Hoe warm en teer toch zijn jou haren. Hoe zacht en glad is toch jou huid Hoe lief jou loop en jou gebaren Ik hou het bijna niet meer uit ik zou mijn ogen willen sluiten me zachtjes vlijen in jou schoot mijn liefde aan je willen uiten want mijn genegenheid is groot wie kan mijn zielepijn begrijpen? wie kan er lezen in mijn hart? wie o wie kent mijn verlangens? wie ziet mijn stille, stille smart? Ik kan en mag mijn weg niet von hart die duidelijk aan ik kan en mag geen ander kwetsen die voor mij door het vuur zou gaan Ik mis de liefde in mijn leven de warmte van geborgen zijn iets wat hij mij niet kan geven en dat doet mijn hart zo,n pijn Ik kan hem daarom niet verlaten want dan is hij heel alleen Dus ga ik stil maar gelaten met hem door het leven heen Ik zie het als een opdracht hou mijn gedachten stil voor mij probeer mijn weg toch te vervolgen want eens is alles toch voorbij.
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek