Deze ochtend naar de groep weer geweest. eerste uur was het muziek beluisteren. tweede uur : van wat genieten we? Dan gegeten en huiswaards gekeerd,het was toch netbal,daar ik veel last had van mijne knie ben ik maar naar huis gereden per fiets. heb bij thuiskomst eerst m'n knie met ontsteking creme ingesmeerd en daarop ijs in de handdoek rondom men knie. is al van vandaag niet dat ik er soms last mee heb. En de kids en man maar zeggen je moe leren luisteren, en doen wat je moet doen; ik kreeg het op de heupen van dat moeten. Zij voelen de steken niet maar als je dan rust, zeggen ze je moet meer bewegen ik wordt daar horensdol van, wat doe ik dan nog wel juist??? Bij mij kom dat over,gelijk je een klein kind die je behandeld en dan ja! dan kom de andere kant naar boven en ben dan bijterig en botaf.
Ik heb daarna een beetje geslapen, men lichaam zei me even te gaan liggen en wat ik ook deed. Dan hoor ik hier aan tafel daarjuist je moe je meer bewegen en niet heel de tijd Liggen Ik doe al wat ik kan maar iedere inspanning is verkeerd,als ik woensdag gelopen had had ik niet goed gestrecht ofzo of ik leg niet meteen ijs op mijne knie als ik het voel opkomen ik wordt er horensdol van ZE BEGRIJPEN ZO BEETJE NIET geloof ik, dat ik godganse tijd tegen mezelf moet vechten en altijd bezig ben postieve naar voren te brengen ik moe vechten tegen de stemmen die door me hoofd jagen en als ik effe niet in mijn haak ben beginnen ze zo,ik heb het mijne ervan gezegt. Ik ben het beu te horen wat jullie altijd het beste vinden tenslotte ben ik geen klein kind maar een volwassen persoon met haar gebreken,wat denken jullie daarvan. ze zwegen wel even en zeggebn dan rustig rustig. ma teveel is teveel,ik weet uit ervaring dat mijn lichaam een seintje geeft als ze moe is dat ik effe ga neerliggen hoor ik stemmen,dat ik ze dan kan onderdrukken maar blijkbaar begrijpen mensen in mijn omgeving dit niet. ik ben niet gek maar gewoon anders.
VANDAAG BEN IK JARIGE VANDAAG IS HET FEEST VANDAAG MAG IK ALLES WENSEN WAT MIJN HARTJE WIL VANDAAG IS HET EEN FIJNE DAG IK WORDT TERUG EEN JAAR JONGER 42 JAAR "IS MISSCHIEN WAT OUD VOOR JONGEREN" MAAR IN MIJN HARTJE BEN IK 24 JAAR OUD
Wat gaat de tijd toch snel hè? Ben vandaag terug naar de groep geweest. De een na de andere kwam mijn geluk wensen voor mijn verjaardag morgen ,van 2 mensen kreeg ik een geschenk, wat feitelijk niet nodig was,maar het deed toch goed hoor Deze ochtend wezens wandelen met 15 personen naar het park. heerlijk was dat,die groene lucht op te snuiven na zoveel regenval. Even erna wat gerust op een bankje en erna weer op stap. Toen we terug waren in het ziekenhuis, ben ik met goede vriendinnen van de groep een koffietje gaan drinken in de cafetaria, wat wij eindelijk altijd doen tussen onze pauze. 2 de uur was weer de week overlopen wat we dagelijks doen thuis of buitenhuis. en daarna lekker gegeten met ons allen in de eetzaal. rond 13u30 terug naar de groep en dan zijn er een paar beginnen pannekoeken beginnen bakken,wat ik in feitte niet graag heb is gecomadeerd worden van een die in opname was. ik zei het mijne ervan en die zweeg, is niet van moeten-maar willen zei ik. daarna hadden we vrij in hobby zaaltje,ik ben niet gebleven ik ben opgestapt met nog een vriendin uit de groep en buiten even tot adem gekomen. ik voel me zo moe de laatste tijd, en dat is omdat ik weer te veel hooi op m'n vork nam ook vandaag per fiets geweest en ook juist daar pas wezen joggen,pfff deed deugd maar nu effe relaxen hoor dus gaat het niet te lang rekken hier. Dus
Ik ben er weer eens. Een vrije dag had ik van de groep, ik ga 3 keren per week naar de therapiegroep. We leren daar omgaan met onze gevoelens leren het positieve zien in een mens en maar leren en leren dat doen we. Ik kom van ver hoor, de eerste keer dat ik werdt opgenomen vergeet ik nooit. En zal het ook geen 2keer ondernemen (zelfmoordpoging) voor wat ik het deed begrijp ik nog altijd niet,wel zei m'n psychologe en psychiater dat er heel wat verscholen zat in me lichaam die ik jarenlang verdrongen hebt,trauma's die ik opgelopen hebt in mijn jeugd.ik heb het jullie al wel eens neergeschreven, maar doe het nu nog eens een keer. De trauma's die ik opliep in mijn jeugd zijn: sexueel misbruik-verkrachting-geestelijk mishandelingen,slagen verwijten geen moederliefde-kind van de straat-ik was een rebel op 12 jarige leeftijd en erg agressief tot ik zwanger werd en het huis wegvluchtig. Dan m'n verloofde die sterf aan kanker, ik stond alleen.leerde me man kennen en dan pas kreeg ik rust tot op de dag dat ik zelfmoord wou plegen,ik heb gewerkt voor zot verdiende goed m'n centjes,kon me kinderen alles geven wat ik vroeger niet had of kreeg. tot ik overwerkt was en zeer agressief werdt enheel veel stress had. eenmaal ik opgenomen werdt is er een lange zoektocht geweest welk ziekte ik gevormd hebt in die jaren,maar de doorslag gaf het door het overlijden van m'n neef pascal die verongelukt is en op slag dood was,dit was mijn grootste steun we waren 2 handen op 1 buik ik en pascal die jaren misbruik werden en als zwart schaap werdt behandeld. Ik ben nu een dame van 41 jaar, en heb nu toch tertoe al heel wat levenservaring opgedaan. ik hoop dat er nooit of nooit iemand een hand opsteekt naar mijn gezin want dan leren ze de andere kant kennen van me en die andere kant is zeker gevaarlijk. doch met de nodige medicijnen en praatgroep ben ik toch veel bewuster en veel rustiger gaan leven. ik hou weer van de simpelse en kleine dingen.
Vandaag naar de groep geweest, echt ik ben moe en weet ook maar al te goed door wat. Luisterenen en tips geven, dingen doen opdrachten uitwerken enz.... het maak je wel even moe. Maar tegendeel daarvoor is dat m'n werkt aan zichzelf om beter te kunnen omgaan met je gevoelens,je sterker maken door om te gaan met je ziektebeeld er zijn dagen dat ik liever niet wakker komt s'ochtends omdat het weer zo baaldag zou zijn. En toch sta ik op,ik verplicht mij zelf daartoe, en eens ik uit bed ben lukt het heel wat beter. Ik ben volslank en ik heb ook een probleem met eten. (Eetstoornissen) de enè keer eet ik tot ik me goed voelt en de andere keer walg ik van eten en kots gewoon ervan ( manier van spreken). Mijn lieve man Medic moest onder het mes door zijn suikerziekte (Bypass noem me dit) die is heel wat kilo's kwijt,doch heeft ook zijn nadelen daarin,weinig eten,niet kunnen overgeven en kaassaus of cremèfrais op ijs vergeet het maar,dit zijn nog maar de kleine ongemakjes. Ik wou dit ook laten doen,doch mag niet van mijn psychologe en psychiater,de medicijnen die ik neem zijn zo aangepast dat ik nu stabiel ben,als ik onder het mes ga om zo Bypass te laten doen,kan er veel veranderen vanbinnen in mijn,het is ook gevaarlijk voor mijn gemoedtoestand en welzijn.Dus laat het hierbij,maar toch zit ik soms niet lekker in mijn vel,en daarom eet ik soms om rust te vinden,nu momenteel gaat het maar als ik zo vreetbui hebt das sterker dan jezelf,en dat vind ik zeer lastig en ik die dacht met onder mes te gaan dat dit zou oplossen,NOW WAY tegendeel ik zou er slechter vanaf komen,en toch de andere kant van mezelf strijd daar soms tegen en dat maak mij zo moe.
alle kids zijn weg,alleen de oudste zoon maar de die gaat ook uit,manlief op dienst tot morgenavond en ik,ja ik heel het kot voor mij alleen buiten natuurlijk onze 2 honden-parkietjes-papegaai en wandelende takje. Lekker genieten eerst lekker eten na kwartiertje badje nemen en dan languit in de zetel liggen naar een goeie film en zo is mijn avondje dan ook goed verlopen.
Al de ganse dag regen en nog eens regen. Wanneer gaat je weer op zonneke lief. Pieren en slakken hebben het naar hartelust goed. tegendeel voor ons eten ze alle hosta op. wat voor mij vervelend is,is dat ik niet in m'n tuintje kan zitten
Liefde liefde, Het zit in je hart. Het is iets aardigs, Houden van is dat. Ik houd van een jongen, Ja hij maakt me blij. Bij hem voel ik me open, uitgelaten, vrij en blij. Hij is heel aardig en lief voor mij. De gouden parel ja zo is hij, Maar wat is zijn liefde voor mij? een druppel water of de andere gouden parel......
Ik heb het je altijd laten zien, altijd laten merken, dat jij het beste verdiend, samen met jou wil ik er nog steeds aan werken, nooit kon ik mn gevoelens voor jou verzwijgen, mijn onvoorwaardelijk liefde zal dan ook voor eeuwig blijven, is het met u alleen dat ik mijn toekomst wil bouwen, wat kan ik nog meer zeggen, met niemand anders wil ik ooit wil trouwen.
