Ik ben zowat halverwege mijn leven en ik lijk me goed te voelen. Als ik stress situaties vermijd, kan ik mijn leven aan. Maar ik neem wel elke ochtend 11 pillen en 's avonds nog eens twee, waardoor ik me in evenwicht voel. Daarnaast ben ik al meer dan twintig jaar verslaafd (denk ik) aan pijnstillers-Perdolan-zonder dewelke ik niet lijk te kunnen functioneren. Aangezien dat ovv suppo's genomen wordt, moet ik dan weer geregeld iets innemen tegen de bijwerkingen daarvan en zo gaat dat verder en verder. Van die elf pillen zijn er zeker de helft die niet waren nodig geweest indien ik mezelf onder controle had kunnen houden in moeilijke omstandigheden of anders ben ik ze moeten gaan nemen om de bijwerkingen van de Perdolan tegen te gaan. Alhoewel ik dat zéér goed wist, dat het ene door het andere veroorzaakt wordt, kon ik er toch niet mee stoppen. Sinds 23 november 2007 heb ik dat wèl gedaan, ineens en niet hervallen........tot nu toe, tenminste. Ik heb de bedoeling door erover te schrijven mezelf moed in te spreken en tegelijk hebben andere mensen misschien ook wel iets aan mijn verhaal.