Waarom deze Pelgrimstocht. Ik ben als voorzitter van Rode Kruis Zonhoven een uitdaging aangegaan met de vrijwilligers van afdeling Zonhoven. De uitdaging was als volgt: als de Rode Kruis vrijwilligers uit Zonhoven méér dan 2.750 stickers zouden verkopen, dan zou ik via Lourdes naar Santiago de Compostela fietsen. Het aantal is gehaald tijdens de stickerverkoop periode dus start ik op 28 mei 2007 met deze tocht. Ik word tot Lourdes vergezeld door mijn echtgenote Mary en vanaf Lourdes naar Santiago rijdt mijn zoon met me mee.
Over mijzelf
Ik ben Peter
Ik ben een man en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen en Reizen en wandelen met mijn twee honden..
Over mijzelf
Ik ben Mary
Ik ben een vrouw en woon in Zonhoven (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 29/10/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen en Reizen.
Ik fiets met Peter mee tot Lourdes.
Over mijzelf
Ik ben Manuel
Ik ben een man en woon in Leusden (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/08/1969 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sporten & Reizen.
Ik rij vanaf Lourdes mee met m´n vader.
Dag 46 Porto-Águeda Vertrek 10.00 Aankomst 16.30 Afstand 85.26 km Hoogste Snelheid 59.06 Gem. Snelheid: 16.28 Fietstijd: 5u14min Slaapplaats Hostal 20,00 euro met ontbijt
Dit via São João Madeira en Albergaria en A Velha naar Águeda. Om 8 uur zouden we ontbijten maar dat werd half 9 dit omdat de broodjes er nog niet waren. Fietsen bepakt en toen bleek dat Manuel een lekke band had dus de dag begon goed. Porto uit fietsen valt ook niet mee. We hadden gisteren gezien dat wij ook over de eifel brug moesten en daar na een steile helling op naar boven. We dachten we doen het anders, we gaan gelijk de eifel brug boven over dan missen we de helling. Op de plattegrond gekeken. We moesten langs de achterkant van het station om zo boven te komen. Aan de achterkant van het station was geen steile helling maar 40 steile traptreden. De fiets dus maar opgepakt en naar boven gesjouwd. Het was uiteindelijk dus niet het beste idee van de dag. Soms denk je bijdehand te zijn maar komt het heel verkeerd uit. Op de brug nog even een laatste blik over Porto geworpen en weer verder. De aansluiting op de camino was hier bijna helemaal niet te vinden. We zaten meer achteruit te kijken naar de gele pijlen die de andere kant op wezen dan dat we naar voren keken. Tijdens de lunch besloten om maar een stuk niet over de camino te gaan. Het is de laatste dagen ook geen echte Camino te noemen. Het gaat wel door kleine dorpjes en zo maar niet zo als op de Camino in Spanje. Dus geen kleine bospaden meer en dergelijke. In Agueda een hostal gezocht en gevonden. Na het douchen even wat boodschappen gehaald bij de Lidl. Daarna wat gegeten en besloten om de Camino Portugués de rug toe te keren en zelf een mooie route te gaan zoeken tot Fátima. Het was vandaag weer prachtig weer net zoals de afgelopen dagen. www.residencialcelesta.com
Dag 45 Porto Slaapplaats Hostal 24,00 euro met ontbijt
Om 8 uur opgestaan en ontbeten en naar het internetcafé gegaan. De verslagen van de afgelopen dagen uit getypt. Om half 12 terug naar het Hostal en met Manuel Porto ingelopen. Foto´s van het fototoestel van Manuel op Cd laten zetten. Wat gedronken in een heel oud mooi café, Majestic. www.cafemajestic.com Daarna gelopen naar de rivier en toen over het bovenste deel van de brug, die Eifel ontworpen heeft, gelopen. Deze brug heeft twee lagen. De onderste voor het verkeer en de bovenste voorde metro en ook voetgangers dus geen auto`s en dergelijke. Op de brug het uitzicht bewonderd en later naar beneden gelopen en daar naar de kinderen staan kijken die van het onderste deel de rivier inspringen en dan weer naar de kant zwemmen. In de rivier zat veel stroming. Ook de port huizen bezichtigd maar er niet in geweest. Daarna nog wat rond gezwalkt iets gegeten en toen maar weer naar bed. Porto is een mooie, oude, gezellige stad met veel oude, opgeknapte huizen.
Dag 44 Barcelo-Porto Vertrek 08.30 Aankomst 15.45 Afstand 62.33 km Hoogste Snelheid 52.69 Gem. Snelheid: 13.68 Fietstijd: 4u34min Slaapplaats Hostal 24,00 euro met ontbijt
De eerste helft van de rit was mooi en afwisselend ook weer veel klimmen en dalen en Romeinse wegen en geitenpaden. Het 2de deel was veel over de weg maar ook met klimmetjes en afdalingen. Porto zijn we binnen gekomen via de N13, dat is gewoon een hele drukke weg met veel verkeer dus de automobilisten moesten een beetje wennen aan twee van die fietsers op de weg. Maar goed, daar moeten ze maar mee leren leven. We zijn een pension op gaan zoeken die die Spanjaard die we de vorige dag ontmoet hebben aan ons door had gegeven. Pension gevonden maar vol. Vlak daar in de buurt zagen we een Hostal (hier noemen ze dat een Resendential.) Ligt aan een plein, kamer met uitzicht op het plein. Na het ritueel van uitpakken en douchen de stad even ingelopen. We zitten zo een beetje in het centrum, mooie oude gebouwen en mooie pleinen. Ze zijn ook overal gebouwen aan het renoveren en met de wegen bezig. Daarna weer wat gedronken en gegeten en om 22.30 uur gaan slapen. Je bent toch wel een beetje vermoeid aan het eind van de dag. Het was weer prachtig weer, zo´n 30 graden. Op de fiets wordt je niet zo heel erg bruin want met je helm op en je fietshandschoenen aan en je benen steeds een beetje in de schaduw van je zelf vang je niet echt veel zon. Wel gekleurd maar niet zwart.
