het is er eens van gekomen,nog niet veel tijd gehad om wat blogjes te bezoeken maar ik doe mijn best,de kleinkinderen zijn verleden week een dag of twee geweest en daar heb je ook je handen aan vol hoor!De oudste leert nu ook via school op de p.c. en daar de computer van pa in panne ligt is het fijn voor haar als ze bij oma is, hier kan ze dan haar kunsten laten zien van wat ze al geleerd heeft,als ik dat zo zie zal ikzelf wat later op les mogen gaan bij haar want die gastjes zijn er snel mee weg,en maar goed dat ze het op school leren want voor hen is er een tijd dat alles via de digitale weg gaat.Nu volgende week gaan ze naar disneyland parijs,Parijs moet ik er bij zeggen want de kleinste staat er op dat ik dat zeg dineylandPARIJS,want anders bestaat niet voor haar, het is de eerste keer dus zijn beiden een beetje ongeduldig,maar oma zegt geduld is een schone deugd.
Op de eerste dag van het nieuwejaar een bezoek gebracht aan schoonma, die is nog maar eens gevallen niet zo erg maar nu duft ze niet meer buiten komen en ik raad het al noyo en ventje zullen weer alles moggen oplossen,en het is al zo druk met de ziekte van mijn zus,ze trekt wel goed haar plan maar de ene dag is al beter dan de andere,de laatste twee weken ben ik er bijna
niet toegekomen om mijn eigen werk te doen nog goed dat ik veel hulp heb van ventje want anders zou het niet lukken.Mijn lieve zus moet nu op 15 januari haar derde chemo hebben en het word voor haar al maar lasterig om dragen ik hoop maar dat het al zijn nut heeft ik bid voor haar en ben er voor haar als ze me nodig heeft meer kan ik ook niet doen,met de steun van ons allen moet het haar lukken!
Het jaar is bijna teneinde,en ik zou voor mezelf zeggen maar goed ook want het was bijna een horribel jaar,wat er allemaal niet gebeurd is bijna scheiding van de kinderen,zus die nu heel veel afziet,26 december is ze terug gegaan voor de tweede chemo ze was pas hersteld van de eerste en daar gaat ze weer,het is triestig om zien nu begint haar mooie haar ook uit te vallen,en dat doet pijn niet lichamelijk maar in het hoofdje van mijn o! zo moedige zus,ze zegt zelf ik moet er wel voor gaan het is dat of.....,tranen heeft ze niet, maar ik ween destemeer voor haar, ik weet het is geen oplossing maar ik doe het niet in haar bjizijn want dat zou ze niet willen,nog goed dat ze zo moedig is ik weet niet of ik het zou aankunnen,maar ja wat moet ,moet.
Ik weet ook dat 2007 maar een getal is maar toch hoop op beter.
het doet goed dat er mensen zijn die even een riem onder het hart steken,de kerst periode is in aantocht voor de meeste mensen een periode van bezinning,voor ons een tijd van hoop op beter voor onze kleine maar hechte familie,zus haar bloed is geprikt en haar witte cellen zijn een beetje aan het stijgen een redelijk goed teken want de dokter zegt dat het wil zeggen dat de chemo haar werk doet,dus hoop doet leven.AAN IEDER DIE HIER IS EEN FIJN KERSTFEEST.
Niet alles is kommer en kwel,vanmorgen een é-card gekregen,van mijn kleindochter 2 ze moesten het vandaag leren op school en ik heb ze al ontvangen,ze hebben het geleerd via Seniorennet tof hé voor wat het net toch allemaal dient ik heb ze afgeprint de card zodat ik haar het mooie werkje kan laten zien en ik weet dat ze heel fier zal zijn.Nu met mijn zus is het nu beter maar de volgende chemo zit er aan te komen dus weer van vooraf aan en ze moet er zo zes hebben verspreid over zes maanden,tenminste als haar witte bloedcellen niet te veel dalen want om de kuur verder te zetten moeten het bloed goed blijven zoniet word de kuur b.v. uitgesteld tot dat weer in orde is en zo kan alles langer duren maar ze geeft de moed niet op en dat is ook wel belangrijk,bij haar eerste bloedprik waren ze al gedaald de witte cellen want de chemo maakt alles kapot zowel de slechte als de goede cellen.
hier ben ik weer even op mijn blog,het is een tijdje geleden maar de tijd was er niet rijp voor,nu alles weer wat rustig is kom ik wat schrijven,mijn zus haar eerste chemo kuur zit er op ,de eerste dagen was ze honds ziek ondanks de medicatie die ze gehad heeft om alles wat draagbaar te maken,nu een week later gaat alles wat beter ze is nog wel vlug moe,maandag zijn mijn zus en ik toch naar het nieuwjaars concert geweest die de stad Gent aanbied aan zijn bewoners,ze wilde echt gaan ik heb haar vergezeld en ze heeft een fijne middag gehad,we hebben zo wat kunnen praten zonder de mannen erbij over wat haar nu zoal bezig houd en het was een moedig gesprek van haar kant,ze heeft er goede moed op zoals ze zegt ze kan ook niets anders dan doen wat de dokters voorstellen,ik hoop dat ze het volhoud want nu op 22 december volgt de 2dé chemo.