Het voelen van brandende tranen, het voelen van de eenzaamheid. Het voelen van de dwingende snijpartij, omdat niemand om je geeft. Het voelen van de kille donkere kant, en het smeken om dood te zijn. Het voelen van een gebroken hart, omdat iedereen je verlaat.
"Daag!Kzie je morgen'" "goeiedag" en "goeiemorgen". dat zeg ik tegen mijn vrienden, die mij "nen toffen" vinden. Maar het liefst zou ik eens zeggen, wat de meeste mensen niet zeggen. Want dit ben ik niet, ik ben niet wie je ziet. Ik ben een meisje met een valse lach, iemand anders, elke dag. Er is maar één iemand die ik ken, die weet wie ik echt ben. Die persoon ben ik, de enige echte ik! Ik ben niet die vriendelijke meid. Maar toch word ik er elke dag toe gedwongen, om vriendelijk en leuk te zijn. Door die gedachten word ik zwak, en verander ik in een vrak. Ik ben geen meisje met een vriendelijke lach, want ik word gekweld, elke dag. Het liefst zou ik mezelf zijn, omdat ik momenteel in die valse ik wegkwijn...
Vraag toestemming voor je iemand een knuffel geeft. Niet iedereen kan het appreciëren of staat er voor open.
Iedereen straalt op een sublieme manier uit in hoeverre het is toegestaan om hem/haar te knuffelen. Respecteer daarom ook die aanrakingscode.
Bedank de ander als je werd geknuffeld. Het is altijd leuk om weten dat de geknuffelde ervan genoten heeft.
Wees eerlijk en open in je knuffels.
Knuffel niet tegen je zin, omdat je denkt dat het zo hoort, of omdat je er voordeel zou kunnen uithalen.
In de handel zijn er boekjes verkrijgbaar die specifiek het onderwerp knuffelen behandelen. Er bestaan ook speciale knuffeltherapieen en knuffeltherapeuten. Een aanrader is het Knuffelboek van Katleen Keating uitgegeven bij Mondria.
Knuffeltherapie is er niet enkel voor eenzame mensen, maar het kan je gezonder maken, een gelukkige mens nog gelukkiger, enz...
Ontstressen is in onze maatschappij heel erg belangrijk. Daarom kan ook een huisdier helpen om jezelf beter te voelen. Je kan het knuffelen en het houdt ook van de aandacht die je het schenkt.
Veel mensen gaan heel afstandelijk met elkaar om. Knuffelen kan verijkend zijn voor jezelf en de ander, je kan een andere kijk krijgen op je medemens.
Kinderen die tijdens de eerste zes jaar niet genoeg werden geknuffeld kunnen lichamelijk of geestelijk achterlopen.
Er zijn verschillende manieren van knuffelen. Zo is er bijvoorbeeld de wangknuffel: leg je wang tegen de wang van de ander. Vooral voor verfijnde tedere knuffelaars.
Een andere manier van knuffelen is de beerknuffel. Nestel je tegen de brede borst en de sterke schouders van een grote knuffelaar. Het drukt vooral een gevoel van veiligheid uit.
Voor de verliefden onder ons, kan je ook de op het hart gerichte knuffel geven. Maak oogcontact en grijp elkaar stevig vast.
Uitwetenschappelijk onderzoek is gebleken dat knuffelen gezond is. Knuffelen heeft een positieve invloed op het immuniteitssysteem, vermindert stress, helpt tegen slapeloosheid en blijkt te helpen tegen depressie.
Lichamelijk contact is een basisbehoefte zoals eten en drinken.
Moeders die hun kinderen na de eerste dagen na de bevalling knuffelen, knappen zelf sneller op.
Ingezonden knuffeltips
Wees gewoon lief voor elkaar en respecteer elkaars wensen.Geef knuffels als je er zin in hebt en wees altijd eerlijk.Praten is zeer belangrijk.
ingezonden door Jenny
Je moet niet altijd denken dat je lief het leuk vind om een knuffel te krijgen, neem het van mij aan dat het niet altijd zo is.. Vrag hem eerst uitdrukkelijk of je hem wel een knuffel mag geven, want anders smijt hij jou gewoon van je af... groetjes!!!
ingezonden door Frommel
Knuffelen is iets enigs in je leven, doe het minstens één keer per dag
Het mooiste wat er is in het leven, is om geliefd te worden zoals je bent. Weten dat je aanvaard wordt, of je nu knap of lelijk, slim of dom, leuk of saai bent.
Wat je ook denkt over jezelf, wat anderen ook van je vinden... om het even wat je ouders, klasgenoten, leerkrachten of collegas ook over je gezegd hebben: het is niet waar.
Je bent veel waardevoller dan jij en al die anderen denken.
Want... God (of je nu gelooft in hem of niet) houdt enorm veel van je!
...
schijn in je hartje komt
het,laat de 
toe
maar wel
schijnen.
weer bijna voorbij.
dan
en dan
?????
door tijd en tijd 
de geur van de zomer 
Als de dag weer voorbij is,
...
...
...
;)
.
..
.
.
.gif)