Dag 43 Rubiãs-Barcelo Vertrek 09.00. Aankomst 17.30 Afstand 55.46 km Hoogste Snelheid 49.31 Gem. Snelheid 11.50 Fietstijd: 4u50min Slaapplaats Hostal 20,00 euro met ontbijt
Rit van Rubiães - Barcelos. Dit via Porte de Lima. Na het ontbijt nog even de reserve band geplakt voor we weg gingen. Hostal uit, weg oversteken en gelijk een stuk van ongeveer 10 kilometer klimmen, klauteren, zweten en veel lopen omdat fietsen omhoog of naar beneden gewoon niet mogelijk was ivm met de steile hellingen of de te grote stenen omhoog of omlaag. Het was soms echt ontzettend zwaar. Op deze route hadden ze ook een alternatief voor fietsers opgegeven maar dat moest over het asfalt en dat wilden we niet vandaar dat we het ons zelf erg zwaar en moeilijk gemaakt hebben. In Porte de Lima was een zeer oude, mooie brug en er was een hele grote markt. Het leek ook een leuke en een wat grotere plaats maar je kan niet overal blijven hangen dus we hebben er niet zo heel erg veel van gezien. In Barcelos aangekomen zijn we naar het toeristenbureau gereden voor informatie over slaapplaatsen. Er was geen refugio maar wel een paar hostals die korting gaven aan pelgrims in bezit van een pelgrimspas. Het meisje van het VVV sprak ook een behoorlijk mondje Nederlands. Spullen op de kamer gezet, gedoucht en zo rond 20.00u naar buiten. Er was geen mens meer te zien. Alles was opgeruimd, de terrassen en winkels dicht dus heel wat anders als in Spanje. Toch even door de stad gelopen naar een mooie oude brug en een oude kerk, daarna terug en onder het hostal wat tapas gegeten in het restaurant en een wijntje gedronken. Het is hier in Portugal aanmerkelijk goedkoper dan in Spanje. Koffie 50 euro cent, waar vind je dat nog. Daarna naar boven en slapen.
Dag 42 Pontevedra-Rubiãs Vertrek 08.15 Aankomst 20.00 Afstand 84.77 km Hoogste Snelheid 52.89 Gem. Snelheid 13.06 Fietstijd: 6u26min Slaapplaats Hostal 15,00 euro met ontbijt
Rit Pontevedra - Rubiães (Portugal). De rit liep via Redondela en Tui. Mooie stukken maar ook veel asfalt en af en toe klimmen. Manuel nu een lekke band net toen we Portugal binnen kwamen. Onze route ging over verschillende soorten weggetjes. Op een gegeven moment moesten we door een rivier gaan waden maar dat hebben we niet gedaan. We hebben toen besloten om een stukje om te lopen. We hebben wel de fietsen even in de rivier gewassen want dat was al weer ernstig nodig. Bij het plaatsje aangekomen waar de refugio was. Aan de deur van de refugio hing een briefje dat de sleutel in het restaurant opgehaald kon worden. Bij het restaurant aangekomen zagen we nog wel iemand naar binnengaan maar alles was verder dicht. Kloppen en roepen maar niemand deed open. De persoon die binnen waswas zeker bang dat hij die overvallen zou worden of zoiets, dus geen sleutel. Dan maar een hostal opgezocht waar we eerder langs waren gekomen en daar een kamer genomen. Het lag wel erg afgelegen. We wilden ook nog iets eten, gelukkig was dat geen probleem want we werden opgehaald door iemand uit het restaurant. We kwamen er ook nog een lopende pelgrim tegen die ook geen sleutel had van de refugio. Hij is toen met ons terug gereden naar het hostal en heeft daar ook geslapen. Hij was ook niet echt blij dat men bij het restaurant waar de sleutel moest worden opgehaald niet open deed.
Dag 41 Santiago de Compostela-Pontevedra Vertrek 09.00. Aankomst 18.45 Afstand 79.76 km Hoogste Snelheid 56.35 Gem. Snelheid 13.70 Fietstijd 5u48min Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt (Vrijwillige bijdrage)
De rit naar Pontevreda ging onder andere via Padron en Caldes de Reis. De Camino vinden viel zoals gezegd niet mee, je moet de kaart en aanwijzingen achterste vorenlezen. Het kostte veel moeite om de echte Camino aan te houden. We hadden alle hulpmiddelen nodig die er waren. Dat waren de gele pijlen van de camino die naar Santiago liep als wij er een zagen dan moesten wij in tegenovergestelde richting. Die pijlen zie je ook niet zo snel omdat ze in de looprichting van de lopers staan. Dusvoor hun zichtbaar en wij moesten om de hoek kijken of er een stond. Soms waren er blauwe pijlen, maar ook minimaal en op plaatsen die logisch waren maar niet op de moeilijke punten. Soms waren we de weg even kwijt en dan gingen we terug naar een hoofdweg die parallel met de camino liep en dan probeerden we weer op het juiste pad te komen. Zo hebben we de hele dag goed moeten opletten. Manuel had de kaart maar het is eigenlijk zoeken naar een speld in een hooi berg. Maar we zijn er gekomen. Het was weer prachtig weer en een mooie rit met weer van alles erop en eraan. Dus zoals op de Spaanse camino. Soms waren de wegen nog slechter en moelijker begaanbaar. Het leken wel oude Romeinse wegen waar sinds die tijd niets aan gedaan was. Ook hele smalle met modder en takken met doornen die maar steeds aan mijn armen en benen bleven haken. Dus veel kleine wondjes. De Refugio in Pontevreda was mooi. Ik had nog een lekke voorband vandaag, dat kan bijna ook niet anders met zulke paden. Op het ene moment rij je door water, dan over kleine kiezels die aan je band blijven plakken en dan vlieg je weer op een grote steen dus je moet wel een keer een lekke band krijgen. Maar eigenlijk hebben we over het aantal lekke banden tot dit moment niet te klagen. Ik heb er sinds vertrek in Zonhoven nu 2 gehad en Manuel 3.
