Ik ben in het herstel van mijn leven bewoon onbezorgd samen met mijn man in een flat maar als het veilig daglicht is verdwenen klamp ik me vast aan jou portret.
Je kijkt naar mij met vriendelijke ogen alsof je zeggen wilt ik hou de wacht en als je huilt zal ik je tranen drogen geef je maar rustig over aan de nacht.
Het beeld van hem is aan het vervagen Mijn flat is nu een groot donker huis en ik,, dreumes , bang, vol onbehagen die,,Pappa,, roept maar er is niemand thuis.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek