|
Sommige noemen het hier Moskou plage,en inderdaad de Russen hebben hun weg gevonden naar Nha Trang Vietnam, maar opvallen weinig Russen hier komen uit het Europese deel van Rusland, de meeste komen uit Siberië ,op zes uur vliegen van hier en bovendien nog in zelfde tijdzone gelegen. Nha Trang is een grote badplaats met veel hoogbouw, een mooi zandstrand, een warme, azuurblauwe zee met grote golven, maar je hebt hier niet echt het gevoel in Vietnam te zijn, het zou evengoed een badplaats ergens in de Krim kunnen zijn. Alle opschriften op straat, de menukaarten in restaurants, de muziek die je hoort, alles is ten bate van onze russische kameraden in het Russische,
onze Russische kameraden zitten al van s morgens met grote flessen bier op het strand, tegen de middag gaan ze een hapje eten, dan verschijnen de flessen vodka in de ijsemmers, de Vietnamese restaurants serveren dan borstj, permeni, grote schalen oesters, gebakken hart en lever, rode bieten met zure room.....of grote pizza's met veel worst, daar zijn ze ook dol op.
s avonds gaan ze naar "den Armeniër " dan worden de tafels volgezet met allerlei vlees van grill , vers gebakken brood, en rum, flessen en nogeens flessen rum, die worden doorgespoeld met liters Saigon green, het plaatselijke bier ,kostprijs veertig eurocent voor een halve liter. Als ze zien dat je alleen bent word je onmiddellijk aan hun tafel uitgenodigd, om de haverklap wordt er een heildronk uitgebracht op vanalles en nogwat, dan is het de bedoeling dat je dan zo n klein, gemeen borreltje van die rum in één klap achterover slaat.
Het orkestje speelt voor de vijfde maal die avond heisa kalinka heisa kalinka heisa kalinka, iedereen is opper goede stemming, de vrouwen dansen met elkaar, de meeste zijn niet meer zo jong. Ze bedekken hun aanzienlijke konten met kleine minirokken, op sommige staat vanachter in grote letters "Versace " geschreven.
toch zie je nooit stomdronken Russen, een Duitse arts die ik gisteren sprak ,zei me dat het bijna allemaal alcoholisten zijn, ze komen uit Siberië, hebben daar weinig werk en brengen de dagen drinkend door, ze zijn eigenlijk voortdurend geintoxiceerd en bij die mensen zie je zelden uiterlijke kentekens van dronkenschap
om elf uur stopt het orkestje na nog een laatste keer loeihard heisa kalinka te spelen, de rekeningen worden rondgebracht en nu er niets meer te drinken valt gaat iedereen gelaten richting hotel, aan de nachtwinkel wordt nog halt gehouden voor wat bier en een laatste fles Vodka
en nog wat
|
