De regen en de wind die ze gisteren beloofden zijn vannacht en vanmorgen over ons getrokken. De auto is weer schoon. Dus we konden kalm aan doen en wachten tot het droog werd . Marja ging naar de kerk en ik probeerde mijn Tomtom. Die deed helemaal niets meer. Moet je resetten las ik in de handleiding op het internet. Er gebeurde niets, het scherm bleef zwart. De batterij was vol. Toen maar gezocht naar een zaak waar ze hier tomtom verkopen en ja, bij Walmart. Ook daar konden ze er niets mee dus toen maar een nieuwe gekocht. Ik kan echt niets hier zonder Eva tomtom. ja, naar Marja redt ik wel en de grote winkels heb ik ook gevonden maar tien dagen rondrijden redt ik niet. Thuis alles geprobeerd en het werkte met een engelssprekende dame. Via de computer Eva weer gedownloaded en we konden rijden. Wel even stressen maar het is weer gelukt. Huren was duurder. Dat had ik ook nog uitgezocht. Het was ondertussen twee uur en stralend warm weer. Zo gaat dat hier. Met Marja en Michael zijn we naar St Charles gegaan. Daar was een festival. Het bleek een heel leuk oud stadje te zijn. Eindelijk een stadje naar Europese begrippen met een winkelstraatje en oude mooie huizen. Aan de rivier de Fox. Festival betekende hier een soort braderie. Heel gezellig rondgescharreld en langs de rivier gelopen. Otto was behoorlijk moe. Marja had hem stevig vast maar ze loopt iets sneller. Bij Marja konden we nu wel BBQen. Hij kan het goed, Michael. Porkchops zonder been, kipburgers en bratwurst. De Amerikaanse benamingen. De rest is voor morgen. Het schijnt een mooie dag te worden. Marja is nog vrij. Tijd voor een whisky.
We hebben ontbeten bij Denny's. Goed maar dan zoals McDonald's. Otto vroeg een beetje water voor zijn poeder maar dat is meteen een kwart liter. Toen we verder vroegen kwam ze met een bakje aan waar je een beetje saus in kunt doen, maat eierdop. Dat was beter. Daarna hebben we zelf inkopen gedaan. Water en whisky oa. Naar Marja gereden en samen geluncht. Toen zijn we naar een dierenwinkel gegaan. Ze wilde een paar goudvissen kopen voor in de vijver. Een winkel als een supermarkt en alleen vooor dieren. Behalve honden en katten waren er allerlei soorten dieren en ook alle eten, drinken en speelgoed. Ook kleding. Een jurk voor een pasgetrimd hondje. Gedver. Je kijkt je ogen uit. Met vier goudvissen en een ervaring rijker weer naar huis. Michael zou de BBQ aanzetten maar er kwam een waarschuwing voor een tornado. Die schijnt uiteindelijk vlak langs Chicago te zijn gegaan. Het regende niet eens zo erg, een paar druppels. Maar geen BBQ dus. En nu weer "thuis". Het is een grote kamer met twee grote bedden, een badkamer en een keuken met koelkast, kookplaat en magnetron. En alle potten en pannen die in de keuken horen. Dus heel comfortabel. Ze komen niet schoonmaken. Alleen als je langer dan een week blijft komen ze de bedden verschonen en de kamer doen. Nieuwe handdoeken mag je halen als je die nodig hebt. Dus net een vakantiehuis. Nog niets te repareren gevonden. Had ik niet moeten zeggen. Hij is het toilet aan het herstellen met een nieuw elastiek. Vrijdag in het vliegtuig was Otto zijn gouden pen kwijt. Was tussen de stoelzitting en de leuning gezakt. Samen hebben we geprobeerd om de pen te pakken maar hij moest de zitting helemaal verwijderen voor ik hem kon pakken. Was een hele klus en als de pen niet van goud was geweest hadden het gelaten. Het toilet is nu beter dan het was. We gaan aan de whisky.
Zo we zijn er. Ik zit aan mijn laptop in onze kamer. Het is nog een beetje vroeg maar dat is het tijdsverschil. Alles is goed verlopen. De vlucht was prima in het begin, we zouden een half uur eerder aankomen maar uiteindelijk werd het een half uur later. De vrijdagse drukte werd er gezegd. Alle slurfen waren vol. Maar half zes stonden we bij de band en onze koffers kwamen meteen. De douane vroeg alleen of we tulpenbollen hadden. Lachen en doorlopen. Dus dat was makkelijk. Toen naar de rentalcars gezocht. Blijkt dat je met een bus naar de verhuurplaats moet. Lastig met drie koffers en handbagage. Maar we werden geholpen. Otto in de hal neergezet met de koffer en ik in de rij. We kregen een grote auto, mooi donkerrood maar het merk weet ik nog niet. Voorop staat groot CGM geloof ik, misschien general moters. Maar het rijdt goed. Alles is automatisch behalve sturen. Dus nu de tomtom te voorschijn gehaald en het hotel ingetikt. Daar waren we tegen achten. Alles in de kamer gezet en even de cadeaus bij elkaar gezocht en Marja gebeld dat we er aan kwamen. Dat was het moeilijkste deel van de reis. Het is 4 kilometer weg maar niet te vinden. De straat loopt rond met allemaal zijstraten. Eva kwam er niet uit Uiteindelijk heb ik een jong stel op straat aangesproken en hun telefoon gevraagd. Zij belden Marja en die leidde ons toen makkelijk naar haar toe. Ze stond op straat te kijken. En ondertussen was het al donker geworden. We zijn niet te lang gebleven, we waren toch moe. En we hebben nog tijd. Nu ga ik eerst koffie zetten en dan boodschappen doen want we hebben niets in huis voor het ontbijt. Ik zie wel restaurantjes aan de overkant. Dus eerst maar eens op onderzoek uit.
Vandaag hebben we alles gepakt en gelukkig past alles in de koffers. We hebben er drie maar een is vol cadeaus. Als we die afgegeven hebben is er tenminste een koffer niet meer nodig. De stoelen zijn gereserveerd en we hebben precies de stoelen die we graag wilden. Vandaag nog een paar leuke mails gekregen van een tante en een neef en van Marja de laatste voor we komen. Het regent er en het is vochtig warm. Neem een paraplu mee zei ze. En nu komen de buren nog even gedag zeggen. Morgen om twaalf uur komt Herbert ons halen en dan zijn we ruim op tijd op Schiphol. We vertrekken om 15.30 uur, de KL611. Om 17.00 uur zijn we in Chicago. Het is daar 7 uur vroeger. We halen dan meteen de huurauto op en rijden naar ons hotel. Volgens de informatie is het geen uur rijden maar het is vrijdagavond dus het zal wel druk zijn. Dan bellen we Marja en gaan we naar haar toe. Het hotel is vlakbij haar en met de Tomtom moet het allemaal wel lukken. We zijn vol goede moed. Tot in Chicago.
