Op de route naar Santiago de Compostela ligt in Murazabal de kerk van Santa Maria de Eunate.


Eenvoudig, origineel en mysterieus staat de kerk te schitteren in een open landschap. Het achthoekige grondvlak en de kloostergang die erom heen loopt, maken de kerk anders dan iedere andere Romaanse tempel. Het niet verklaarde mysterie van haar oorsprong en het indrukwekkende interieur wekken de belangstelling op voor deze tempel, die vroeger hospitium voor pelgrims, grafkapel, baken en wegwijzer voor wandelaars, een Christelijke cultusplaats en een aards heiligdom voor zoekers naar esoterische krachten was. 


De kerk is in 1170 gebouwd, maar haar oorsprong is niet duidelijk: sommige geschiedkundigen denken dat zij misschien het werk was van de tempeliers en het hospitium van de Orde van Sint-Jan, terwijl de volkstraditie de bouw toeschrijft aan een koningin of dame wier graf onder de stenen ligt, en dat de kerk daarom dienst deed als grafkapel.
De ontdekking van graven tussen de zuilen en de kloostergang en de overblijfselen van een graf aan de voet van de toegangsdeur, waaronder een pelgrimsschelp is aangetroffen, bevestigen dat het een kerk was waar pelgrims werden begraven.


Het bouwwerk met zijn achthoekige grondvlak is, net als het Heilige Graf te Jeruzalem en andere twee bouwwerken van de Camino de Santiago, omringd door een fraaie galerij met 33 bogen, met versierde kapitelen. De harmonie van het achthoekige grondvlak wordt doorbroken door de vijfhoekige abside en een vierkant torentje dat tegen de epistelzijde is aangebouwd. Op de buitenmuren worden ramen met open constructies en blinde ramen afgewisseld met twee toegangsdeuren. De deuren aan de noordzijde, aan de kant waarlangs de Jakobsweg loopt, zijn rijk versierd, terwijl de andere, die naar het westen uitkijken, eenvoudiger zijn.

13-14 mei... Een pelgrim op  weg naar Santiago de Compostela maakt een stop in Tours, vooral een bezoek aan de basiliek Saint Martin kan en mag niet ontbreken...
Tours is de hoofdstad van het departement  Indre-et-Loire, regio Centre de la Loire, aan de Loire en de Cher.


Tours was in de Gallische tijd de hoofdplaats van het volk van de Turones. Sinds de 3de eeuw was het de residentie van bisschoppen, van wie de bekendste H. Martinus (in 371 tot bisschop gekozen) was. De stad vormde gedurende de middeleeuwen een van de voornaamste middelpunten van cultuur.
In 1154 werd Tours met het omliggende land, Touraine, deel van het graafschap Anjou onder het Huis Plantagenet, dat ook in Engeland regeerde; in 1205 werd het aan de Franse Kroon getrokken.
Het hedendaagse Tours is een belangrijk regionaal centrum en er is belangrijk toerisme.
De stad is zetel van een rooms-katholiek aartsbisschop en herbergt een universiteit, een conservatorium, een studiecentrum betreffende de renaissance, een academie voor schone kunsten en tal van andere culturele instellingen.

Links, de basiliek St. Martin Rechts, de toegangspoort voor de Pelgrims

Het beroemdste bedevaartsoord van Frankrijk is het graf van de heilige Martin of Martinus, de apostel van de Galliërs. Als zoon van een Romeinse volkstribuun, volksleider, in 316/17 geboren in Sabria/Pannonia en in Pavia opgevoed, trad Martin op 15-jarige leeftijd in het Romeinse leger. In deze tijd vond de beroemde manteldeling van Martin plaats voor de toren van Amiens. Na het doopsel te hebben ontvangen op 18 jarige leeftijd was hij leerling van de heilige Hilarius van Poitiers. Na enkele jaren van kluizenaarschap op het eiland Gallinaria bij Genua stichtte hij in 361 het eerste klooster op Gallische grond en in heel Europa in Ligugé bij Poïtiers. In 371 werd hij door het volk gekozen tot bisschop en hij stichtte in 375 het klooster Marmoutiers. Hij stierf op 8 november 397 tijdens een zielzorgreis in Candes bij Tours.


Als eerste niet-martelaar verwierf Martin al snel na zijn dood algemene verering, die ook tot uitdrukking kwam in de pelgrimsreizen naar zijn graf. Ter ere van de overleden bisschop werd in circa 470 een basiliek gebouwd, waarin zijn stoffelijke resten werden bijgezet. In totaal vijf pausen maar ook Karel Martel (675-714) en Karel de Grote (768-814) namen deel aan de beroemdste bedevaart van de Middeleeuwen.

De Botafumeiro is het grootste wierookvat ter wereld en wordt gebruikt aan het einde van de pelgrimsmis in de kathedraal van Santiago de Compostela. Het vat is 1,60 meter hoog en gevuld met veertig kilogram houtskool en wierrook en hangt aan een lang touw. Na de communie wordt de wierook aangestoken en het vat door een zevental kerkdienaren in beweging gebracht. Daarbij slingert de botafumeiro op nogal spectaculaire wijze van links naar rechts door de ruime dwarsbeuk. Hij bereikt daarmee een hoogte van twintig meter, nauwelijks één meter lager dan het gewelf, en één slingerboog bedraagt vijfenzestig meter.

In feite dient de botafumeiro alleen om de lucht in de kathedraal te zuiveren, maar in de praktijk geldt het wierookvat als een belangrijke toeristische attractie. Het is voor bezoekers altijd een verrassing of ze op het juiste moment komen om de botafumeiro in bedrijf te zien, want het tijdstip wordt niet bekendgemaakt. In de souvenirwinkeltjes van Santiago zijn kleine wierookvaatjes te koop.

Klik op de afbeelding voor een filmpje over de Botafumeiro

Info: Wikipedia
Foto: Wikipedia
Zie ook:
http://www.catedraldesantiago.es/webcatedral.html
Surf zeker ook naar:
http://www.sciences.univ-nantes.fr/physique/perso/gtulloue/Meca/Oscillateurs/botafumeiro.html