Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op spaken naar Santiago de Compostela
11-06-1997
In 1992 het de idee ontstaan. Nogal wat documentaires op tv en een aantal publicaties over Santiago de Compostela, deden mij besluiten deze trip per fiets te ondernemen. Een mens moet in zijn leven enkele boeien uitzetten, daarom leek mij 1997 een geschikt moment. Het jaar waarin ik 50 werd. Het toeval wilde dat collega Ludo (45 jaar) achter mijn plannen kwam, en ook collega Eric(29 jaar) een fervent fietser,zag ook wel brood in een fietstrip van ongeveer drie weken. We werden lid van het Vlaams Genootschap van Compostela, en de driemaandelijkse tijdschriften lazen we van de eerste tot de laatste bladzijde: geschiedkundige anecdotes over de middeleeuwse pelgrims, de mooie steden en dorpjes die ze aandeden, de reisverhalen van collegas pelgrims die ons waren voorgegaan deden ons watertanden. De plannen kregen stilaan vorm: op de voorbereidende vergaderingen werden praktische dingen besproken zoals: de route, fiets en materiaal, waar overnachten enz. We besloten het avontuurlijk aan te pakken, dit wil zeggen zonder begeleiding van een volgwagen. De overnachtingen gebeurden in jeugdherbergen, de tent en in de refugios (1). In het najaar van 1996 en het voorjaar 1997 werd duchtig getraind, individueel en wanneer het uitkwam.Concreet betekende dit voor mij, dat de trainingen een vaste vorm kregen in de maand maart, en dat er op 6 à 7 weken voor de start driemaal per week 100 km gefietst werd. De rest van mijn verhaal begint op 18 juli 1997, een regenachtige en van temperatuur een matige zomerse dag... (1) Refugios zijn Spaanse overnachtingsmogelijkheden, het zijn meestal door vrijwilligers bemande accomodaties, speciaal en alleen voor pelgrims.
