- en opsmukbeurt te geven, zodanig dat het naar buiten smijten van de motorolie ook verleden tijd zou worden. Swa Coeck fungeerde als chirurg van dienst. Daar ikzelf, met mijn beperkte kennis terzake, de restauratie van de passagiersruimte voor mijn rekening zou nemen, kon ik voorlopig enkel overgaan tot de herbekleding van de zetels. Omdat ik, bij de meeting in het attractiepark Walibi, een prachtig gerestaureerde zwarte 500 had gezien, waarvan er trouwens ook een foto in het album zit, wilde ik in die richting werken. Die bewuste 500 was niet voorzien van een dakje in canvas maar wel van één in een dikkere cabriostof. Dat wilde ik ook op ons karretje. Uiteindelijk kwam ik terecht bij Max Garniering in Schoten, en de Max maakte een prachtig dakje voor mij.
11-02-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Wanneer men een wagen volledig gaat restaureren waarvan het laatste exemplaar reeds meer dan 30 jaar geleden van de band is gerold, is het niet evident dat je daar nog onderdelen gaat voor vinden. Wel, ik kan U meteen meegeven dat dit, wat betreft de Fiat 500 geen enkel probleem oplevert. De meeste stukken zijn zelfs nieuw te verkrijgen. Het gaat hier dan meestal wel om piraatstukken. Na wat grasduinen op internet ontdek je al vlug dat, na het' thuisland' Italië, het 'mekka' voor het gezochte materiaal bij onze noorderburen ligt. Het is wel raadzaam om eerst even de prijzen van de verschillende handelaars te vergelijken. Daar durft namelijk nogal eens een verschil op te zitten. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Fiat 500 Ricambi uit Oostrum (NL). http://fiat500ricambi.nl/index.html?lmd=38967.839387 De zaakvoerder, Frank Derksen, is een correct en vriendelijk man. Mijn eerste bestelling bij hem omvatte bijna een heel nieuw voertuig (binnen- en buitenslijkweerders voor- en achteraan; motorkap; kofferdeksel; binnen- en buitendorpels; bodemplaten; voor- en achterbumper; binnenbekleding deuren; tapijt; zetelbekleding; allerhande rubbers; enz..). Aangezien Frank, op 04 februari 2006, toch aanwezig zou zijn op een Fiat 500 beurs in Utrecht (NL), werd met hem afgesproken dat ik de goederen daar zou ophalen. Gewapend met een hele reeks oude dekens en een open aanhangwagen reed ik naar Utrecht. Na een bezoekje aan de vermelde beurs en na het fotograferen van enkele vijfhonderdjes die nog niet in mijn fotoverzameling zaten, begonnen wij met het plaatwerk zorgvuldig in te pakken in de dekens en daarna alles vast te sjorren op de aanhangwagen. Daarna keerden we huiswaarts. Als we dan toch alles vernieuwden, dan kon er ineens een paar nieuwe schoenen af ook. Dus weer op verschillende sites gaan zoeken naar aluminium velgen die ons niet alleen bevielen maar die bovendien nog moesten passen ook. Uiteindelijk kwam ik bij Nanni Ricambi uit Bologna (I) terecht. http://www.fiat500sport.com/ Men deelde mij mede dat ik nooit aan die velgen ging aangeraken als ik de italiaanse taal niet machtig was. Ik moest niets op voorhand betalen en had bijgevolg ook niets te verliezen. Ik deed gewoon de bestelling. Welgeteld negen (9) dagen later stond er een koerier aan mijn deur met mijn velgjes en ook nog een sportieve schakelpook. De goederen werden geleverd 'onder rembours'. Dit wil zeggen dat ik aan de koerierdienst moest betalen bij aflevering.
