Er is geen ander noodlot voor dieren dan dat wat de mensheid hen brengt dus stort ik in tranen tranen om de lijdensweg die de mensheid voor het dier bedenkt dus ik rouw Ik rouw om de proefdieren die lijden onder probeersels die de mensen moeten sieren.
Ja ik rouw Ik rouw om de dieren die gemateld worden door kille mensen die zo de wetenschap willen dienen dus ik stort geld Ik stort geld voor de stichting proefdieren zodat zij het dieren noodlot kunnen veranderen en informatie verspreiden onder alle anderen.
Vandaag had ik de boom weer willen zien zo mooi als hij steeds in de lente wordt De knoppen barsten open en mischien is dat een feit: het voorjaar is te kort
Slechts even kun je maar genieten van de stilte van uitzonderlijke pracht Je raakt opnieuw volkomen in de ban als ieder jaar, het wonder is volbracht
De kaarsjes wiegen in de lente wind en mensen ademen het voorjaar in Beseffend , dat dit ene hen verbindt een nieuw seisoen geeft moed een nieuw begin.
Er gaat vandaag wat door mij heen Nu ben ik voor ,t eerst echt alleen Want jij gaat voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Op zich is dat geen bijzonder verhaal Maar omdat jij de jongste bent Voel ik me toch een beeje ontstemd Met een vrolijk toetje zwaai je me uit. En met brandende ogen zwaai ik terug naar mij kleine spruit In ons stille huis voel ik een sterk gemis wat duurt ,t vanmorgen lang eer ,t half twaalf is. Maar als ik je ga ophalen En ik zie je gezichtje stralen En hoe fijn je met de andere kinderen kan spelen. Dan pas kan ook ik deze vreugde met je delen.
Huilend zit ik op mijn bed geen mens die op mij let Mijn tranen verberg ik in mijn trui niemand die mij helpen kan in deze hopeloze bui Geen ziel die begrijpt wat ik heb te zeggen niemand aan wie ik het uit kan leggen iedereen zegt dat het mijn hormonen zijn ik weet het niet maar het doet wel pijn.
Hij maakte voor mij mijn eerste fiets Op de kettingkast pronkte mijn naam Samen naar het strand mijn broertje voor op Moeder zwaaide voor het raam Hij speelde met ons wij klomen op zijn schouders Zo bracht hij ons om de beurt naar bed Dan kwam zijn verhaaltje daarna even bidden Het al oude ritueel maar voor ons dolle pret O, pap wat is dit lang geleden kwam jij nog maar even naast me staan Dan kon ik vertellen ,wat ik heb ervaren en welke dingen verkeerd gedaan Even mijn hand verstoppen in de jouwe even begrip voor wat mijn zorgen zijn Je jeugd , het mooiste deel van je leven Wat zou een leven zonder herinneringen zijn.
Soms weef ik me een cocon om even weg te wezeb weg te zijn van buiten me even af te sluiten van alles wat me verdriet en pijn doet in het leven m,n tranen laat ik komen ik verberg ze niet ach ,t duurt meestal maar even wat ik besef heel goed dat ik hier niet blijven kan naar buiten moet en als ik dan tevoorschijn kom gekropen diep uit mijn cocon dan zie ik mooier dan voorheen de zon!
Samen dingen doen zonder na te denken En als de ander het nodig heeft wat extra aandacht schenken Samen op de fiets of een eindje lopen Als het zo uitkomt naar de stad samen kleren kopen Je staat er niet bij stil maar het is een heel gemis als dat,,samen,, uit je leven onverwacht verdwenen is.
Emoties, tranen stromen nachtmerries ze bijven komen Angst, kapot gaan door gedachten aan ,t einde van je krachten Angst, aan de rand van de afgrond te staan je door de wind mee laten gaan Angst, nergens meer in geloven je laten verdoven Angst, twijfels over het leven je over willen geven Angst, je spiegelbeeld in het water niet meer denken aan later Angst, opgelucht in de drank weg gevlucht angst, er door bezeten gevuld met loze kreten Angst, als de duivel in het zonnelicht zich tot je richt. Angst, alleen alles duister om je heen Angst, nu vanacht en morgen nergens meer geborgen Angst, je vuisten gebald een gevoel wat je leven vergalt Angst, een kwestie van tijd? of blijft het een solo strijd.
Ik mis je zo Soms lijkt het of ik gelukkig ben Maar ik kan het niet tegenhouden Ik doe het toch Na denken over de dood Ik ben er bang van geworden Jij wilde niet weg gaan maar je lichaam hield op met bestaan Je moest wel mee je had geen keus Soms verbeeld ik mij dat je bij me bent Gaf je maar een teken een teken dat je nu gelukkig bent Dan had ik er vrede mee Pappa , ik hou van je Ik heb er veel moeite mee Moeite om in de verleden tijd over jou te praten Voor mij had je er nog moeten zijn Ik heb je soms zo nodig Nu mis ik iets en dat ben Jij.
Een lege kamer in ons huis een plek die ik soms mijden wil de stilte is daar zo heel stil Je bedje, de dekens terug geslagen Jij zult daat nooit meer slapen Je knuffels en speentje ze doen me zo,n pijn en kamer vol spullen die over zijn Je kleertjes liggen me aan te staren en toch wil ik alles blijven bewaren Stille getuigen van dat jij eens hier was Ons harte kindje, onze grapjas Ond huis, maar nooit meer jouw thuis
Toe dan ga maar en denk niet meer na over wat je beloofde Ik laat je vrij denk nu maar niet aan mij.
Ik weet heel goed dat jou zwerversbloed je weer lokt naar de verte Je bent vrij denk niet aan mij
Het doet wel pijn jij gaat mij verlaten Ik wil je bepraten maar ,t zou niet eerlijk zijn veel geluk aan vreemde kusten en wil je rusten kom dan maar bij mij
In jouw ogen wil ik lezen Wat mijn hart zoekt In jouw ogen wil ik vinden wat mijn hart vraagt Een klein teken van begrip van vertrouwen van vriendscahp van Ik hou van jou
Alleen een clown kan lachen als hij van binnen huilt maar er zijn ook veel mensen die lachen en van binnen huilen want met een lach word je gevraagd maar als je huilt is niemand thuis.
Ik hou van de clown met zijn grappen hij laat je lachen dat is een kunst hij maakt dat je lacht om zijn domme dingen.
Een ware levenskunst vooral in deze tijd lachen is goed je vergeet je verdriet en bent even uit de sleur.
Het ergste leed is geleden het leven gaat door Doen wat je wilt doen alleen huiswerk gaat voor Toch ben je nog vaak in mijn gedachten Denkend over wat jij van mij zal verwachten. Ik besef: je gaf mij een taak Oma helpen, zij lijdt hier het meest onder haar bezig houden, dat houd haar gezonder Jou plaatsvervanger ben ik niet jij bent onvervangbaar zoals je mischien ziet En als ik word geconfronteerd met het begrip Opa vind ik dat echt niet naar Want mijn opa is in de wolken denk ik altijd maar.
Ik sta voor het raam dat ik gisteren nog heb gelapt en zie hoe mijn dochter langzaam door het leven stapt Hoe lang is het geleden hoever is de dag dat zij als kleine baby in de kinderwagen lag? Een baby werd kleuter een kleuter een groot kind dat kind is de vrouw die nu haar eigen weg vindt De motor is gestart van achte m,n raam hoor ik hem draaien en als ze allang de hoek om is sta ik nog te zwaaien Ik loop de warme kamer in Ik zucht en voel me koud hoe komt dat nou wat heb ik toch? verdorie, ik word oud.
Ze plakt en knipt Geen tijd meer om te zwaaien wat word ze groot Ik moet me vlug omdraaien Thuis is het stil Ik moet er nog aan wennen dat ook de kleinste van ,t stel voortaan op het schoolplein zal rennen.
