Hier zijn we nog eens !!!!
het is nu ongeveer 7 weken geleden dat onze Jelle geopereerd is.
Het gaat supergoed met hem. Hij heeft tijdens de dag geen pijn meer. Ook 's nachts heeft hij zelden nog even pijn. Verder in de klas gaat het ook zeer goed. Enkel vorige week was er een stagair in onze Jelle zijn klas. Onze Jelle moest iets op het bord komen schrijven maar kon er niet goed aan. Dus de stagair pakt onze Jelle onder zijn armen vast en heft hem op. Paniek !!!
Onze Jelle kreeg enorme pijn en begon te wenen. Volgens de juf zag hij wittekes en werd hij ook niet goed. Tijdje daarna ging het terug goed.....gelukkig. De juf excuseerde zich maar ongelukjes gebeuren nu eenmaal. Niks aan te doen.
Ondertussen is het allemaal voorbij en aan onze Jelle is niks meer te zien.
Maar nu word het gevaarlijk. Onze Jelle denkt dat als hij geen pijn meer voelt, dat hij ook genezen is. Dus....hij wil aan alles meedoen. Ik heb hem nog eens duidelijk gezegd dat hij nog moet oppassen. Een stomp is vlug gegeven. Ik heb ook gezegd dat ik de pijn niet voel maar hij wel. Ik zag hem denken van "verdorie misschien heeft onze papa wel gelijk !!!"
Maar toch blijft het moeilijk om hem rustig te houden. Heel normaal natuurlijk. Misschien moeten we er niet zo opletten als ouder maar toch.....
Het mooie weer maakt het alleen maar moeilijker voor hem. Hij ziet zijn broers van alles doen in de tuin. Dan wilt hij altijd meedoen maar soms gaat dat niet !!!
Hij vroeg ook voor te mogen blijven ineten op het school. Maar dat gaat echt niet hebben we gezegd.
Tot de volgende........
Hallo,
hier zijn we nog maar is. Nu is het al efkes geleden maar er valt niet veel verandering te vertellen.
Het gaat SUPERGOED met onze Jelle. Hij voelt er praktisch niks meer van. Hij speelt goed mee in de tuin met zijn broers. Voetballen, steppen, fietsen en sinds vorige week zwemmen. Hij doet zelfs al terug "bommetjes" in het zwembad !!!
De hoop dat hij in augustus terug kan starten met voetballen wordt met de dag groter en groter. In het begin hadden we zoiets van......dat gaat nooit lukken !!! Terwijl hij toch snel aan het genezen was. Maar nu zijn we er van overtuigt dat het gaat lukken. Hij is nog wel kinesist aan het doen maar op 7 juli is de sessie voorbij en zal er geen meer komen dacht de kinesist. Goed nieuws want 2 maal in de week is toch soms vermoeiend.
Zo vlak voor de grote vakantie is dat wel goed nieuws dat onze Jelle alles kan terug doen. Dan kan hij samen met zijn broers en vrienden is goed uitleven tijdens de vakantie.
Vandaag 7 juli moesten we nog eens op controle bij de specialist.
Na een lange tijd hebben moeten wachten in de wachtzaal konden we eindelijk binnen.
De dokter vroeg hoe het met onze Jelle was.
"Goed" zei onze Jelle !! De dokter heeft zijn littekens onderzocht en vond alles zeeeeer goed !!!!
Toch had ik een klein vraagje. Sinds enkele weken heeft hij zo een klein beetje rode uitslag aan de onderkant van zijn rechterlitteken. Het ziet er zo uit als een klein beetje verpletterd vel. Soms ziet het eruit als een blauwe plek die bijna genezen is. De dokter heeft het onderzocht maar kon niet echt een direkte verklaring geven. Hij vroeg aan onze Jelle of hij misselijk is geweest, of dat het opgezwollen is geweest ?
Nee dat was niet gebeurt. Zolang het niet begint op te zwellen moesten we ons niet ongerust maken. Waarschijnlijk heeft hij het van ergens tegen te schuren van in het zwembad. Die plaats zal waarschijnlijk altijd en betje gevoelig blijven omdat het juist op de plaats is waar de plaatjes zitten.
We moesten proberen die plek weg te krijgen met zalf. Meestal lukt dat met goudbloesemzalf. Als dat niet werkte moesten we proberen met cortisonenzalf......we zullen het wel eerst proberen met het eerste !!!
De dokter zei ook dat de staaf er zal moeten blijven inzitten tot 2011 !! Dat is 3 jaar i.p.v 2 jaar. Dat sloeg wel wat tegen vond ik. Maar ja het zal zo moeten zijn..........
Nu moet onze Jelle enkel om de 6 maanden een RX foto laten nemen ter controle.
Verder mag hij van de dokter alles doen. Dat wil ook zeggen terug voetballen vanaf augustus !!!!
Tot de volgende.........
Hier zijn we nog eens !!!
Lang geleden zie ik. Maar eindelijk is het nieuwe voetbalseizoen van start gegaan. De eerste maand hebben ze alleen maar tornooitjes gespeeld. Met een bang hartje (van mama en papa) zijn we eraan begonnen. Al direkt in de 1ste match begint het al fout te gaan. Onze Jelle wordt omver geduwd !!! Direkt stopt de wereld met draaien voor ons. We houden onze adem in (alle supporters). Gelukkig staat hij direkt recht en grijpt hij naar zijn pols....hij was op zijn pols tercht gekomen. Je ziet dat hij pijn heeft aan zijn pols, maar hij is keihard zoals zijne papa en speelt direkt terug mee. Voor de rest van de wedstrijd gebeuren er gelukkig geen ongelukken. Hij heeft toch regelmatig eens een duw en een trek gehad van de tegenstander maar elke keer zonder problemen. Na de wedstrijd heb ik hem dat ook gevraagd of hij pijn had aan zijn borstkas. Geen pijn zei onze Jelle. Gelukkig !!!!
Ondertussen hebben ze hun 1ste wedstrijd van het seizoen gespeeld en verdienstelijk gewonnen met 1 - 2. Proficiat mannen en doe zo verder !!!
Tot de volgende........
Juist een geweldig weekend in de Franse Ardennen achter de rug !!
Daar hebben we opgemerkt dat onze Jelle een klein bultje in het midden van zijn borstkas heeft.
Niks ergs op zich maar toch efkes bellen met dokter Hendriks voor de zekerheid.
Gisteren (donderdag 13/11) hadden we een afspraak. Nadat de dokter het gezien had zei hij dat het waarschijnlijk een stukje kraakbeen is, dat zijn eigen weg aan het zoeken is. Geen zorgen maken zei de dokter.
Dat gaat misschien wel weg als we later de staaf er terug uithalen. Gelukkig is het een klein bultje en heeft onze Jelle er geen last van. Het voelt wel hard en scherp aan !!!
Tot de volgende........
Dit weekend is de Sint over de vloer geweest met de cadeautjes.
Onze Kobe een drumstel !!! Help !!! Onze Liam een paardenmanége en een dierenkliniek van Playmobile.
Onze Jelle een politiegebouw en politiecamion van Lego !!
Maar dat drumstel........jongens !!! hahaha
Ik heb gene wekker meer nodig 's morgens.
Voor de rest wil ik nog iets zeggen ivm dat bultje. Soms zie je het bijna niet en soms zie je het weer beter. Raar. Maar zolang hij er geen last van heeft des te beter.
Ahja bij de laatste controle van Prof Hendriks zei hij dat hij een artikel ging schrijven over mensen met een trechterborst in een medisch boekske van het UZA (dacht ik). Hij heeft foto's gevraagd van onze Jelle van VOOR de operatie. We hebben die wel maar daar is zijn "putteke" niet duidelijk genoeg op te zien. Mss laat hij foto's zien van vlak voor de operatie ? Ik weet het niet. Hij ging ook zijn patienten een exemplaar sturen. Ik ben eens curieus !!!
Zodra ik het heb laat ik nog wel iets horen.
Tot de volgende........
Het is al bijna 1 jaar geleden dat onze Jelle de zware operatie heeft ondergaan. Wat vliegt de tijd toch vooruit !!
Ondertussen is alles prima blijven gaan. Van de littekens zie je zo goed als niks meer. Enkel nog 2 kleine fijne witte lijntjes.
Ik heb gisteren aan hem gevraagd of dat hij er nog steeds spijt van had dat we de operatie hebben laten doen. (kort na de operatie heeft hij eens tegen mij gezegd dat hij spijt had dat hij geopereerd was)
Hij zei dat hij er geen spijt van heeft....gelukkig !!
Binnenkort op jaarlijkse controle. Hopelijk zit alles nog op de juiste plaats. Ondertussen is het voetbalseizoen bijna afgelopen en Jelle heeft een superseizoen achter de rug !!
De ploeg heeft goed gespeeld en Jelle kon even goed mee zoals de rest van zijn team.
Volgend verslag zal gaan over de uitslag van het jaarlijks onderzoek.
Tot de volgende.....
Zoals verwacht was alles tip top in orde met onze Jelle !!
Vorige week heeft hij eens efkes pijn gehad. Maar dat was omdat hij nogal redelijk hard was gevallen met de voetbal. De dag erna was het al gedaan.
Verder niks speciaals te melden...gelukkig.
Tot de volgende.....
Hier zijn we nog eens !!
Ondertussen al meer dan 6000 bezoekers....waarvoor mijn dank. Hopelijk hebben we jullie meer info kunnen geven !!
Vandaag moest onze Jelle dus op controle in het UZA in Edegem.
Eerst RX foto's laten nemen en dan naar Dokter Hendriks. Jelle stond aan het secretariaat te wachten en de dokter kwam eraan en herkende onze Jelle direct.
Nadat de foto's genomen waren mochten we direct naar de dokter. Die stond al te wachten....je ziet, ge moet niet altijd zolang wachten in een ziekenhuis...hehe
De dokter bekeek de foto's en zei dat de staaf er volgend jaar in de zomer eruit gaat !!
We hebben gevraagd wat we dan allemaal mogen verwachten. Er worden terug twee sneetjes gemaakt en dan word eerst de staaf los gemaakt van zijn ribben en dan wordt ze langs ene kant recht geplooid en zo word de staaf uit zijn borstkas getrokken. Waarschijnlijk een dag of twee in het ziekenhuis blijven. De dokter zei dat onze Jelle er geen last gaat van hebben na de operatie. Gewoon de sneetjes laten genezen en dat is alles !! Goed nieuws dus !!!
Nu is het aftellen tot volgend jaar.
Tot de volgende....
Het doet een mens goed om te horen te krijgen dat onze blog werkt !!
Zoals geweten is het de bedoeling om de ouders zoveel mogelijk info te geven en ze te steunen bij de toch zware operatie dat hun kind moet ondergaan.
Vandaag nog een mailtje gekregen van een ouder waarvan haar kind een paar dagen geleden is geopereerd. Van het plaatsen van een dubbele staaf zelfs !!
In de mail bedankt ze ons voor de info die we gegeven hebben....soms is een klein bedankwoordje genoeg om een mens zijn dag goed te maken !! hehe
Toch blijf je er weinig info over vinden op het internet. Daarom dat we met onze blog verder blijven gaan. We kunnen natuurlijk niet elke week iets op de blog zetten. Soms kan het zelfs maanden duren voor er eens iets nieuws op komt. Maar elke keer als ik nieuws heb zal het er op komen !!
Nogmaals bedankt aan de mama van de Lander en veel sterkte met het herstel van zijn operatie.
Hier zijn we nog eens...
Sinds vorige donderdag klaagt onze Jelle van pijn aan de linkerkant van zijn borstkas.
Ik vroeg aan hem of hij iets speciaals heeft moeten doen bij het turnen in het school of op de voetbal. Hij heeft hoogspringen gedaan. Blijkbaar is hij één keer gevallen...op zijn poep !! hehe
Dat is misschien al genoeg dacht ik. Kristel heeft voor alle zekerheid toch maar met de dokter gebeld. Nu is het ook zo dat onze Jelle de laatste tijd enorm aan het groeien is. Misschien wordt de staaf wel te klein ? Enfin de dokter heeft gezegd om nu maandag (4 okt) op controle langs te komen. Dan gaan ze RX foto's nemen en kan hij zien wat er aan de hand is. Na drie dagen is de pijn wel minder geworden maar ze is er nog constant. Ik heb zo het gevoel dat de staaf er vroeger gaat uitgaan dan de voorziene datum (normaal grote vakantie 2011)... Of dat goed is weet ik niet...
Zodra we maandag weten wat er aan de hand is laat ik nog iets weten !!
Tot de volgende....
Vorige maandag zijn we bij de dokter geweest.
Prof Hendriks heeft gezegd dat de pijn zou kunnen te maken hebben met onze Jelle zijne groeispurt. Zijn lichaam wil groeien en die staaf zou dat kunnen tegenwerken. Maar zijn lichaam zoekt een weg om te groeien en dat zou de pijn kunnen veroorzaken. De Prof zei dat de staaf er zeker uit moet in de Paasvakantie. Tenzij de pijn zo groot wordt dat onze Jelle het niet meer kan houden, dan gaat ze er vlugger uit. Nu heeft hij pijnstillers meegekregen en is het dag tot dag afwachten. De pijn gaat op en af gaan zei de Prof.
Als ze te erg wordt gaat de staaf er in de herfstvakantie uit. Zo moeten we verder afwachten tot de Kerstvakantie. Maar als de pijn van de ene dag op de andere teveel wordt moesten we onmiddellijk naar het UZA komen en wordt de staaf eruit gehaald.
Voor ons betekend dit weeral tegen iedereen vertellen wat er aan de hand is....in het school tegen de juffen en meesters, op de voetbal tegen de trainer, als hij ergens gaat spelen, enz....
Momenteel (17 oktober) zit hij gelukkig al een ganse week zonder pijn.
Hopelijk haalt hij het tot de Paasvakantie !!
Tot de volgende....
Hallo,
ondertussen is er veel gebeurd. Halverwege januari was onze Jelle gevallen met de voetbal. Hij had pijn aan de linkerkant van zijn borstkas. Na enkele dagen had hij nog steeds last. Hij kreeg daar ook een bult die een beetje rood zag. Voor alle zekerheid hadden we maar een afspraak gemaakt. De dag van de afspraak kregen we in het ziekenhuis te horen dat Prof. Hendriks voor enkele maanden ziek is !!
Dat begint al goed...
De vervangende dokter bekeek onze Jelle zijn bult. Hij zei dat zolang de bult niet groter wordt of roder of warm begint te worden, er eigenlijk weinig aan de hand is. Waarschijnlijk is het vocht dat tussen de ribben en de staaf zit. Geen probleem volgens de dokter.
Maar na weer enkele dagen werd de bult groter. Terug een afspraak...
Deze keer hadden ze het vocht eruit getrokken en gingen ze het laten onderzoeken in het labo. Daar werd er een "cultuur" op gedaan. Dat is eigenlijk versnelling van het proces (microben). Dat duurt enkele dagen. Daar hebben ze gezien dat het geen ontsteking is maar de rode of witte (dat weet ik niet meer) bloedcellen waren verhoogd. Dit kon betekenen dat er mss toch sprake kon zijn van een ontsteking. We mochten terug naar huis. Als het vocht terug kwam moesten we opnieuw een afspraak maken !!
Tot de volgende...
Na ons vorige bezoek aan het ziekenhuis is er terug een bult gekomen. We mochten direct naar het ziekenhuis komen. De vervangende dokter zei deze keer dat de staaf er mss beter uit gaat. Twee maanden vroeger dan voorzien. Voordat hij die beslissing nam ging hij eerst telefonisch overleggen met Prof. Hendriks. De professor besliste dat de staaf eruit moet. We gaan niet afwachten tot er een ontsteking is zei hij !!
Eindelijk waren we wat opgelucht want elke keer over en weer naar het ziekenhuis is toch ook niet alles.
Er werd afgesproken dat op 7 februari de staaf eruit gaat. We moesten nog enkel langs de anestisist gaan voor een gesprek en wat papieren in te vullen voor toelating te geven voor onze Jelle in het slaap te doen.
De grote organisatie kon van start gaan. Regelen dat de kinderen ergens kunnen slapen en naar het school gaan. Zien dat de mama en de papa verlof hebben en nog zo van die dingen...
Het was vrijdag en maandag erop werd hij geopereerd...dus dat valt mee. Hoe sneller hoe beter.
Tot de volgende...
Hallo,
de avond voor de operatie moest Jelle naar het ziekenhuis. Daar kreeg hij een kamer voor 4 kinderen !!
Het was er overvol. Er waren maar 3 verpleegsters. We hebben daar een uur gezeten voor ze ons kwamen halen. Ik ontplofte bijna !!
De morgend van de operatie waren Jelle en mama al op weg naar de operatiezaal terwijl ik op de afdeling aan kwam. Iedereen op de kamer sliep er nog !! Blijkbaar was dat de "feestkamer". Zo noemde de verpleging ze toch !!
