Zoals een hond ,verdrinkend in zijn redders handen bijt beet mijn gevoel zich in de reddende gedachte dat het enkel maar een kwestie was van tijd van nog even moeten wachten.
En ik gebruikte die tijd met goed om me heen te kijken Steeds verder dreef ik van je af totdat jij mij niet meer kon bereiken.
Uit alle macht probeerde ik terug naar jou te roeien maar ,t was vergeefs onze liefde wou niet groeien
M,n eerste liefde eens zo mooi, helaas voorbij ik wrik, ik trek, ik ruk me los en eindelijk....ik ben vrij.
Beiden hebben we nu weer een plaatsje in ons hart voor elkaar gevonden Het is waar, nu geloof ik het tijd heelt alle wonden
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek