Het doet een mens goed om te horen te krijgen dat onze blog werkt !!
Zoals geweten is het de bedoeling om de ouders zoveel mogelijk info te geven en ze te steunen bij de toch zware operatie dat hun kind moet ondergaan.
Vandaag nog een mailtje gekregen van een ouder waarvan haar kind een paar dagen geleden is geopereerd. Van het plaatsen van een dubbele staaf zelfs !!
In de mail bedankt ze ons voor de info die we gegeven hebben....soms is een klein bedankwoordje genoeg om een mens zijn dag goed te maken !! hehe
Toch blijf je er weinig info over vinden op het internet. Daarom dat we met onze blog verder blijven gaan. We kunnen natuurlijk niet elke week iets op de blog zetten. Soms kan het zelfs maanden duren voor er eens iets nieuws op komt. Maar elke keer als ik nieuws heb zal het er op komen !!
Nogmaals bedankt aan de mama van de Lander en veel sterkte met het herstel van zijn operatie.
Hier zijn we nog eens...
Sinds vorige donderdag klaagt onze Jelle van pijn aan de linkerkant van zijn borstkas.
Ik vroeg aan hem of hij iets speciaals heeft moeten doen bij het turnen in het school of op de voetbal. Hij heeft hoogspringen gedaan. Blijkbaar is hij één keer gevallen...op zijn poep !! hehe
Dat is misschien al genoeg dacht ik. Kristel heeft voor alle zekerheid toch maar met de dokter gebeld. Nu is het ook zo dat onze Jelle de laatste tijd enorm aan het groeien is. Misschien wordt de staaf wel te klein ? Enfin de dokter heeft gezegd om nu maandag (4 okt) op controle langs te komen. Dan gaan ze RX foto's nemen en kan hij zien wat er aan de hand is. Na drie dagen is de pijn wel minder geworden maar ze is er nog constant. Ik heb zo het gevoel dat de staaf er vroeger gaat uitgaan dan de voorziene datum (normaal grote vakantie 2011)... Of dat goed is weet ik niet...
Zodra we maandag weten wat er aan de hand is laat ik nog iets weten !!
Tot de volgende....
Vorige maandag zijn we bij de dokter geweest.
Prof Hendriks heeft gezegd dat de pijn zou kunnen te maken hebben met onze Jelle zijne groeispurt. Zijn lichaam wil groeien en die staaf zou dat kunnen tegenwerken. Maar zijn lichaam zoekt een weg om te groeien en dat zou de pijn kunnen veroorzaken. De Prof zei dat de staaf er zeker uit moet in de Paasvakantie. Tenzij de pijn zo groot wordt dat onze Jelle het niet meer kan houden, dan gaat ze er vlugger uit. Nu heeft hij pijnstillers meegekregen en is het dag tot dag afwachten. De pijn gaat op en af gaan zei de Prof.
Als ze te erg wordt gaat de staaf er in de herfstvakantie uit. Zo moeten we verder afwachten tot de Kerstvakantie. Maar als de pijn van de ene dag op de andere teveel wordt moesten we onmiddellijk naar het UZA komen en wordt de staaf eruit gehaald.
Voor ons betekend dit weeral tegen iedereen vertellen wat er aan de hand is....in het school tegen de juffen en meesters, op de voetbal tegen de trainer, als hij ergens gaat spelen, enz....
Momenteel (17 oktober) zit hij gelukkig al een ganse week zonder pijn.
Hopelijk haalt hij het tot de Paasvakantie !!
Tot de volgende....
Hallo,
ondertussen is er veel gebeurd. Halverwege januari was onze Jelle gevallen met de voetbal. Hij had pijn aan de linkerkant van zijn borstkas. Na enkele dagen had hij nog steeds last. Hij kreeg daar ook een bult die een beetje rood zag. Voor alle zekerheid hadden we maar een afspraak gemaakt. De dag van de afspraak kregen we in het ziekenhuis te horen dat Prof. Hendriks voor enkele maanden ziek is !!
Dat begint al goed...
De vervangende dokter bekeek onze Jelle zijn bult. Hij zei dat zolang de bult niet groter wordt of roder of warm begint te worden, er eigenlijk weinig aan de hand is. Waarschijnlijk is het vocht dat tussen de ribben en de staaf zit. Geen probleem volgens de dokter.
Maar na weer enkele dagen werd de bult groter. Terug een afspraak...
Deze keer hadden ze het vocht eruit getrokken en gingen ze het laten onderzoeken in het labo. Daar werd er een "cultuur" op gedaan. Dat is eigenlijk versnelling van het proces (microben). Dat duurt enkele dagen. Daar hebben ze gezien dat het geen ontsteking is maar de rode of witte (dat weet ik niet meer) bloedcellen waren verhoogd. Dit kon betekenen dat er mss toch sprake kon zijn van een ontsteking. We mochten terug naar huis. Als het vocht terug kwam moesten we opnieuw een afspraak maken !!
Tot de volgende...
Na ons vorige bezoek aan het ziekenhuis is er terug een bult gekomen. We mochten direct naar het ziekenhuis komen. De vervangende dokter zei deze keer dat de staaf er mss beter uit gaat. Twee maanden vroeger dan voorzien. Voordat hij die beslissing nam ging hij eerst telefonisch overleggen met Prof. Hendriks. De professor besliste dat de staaf eruit moet. We gaan niet afwachten tot er een ontsteking is zei hij !!
Eindelijk waren we wat opgelucht want elke keer over en weer naar het ziekenhuis is toch ook niet alles.
Er werd afgesproken dat op 7 februari de staaf eruit gaat. We moesten nog enkel langs de anestisist gaan voor een gesprek en wat papieren in te vullen voor toelating te geven voor onze Jelle in het slaap te doen.
De grote organisatie kon van start gaan. Regelen dat de kinderen ergens kunnen slapen en naar het school gaan. Zien dat de mama en de papa verlof hebben en nog zo van die dingen...
Het was vrijdag en maandag erop werd hij geopereerd...dus dat valt mee. Hoe sneller hoe beter.
Tot de volgende...
Hallo,
de avond voor de operatie moest Jelle naar het ziekenhuis. Daar kreeg hij een kamer voor 4 kinderen !!
Het was er overvol. Er waren maar 3 verpleegsters. We hebben daar een uur gezeten voor ze ons kwamen halen. Ik ontplofte bijna !!
De morgend van de operatie waren Jelle en mama al op weg naar de operatiezaal terwijl ik op de afdeling aan kwam. Iedereen op de kamer sliep er nog !! Blijkbaar was dat de "feestkamer". Zo noemde de verpleging ze toch !!
Die mannen hadden privileges en mochten uitzonderlijk tot middernacht wakker blijven. Mannen van onze Jelle zijne leeftijd !!
Ik stond daar dus in de gang te wachten. Ik werd het beu en ging naar beneden. Ondertussen was mama natuurlijk terug op de kamer gekomen.
Na enkele uren (veel te lang volgens onze goesting) kwam de dokter eraan. Hij had de staaf in zijn hand. Onze Jelle vroeg of hij ze mocht bij houden. Alles was goed verlopen zei hij. Ze kwam er goed uit. We mochten naar de ontwakingszaal. Daar lag hij in dezelfde box als 3 jaar geleden. Daar hebben we bijna een halve dag gewacht op naar de kamer te mogen gaan. Er was een klein probleem met de kamer. Ik had 's morgens gevraagd of het niet mogelijk was om een één persoonskamer te krijgen. Ik zag dat niet zitten dat hij tussen die mannen moest gaan liggen... Onze Jelle ging zijn rust goed kunnen gebruiken dacht ik. Eerst ging het niet maar uiteindelijk hebben ze toch de verhuis gedaan. Dankzij het telefoontje van de verpleegster van de ontwakingszaal. Blijkbaar had de verpleging van de pediatrie niet veel goesting om de verhuis te doen want ze warren aan het eten. De verpleegster van de ontwaking kon er niet mee lachen !! Daar gaat nog over gepraat worden zei ze tegen die van de pediatrie want dat is niet de 1ste keer dat het gebeurde. Na een paar keer te braken lag onze Jelle eindelijk op zijn kamer.
Tot de volgende...
Onze Jelle heeft geen pijn. Enkel de Toraxdrainage zit er nog in. Ook nog twee kleine potjes met vocht hangen aan zijn lijf. Maar hij is vele beweeglijker dan de 1ste keer. Zijn borstkas ziet er ook nog hetzelfde uit. Voorlopig is er geen terugval. Hopelijk blijft het zo !!
Er zijn al enkele vriendjes van de klas geweest.
Tot de volgende...
Vandaag donderdag kreeg ik iets voor de middag telefoon van de mama dat ze naar huis mochten !!
Ik verschoot en had het helemaal niet verwacht. Ik ben de auto ingesprongen en ben ze gaan halen. Eenmaal daar aangekomen zaten ze al te wachten. Jelle kan zelfs zijn kleren goed aandoen. Stappen gaat ook.
Enkel heeft hij gisteren afgezien. Ze kwamen de drains eruit halen. De vorige keer deed de Toraxdrain enorm veel pijn tijdens het verwijderen. Ik wist dat het nu ook zoveel pijn ging doen. Ze hebben hem met 6 man moeten vast houden heb ik gehoord !! Maar alles was snel voorbij...met de nodige pijn natuurlijk !!
Hij is zelf helemaal tot aan de auto gestapt. Heel de namiddag heeft hij recht gezeten op een stoel. Hij heeft totaal geen pijn !!
Daarmee zijn wij, papa en mama gerust gesteld en kan ons leven op een normale manier verder.
Tot de volgende...
Graag wil ik vlug de mensen bedanken die de blog gelezen hebben....meer dan 8000 bezoekers is toch niet niks !!
Hopelijk hebben we veel mensen de nodige informatie kunnen geven. Wij hebben alvast verschillende mails gekregen van ouders die dezelfde situatie hebben of gaan meemaken.
Ik zal zeker de blog blijven invullen want we moeten met onze Jelle regelmatig op controle !!
Nogmaals bedankt....
Tot de volgende...
Het is nu iets meer dan een maand geleden dat onze Jelle geopereerd is. Ondertussen hebben we al een paar keer naar zijn voetbalploeg gaan kijken. Elke keer vroeg hij of hij niet mocht meedoen...
We werden het wat beu en hebben naar het UZA gebeld. We wisten dat Prof. Hendriks terug aant werken is. Kristel kreeg hem aan de telefoon en vroeg of onze Jelle al mocht sporten. De Prof. zei dat onze Jelle alles mag doen wat hij wil van sporten.
Onze Jelle keiblij natuurlijk !!! Wij ook !!
De dokter zei ook dat het niet nodig was om nog op afspraak te komen eind april. Ik zal hem volgend jaar wel zien zei hij...hij is er heel gerust in !!
Tot de volgende...
Hallo !!
Het is al enige tijd geleden zie ik dat ik nog eens iets gepost heb...dus bij deze...
Eerst wil ik graag, onze ondertussen meer dan 11000 bezoekers, bedanken voor het lezen van onze Jelle zijn blog. Hopelijk hebben we er veel mensen kunnen mee helpen.
Ondertussen gaat het uitstekend met Jelle. Hij is het afgelopen jaar meer dan 20cm gegroeid !!
Van zijn borstkas zie je buiten de bijna onzichtbare littekens niets meer. Hij is er fier op want van zodra de zon schijnt loopt hij in zijn bloot bovenlijf !!
Nu is er een ander probleem...hij is aan het puberen...maar dat lost zichzelf wel op na enkele jaren !!
Tot de volgende...
Met Jelle gaat het uitstekend. Onlangs nog eens op controle geweest en alles is prima. Hij is nu 15 en half en is bijna even groot als ik.
Hij voetbalt nog steeds bij VV en afgelopen zomer ben ik met hem naar Barcelona geweest. Dat had hij nog te goed van zijn goede rapport...
Ondertussen is er nog iemand in de familie met een trechterborst. Zijn neef Wout. Hij is 14 jaar en wil het ook laten opereren. Hij gaat bij dezelfde dokter: Prof Hendriks.
Alleen is de operatie ietsjes veranderd tegen vroeger. Nu plaatsen ze blijkbaar 2 staven. Dat zou moeten beter zijn. Laat ons hopen !! We wensen Wout alvast veel sterkte toe !!
Revalidatie na operatie trechterborst