04-02-2006 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Alhoewel we ons reeds drie jaar goed geamuseerd hadden met ons wagentje, kwam, eind 2005, de perfectionist toch weer in mij boven. Mijn leuze is: 'Als je iets doet, moet je het goed doen.' Bijgevolg was ik niet echt meer tevreden met de staat, zeg maar het uiterlijk algemeen, van ons 'bolleke'. Als je de foto's bekijkt van de eerste restauratie zal je begrijpen dat hier en daar met 'kunst en vliegwerk' gewerkt werd. Vanop enige afstand ging het nog maar als men het Fiatje, van dichterbij, onder de loep nam zag men onmiddellijk dat het spuitwerk verre van gaaf was. De bekleding van de zetels en het tapijt begonnen tekens van slijtage te vertonen. Het motorcompartiment hing voortdurend vol met olie... Zodus namen we in overweging om een tweede, grondige, restauratie te laten uitvoeren. Het totale prijskaartje (onderdelen en werkuren) viel redelijk tegen, dus werd de optie bekeken om ons 'bolleke' van de hand te doen en, mits opleg, een ander maar beter exemplaar aan te schaffen. Wij dus beginnen zoeken op het internet. Redelijk snel maakten we een schifting waaruit er drie 500-tjes naar voren kwamen als 'interessant'. De foto's van deze wagentjes zijn bijgevoegd in het album. Ik kan U al meteen vertellen: 'We hebben het niet gedaan.' Bolleke bleef bij ons en een totale restauratie zou geschieden.
17-12-2005 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Ten gevolge van de bijscholingscursus in 2004 hadden we, half juni dat jaar, dus ook de VANK rally gemist. Een reden te meer om te zorgen dat dit in 2005 niet meer gebeurde. Op 19 juni 2005 waren we van de partij. De inrichters hanteerden hetzelfde concept zoals bij onze vorige deelname twee jaar voordien. Alle deelnemers kwamen samen op het Sint-Martinusplein in Kontich en wanneer het startschot van de rit werd gegeven moest je één voor één, volgens inschrijvingsnummer, voorrijden. Door presentator Guy Depré werd er dan een korte beschrijving gegeven van uw oogappel. Ditmaal waren er meer dan 150 oldtimers aanwezig, waaronder wijzelf en ook onze buren Jozef & Sandra met hun beige Renault Estafette camper, bouwjaar 1978. Ook bij de aanvang van deze zomer waren de weergoden ons gunstig gezind. Gewoon schitterend. Laat ons hopen dat de VANK rally nog jaren zal bestaan.
19-06-2005 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Op 22 mei 2005 ging in Beauvechain de 'Nationale Meeting' door. De organisatie van dit evenement ging uit van de Belgische Federatie voor Oude Voertuigen, zeg maar BFOV. http://www.fbva.be/ Er werd individueel naar de plaats van het gebeuren gereden. Hoe dichter je Bevekom naderde, hoe meer bejaarde voertuigen men zag rijden. De eigenlijk verzamelplaats was het militaire vliegveld. Het aantal en de diversiteit van de aanwezige voertuigen was enorm. Zo waren er tientallen oude legervoertuigen; een heuse paardentram; verschillende auto's van kort na de vorige eeuwwisseling en ook oude motorfietsen te bewonderen. Aan kraampjes kon je eten, drinken of oldtimerspullen kopen. De legerbasis leek wel omgetoverd tot een Vlaamse kermis. Toch jammer dat zoiets niet elk jaar herhaald wordt. 's Avonds keerden we moe, maar voldaan, weer naar huis.
22-05-2005 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Na het 'verloren jaar' kondigde het nieuwe seizoen zich aan. We schreven ons in om, met de Fiat Club Belgio op zondag 03 april 2005, in groep, naar Hasselt te rijden. Aldaar zou een toertocht doorgaan die werd ingericht door een lid van de club. De Antwerpse leden kwamen samen aan het benzinestation op de E313 in Ranst. Wanneer bijna iedereen ter plaatse was stapte de voorzitter in zijn wagen en vertrok richting Hasselt. Toen we een drie kwartier later op het algemeen verzamelpunt aankwamen werd ik onmiddellijk bij de voorzitter geroepen. Na een kort gesprek, waar ik in dit medium niet verder wil over uitwijden, besloot ik om, samen met mijn echtgenote terug in onze wagen te stappen en de bijeenkomst te laten voor wat ze was. Ik besliste eveneens dat ik niet langer lid wenste te zijn van een vereniging waar de leden als kleuters behandeld worden. Via binnenwegen keerden we terug naar het Antwerpse. Zo hadden we onze rit toch gehad, zij het met een valse start.
03-04-2005 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Het jaar 2004 werd, voor ons karretje, een heel stille periode. Door een bijscholingscursus op het werk, die zich situeerde tussen begin februari 2004 en eind juni 2004, raakte mijn vrije tijd zo beknot dat er geen aandacht kon besteed worden aan ritten, bijeenkomsten of wat dan ook. Bij gelegenheid mochten we wel nog enkele keren op de foto met prachtig uitgedoste mensen.
14-08-2004 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Naar aanleiding van de wijkfeesten Langelede organiseerde een lokale Fiat 500-bezitter, in Wachtebeke, op 07 september 2003 een oldtimertreffen enkel voorbehouden voor 'rugzakjes', zoal ze ook wel eens genoemd worden. Bij onze aankomst leek het maar een mager beestje te worden, doch tegen het vertrek van de rondrit waren er toch een dertiental Fiatjes, uit België en Nederland, verzameld aan de feesttent. Vóór het vertrek van de rit mochten we eerst nog aanschuiven aan een Breugheltafel. Rond 14 uur gingen we van start. De 'ballade' situeerde zich in het gebied tussen Zelzate en Lokeren, en dit over een afstand van zo'n 45 kilometer. Onderweg was er een tussenstop voorzien in een taverne ergens in een bosrijke omgeving. Na de rit werden onze wagentjes, door de plaatselijke jury, gekeurd en de drie mooiste exemplaren ontvingen (terecht trouwens) een trofee. De andere deelnemers, waaronder ons 'bolleke', kregen ook nog een aandenken.
07-09-2003 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
Elk jaar gaat te Wilrijk de 'Geitenrally' door. Dit is een bijeenkomst voor oldtimers waaraan er, tijdens de rondrit, een zoektocht gekoppeld is. Op 10 augustus 2003 waren wij één van de 104 deelnemers. Het was die dag snikheet en het werd nog heter in onze kleine Fiat toen bleek dat één van onze twee passagiers op de achterbank, met haar voet, tegen de verwarmingshendel gestoten had en alzo de warme lucht, afkomstig van de motor, in de passagiersruimte deed stromen. De voormiddag bestond uit een korte rondrit door Wilrijk en Hoboken. Onderweg dienden we 14 vragen op te lossen. 's Middags volgde er een grote barbeque op de Bist in Wilrijk. Na het eten maakten we een grotere rit langs Aartselaar - Reet - Boom -Terhagen - Rumst - Duffel - Lint - Hove - Edegem en zo terug naar Wilrijk. Er werden, tijdens dit gedeelte, 21 vragen gesteld en er moesten 13 kerktorens geïdentificeerd worden. De prijsuitreiking ging door in het cultureel centrum De Kern (Wilrijk). Met slechts 2 foute antwoorden strandden wij op een mooie 13° plaats.
10-08-2003 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
De titel laat reeds het ergste vermoeden, maar schijn bedriegt. De VANK rally is geen echte 'rally' in de zin van het woord maar gewoon een individuele rondrit voor oldtimers door de streek rond Kontich. VANK staat trouwens voor Vereniging van Ambachten en Neringen Kontich. Het treffen wordt dan ook door de plaatselijke winkeliers gesteund. http://rekup.net/link/midzomer/ Jaarlijks nemen er meer dan 100 oldtimers deel aan dit evenement. De inschrijving is gratis en je krijgt er nog een plastiek tasje, dat allerlei nuttige dingen bevat, bovenop. Dit is een ware aanrader. Onze eerste deelname aan dit treffen vond plaats op 15 juni 2003. Ondertussen was 'bolleke', na het gebeul in het Waasland, van een nieuwe koppeling voorzien. Samen met onze buren, Jozef & Sandra, in hun Renault Estafette, maakten we er een aangename dag van.
15-06-2003 om 00:00
geschreven door Nobi-ben-kenobi
. En jawel, na enkele minuten waren we terug in het bezit van het instrument om het motorcompartiment te openen. Alhoewel ik zelf de sleutel vond, wens ik toch de uitbater van de taverne te bedanken die, eens hij het probleem vernomen had, onmiddellijk alles liet vallen om mee te komen zoeken.