ik dacht verleden week dat de kuur van zus kon beginnen,maar nee hoor uit de onderzoeken bleek dat ze eerst nog een botscan moest laten doen omdat in de oksel zeer kwaadaardige tumoren waren ,en dat is zo geen goed nieuws ,nu morgen mag ze met de chemo starten en het word tijd vind ik want hoe langer men wacht....,ik ben er niet gerust op en nu begint het ook tot haar door te dringen want eerst was er een faze van ontkenning maar het is bittere ernst,maar ik zal haar steunen waar ik kan en zal alles doen om haar de kans te geven om zo goed als mogelijk de ziekte te bestrijden,ze gaat er voor en wij met haar!
Het is nu dinsdag 0:59 en zit hier wat te schrijven het is vandaag een een dag waarop mijn lieve zus haar eerste kuur krijgt ik hoop dat ze het een beetje goed verwerkt.Nu verleden vrijdag was het grootouderfeest bij kleindochter 2 de laatste want volgend jaar gaat ze al naar het 1é leerjaar en dan geen feest meer,ik moet zeggen het was heel leuk en plezant de zorgen even opzij,de juffen hadden een zoektocht ingericht je moet weten de school is niet ver van een park met een mooie kerk in het midden,de kinderen kregen een plan om via een kleine wandeling naar het park te gaan ,ze hadden dat in de week al even geoefend,dus oma enopa moesten de kinderen volgen via het gegeven plan,er waren vier opdrachten aan verbonden,de 1é was in het park de zoenboom vinden en daar moest dan geknuffeld worden,nummer 2 was een kaarsje branden in de kerk en dat kwam dan goed uit voor ons,derde opdracht was de grootouders moesten zich verstoppen en de kleintjes moesten ons zoeken en dat was heel prettig,het 4é was dat we even verder een borrel kregen aangeboden,bij iedere opdracht kregen de kinderen een stempel om aan te tonen dat de opdracht was vervuld,daarna terug naar school voor een lekkere tas koffie met koek en dat was een afsluiter van een fijne middag met mijn lieve meid.
gisteren is de tweede drain uit de oksel gehaald van zus,heb haar dan gebeld maar alles was goed zei ze,ze had al eten gekookt voor haar gezin was wel wat moe maar ging wat rusten.Morgen gaan ventje en ik boodschappen doen voor haar want volgende dinsdag moet ze met de eerste chemo kuur beginnen,en ik wil niet dat ze haar gaat vermoeien met heen en weer geloop ze moet rusten zodat ze wat sterk aan die kuur kan beginnen,haar man denkt er niet bij na wat er hen nog te wachten staat want bij hem is alles altijd goed,nu hij helpt haar wel een beetje maar ze doet nu ook nog veel en ze wil voorlopig geen hulp,hopelijk kan ze die chemo een beetje goed doorstaan,want ik weet wat dat met een mens kan doen ik heb jaren in de kliniek gewerkt op de oncologie dus heb ik nu wel een beetje meer schrik voor haar,maar ja brengt tijd brengt raad.
Nu eerst even tijd nemen om wat te schrijven,ik zou wel willen huilen maar ik kan niet is het nu omdat mijn zus zo sereen omgaat met wat haar overkomt ik weet het niet,ze is nu thuis van zaterdag met nog een drain onder de oksel, de drain uit de borst is al weggenomen voor ze naar huis kwam,de uitslag ziet er niet zo goed uit want in de oksel hebben ze vier gezwelletjes weggenomen en die waren dus kwaadaardig dus het is zeker geen goed nieuws,maar hoe ze daar zelf mee om gaat begrijp ik niet goed zo gelaten en sereen,het is altijd al een sterke vrouw geweest maar dit nee, ik denk dat ze er niet te diep wil op ingaan ze moet toch een heel zware kuur doen chemo en bestraling allebei en dat is geen goed teken,ik moet er niet aan denken dat er erger gebeurd want ik wil ze niet kwijt maar zal haar in alles steunen zo goed ik kan en blijven hopen op beter.
mijn zus heeft dinsdag haar operatie goed doorstaan, er is een groot gezwel weggenomen alsook de okselklier is verwijderd,al bij al is alles goed verlopen ze heeft niet veel pijn,het is nu wachten op de uitslag van de patholoog om te weten welke nabehandeling ze moet hebben die moet ze zeker hebben we hopen nu dat het niet uitgezaaid is want dat is dan geen goed teken,zelf is ze heel optimist en maar goed ook dus nu maar afwachten.Zondag was ik bij haar thuis toen ik zei, ik kom u zeker woensdag bezoeken zei ze je moet niets meebrengen hoor naar de kliniek uw aanwezigheid is voor mij voldoende als dat geen mooi kompliment was voor mij,zo is mijn lieve zus nu eenmaal laat ons hopen dat ze nog lang bij ons mag blijven.
