Klik op het logo om de site van LCH-Belgium te bezoeken.
Walter en Blanca peters van LCH-patiëntenorganistaie provincie Antwerpen
Hugo Delestinne voorzitter LCH-Belgium vzw
Darleen H.
Dank u LCH Sponsors
Teller: 2805,00 euro
Marie-Louise Piedfort Jerome Boons Josepha Boogaerts Hoskens-Piedfort Hoskens kinderen Jan De Luyck G.A.R Schuurbiers Depoorter - Deroo Caeyzeele-Mondelaers Piedfort-Don Porto Carero Huyghe Freddy Vancraesbeek-Delestinne Breugelmans-Van Leuven Delestinne Hugo en Karin Callewaert Pieterjan en Lore Peter Bienenstock Bruylandt - De Astis De Rooy & Zonen Van Riel - De Kockere Eddy Gorrens Sauvillers - Bellens Janssens - Van Loon Janssens - Paradis Van Looy - Horemans Bellens Robert Horemans Maria Van Dyck - Meeuws Symens Wilfried The Oak bvba De Somer - Goor Delestinne Paul Buyens Walter Goossens Jan Pulmans Victor FF-Architekten bvba Somers - Nys Adriaenssens Anoniem Michelet - Blomme Anoniem Don Porto Carero - Van Riel Pierre Vanderhegghen Poffe Christian
Sponsors logistieke ondersteuning
"In Den Eik" Gierle
Hermans tweewielers Hapert en Reusel
Jef en Ingrid Lewiske Dirk Plees Bart en Margo Radio Lichtaart Monik en Walter (Gamarthe)
Pedro op weg naar en terug thuis van een... pelgrimsfietstocht naar Santiago de Compostela
Pedro, Luus en Martien fietsten van Gierle naar Santiago de Compostela ten voordele van LCH-Belgium vzw
U kunt nog steeds dit project steunen door te storten op het nr.: 734-3771750-11 LCH-Belgium vzw, Hoogstraat 22B/4, 3360 Bierbeek Met vermelding van "Pedro cycling4lch"
14-06-2009
Lier Sint Jacobuskapel
Sint Jacobuskapel in Lier. De oorspronkelijke Sint-Jacobskapel dateert uit 1383, maar werd herhaaldelijk herbouwd en gerestaureerd. In de 17de eeuw diende ze als parochiekerk voor de Spaanse troepen, die in Lier gelegerd waren. Vandaar ook de benaming "Spaanse Kapel". De wapenschilden van de Spaanse provincies herinneren aan deze periode. Na zware beschading tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de Sint-Jacobskapel nogmaals heropgebouwd. De poort links naast de kapel gaf vroeger toegang tot het Sint-Jacobsgodhuis, dat in 1848 gesloopt werd. Hier woonden twaalf bejaarden in aparte huisjes.
Lewiske had voor de terugkomst van het Compostela-trio een meer dan hartelijk ontvangst georganiseerd. Fietsvrienden, kennissen, collega's en familie wachtten de fietsers op. Doedelzakspeler Patrick, de eerste ontmoeting op weg naar Compostela, luisterde het geheel op. Ook Darleen, LCH-patiëntje, met haar mama en papa waren er alsook Walter en Blanca, peters van het LCH-project van de provincie. Een verrassend onthaal dat menig traan deed wegpinken. Pedro bedankte de aanwezigen om hun hartelijk onthaal en ook Luus en Martien hadden niets dan lof over de manier waarop ze hier in Gierle werden ontvangen. Darleen had nog enkele verrassingen klaargemaakt voor de fietsers en Walter Buyens wist ons nog te melden dat er 2805,00 euro werd bijeengefietst ten voordele van het LCH-project. In totaal werden er 2398 km afgelegd door Pedro en zijn twee Hollandse fietsvrienden Luus en Martien. Geïntresseerden die nog willen storten ten voordele van het project kunnen dat blijven doen. (Zie bijlage)
Door en door nat, rillend van de kou maar binnenin toch een beetje warm... Santiago werd bereikt. Moe, meer dan moe, leeg gereden op die laatste beklimmimgen naar Santiago de Compostela toe. Fietsen door de drukke stad is evenmim gemakkelijk met die Spaanse autobestuurders die weinig respect hebben voor de fietser... Even dwalen we langs de ring om via een ommetje dan toch op het plein vóór de kathedraal aan te komem. Het is 17.00 uur plaatselijke tijd wanneer René uit Nijmegen het enige licht is dat we zien in de pletsende regen en op een troosteloos pelgrimsplein... René uit Nijmegen heeft onderweg naar Santiago tijdelijk onze 'vierde man' geweest, een pelgrim ontmoet een pelgrim en René zal als pelgrimsvriend in ons hart blijven... Na de eerste indrukken opgedaan te hebben zoeken we en habitaciones op. 'Hostal Mafer' wordt het, een klein pension waar we een kamer huren voor 3 nachten. De hospicia is een vriendelijke dame die de zeer vriendelijke allures heeft van een zorgelijke 'kotmadam'. Overbezorgd legt ze ons in de watten en droogt zelfs de natte doorweekte kleren...
Woensdag 10 juni wonen we de pelgrimsmis bij. Een mis die redelijk verstoord wordt door een meute toeristen. Van enige stilte en dito moment is geen sprake ondanks de aanmaningen van een priester-koster. We leven nu eenmaal in een wereld waar inkomsten belangrijker zijn dan een stilte-moment... en Santiago leeft van de inkomsten van de toerist en ook van die van de pelgrims... de habituees aldaar kennen echter geen verschil.
Donderdag 11 juni: Santiago de Compostela is een oude stad met veel mooie gebouwen en die zijn we nu aan het bewonderen. Morgen, 12 juni, om 9.00 uur verlaten we Santiago, per bus naar de luchthaven, via Madrid en Charleroi terug naar Gierle, waar het op 1 mei allemaal begon... De tocht in het teken van los-laten, in het teken van ont-moeten, in het teken van be-lijden en ook vooral in het teken van de steun aan LCH...
Darleen en de vele andere LCH-patiënten het gaat jullie goed en wij hopen dat onze tocht voor jullie een steun betekende...
Beste blogbezoekers, vanaf heden zullen er op dit blog aanvullingen gebeuren op de verslagen over Pedro's camino... teksten en foto's zullen de al boeiende reportage van Margo aanvullen...
Stempelboekje vol zegels die bewijzen dat je op de camino de bijzondere pelgrimplaatsen hebt aangedaan...
Olé, olé, we hebben wat te vieren. Pedro, Luus en Martien zijn vanavond aangekomen in Santiago, de langverwachte eindbestemming. Jammer genoeg zijn de weersomstandigheden barslecht, veel regen en koude temperaturen. Vannacht zullen ze overnachten in een klein hotelletje. Morgen halen ze hun geloofsbrief, in het Latijn, een document als bewijs van hun camino. Om 12.00 u volgen ze dan de mis in de kathedraal. Ook morgen zullen ze hun fietsen inleveren bij de fietsbus. Deze bus zal hun fietsen vervoeren naar België, waar ze in de loop van volgende week zullen arriveren en opgehaald kunnen worden. Het pelgrimstrio zelf zal vrijdag aankomen met het vliegtuig in Charleroi. De dagen daartussen kunnen ze hopelijk genieten van de apotheose van hun camino. Misschien staat er nog een bezoek aan Cabo Fisterra op het programma, maar dit zal afhangen van de weersomstandigheden. Ik denk dat Pedro heel erg moe en voldaan naar huis zal terugkeren. Wis is alvast enorm blij en opgelucht dat Pedro in Santiago is aangekomen, en ze kan nu beginnen aftellen naar zijn thuiskomst. Een dikke, dikke proficiat voor Pedro, Luus en Martien en we kijken er naar uit om ze te begroeten in Gierle!!
Ik weet niet of er nog een verslag zal volgen van de volgende dagen, dus ik ga niet schrijven 'tot morgen', we zien wel. In ieder geval vond ik het fijn om iedere dag verslag uit te brengen. Groetjes, Margo
Vanochtend is het pelgrimstrio vertrokken vanuit Paradela voor een rit vn 47 km, in barslecht weer! Pedro geeft aan dat ze als het ware verdrinken, daarbij komt dat dit weer ook gevaarlijk is voor de fietsers, omdat de automobilisten vrij snel en kort bij de pelgrims rijden. Luus en Martien vinden echter dat dit weer bij de camino hoort, toch houdt Pedro liever van de zon: mas calor por favor! De vele honderden pelgrims die ze tegen komen, stappen 'en silencia' verder. Blijkbaar ervaart iedereen de camino toch wel anders! Vanavond zullen ze overnachten in een hotel in Melide, namelijk hotel Carlos voor pelgrims. Nog eventjes, ...
Vandaag stond er een rit van 63 km op het programma met aankomst in Paradela. Het was weerom een zware rit over drie alto's. Het weer was vandaag zeer slecht, regen en koud, slechts 6 °C. Vannnacht zullen ze overnachten in een huisje met 4 slaapkamers, waarschijnlijk met andere pelgrims. Morgen zetten ze koers naar Arzúa, waarbij ze Ligondo passeren na een klim van 12 km. Het pelgrimstrio zal nog even moeten doorbijten! Als alles vlot blijft gaan, zullen ze waarschijnlijk dinsdag of woensdag Santiago bereiken. De spreekwoordelijke laatste loodjes komen er aan!
Vandaag hebben Pedro, Luus en Martien er een zware en lastige rit opzitten van 63 km. In barslecht weer zijn ze vanavond gestrand in Puerto Piedrafita, 4 km van de berg Cebreiro. Morgen staat er weer een dag klimmen op het programma. De camino begint zijn tol te eisen, de laatste 179 km worden afgeteld, waarbij het pelgrimstrio hoopt om ten laatste op 10 juni in Santiago aan te komen.
Vanochtend vertrokken Pedro, Luus en Martien vanuit Astorga om hun camino verder te zetten. Onderweg bezochten ze Cruz del Ferro, op 1500 m hoogte. Na de beklimming konden ze hun lasten afleggen op de kruisberg onder de vorm van steentjes. De afdaling was nadien vrij gevaarlijk door een plotse regenbui. Vanavond overnachten ze in Molinaseca in een hostal. Morgen zullen ze een andere klepper beklimmen, namelijk de Cebreiro!! Maar met nog maar 200 km te doen, zal dit zeker lukken.
Vandaag heeft het pelgrimstrio een weg afgelegd van 78 km, langs León tot in Astorga. Daar zullen ze vannacht slapen in een refuge met gemeenschappelijke slaapplaatsen: jong en oud, dames en heren, snurkers en ..., als dat maar goed afloopt! Morgen zetten ze hun weg voort richting Cruz Del Ferro, de berg waar ze hun steentjes en lasten zullen afleggen. Hierdoor komt Santiago steeds dichter in zicht, natuurlijk moeten ze eerst nog de Alto's (de bergen) overwinnen. Ze hebben echter tijd, want momenteel liggen ze 2 dagen voor op schema. Als ze zo door blijven fietsen, zijn ze op een week of minder op hun eindbestemming. Morgen wordt trouwens de kaap van 2000 km overschreden!!
Vandaag kreeg ik al een berichtje rond half 2, wat wil zeggen dat er een korte rit op het programma stond. Pedro, Luus en Martien hebben vandaag een rit gefietst van 58 km tot in Mansilla de las Mulas. De stad León zullen ze niet bezoeken, omdat het er te druk is. Jammer, want deze stad is zeker de moeite waard. León is gesitueerd in het noordwesten van Spanje, in de Spaanse hoogvlakte op een hoogte van 841 meter. Het is bekend om zijn gotische kathedraal met indrukwekkende glas-in-loodramen en andere monumentale gebouwen. Morgen wordt er koers gezet richting Astorga. Verder meldt Pedro dat ze onderweg een ontmoeting hadden met een Nederlandse man uit Helvoort, die ook zal sponsoren voor hun goede doel, nl. LCH.
Gisteren lieten we even verstek gaan, omdat de fietsers blijkbaar nogal laat op hun bestemming waren. Vandaag zijn we terug met ons verslag over een rit van 70 km in de brandende zon. Deze rit liep over de hoogvlakte van de Tierra de Campos, gelukkig met een stevige rugwind. Momenteel vertoeft het pelgrimstrio in de provincie Palencia, morgen zetten ze koers naar de provincie Lèon, met de gelijknamige stad. Pedro meldt verder dat ze het door de hitte nu wat rustiger aan doen met de Alto's (bergen) in zicht. Nog even een citaat van Pedro: pelgrim Pierre die lijdt, maar door bijt ...
Dag 31: Santo Domingo de la Calzada - San Juan de Ortega
Zelfs op een feestdag hebben Pedro, Luus en Martien weer alles uit de benen gehaald in een 61 km lange rit tot in San Juan de Ortega. Vannacht zullen ze overnachten in de refugio bij los amigos del peregrino. Dit is gelegen in een mooie streek in de Spaanse provincie Burgos. In Burgos is tevens een mooie katedraal te bezichtigen en dat staat op het programma voor morgen, waarna ze verder fietsen naar Castrojeriz. Pedro laat weten dat de conditie momenteel goed te noemen is, maar dat de zware beklimmingen toch beginnen door te wegen. Gelukkig is het einde in zicht, nog minder dan 600 km!!
Vanochtend om 7.00 u waren Pedro, Luus en Martien reeds op weg voor een zware bergrit van 60 km. Omdat ze voor vandaag hele hoge temperaturen voorspelden, 35 à 40 °C, wilden ze al vertrekken voor de grote warmte. Vanvond zijn ze dan aangekomen in Santo Domingo de la Calzada. Dit is een gemeente in de Spaanse provincie La Rioja, met een oppervlakte van 40 km2 en ongeveer 5700 inwoners. De stad is bekend door de kathedraal waarin een kip en een haan worden gehouden. Dit houdt verband met de volgende legende: In de veertiende eeuw was een Duits echtpaar met hun 18-jarige zoon op pelgrimstocht naar Compostela. Tijdens de overnachting in Santo Domingo probeerde een meisje de zoon te verleiden, maar de jongen ging daar niet op in. Het meisje beschuldigde toen de jongen van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. De bedroefde ouders vervolgden hun weg. Op de terugreis constateerden ze dat hun zoon levend aan de galg hing. Ze gingen naar de rechter, die op dat moment aan tafel zat. "Die jongen is net zo levend als deze gebraden kip," zei de rechter. Het vervolg laat zich raden: de kip kwam tot leven en de rechter gaf de jongen aan de ouders terug.
Vanavond zijn Pedro, Luus en Martien aangekomen in Logrono, na een rit van 72 km. Daarbij zijn ze vandaag over de kaap van 1500 km gegaan. Het einde komt stilletjes aan in zicht. Morgen wordt een rustdag voorzien, omdat Luus en Martien vrienden hebben ontmoet onderweg. Hopelijk kunnen ze genieten van een lekker Spaans zonnetje. Zaterdag wordt de camino dan verder gezet.
Zoals ik gisteren reeds meldde, is het pelgrimstrio inderdaad terug op de geplande route aangekomen. Hierbij kunnen we ook meedelen dat ze een dag vooruit zitten op hun planning!! Vanavond zijn ze aangekomen in Obanos, boven Pamplona, na een rit van 70 km. Hun overnachting hebben ze al veilig gesteld in een refuge, voor slechts 7. De stad Pamplona, die door de Romeinen is gesticht, was in de middeleeuwen de hoofdstad van een rijk dat zich uitstrekte tot ver voorbij de Pyreneeën. Oorspronkelijk werd er Baskisch gesproken. Daarna heeft de stad eeuwenlang de invloed van Frankrijk ondergaan. In de 16de eeuw werd Pamplona, net als het grootste deel van het koninkrijk Navarra, ingelijfd bij Spanje. Pamplona is de hoofdstad van de Spaanse regio Navarra. De stad is aan de rivier de Arga gelegen en telt ongeveer 180 000 inwoners. De stad is vooral bekend door de jaarlijkse stierenrennen tijdens de Sanferminesfeesten, ter ere van San Firmin die de co-patroonheilige van de stad is. Deze feesten spelen zich af tussen 6 en 14 juli.
Vandaag hebben Pedro, Luus en Martien de Col de Ibañeta beklommen, wat betekent dat het een zware rit was met beklimmingen tot 9%. Ze hebben een rit gereden van 40 km waarvan ze 20 km moesten klimmen in rotweer: regen, wind en maar 9°C. Vannacht zullen ze overnachten in Roncevalles, de benen zullen het nodig hebben! Morgen zullen ze Pamplona passeren. Ook morgen of overmorgen zullen ze de kaap van 1500 km overschrijden. Volgens mij zitten de pelgrims terug op het geplande schema, waardoor het thuisfront weer beter kan volgen.
Gamarthe is een gemeente in het Franse departement Pyrenées Atlantique (regio Aquitanië) en telt 110 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Bayonne.
Zicht op de gemeente Gamarthe.
Rustdag...beetje langer slapen dan gewoonlijk op de camino. Lekker ontbijten bij het gastgezin Monik en Walter. Nazicht van de fiets en vooral de remmen krijgen een extra beurt, vervangen van de remblokjes is een must. Bandenspanning controleren, ketting reinigen en oliën, nazicht van het fietsstuur. Hier in Gamarthe of St. Jean Pied de Port wordt ook een deel van de bagage achter gelaten. Bagage die nu niet echt meer nodig is zoals de tent, slaapmat en andere spullen die alleen ballast zijn... Een ontmoeting met dorpsgenoten van deelgemeente Poederlee is er ook ...Sooi en Chris zijn met vakantie in Orthez en dat is niet zo ver hier van daan...
Het weer vandaag: mistig, 10°C (om 8 uur 's morgens)
Met zicht op de Pyreneeën zijn we aanbeland in Gamarthe (Noord-Baskenland) Gisteren was het een heftige rit. In één ruk van de Landes naar het Pyreneeën-gebied. Liefst 104 km door golvend landschap en met een temperatuur van 27°C. In Sorde de l'Abbaye hebben we in de plaatselijke refuge onderdak gevonden. Meneer Michel, de beheerder van de refuge, was blijkbaar blij ons te zien. Om 19.00 uur, het uur van aankomst was er slechts één pelgrim aanwezig. Yves, de Canadees uit Quebec, was een niet zo spraakzaam persoon maar des te unieker. Hij wiegde zich in slaap door het beoefenen van Yoga... In de plaatselijk auberge hebben we ons te goed gedaan aan een pelgrimsdiner, steak met fritten en canard à la Sorde...de kok-ober liep rond in een roze schort en blauwe basketsloefjes aan...
Vandaag een kortere rit, dat kwam goed uit want Pedro had vandaag flanellen benen... 53 km en Gamarthe is onze rustplaats voor vandaag en morgen. We worden hier zeer vriendelijk ontvangen door het Belgisch echtpaar dat zich in Frankrijk vestigt. Monik en Walter weten met pelgrims om te gaan en zijn het ideale gastgezin voor ons...(het ruikt hier al lekker...)
Dinsdag fietsen we verder en wordt het menens met de tocht over de Pyreneeën. Vanaf St. Jean Pied de Port klimmen tot in Roncevalles, de col de Ibaneta wordt voor niet-klimmer Pedro een ultieme uitdaging.
Pedro, Luus en Martien hebben er vandaag weer een hele trip opzitten, waarbij ze pas rond half 8 aankwamen. Wat het weer betreft, konden ze genieten van heerlijke temperaturen van 30°C. Vannacht slapen ze in een refuge. Morgen zetten ze koers richting Pyreneeën. Het weerbericht geeft hevige onweders voor morgen. Verder meldt het pelgrimstrio dat de tocht momenteel vlot verloopt.
Noot: foto's zijn aanklikbaar gevolgd door meer nieuws over de CAMINO ***** Bron van de teksten: Bezinningsboekje voor de Compostela-pelgrim ***** Op pelgrimstocht gaan is los-laten allerhande dingen, maar ook: je zekerheden. Je leert vertrouwen.
Op pelgrimstocht gaan is achter-laten: je vertrouwde omgeving, maar ook: een stuk verleden. Je trekt de toekomst tegemoet.
Op pelgrimstocht gaan is toe-laten: nieuwe ervaringen en nieuwe mensen, maar vooral ook: nieuwe levenszin. Je hoopt te vinden
"Peregrino, onde vai o seu destino?" "Onde éque a vida me leva, meu filho!" "Pelgrim, waarheen gaat uw bestemming?" "Waar het leven mij naar toe leidt, mijn zoon"
Ik wil de Camino fietsen, mezelf naar Santiago de Compostela brengen. Het zal me sterken en als ik het haal ben ik een pelgrim.
Pelgrim zijn is de steen, die je meezeult, onderweg achterlaten; en nieuwe stenen vinden om met je leven iets moois te bouwen
Pelgrim zijn is je pelgrimsstaf nemen en op weg gaan, je kleine zekerheden verlaten om te ervaren wat en wie de Grote Zekerheid is, en daarop mogen steunen, als op een staf.
Mezelf tegenkomen is onherroepelijk, waaruit ik zal leren... ***** Bouwkunst en cultuur wil ik opnemen en toevoegen om te bewaren...
Een moment van stilte zal ik koesteren en de rijkdom hiervan ervaren...
Alles beleven, alles ondergaan, dankbaar ben ik mijn naasten omdat zij mij dit alles gunnen...
Pelgrim zijn is je een stuk van de weg voelen worden; je over bergen en grenzen heen werken, geloven dat het doel voor je ligt...
Pelgrim zijn is doorheen de schoonheid van de natuur iets van de Kunstenaar vermoeden en geloven dat Hij ook jou wil kneden en vormen, dat Hij ook in jou zijn schoonheid wil leggen...
Pelgrim zijn is het brood breken met anderen en méér terug krijgen dan je gegeven hebt; je leven delen met een vriend en voelen dat de Andere mee fietst.
Pelgrim zijn is je laven aan de bron en ervaren hoe levend-gevend water kan zijn; is op zoek gaan naar de diepste bron van jouw leven
Pelgrim zijn is het kruis van jouw leven niet langer wegstoppen maar het opnemen en ontdekken dat je het dragen kan.
Pelgrims zijn is fluiten van vreugde omdat je doorheen veel zweet en moeite het Doel in zicht krijgt
Pelgrim zijn is jouw kleine hand in Zijn grote hand leggen, geloven dat jouw Naam in Zijn palm geschreven staat, vertrouwen dat Hij je draagt en nooit laat vallen.
Pelgrim zijn is een schelp vinden, er blij om zijn, maar ook weten dat het maar een halve schelp is; er zeker van worden dat je pas lééft als je jouw oren, jouw handen als een schelp opent voor anderen...