Die mannen hadden privileges en mochten uitzonderlijk tot middernacht wakker blijven. Mannen van onze Jelle zijne leeftijd !!
Ik stond daar dus in de gang te wachten. Ik werd het beu en ging naar beneden. Ondertussen was mama natuurlijk terug op de kamer gekomen.
Na enkele uren (veel te lang volgens onze goesting) kwam de dokter eraan. Hij had de staaf in zijn hand. Onze Jelle vroeg of hij ze mocht bij houden. Alles was goed verlopen zei hij. Ze kwam er goed uit. We mochten naar de ontwakingszaal. Daar lag hij in dezelfde box als 3 jaar geleden. Daar hebben we bijna een halve dag gewacht op naar de kamer te mogen gaan. Er was een klein probleem met de kamer. Ik had 's morgens gevraagd of het niet mogelijk was om een één persoonskamer te krijgen. Ik zag dat niet zitten dat hij tussen die mannen moest gaan liggen... Onze Jelle ging zijn rust goed kunnen gebruiken dacht ik. Eerst ging het niet maar uiteindelijk hebben ze toch de verhuis gedaan. Dankzij het telefoontje van de verpleegster van de ontwakingszaal. Blijkbaar had de verpleging van de pediatrie niet veel goesting om de verhuis te doen want ze warren aan het eten. De verpleegster van de ontwaking kon er niet mee lachen !! Daar gaat nog over gepraat worden zei ze tegen die van de pediatrie want dat is niet de 1ste keer dat het gebeurde. Na een paar keer te braken lag onze Jelle eindelijk op zijn kamer.
Tot de volgende...
Onze Jelle heeft geen pijn. Enkel de Toraxdrainage zit er nog in. Ook nog twee kleine potjes met vocht hangen aan zijn lijf. Maar hij is vele beweeglijker dan de 1ste keer. Zijn borstkas ziet er ook nog hetzelfde uit. Voorlopig is er geen terugval. Hopelijk blijft het zo !!
Er zijn al enkele vriendjes van de klas geweest.
Tot de volgende...
Vandaag donderdag kreeg ik iets voor de middag telefoon van de mama dat ze naar huis mochten !!
Ik verschoot en had het helemaal niet verwacht. Ik ben de auto ingesprongen en ben ze gaan halen. Eenmaal daar aangekomen zaten ze al te wachten. Jelle kan zelfs zijn kleren goed aandoen. Stappen gaat ook.
Enkel heeft hij gisteren afgezien. Ze kwamen de drains eruit halen. De vorige keer deed de Toraxdrain enorm veel pijn tijdens het verwijderen. Ik wist dat het nu ook zoveel pijn ging doen. Ze hebben hem met 6 man moeten vast houden heb ik gehoord !! Maar alles was snel voorbij...met de nodige pijn natuurlijk !!
Hij is zelf helemaal tot aan de auto gestapt. Heel de namiddag heeft hij recht gezeten op een stoel. Hij heeft totaal geen pijn !!
Daarmee zijn wij, papa en mama gerust gesteld en kan ons leven op een normale manier verder.
Tot de volgende...
Graag wil ik vlug de mensen bedanken die de blog gelezen hebben....meer dan 8000 bezoekers is toch niet niks !!
Hopelijk hebben we veel mensen de nodige informatie kunnen geven. Wij hebben alvast verschillende mails gekregen van ouders die dezelfde situatie hebben of gaan meemaken.
Ik zal zeker de blog blijven invullen want we moeten met onze Jelle regelmatig op controle !!
Nogmaals bedankt....
Tot de volgende...
Het is nu iets meer dan een maand geleden dat onze Jelle geopereerd is. Ondertussen hebben we al een paar keer naar zijn voetbalploeg gaan kijken. Elke keer vroeg hij of hij niet mocht meedoen...
We werden het wat beu en hebben naar het UZA gebeld. We wisten dat Prof. Hendriks terug aant werken is. Kristel kreeg hem aan de telefoon en vroeg of onze Jelle al mocht sporten. De Prof. zei dat onze Jelle alles mag doen wat hij wil van sporten.
Onze Jelle keiblij natuurlijk !!! Wij ook !!
De dokter zei ook dat het niet nodig was om nog op afspraak te komen eind april. Ik zal hem volgend jaar wel zien zei hij...hij is er heel gerust in !!
Tot de volgende...
Revalidatie na operatie trechterborst