Zondag gaan ventje en ik niet wandelen,ik ga zondag bij zus want dinsdag word ze geopereerd en ik wil nog wat met haar praten,en haar wat moed geven en steun want ik wil er voor haar zijn als ze uit de kliniek komt ,ventje en ik hebben al afgesproken dat ik bij haar wat ga logeren als ze thuis is want ze zal het wel kunnen gebruiken, allé ik denk wel dat haar huisgenoten akkoord zullen gaan want anders zal ze niet veel rust hebben en die zal ze wel nodig hebben,maar dat horen we zondag dan wel,mijn eigen ventje trekt wel zijn plan hij weet wat ik voel en maakt geen bezwaar,lief hé.Ik hoop maar dat alles goed verloopt.
ik weet zus dat je de brief van gisteren niet kan lezen daar je geen p.c. hebt maar de bedoeling was om het eens kwijt te kunnen,de ene dag gaat al wat beter dan de andere,ik krijg wel lieve berichtjes van de vrienden bloggertjes en dat is heel fijn zo weet je dat je er niet alleen bent,er is veel leed en niet bij ons alleen zo als het spreekwoord zegt:ieder huisje heeft zijn kruisje,maar het een al zwaarder dan een ander.
dag zus,ik zit hier op mijn p.c.tje en mijn gedachten dwalen altijd af naar jou,ik kan het niet helpen maar ik moet het even kwijt.Je bent nu 62 jaar en je leven is niet over rozen gegaan,je bent er altijd voor iedereen zoals je in de tijd je twee kleinkinderen in huis hebt genomen omdat de moeder altijd ziek was en voor hen niet meer kon zorgen,de vader, je zoon kon ook de situatie niet aan en is dan maar vertrokken en heeft u de volledige verantwoordelijk laten dragen voor zijn kinderen, komt zelfs niet meer naar huis al vele jaren,het verdriet voor u was enorm maar toch ging je met volle moed verder,nu zou ik graag hebben dat je aan jezelf denkt in deze periode van ziekte,ik wil dat je vecht om uw bestaan,je bent alles wat ik nog heb,we hebben in ons hele leven nog niet eenmaal ruzie gehad,het ene woord niet hoger dan het andere ik zie je graag,en zal nu in de tijd van je zware periode die je wacht altijd aan je zijde staan in al wat je doet je helpen waar kan dus ga de strijd aan je bent niet alleen.LOVE YOU.
In verband met mijn zus ,het is dus slecht nieuws geworden,het is een kwaadaardige tumor in de borst,of het een besparende operatie of volledige amputatie gaat worden kunnen ze maar zien tijdens de operatie,of het nu zus of zo is het is weer maar eens een opdoffer zeker voor mijn zus, maar ook voor mij want ze is de liefste die er is.Na veel jaren van hard werken en veel gedoe in haar gezin,met altijd een dronken man en veel miserie is dat het laatste wat ze nu te verwerken krijgt hoeveel kan een mens aan? Veel zegt men maar een mens is toch maar een mens.Ze heeft nog twee kleinkinderen die bij haar wonen ze zijn wel al 20j en 17j maar ze hebben haar nog nodig hoor,ik zal haar in alles zoveel ik kan steunen want ze is de enige allerliefste zus die ik heb.
Ik zit hier met spanning te wachten,vrijdag een telefoon gehad van mijn zus ze heeft een knobbel ontdekt in de borst,ze had al de onderzoeken ondergaan en nu vandaag verwacht ze de uitslag goed of slecht,hoop op goed nieuws want ik heb maar een zus en wil haar niet kwijt.
Een lelijk meisje zong een treurig wijsje over droefheid in haar hart
Over haar verloren minnaar,die ze vurig lief, had maar die koos voor het hazenpad.
Ach lief kind,stuur heen de smart't is niet het uiterlijk dat telt, welnee!'t is de zuiverheid van het hart, dat telt ruimschoot voor twee! In voor-en ook in tegenspoed zijn er minnaars in overvloed!
Zondag een heel fijne dag gehad,om half zeven opgestaan want om kwart na acht moesten we aan de halte van de bus zijn om naar Berlaar te gaan,we waren goed op tijd en de bus ook, het was ongeveer een groot uur rijden maar de sfeer zat er al goed in hoor van de mede wandelaars,een praatje hier een grapje daar en de tijd was zo om,terplaatse gekomen na een koffie en de inschrijving zijn ventje en ik dan maar aan de trip begonnen want ieder wandelt op zijn eigen tempo en dat is wel fijn,we moesten maar om vier uur terug zijn op de inschrijving, we waren met 77 reigertjes, ja zo noemt onze club na een pintje en zo was het tijd om huiswaarts te gaan,toen we bijna in gent waren ging mijn g.s.m.het was de kleindochter van 5jaar die vroeg waarom ik nu niet thuis was ze stond voor de deur zei ze en kon niet binnen en begon te huilen, ik moest beloven als we in gent waren om haar nog een zoen te komen geven want ze miste ons,dat hebben opa en oma dan ook maar gedaan want zo een lieve meid kan je dat niet weigeren hè!