Dag 40 Fisterra- Santiago de Compostela Afstand n.v.t. ( met de auto geweest) Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt
Om 09.00 uur opgestaan en in een bar lekker ontbeten voor 3 euro. Daarna nog even langs de haven gelopen en in een leuk oud café koffie gedronken (0,80 euro cent) Daarna terug naar Santiago. Ook weer een mooie rit. Om 15.30 uur de fietsen opgehaald. Onderhoud van mijn fiets was 12 euro. Alles was weer gesmeerd en nagekeken. De fiets van Manuel was 6 euro. Bij mij moest het wiel er uit ivm de kapotte spaak, dus was het duurder. Voor dat geld doen ze het in Nederland en België niet. In Nederland 40 euro per beurt, zonder onderdelen. Daarna even een bocadillo (broodje) gegeten. Daar toen langs boeken winkels gereden om een boek te zoeken met de Camino Portugués of Fátima. Een beschrijving naar Fátima was er niet, wel van de Camino. Deze route loopt een beetje gelijk met de route naar Fátima. Boek gekocht in het Spaans maar het zal toch moelijkheden opleveren om de juiste weg te vinden. Dit omdat je eigenlijk in tegenover gestelde richting moet fietsen. Dus van Santiago richting Lissabon ipv Lissabon - Santiago. Ik heb een keer gelezen dat er in onze richting blauwe pijlen zouden moeten staan. In de juiste richting staan gele pijlen. We zullen het wel zien. Toen nog even wat berichtjes op het internet gezet. Op het terras van café Tokio wat gedronken en in dit café kreeg je veel tapas (hapjes) bij je drankje, onder andere stukje tortilla, chips, pinda´s stukje brood met jamon en het biertje kostte maar 1,20 dus dat was eten en drinken tegelijk. Ik ben niet meer gaan eten die avond. De tapas was al genoeg geweest. We wilden om 21.00 uur nog even naar de Pelgrims mis maar om een of andere reden, welke weet ik niet, was de kathedraal gesloten, terwijl er toch een plakkaat hing maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag Pelgrimsmis. Dit was verder natuurlijk geen probleem. Daarna naar de kamer en alles weer in orde gemaakt om de volgende dag op te stomen naar deel drie van de reis, Fátima in Portugal, een rit van ongeveer 500 km, dat heb ik zo´n beetje berekend.
Dus einde Santiago de Compostela, als alles goed gaat ben ik hier volgend jaar weer maar dan ben ik hier lopend heen gekomen vermoedelijk vanaf Lourdes. Dat is ongeveer 1000 km.
Dag 39 Santiago de Compostela-Fisterra Afstand n.v.t. (met de auto geweest) Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt
Om 0900 opgestaan. We konden een keer uitslapen. We zijn de fietsen af gaan spuiten bij het benzine station want ze moesten naar de fietsenmaker voor een onderhoudsbeurt. Bij mij ging steeds een spaak los dus dit moest gemaakt worden. Om 12.00 uur naar de pelgrimsmis geweest. De Kathedraal zat weer stampvol. Daarna onze tassen ingepakt want we gaan straks om 16.00 uur via Muxia naar Fisterra. Nog even geluncht vlakbij de kathedraal. Dit was dus weer echt een toeristische lunch. Overal in Spanje bij een menu del dia krijg je, als je wijn bestelt bij je menu een fles wijn maar hier krijg je een klein glaasje. Om 16.00 uur de auto opgehaald bij het station. Die was gehuurd door een van de Spaanse fietsers (Imma). 10 euro per dag moest dat kosten. Dat is goedkoop maar dat komt omdat zij bij dat verhuur bedrijf werkt en dus korting heeft. Dat we nu met haar mee konden kwam goed uit want we wilden met de bus gaan. Met de auto is makkelijker en sneller en met z´n drieën is het ook nog goedkoper dan met de bus. De rit naar Fisterra via de kust duurt ongeveer 2 uur. De weg er naar toe was mooi en de strandjes die we tegen kwamen waren ook heel leuk om te zien. De kust ziet er uit als bij La Coruña. Dus steile rotsen recht de oceaan in en mooie kleine stranden. In Fisterra met de auto naar bijna het uiterste puntje gereden. Je kunt van het dorpje Fisterra ook naar Kaap Fisterra lopen maar dan zouden we te laat zijn voor de zonsondergang aldaar. We komen aan km paal 0,00 km! Iets verder staat de vuurtoren van Fisterra. Achter de vuurtoren daalt een pad af naar het uiterst westelijke punt van het vasteland van Spanje. Op een rots staat een bronzen schoen. Her en der zien we zwarte brandplekken van pelgrims die iets verbrand hebben. Kaap Fisterra noemde men ook wel het einde van de wereld in de middel eeuwen. Het ziet er ook wel een beetje zo uit. Je ziet in de verte alleen maar de oceaan en verder niets. Men kon toen nog niet bedenken dat er ook een overkant zou kunnen zijn! Door de damp van het water was er helaas geen zonsondergang te zien. Er werden wel wat rituelen door sommige pelgrims uitgevoerd. Volgens zeggen zou je hier iets moeten verbranden wat je gedragen hebt op de camino. Sommigen verbranden hun schoenen of sokken, een vrouwtje was bezig haar T-shirt, bh, sokken en ik geloof alles te verbranden wat ze had gedragen. Wel grappig om te zien. Daarna terug naar het dorp. Het was inmiddels 23.00 uur en we moesten nog gaan eten. Gelukkig kan dit in Spanje . Na het eten nog even iets gaan drinken. Dus al met al was het gewoon een echte VAKANTIE DAG.
