,t is zeven uur,ik moet eruit en met mijn ogen nog half dicht zie ik naast me op jou kussentje jou slaperig gezicht Je bril af en je tanden uit je haren dwaas recht op zo lig je daar nog onbewust en ik denk: wat een kop! Dan moeizaam zittend op de rand zie ik mijn eigen spiegelbeeld dat is toch niet om aan te zien! dat jou dat niet verveeld Mijn haren als een vogelnest de mond half tandenloos en niet te spreken van de rest een uitgebloeide roos Maar zijn we straks weer aangekleed met alles op en aan dan valt de toestand wel weer mee dan zal,t met ons wel gaan en als het dan weer avond word we ons in bed verschuilen dan fluisteren we elkaar in,t oor Ik wil je voor geen jonkie ruilen hoor
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek