Push them all away Push them all away Thats right
Engorge yourself in the pain Let it become you Let it control you And just make sure Make sure You push them all away
Drown your sorrows In tears and alcohol Cry into the bottle rather than a shoulder Keep yourself at a distance And oh, make sure You push them all away
Have you ever tried To cut yourself out Of your own skin? I have. Feeling so ashamed even to be In the same body as me For pushing Pushing them all away
Do you still remember when you go to sleep? Do you still dream that same dream you dreamt every night? Does the song still make you cry? Do you even remember Why youre crying? And why youre pushing Pushing them all...
De volgende gedichten komen van een lotgenoot uit amerika die ik ontmoet heb via een lotgenoten groep voor borstkanker de groep heet Frends in Need en Donna bedankt dat ik ze op mijn blog mag plaatsen
We zitten hand in hand te kijken naar de vlammen in ,t haardvuur Ik wend m,n gezicht naar dat van jou De vlammen spelen een spel Je kijkt me aan en glimlacht Je houd m,n blik gevangen Ik voel me gelukkig en zie dat ook in jouw ogen.
We omhelzen en kussen elkaar Je nestelt je in m,n armen en slaakt een diepe zucht ,n Zucht van opluchting omdat we elkaar weer hebben ontmoet na lange tijd.
Het is alsof de tijd heeft stilgestaan We zijn weer net zo verliefd als toen Alleen wat ouder en wijzer Dat zal ons helpen om samen verder door het leven te gaan en gelukkig te zijn.
Gedachten zijn net vlinders ze komen en ze gaan maar niemand kan me dwingen om mijn gedachten af te staan Soms zijn ze vrolijk maar ook wel eens depressief Soms kunnen gedachten mij omringen maar ze komen ook wel eens als een dief om alles te verstoren dan wil ik er niet naar horen maar toch dwingen ze me dan omdat ik ze niet stoppen kan om te luisteren wat ze fluisteren Het drukt me dan teneer en dan denk ik bij mezelf Dat gebeurt niet weer! Maar telkens trap ik er weer in en krijgen mijn gedachten weer hun zin om mij het leven te vergallen En ik? Ik kan alleen mijn vuisten ballen.
Ik weet niet wie ik ben Ik weet niet wat ik doe terwijl ik door dit leven ren wie weet waar naar toe?
Ik weet ook niet wie jij bent ,t maakt niet veel uit wat je doet terwijl je mij toch steeds verwent ken ik jou niet goed
Want iedereen draagt een masker een masker voor het gelaat een ander voor te stellen denkt men, kan niet zo kwaad maar durf nu eens te tonen wat ik las in je gezicht toen je masker was weggevallen in dat bleke ochtendlicht.
Iedereen heeft in zijn leven een mens die hij vertrouwt Iedereen heeft in zijn leven een vriend van wie je houdt Die is dan in je leven je steun en toeverlaat die met je lacht en met je huilt en altijd naast je staat.
Als kind zijn het je ouders wie je alles kunt vertellen die je houden op ,t rechte pad en je altijd vergezellen. De man of vrouw met wie ik leef die zal ik erg veel geven Ik bouw een hechte vriendschap op een vriendschap voor het leven.
Maar moeten we elkaar verlaten treur dan niet lang om mij geniet ook zonder mij van het leven want moeilijke tijden gaan voorbij Al zal het tornen aan je krachten en wil je het leven zelf niet meer denk af en toe aan mij...een beetje dat zal je troosten keer op keer.
Leer ieder moment van geluk bewust te beleven Heb het nooit te druk om liefde te krijgen, of te geven Een simpel woord, een handgebaar een moment van warmte ze zijn zo kostbaar is dit leven zonder kalmte Elke seconde zonder zorgen die je al hebt gehad al was het van vandaag of komt het morgen neemt niemand je ooit weer af Hou die momenten vast zorg dat je ervan geniet want met liefde als last ontwijk je veel verdriet.
Heb je problemen,bel maar aan Ik zal je nooit bij de deur laten staan. Ik zal proberen je hulp te bieden tegen eventuele lastige lieden of bij problemen die je hebt een liefdesprikkel die zich naar je hart rept of daar misschien niet uit verdwijnen wil Is er dus iets, houd je dan niet stil Stort je hart maar uit over moeilijkheden waar je op stuit Daar zijn tenslotte vrienden voor Juist ja, daar wordt vriendschap hechter door.
Ik hoor het tikken van mijn wekker De wijzers lijken niet te bewegen Alles lijkt stil te staan Zonder jou is er geen leven.
Als wij samen zijn gaat de tijd nog snellerdan de snelste trein Het tikken van de seconden zelfs sneller dan mijn hart ik zou zo graag veel langer bij je zijn.
Alleen zit ik te staren naar de maan Mijn gedachten zijn bij jou Ik denk aan niets of niemand anders want jij bent degeen van wie ik hou.
Hier zit ik dan te denken aan jou Maar het liefst had ik je bij me zodat ik je warmte kon voelen en jij de mijne.
Een mens kan niet vliegen maar als ik aan jou denk, zweef ik hier vandaan Zonder een dak boven mijn hoofd zweef ik nog hoger dan de maan.
Jij bent mijn teddybeer mijn reden om te leven en nog veel meer.
Het spijt me als ik niet ben zoals jij wilt dat ik zou zijn Het spijt me als ik je geen deelgenoot wil maken van mijn pijn Het spijt me als andere relaties op het spel zouden staan Het spijt me als ik je een naar gevoel zou geven Het spijt me als ik je een naar gevoel zou geven Het spijt me als ik niet pas in ju leven Het spijt me ook als je alleen aan mij denken zou Maar het spijt me niet dat ik van je hou.
Op de weg door het leven Gaan we door een tunnel van oijn Vreugd en verdriet zijn verweven De essentie van het zijn.
We gaan door bergen en dalen Soms op de top, soms in het dal Dan in de zonnestralen Ineens een donkere val.
Toch blijft de zon steeds stralen Is er meer vreugde dan pijn Kunnen we altijd bepalen Wat de zin van het leven zal zijn Vreugd en verdriet in een wisselende cadans Altijd weer een nieuwe kans
Eerst had ik veel verdriet en pijn en nu kan het leven weer zo zalig zijn Ik ben tot in het diepe dal geweest maar nu is mijn leven weer een feest Dat had ik echt nooit meer verwacht Ik had veel eerder het ergste gedacht Dat ik er toch weer uit zou komen had ik nooit kunnen dromen Nu waardeer ik alle dingen veel meer want mijn leven nam een keer Eeerst was alles donker en nu is alles licht Het boek van het verleden gaat nu dicht Ik ben door moeilijke tijden gegaan maar nu ga ik er tegenaan Geef de moed dus echt nooit op want je komt uit dat dal en bereikt weer de top