Dag 38 Melide-Santiago de Compostela Vertrek 08.15 Aankomst 14.15 Afstand 56.96km Hoogste snelheid 49.31 Gem. Snelheid 11.98 Fietstijd 4u45min Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt
Het was gelukkig droog bij vertrek. Later op de dag kwam zelfs de zon door en het werd weer een mooie dag. We kregen het ook vandaag weer niet voor niets. We kwamen weer van alles tegen zoals trapjes en grote stenen waar je over moest lopen. Als wandelaar gaat dat goed met grote passen maar met de fiets er naast valt dat niet mee. Tot de laatste km bleef het zwaar. We bleven klimmen tot in Santiago. Om 14.15u in Santiago. Als je zo Santiago voor de 2de maal binnen kom fietsen dan voelt dat toch wel erg lekker aan. Het is net of je weer thuis komt. Je bent dan weer blij dat je wederom heelhuids hier bent aangekomen en dat je het toch weer gehaald heb want het blijft natuurlijk een hele inspanning. We zijn eerst, aan de rand van de stad, even gaan lunchen, daarna wat foto´s gemaakt voor de kathedraal en daar onze Spaanse fietsers weer ontmoet. Toen onze oorkonde opgehaald, een kamer gezocht en gevonden. Dit was makkelijk want je wordt gewoon aangesproken door mensen die kamers daar in de buurt verhuren. We hebben nu van Saint Pied de Port naar Santiago 838 km gefietst. Vanaf Lourdes komt daar nog 150 km bijdus zeg maar een kleine 1000 km en dat in 14 dagen. Alles bij elkaar vind ik op dit moment dat de eerste dagen tot Burgos zwaar waren maar met mooie ritten, afdalingen en vergezichten. Het deel Burgos - León is vlak dus vinden we dit iets minder mooi en spannend. Het deel León - Santiago is net als het eerste deel, zwaar en mooi. Al met al een prachtige tocht die jammer genoeg nu afgelopen is. Hier in Santiago heb ik mijn belofte aan de vrijwilligers van het Rode Kruis zonhoven volbracht. Deel 2 van mijn reis heb ik nu volbracht en over twee dagen stomen we op naar Fátima in Portugal, voor mij dus deel 3 van de reis.
Dag 37 Sarria-Melide Vertrek 08.15 Aankomst 17.30 Afstand 65.23 km Hoogste snelheid 50.23 Gem. Snelheid 11.22 Fietstijd 5u48min Slaapplaats Refugio 2,50 euro zonder ontbijt.
Na vertrek konden we gelijk weer aan de bak, dus klimmen. Het eerste deel van de rit ging naar Portomarin. Het was weer een mooie rit en op een gegeven moment zaten we tussen een kudde koeien. Daar zijn ook hele brutale bij, ze ruiken even aan je tassen of aan je stuur of handen, wel heel leuk natuurlijk. In Portamarin koffie gedronken. Het begon ook behoorlijk te miezeren dus je heb er weer vijanden bij. De eerste is de regen en de tweede grond die eerst hard was en nu zacht was geworden. Dan zak je met je wielen weer verder de grond in dus dat houdt ook weer tegen. Aan het eind van de dag zagen wij en de fietsen er niet uit, overal een laag modder op. Op je benen en je schoenen, tassen, ketting en versnelling, verschrikkelijk gewoon. Gelukkig was er een waterslang aanwezig bij de Refugio dus we konden de fietsen weer toonbaar maken en er was een wasmachine en droger die we konden gebruiken. Dus na een paar uur was alle leed geleden en was alles weer in goede staat voor de volgende dag en nu maar hopen dat het droog blijft. Één dag met regen is leuk om dat mee te maken maar ik denk dat je, als je dat een week hebt, het niet zo leuk meer vindt. Maar ja, ook dan moet je door.We zijn de stad nog even ingelopen voor wat boodschappen te halen. We hebben wat brood en dergelijke gegeten in de keuken. Bij ons op de slaapzaal sliep een vrouw met haar dochter uit Leuven. Zij deden de tocht per voet. Die mevrouw had toch verschrikkelijk veel blaren, zelfs onder het eelt zaten blaren. Ze bleef optimistisch en ze zei: na twee dagen voel je de blaren niet meer dus het valt wel mee. Ik had daar wel andere gedachten bij. Ik vond dat heel sterk van haar. Het was een vrij grote refugio en er waren een paar groepen die daar sliepen van een middelbare school. Er was ook een keuken waar iedereen gebruik van kon maken. Buiten werd het eten klaar gemaakt voor de scholieren want men had branders, pannen en dergelijke bij zich.
Dag 36 Vega de Valcarce-Sarria Vertrek 08.00 Aankomst 16.30 Afstand 57.96 km Hoogste Snelheid 35.55 Gem. Snelheid 10.62 Fietstijd 5u27min Slaapplaats Refugio 3,00 euro zonder ontbijt
Vertrek om 0800 uur richting O Cebreiro op 1400 meter. Dit is zon 15 km van Vega dus dat betekende 15 km steeds omhoog. Het was gelukkig droog. Hier hebben we wel de route over de weg genomen dit omdat het looppad, volgens de geleerden, niet voor fietsers te doen was. Er is namelijk een stijging van zo´n 100 meter per km dus een stijging van 10 % en dit over 7 kilometer en de weg ligt ook nog bezaaid met keien en andere obstakels. Toen ik boven was dacht ik: het is wel meegevallen. Ik had namelijk het idee dat het zwaarder was geweest 4 jaar geleden. Boven even koffie gedronken met Compostela taart. Daar het pad (de Camino) weer op. Dit was ongeveer 16 km met stijgen en dalen. Daarna volgde een afdaling van 7 km maar dat was bijna net zo zwaar als het klimmen. Het pad zit vol met gaten en er liggen overal keien en grinddus je moet zo´n beetje constant remmen en bijna steeds uit je zadel (dus staan) Het is voor de hele echte mountainbikers een afdaling om van te dromen. De daling eindigde in Triacastela, op 700 meter. Daarna weer omhoog naar 950 meter ( Col montán) over het pad. Dus zweten en af en toe lopen. We zijn nu in Galicie. Je hebt hier prachtige berg landschappen. Hier in Galicie rijden we soms door dorpen daar kan je zo een film maken die zich afspeelt in de 16 eeuw, zo oud en zo typisch, het is als of je honderden jaren terug in de tijd bent. Hier laten ze hun koe of paard uit ipv hun hond. Manuel had nog een lekke band gekregen, dit omdat er een zeer scherpe steen lag. De binnenband had 2 gaten bij het ventiel dus een andere binnenband erin gedaan. Al met al en prachtige mooie zeer warme dag. We slapen in Sarria dat is nog zo´n 120 km van Santiago dus we komen al aardig in de buurt. Tot morgen.
Dag 35 Rabanal del Camino-Vega Valcarce Vertrek 08.00 Aankomst 17.00 Afstand 79.65 km Hoogste Snelheid 55.84 Gem. Snelheid: 15.06 Fietstijd: 5u17min Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt
Bij vertrek was het zwaarbewolkt en het miezerde. Regen kleding aan en maar weer starten. Wemoesten gelijk al 8km klimmen van 1.200m naar 1.500m. Het was allemaal niet grappig, veel wind, dampig en miezerig koud, zo'n 8 graden. Het was een flinke, gelijkmatige klim. We waren op de weg gebleven omdat met het afraadde om over de camino te gaan. Boven bij het ijzeren kruis waaide je weg dus maar heel even gestopt en naar het kruis gekeken. We waren onze steentjes van thuis vergeten dus konden we niks achterlaten. Nog even gekeken of onze steentjes van 4 jaar geleden er nog stonden maar niks kunnen vinden. We hadden daar namelijk een torentje gebouwd van stenen die daar langs de kant liggen. De stenen van huis hoor je op een grote hoop rond het kruis te gooien. Had ik ook niet verwacht hoor. Toen maar weer door gegaan want hier lang staan leverde alleen maar kou op. Daarna nog een paar flinke klimmen in de kou. Na 16km kwam er een afdaling van 10km. Dat was ook niet echt grappig, koude handen, koude voeten, echt alles was helemaal koud geworden. Onderweg even gestopt in Alcebo voor een kop koffie. Vier jaar geleden hadden we daar toevallig ook koffie gedronken en toevallig was het toen ook zo koud en brandde daar de kachel. Helaas dit keer niet. Jammer Beneden scheen de zon een beetje dus we warmden wel weer wat op. Doorgereden naar Ponferrada, een leuk plaatsje. Hier is het kasteel van de tempeliers die vroeger de pelgrims moesten beschermen tegen de rovers. Ons volgende doel was Villefranca del Bierzo. Hier een heel stuk over de weg gereden omdat er geen camino pad is. Toen nog een stukje door, richting O Cebreiro (1.400m). We zijn 7km voor de berg, O Cebreiro, gestopt want dan kunnen we morgen eerst een beetje warm fietsen voordat hetklimmen weer begint. Om 22.00u zijn we weer ons bedje ingedoken.
Dag 34 León-Rabanal del Camino Vertrek 07.45 Aankomst 16.45 Afstand 72.98 km Hoogste Snelheid 49.77 Gem. Snelheid: 15.10 Fietstijd: 4u49min Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt
Om 06.15u licht aan en bed uit, net als in dienst. Bij vertrek uit León nog even langs het oude pelgrimshospitaal gegaan en daar bij het beeld van een rustende pelgrim een foto getrokken. We waren met 7 en, allen fietsers. We komen elkaar steeds weer tegen. De eerste kilometers waren een beetje gelijk aan die van gisteren. De volgende 26km werden weer wat zwaarder met wat klimmetjes en moeilijk begaanbare wegen. We gaan zachtjesaan de Meseta weer verlaten. In Astorga koffie gedronken en een gebouw van Gaudi bekeken. Astorga is een mooie en gezellige plaats. Daarna was het afgelopen met de pret, we gingen weer naar de 1.200 meter naar Rabanal del Camino. Dus weer stijgen met weer van die rot paadjes. De grootste moeilijkheid is dat het pad vol ligt met stenen en afgezaagde boomstammetjes. Ook een heel stuk langs een asfaltweg gefietst. Ik weet niet hoeveel graden het was maar het asfalt was zacht en stonk net alsof ze nog aan het asfalteren waren. Het lag dus lekker te sudderen. In dit gebied hoor je alleen de vogeltjes zingen en je eigen adem als je moet klimmen en verder zie en hoor je niets. In Astorga nog een Spaans prepaid kaartje gekocht voor mijn gsm. Ik had een kaartje van Aldi talk, dit is net nieuw maar het werkt ook nog nieuw, niet dus. Lang leve base en Aldi talk. Smssen, vergeet het maar. Geluncht in Santa Catalina de Somoza, voor ons (Mary en mij) was dit het dorpje van Hilton 2. Wij waren daar 4 jaar geleden en toen was het een troep in de refugio daar. We kwamen binnen en toen stond er een Rotterdamse vrouw aan dedeur die riep: treed binnen in het Hilton 2, vandaar dat we dit nog steeds zo noemen. Geslapen in de refugio van Rabanal del Camino. Het was rustig daar. De beheerder was een Belg. We gaan nu maar weer lekker slapen want morgen wordt het weer klimmen. Het was vandaag een mooie, warme dag.
Dag 33 Carriós de los Condes-León Vertrek 07.45 Aankomst 17.15 Afstand 100.34 km Hoogste snelheid 39.04 Gem. Snelheid: 17.56km Fietstijd: 5u24min Slaapplaats Refugio 5,00 euro met ontbijt
Vandaag was de rit over de Meseta. Heel de dag zo'n beetje over een grindpad gereden vlak langs de normale weg. Het pad was af en toe erg smal, je fiets met de tassen eraan paste soms maar net. Het was net zo vlak als in Nederland. Bij een van de weinige afdalingen zag ik toch nog kans om even te vallen. Ik had wat schaafwondjes en wat bloeduitstortingen. Ik was blij dat ik mijn helm ophad want bij het vallen hoorde ik tok en dat was mijn helm tegen een steen en er zit nu een deuk in (in mijn helm dus niet in mijn hoofd) Het was de hele dag prachtig weer met wat tegenwind. Voor de lopers is dit wel een saai stuk want zij schieten natuurlijk niet echt hard op. Aankomst in León om 17.15 uur. Wij sliepen bij de nonnetjes in het centrum van de stad. Je slaapt er in grote slaapzalen. Door het late tijdstip van aankomst hebben we niet zoveel meer gedaan in León. Nog wat rond gelopen s-avonds een biertje gedronken en een broodje gegeten. De winkels waren allemaal dicht ivm het feest van San Pedro (mijn naamgenoot dus). We hebben nog wel de kathedraal bezocht. Deze lijkt een beetje op die van Burgos vind ik. Hij is ook erg mooi zowel van binnen als van buiten. We zijn bijtijds naar bed gegaan (21.45u) want morgen willen we weer vroeg opstaan. Er waren hier 13 fietsers. Slecht geslapen ivm de herrie op straat. Dit duurde tot een uurtje of 5 in de ochtend. Maar ja, feest is feest en ze kunnen niet stil zijn omdat er een paar van die pelgrims willen slapen. 4jaar geleden hebben we hier samen (Mary en ik) ook geslapen. Toen was het ook feest dus ook toen genoten van de herrie op straat.Toen was het nog zo dat er mannen en vrouwenzalen waren. Het was alleen wel hilarisch dat de vrouwen door de mannenzaal naar hun bed moesten. Nu zijnzelfs de zusters modern geworden en mag iedereen op een zaal slapen. Zo zie je, zelfs de zusters gaan met hun tijd mee.
Dag 32 Burgos-Carrión de los Condes Vertrek 07.30 Aankomst 17.15 Afstand 92.32 km Hoogste snelheid 45.61 Gem. Snelheid: 14.92 Fietstijd: 9u49min Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt
Voor we Burgos weer verlieten nog even langs de kathedraal geweest. Helaas was deze nog dicht dus konden we geen stempel halen. Jammer. Het eerste stuk was slecht bewijzerd. Wij reden aan de rechterkant van de rivier maar we moesten aan de linkerkant rijden. Daar 2km van de route afgeweken. Van Burgos tot Castrojeriz ging het een beetje op en af en we reden tussen de 800 en 900 meter hoog. Het was allemaal goed te rijden. Vanaf Castrojeriz tot Fromista zat nog een flinke bult dus dat was nog even goed zweten en zwoegen. Van Fromista tot Carrión de los Condes was het vrij vlak van 800meter licht stijgend tot 900 meter. We reden langs de weg, daar lag een pad. De omgeving was mooi, veel landbouwgronden en de paden waren over het algemeen breed en goed bereidbaar. We slapen in de refugio van Carrión de los Condes. Drie nonnen regelen de refugio. Er stond een wasmachine en een droger dus dat was een bofje. We hebbenveel kleding gewassen. Dit kostte slechts 3 euro. Daarna onze boodschapjes gedaan voor het avondeten en voor het ontbijt. Toen even bij een drankje wat gerelaxed. Om 19.00u gingen de zusters zingen met bongo en gitaar. Geen kerkliederen maar moderne muziek zoals La Paloma Blanca, Besame mucho en meer van dat soort nummers. Heel erg leuk. Later op de avond was het nog een keer zingen en kregen we de zegen mee van de zusters middels een kruisje op je voorhoofd. Het was vandaag een mooie vlakke dag. We zijn nu aangekomen op de meseta (de hoogvlakte, hoog en vlak) Tijdens de rit hebben we ook nog even de refugio van Boadilla bezocht waar ik 4jaar geleden met Mary heb geslapen. Leuk om dat weer terug te zien. Het was de hele dag mooi weer. Nu maar weer lekker liggen en rusten voor de dag van morgen.
Dag 31 Belorado-Burgos Vertrek 08.15 Aankomst 13.30 Afstand 54.32 km Hoogste snelheid 45.61 km Gem. Snelheid: 13.60 Fietstijd: 3u40min Slaapplaats Hostal 16,00 euro zonder ontbijt
Opgestaan om 06.30u. Rond 08.15u vertrokken richting San Juan de Ortega. Van Belorado is dat ongeveer 24 km. De start was op 750m en we moesten klimmen naar 1.100m. Daarna gingen we richting Burgos. Na San Juan de Ortega kregen we een zware afdaling en daarna een klim. Niet normaal om dat te fietsen. Daarna gelukkig een mooie, goedlopende afdaling. Toen nog een belachelijke klim over een soort bergpad (goed voor een stel geiten) met grote, scherpe keien dus het was weer af en toe lopen. Daarna nog een slechte afdaling en toen gelukkig een afstand van 14km over asfalt. Aankomst in Burgos zo rond 13.30u. Daar gegeten met een paar Spaanse fietsers die we al een paar dagen steeds weer tegenkomen. De refugio was dicht. Ook de winkels waren allemaal dicht omdat het feest is. We hebben dus maar een hostal gezocht in het centrum. Het was vandaag ongeveer 22 graden, licht bewolkt en een frisse wind. Al met al toch weer een mooie dag met schitterende landschappen en hele mooie vergezichten. 's-Avonds naar dePlaza Major gegaan en daar wat gedronken en tapas gegeten, oa kleine geroosterde inktvisjes met look, heerlijk. Het was tenslotte feest. Om 23.00u waren we weer terug ophonk. Er was toen nog volop vuurwerk maar we hebben er niks van gezien of gehoord want we waren veeeeeel te moe en hebben dus overal doorheen geslapen. Welterusten.
