behalve van mijn soort. Maar als t woord demobilisering al valt is t
al genoeg. s Avonds bad.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
8 Juni 1940 Zaterdag. Weer zon.
We kunnen om te beginnen eens leuk de straat keren omdat er een zeker Duits
heerschap zal komen. We kuisen en verder wachten we op nieuws. Er wordt hier
een jongen begraven
Slapen, bombardement.
9 Juni 1940 Zondag. Te 5 ½ uur
bericht: we demobiliseren. Vertrek per fiets. We komen rond 7 uur aan, wat een
weerzien. Was ons Theo er maar.
12 Juni 1940 Woensdag.
Ons Theo is t leidmotief van alle dagen. We gaan naar Willebroek. Wafelen. s
Avonds wat afleiding.
13 Juni
1940 Donderdag
Overal wordt er
gepraktiseerd over rantsoen en toekomen. Op 17 Juni
1940 kan Frans beginnen werken op het gemeentehuis van Boom, hij zal er heel
zijn leven blijven.
23 Juni 1940 Zondag. Julians
moeder geven we nog wat moed. De jongen is nog niet thuis. Dat is zeer erg.
Later zal
blijken dat Julian krijgsgevangen werd genomen door de Duitsers.
11 Juli 1940 Donderdag.
Jef komt thuis.
Nonkel Jef
komt alleen terug uit Frankrijk zonder broer Theo! Elke dag
wacht Frans op de thuiskomst van broer
Theo en zijn vriend Julian. Er is weinig te eten
13 Juli 1940 Zaterdag.
O! Varken, Koning van alle bevleesde dieren, wat missen we je spek!
27 Juli 1940 Zaterdag.
De kelder is een noodzaak bij elke woning.
|