De levenswandel van een Fiat 500. Welkom aan de bezoekers van Nobi's Cinquecento.
Op deze pagina zul je het wel en wee kunnen volgen van een kleine rode Fiat 500.
Door op de begeleidende foto's te klikken kom je in diverse fotoalbums terecht.
13-05-2012
27 - 29/04/2012 Spa Italia
Reeds enkele jaren droomden we, telkens we de aankondigingen voor ogen kregen, stiekem van Spa Italia. Nooit voordien namen we enig initiatief om deel te nemen aan dit jaarlijks weerkerende evenement. Langs de ene kant sprak het ons steeds geweldig aan, doch als tegenpool was er tevens een soort afkerige houding en wel om twee redenen: ten eerste vonden we ons piepklein oudje niet echt passen tussen het hedendaagse italiaanse geweld, zeker niet op een bloedmooi en razendsnel circuit dat Francorchamps wel is; ten tweede waren de, toch wel, redelijke entreegelden ook een struikelblok. Dit jaar was het anders. Met meer dan 30 PK onder de motorkap :lol: kregen we plots moed en misschien wat grootheidswaanzin en de inkomprijs namen we er dan maar bij. Ten slotte zijn we beiden niet-rokers, daar spaar je wel een centje mee uit dat je ergens anders kan investeren. Enfin we besloten om ons in te schrijven en om bovendien deel te nemen aan één van de vier "Grande Parades". Zo'n "Grande Parade", dat moest wel lukken. Het is tenslotte geen race ... Op voorhand ook eens geïnformeerd bij voorzitter Ivo die toch wel enige ervaring heeft met dit gebeuren op en rond het circuit, en wel over: waar we best konden gaan staan met de camper en of er eventueel een mogelijkheid was om binnen het circuit te overnachten. Ivo stelde voor dat we ons zouden engageren als medewerker tijdens het weekend en dan was het geen enkel probleem om ons "huisje op wielen" binnen de poorten te plaatsen. Als tegenprestatie moesten we dan wel de clubstand mee opzetten en nadien weer afbreken en ook toezicht houden op de Fiats die, tijdens de twee dagen, gebruik zouden maken van de voorziene parking van Fiat Club Belgio. Zeg maar fungeren als een soort parkeerwachter. Zo gezegd, zo gedaan. Op vrijdag 27 april plaatsen we de 500 op de remorque en omstreeks 15.00 uur trokken we richting Luik. Zoals gebruikelijk rond dit uur verliep de trip niet zonder fileleed. Rond 17.30 uur waren we in de buurt. Ivo, die ons stond op te wachten op de parking "kant Ster", wist ons te vertellen dat er de dag voordien een grondverzakking was geweest en dat we moesten rondrijden om, via Blanchimont Gate, binnen te geraken. Campers en vrachtwagens kunnen namelijk enkel via deze ingang de Paddock bereiken. Iets later dus, samen met de voorzitter, richting ingang gereden. Na een halfuurtje wachttijd; verschillende telefoontjes en drukpogingen op de parlefoon, ging de slagboom eindelijk omhoog en konden we het Walhallah van de racerij betreden. Onmiddellijk beide campers opgesteld en, bij het avondmaal, een kasteelwijntje gekraakt. Op zaterdagmorgen, na een verkwikkende douche en een stevig ontbijt, met z'n beiden begonnen met de clubstand op te zetten en met het aanbrengen van de nodige signalisatie zodat de clubleden en andere Fiatisti ons makkelijk zouden vinden. Stilaan begon er ook leven te komen op de andere standen zoals Lancia; Ferrari; Abarth enz... Voor mijzelf begon meteen ook de voorbereiding tot hetgeen het summum van het weekend zou worden: de Grande Parade. Omdat ik op voorhand ingeschreven had, plaatste de organisatie mij in GP1. Dit wil zeggen op zaterdag tussen 10.00 en 11.00 uur. Net op dat ogenblik arriveerden ook Tom & Jamie met hun camper aan de ingang. Ook zij zouden fungeren als helpers op de FCB-stand. Ze stonden echter ook voor een gesloten slagboom en dienden noodgedwongen even te wachten tot mijn rondjes gereden waren alvorens ik hun de inkomtickets kon bezorgen. Mijn optreden in de Grande Parade 1 is te volgen via deze link: http://youtu.be/IMszQXdh1WE Let op de witte camper in de bocht "Paul Frère", rechts naast achter het hek. Daar staan Tom en Jamie naar het gebeuren te kijken. Al snel bleek de Grande Parade weinig gemeen te hebben met een parade. :shock: Ik schat dat de pacecar toch regelmatig snelheden ontwikkelde van 140 kilometer per uur. Maar ook al waren wij "de slak" op de omloop, toch kregen we verschillende omhooggerichte duimen uit de Ferrari's, Lamborghini's en Maserati's, wanneer deze ons voor de zoveelste keer dubbelden. Het moeilijkse stuk voor ons bolleke was de Raidillon met z'n sterk stijgingspercentage en de daarop volgende Kemmel wat bijna één kilometer vals plat is. Het moeilijkste stuk voor mijzelf was de afdaling tussen Bruxelles en de Double Gauche. Een heel huzarenstukje om, met de trommelremmekes, onze dikke 600 kilogram (auto + bestuurder) net genoeg te kunnen laten vertragen om de voorkomen dat de "Double Gauche" een "Enkele Rechtdoor" zou worden. Vermelden we ook nog dat het asfalt enkel op de ideale rijlijn al opgedroogd was en de rest nog vochtig lag. Door onze beperkte snelheid moesten we noodgedwongen regelmatig van de ideale lijn afwijken om de snelle jongens te laten passeren. Uiteindelijk reden we, op een goede 53 minuten, toch een mooie 65 kilometer. Wat neerkomt op ongeveer 75 km/u gemiddeld. Zo traag is dit nu ook weer niet voor een vijfhonderdje van 42 jaar oud. Na deze unieke ervaring onze twee extra helpers binnen geholpen en mij verder van mijn taak gekweten. Alhoewel de voorspellingen het ergste deden verwachten waren de weergoden ons zeer gunstig gezind. 's Avonds waren het aangezicht en de onderarmen redelijk rood gekleurd. Wanneer na 18.00 uur de laatste Fiat Coupé van het parcours verdwenen was en het geluid van de brullende motoren stilaan uitstierf, konden wij onze beentjes onder tafel zetten en bij een overheerlijke bbq een volgend flesje kraken. Alhoewel Ivo ons verteld had over de nachtelijke rust in deze omgeving, werden we, iets na middernacht toch plots opgeschrikt. Uit de luidsprekers klonk plotseling zeer luide muziek over de paddock. Op dat tijdstip hadden we niet echt meer zin om onze beentjes nog eens uit te zwieren, bovendien was de songkeuze ook niet meteen je dat waar we wild van werden. Nadien hebben we gehoord dat er blijkbaar een storing zou zijn opgetreden waardoor dit alles toch meer dan een halfuur geduurd heeft. Tegen de morgen aan begon het dan ook nog te regenen, al was het maar een beperkte bui. Zondagmorgen dezelfde routine als de dag voordien. Alhoewel de weersomstandigheden een ietsje minder waren, zou er toch meer volk over de vloer komen dan de dag voordien. Zo maakte ook Ronny Van Roosenbroek zijn opwachting op onze parking en wel met zijn perfect gerestaureerde Fiat Abarth 750 Zagato (double bubble). Meteen een ferme blikvanger voor de talrijke bezoekers. Ook Ronny zou, om 15.00 uur, nog een uurtje rondtoeren op het snelle asfalt. Wijzelf hadden, door de grotere opkomst, iets meer problemen met de inrichting van de parking. Ivo kweet zich van zijn taak als PR-man door de gasten van spijs en drank te voorzien en, met de nodige sympathie, aan te sporen om een lidkaartje te tekenen. En ik denk dat dit redelijk geslaagd mag genoemd worden. Eigenlijk waren we een "dreamteam".:wink: Ook op zondag kwam er om 18.00 uur een einde aan de festiviteiten en konden we beginnen met alles op te ruimen. Een uurtje later stonden we gepakt en gezakt klaar en namen we afscheid van Ivo, Tom en Jamie. Zij keerden terug naar huis. Wij zouden nog een ommetje maken naar de afdamming van de Vesder in Eupen. Tenslotte was het, voor Liliane en mezelf, nog weekend tot woensdag. Eindbeschouwing: Spa Italia was een unieke ervaring die ik aan elke bezitter van een bolide afkomstig uit de laars, kan aanraden. Ik zal volgend jaar in elk geval terug van de partij zijn, tenzij de werkverplichtingen er anders over beslissen.:roll:
Reacties op bericht (1)
07-04-2016
FIAT 500
IS DIT NOG STEEDS DE FIAT 500? GEKOCHT VAN GILBERT DE BROUWER MIJN MAN IK ZOU HEM GRAAG VERRASSEN HIJ HEEFT ER ZO HARD AAN GEWERKT KAN U IETS LATEN WETEN?AUB GROETJES RENNY
07-04-2016 om 16:32
geschreven door De Brouwer Gilbert
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