Dag 30 Viana-Belorado Vertrek 08.00 Aankomst 17.00 Afstand 87.09 km Hoogste snelheid 53 km Gem. Snelheid: 13.73 Fietstijd: 6u20min Slaapplaats Refugio 7,00 euro met ontbijt
Weer lekker op tijd opgestaan en ontbeten met chocomelk, stokbrood en jam. Iedereen werd hartelijk uitgezwaaid door de 2 vrijwilligers van de refugio. Een vrouw van rond de 50 en de ander zo tussen de 65 en 70. Een gedeelte tussen Viana en Logroño was over een afstand van 10km geasfalteerd dus dat schiet een beetje harder op dan trapje op, trapje af met de fiets. Verder was de weg vandaag ook goed dus geen sjouw- en klimwerk. Jammer (ha ha). De weg was wel onverhard met steentjes dus de vele klimmetjes en afdalingen hadden toch wel weer een 'goed oppassen en veel remmen gehalte'. Van de 87km die we vandaag hebben gereden waren er 17 geasfalteerd. In Navarette gestopt om een kopje koffie te drinken in een barretje. Dit was naast een refugio waar we (Mary en ik) 4jaar geleden hadden geslapen. Toen ik daar zat gingen er ineens allerlei klepjes in mijn hersens open en kwam alles weer terug. Leuk is dat als je dingen van 4 jaar geleden terugziet en alles komt dan weer boven. Daarna via een paar dorpjes naar Santo Domingo de la Calzada. Daar staat een kerk en in die kerk zitten een kip en een haan, bovenin in een soort van kippenhok. Er zit een verhaal achter maar dat zal ik later nog wel eens invoegen. Het is wel hilarisch als je door de kerk loopt en de haan begint ineens te kraaien. Helaas was dit nu niet te horen want de kerk was gesloten. Jammer voor Manuel want hij heeft ditnog niet gezien. Daarna door naar Belorado. Daar was ook een refugio waar we 4 jaar geleden gekeken hebben. Toen zag het er niet erg uitnodigend uit en zijn we doorgegaan. Het was nu gerenoveerd maar we besloten toch om er niet te overnachten. Doorgereden naar het dorp waar we destijds ook geslapen hebben. Daar zag het er veel beter uit. Toen was het bezet tot de eersteetage maarnu zat alles vol tot de derde etage. Het grootste deel van de dag is het bewolkt geweest. Manuel had nog een lekke band. s-Avonds was er een gemeenschappelijke maaltijd. Ik heb er niet aan meegedaan want ik had 2 biertjes en een zak chips op dus had daar eigenlijk al genoeg aan. Bovendien zat ik achter de computer dus had even geen tijd. Al met al is het weer een mooie dag geweest met prachtige vergezichten en ditmaal niet al te zwaar. Welterusten.
Dag 29 Puente la Reina-Viana Vertrek 07.30 Aankomst 18.00 Afstand 64.86 km Hoogste snelheid 39.71 Gem. Snelheid: 10.37 Fietstijd: 6u15min Slaapplaats Refugio 7,50 euro met ontbijt (Vrijwillige bijdrage)
Rond 07.30u vertrokken uit Puente la Reina naar Estella. Eigenlijk ishet hetzelfde verhaal als gisteren. Alles bij elkaar is het veel zwaarder dan ik had verwacht. Ik kon me wel een voorstelling maken van een moeilijker pad als de weg die we 4 jaar geleden hebben gereden (toen zijn we over de normale weg gegaan) maar dat het zo zwaar zou zijn had ik toch niet verwacht. Het landschap veranderde. Veel druivenranken en olijfbomen, gerst en haver. Wederom schitterende vergezichten. We kwamen nog een Duitser tegen die in Auxerre naast ons op de camping stond (toen ik nog met Mary onderweg was).Hij keek me ook al zo aan van: ik ken die man toch ergens van. Hij was vanaf Auxerre richting kust gegaan en was dus nu ook in Puente la Reina. Hij reed wel over de verharde weg. We slapen vannacht in de refugio van Viana. Deze ligt tegen de kerk aan. We slapen op dunne matjes zonder kussen. (als ik dit vroeger voor mijn werk zo had moeten doen had er wel geprotesteerd geworden en nu doen we het vrijwillig). Ik heb maar een kussen gemaakt van jack en trainingsjack. Om 20.00u naar de mis geweest, tezamen met nog 15 andere pelgrims. Tijdens de mis werden de pelgrims nog naar voren geroepen en gezegend. Dat hoort er allemaal bij en is ook heel apart. Je voelt je dan wederom een echte pelgrim. Daarna gezamenlijk gegeten. Een tomatensalade, macaroni en fruit toe. Uiteraard wijn en brood erbij. Het was lekker en je kunt dus betalen wat je wilt. Al met al wel weer een leuke dag. Zwaar maar met de dingetjes die je erbij beleeft toch weer een voldoening gevende dag. Nu maar weer slapen en op naar het volgende traject.
Dag 28. Espinal - Puente la Reina Vertrek 07.30 Aankomst 19.00 Afstand 65.76 km Hoogste snelheid 51 km Gem. Snelheid: 10.09 Fietstijd: 6u30min Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt
Rond 06.30u opgestaan en om 07.00u op naar ons ontbijtje. Het was op z'n Spaans dus chocolademelk, cakejes, jam en tostada (geroosterd brood) dus lekker soppen in de melk. Om 08.00u stonden we weer gereed om te vertrekken. Gelijk maar weer aan het klimmen. We hebben tot aan Pamplona een erg zwaar parcour gehad. Smalle wegen met grind, dan weer een soort tegels die alle kanten uitstaken en soms was het pad maar 40cm breed. Je reed met je benen tegen distels, brandnetels en nog veel meer ander spul dat lekker kraste, stak en prikte. Je moest regelmatig je fiets duwen de trap op en trekken de trap af. Veel grindpaden met scherpe stenen waar je toch goed voor moest uitkijken. Steileklimmen en afdalingen waarbij je altijd maar moest remmen en proberen de gaten en stenen op het pad te ontwijken. Regelmatig is het ook noodzakelijk om te lopen naar beneden. Eigenlijk is het niet goed in woorden te beschrijven hoe sommige paden er uit zien. Maar het is al met al toch een schitterende mountainbike tocht. Wie deze wegen geselecteerd heeft zal er vast niet zelf over gegaan zijn want het is soms niet te doen. Het is zweten, zwoegen, lopen en soms vallen. Je benen stoten aan de trappers, aan de stenen en aan van alles en nog wat wat zich allemaal op je pad bevindt. Het is vreselijk maar het is ook schitterend. Het was bewolkt. Even voor Pamplona geluncht. Door de oude stad gereden en weer verder richting Puente la Reina. Het was inmiddels 32graden geworden en we moesten nog even over een bult van 750m. Het is een erbarmelijke tocht geworden van zo'n 22km over een pad van grind en daarna grote scherpe stenen. Als je al kon fietsen dan rammelde je helemaal uit elkaar. Smalle paadjes, grote stenen, zware hellingen. Soms moesten we met zijn tweeën de fiets oppakken en omhoog werken. Uiteindelijk boven gekomen maar toen moesten we weer naar beneden via een zeer steile afdaling over grote stenen. Met nat weer is het eigenlijk niet te doen. Soms staan op je fiets en alleen maar remmen, soms naar beneden lopen en maar de handen aan de remmen houden. Na een tocht van zes en een halfuur aangekomen in Puente La Reina. Een tocht van 65km met een gemiddelde van 10km p/u Dit gemiddelde konden we nog halen omdat we in de stad Pamplona wat snelle afdalingen hadden waar we wel eens door konden rijden. De winkels in Puente la Reina waren dicht dus ons noodrantsoen aangesproken. We hadden nog een croissant van 2 dagen oud en een potje rijstepap, eveneens 2 dagen oud, wat al verschillende temperaturen over zich heen had gehad van tussen de 10 en 32 graden. Ook nog een paar kaakjes van de Aldi, maar ja, je bent pelgrim dus zulke dingen kunnen gebeuren. We hadden tenminste nog iets om de maag wat te vullen. Gelukkig was er wel koud bier in de automaat dus dat vergoedt dan weer iets. Almet al een vermoeiende, zware maar prachtige dag. (als Angela volgend jaar de hellingen ziet die wij moesten fietsen verklaart ze ons voor gek, lopend is het allemaal goed te doen) Tot morgen.
Dag 27. St Jean Pied de Port Espinal Vertrek 07.30 Aankomst 17.00 Afstand 37.11 km Hoogste snelheid 54.84 km Gem. Snelheid 8,82 Fietstijd: 4u12min
Om 06.00u opgestaan. Ontbeten met een kom koffie met melk en vel, stokbrood en jam. Niks bijzonders maar het was genoeg. De beheerster van de refugio was een oude krasse dame. Gisteravond om 22.00u weg en vanmorgen om 05.45u weer aanwezig. Om 07.30u vertrokken. Gelijk de straat in en stijl naar beneden. We gingen vandaag naar Roncevalles, dat is 26km en een hoogte van 1410meter (Col de Le Poeder) We zouden het voetpad nemen maar dat is ook inmiddels al 18km geasfalteerd. De eerste 8 km waren het zwaarste met zeeeeeeer zware hellingen. Na de eerste 2km had ik al bijna de helft gelopen. Het valt niet mee om ook je fiets naar boven te duwen met al die bagage. Gelukkig had ik 2 tassen mee terug naar huis kunnen geven dus niks meer aan het voorwiel. De lopers gaan je fluitend voorbij. Van de eerste 8km zeker 2 tot 3 km met de fiets lopen zeulen. Daarna tot 8km redelijk te fietsen. De weg liep toen lekker maar
zeer zwaar. Je tong hing op de schoenen. De volgende 4km tot 1410m liepen over het looppad met stenen, modder en nog veel meer ellende wat je kan verzinnen. Het was bar. Dus fietsen, lopen, zwoegen en zweten. Daarna de afdaling naar Col de Ibañeta, die is op 1057 meter. De afdaling ging over een grof grindpad dus constant remmend afdalen met een snelheid van 4 km. Hoe is het mogelijk.Daarna weer een stukje geasfalteerd met grind. De afdaling was stijl en als je je rem losliet dan schoot je naar beneden net als in een achtbaan (normaal zijn we daar wel fan van maar op deze manier is het minder leuk) Dus het was weer 2km remmen. Gelukkig zitten er op de fiets zeer goede remmen want het is toch wel erg gevaarlijk als je het niet goed doet. Daarna nog 4 km afdalen over een bospad van ongeveer 60cm breed met gaten en stenen, boomwortels, noem het maar op. Op een gegeven moment lag ik tussen de varens. Het ging gelukkig niet hard dus het viel allemaal wel mee. Je daalt ook maar met een snelheid van 5km. Aankomst in Roncevalles om ongeveer 13.15u bij het restaurant. Daar gegeten op het terras. We zouden niet verder gaan. De refugio ging pas om 4u open en de man uit St. Jean Pied de Port had gezegd dat fietsers daar door verbouwing niet konden slapen. Toch maar even proberen. Al met al was het een zeer zware tocht met prachtige uitzichten. Wel veel gezweten en gezwoegd. Het weer was
prachtig vandaag. Om 16.00u gemeld bij de refugio maar voor ons was er inderdaad geen plaats in deherberg. Het is een regel dat lopers voor fietsers gaan. We werden doorverwezen naar een camping voor een chalet maar ook daar was het vol ivm een bruiloft. Doorgereden naar een volgend plaatsje en daar in een casa rural beland. Mooi huis met mooie kamers voor 13 euro p.p. Het plaatsje heet Espinal, dit is een vriendelijk Baskisch dorp met witte huizen met rood of groen geschilderde luiken (de Baskische nationale kleuren) en ligt 10km voor Erro. Boodschappen gedaan en achter het huis, heerlijk gezeten in het zonnetje, gegeten. Dit was het voor het moment. Even iets drinken en dan maar weer slapen.
Ik ben Manuel
