Nu deze reis bijna ten einde is ga ik u kort de mensen voorstellen waarover ik schrijf in mijn blog, een beetje zoals een zanger voor het laatste nummer zijn muzikanten voorsteltaan zijn publiek, u weet wel.......aan de drums.........aan de gitaar.........Bas........
Alex en Beatrice, Alex is dokter internist,ivan het gezegende jaar 1954 zoals ik.hij en Beatrice zijn beide gescheiden en hebben zich samen na hun scheiding op nieuw Caledonië gevestigd. Ik ontmoette alex en Beatrice voor het eerst in de chique sail club aan het strand van Nha Trang, ze waren aan het schaken met elkaar, ik vroeg of een van beide zin had een spel tegen mij te spelen, dat wilde ze niet. De volgende dag kwam ik ze tegen in een klein Zwitsers restaurant waar ik met de eigenaar bevriend ben, we hebben toen heel lang met elkaar gesproken. Alex vindt mij een echte gauchist, een soixanthuittard, een man van links, terwijl ik vind dat ik dat echt niet ben, eerder een sociale liberaal, iemand van het centrum. De volgende dag zijn we samen naar het strand gegaan, een partijtje schaak werd weer geweigerd. Sindsdien stuurt Alex me bijna dagelijks een mailtje, hij geeft me goede raad, excuseert zich dat hij niet met mij wil schaken omdat hij zeker is dat hij de partij zou verliezen. Beatrice is heel stil, ik had ze graag eens een middagje onder mijn hoede genomen om ze allerlei vuile schaaktrucs te leren, maar het mannelijk ego van van Alexander de Grote, die ik toch wel sympathiek vind, had zo N verlies nooit te boven gekomen.
tam, over tam heb ik al vertelt, ze is met een stoere Rus getrouwd, is zevenentwintig jaar, ze hebben een schattig zoontje van twee, toen ik met haar en haar man en de broer van haar man iets ging eten bij den Armeniër, dronken beide heren de Turkse variant van karnemelk bij hun eten. Tja, zeiden ze, we dronken te veel en toen mocht het niet meer van tam. Ze keken begeerlijk naar mijn dubbele wiskey . Tam was mijn steun en toeverlaat in Vietnam, ze deed mijn reservaties, gaf me goede raad, lachte tegen mij , ik zei tegen haar : jij zorgt zo goed voor mij hier in Vietnam als mijn dochter voor mij zorgt in België. No ploblem mistel Pieter ,you Good hart like you.Tam heeft enkele jaren Engels gegeven, ik wil niet weten hoe die nu Engels spreken.
25-02-2020, 15:41
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
elena is arts, kabbaliste, volgelinge van rebe nachman van bresow, ze is vooral mesjoche,
lena
Lena is een charmante oude dame , ze heeft een mooie ontwapende lach, we leerde elkaar kennen toen we geen van beide de straat konden oversteken vanwege het drukke verkeer. Lena spreekt enkel Russische, ze heeft een engelengeduld om met mij te spreken en alles eindeloos te herhalen. Lena is nu terug in st Petersburg, ze heeft me vanmiddag gebeld, ik ga haar via whatsap foto's sturen, .Lena is zo vrolijk, als je je depressief voelt en je bent een uurtje met Lena aan het strand gaat alles beter.
eva
eva is een vrouw van zeventig, ze verbleef in het zelfde hotel, ze verloor twee echtgenoten aan kanker, is erg assertief( misschien een beetje te assertief)) een typische Zweedse, is met de rugzak door India getrokken, hebben over literatuur, muziek, kunst gesproken. Als de muziek niet zo hard geweest was tijdens onze kroegentocht hadden we misschien een diepgaander gesprek kunnen hebben.
de dame met de witte jurk
het mooiste en het beste wat me op deze reis overkomen is, te mooi en te intiem om het te delen met iedereen, nooit heb ik iemand mijn naam zo weten uitspreken, het einde van een nachtmerrie, mijn muze, so unexpectedly
25-02-2020, 14:09
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Nu deze reis bijna ten einde is ga ik u kort de mensen voorstellen waarover ik schrijf in mijn blog, een beetje zoals een zanger voor het laatste nummer zijn muzikanten voorsteltaan zijn publiek, u weet wel.......aan de drums.........aan de gitaar.........Bas........
Alex en Beatrice, Alex is dokter internist,ivan het gezegende jaar 1954 zoals ik.hij en Beatrice zijn beide gescheiden en hebben zich samen na hun scheiding op nieuw Caledonië gevestigd. Ik ontmoette alex en Beatrice voor het eerst in de chique sail club aan het strand van Nha Trang, ze waren aan het schaken met elkaar, ik vroeg of een van beide zin had een spel tegen mij te spelen, dat wilde ze niet. De volgende dag kwam ik ze tegen in een klein Zwitsers restaurant waar ik met de eigenaar bevriend ben, we hebben toen heel lang met elkaar gesproken. Alex vindt mij een echte gauchist, een soixanthuittard, een man van links, terwijl ik vind dat ik dat echt niet ben, eerder een sociale liberaal, iemand van het centrum. De volgende dag zijn we samen naar het strand gegaan, een partijtje schaak werd weer geweigerd. Sindsdien stuurt Alex me bijna dagelijks een mailtje, hij geeft me goede raad, excuseert zich dat hij niet met mij wil schaken omdat hij zeker is dat hij de partij zou verliezen. Beatrice is heel stil, ik had ze graag eens een middagje onder mijn hoede genomen om ze allerlei vuile schaaktrucs te leren, maar het mannelijk ego van van Alexander de Grote, die ik toch wel sympathiek vind, had zo N verlies nooit te boven gekomen.
tam, over tam heb ik al vertelt, ze is met een stoere Rus getrouwd, is zevenentwintig jaar, ze hebben een schattig zoontje van twee, toen ik met haar en haar man en de broer van haar man iets ging eten bij den Armeniër, dronken beide heren de Turkse variant van karnemelk bij hun eten. Tja, zeiden ze, we dronken te veel en toen mocht het niet meer van tam. Ze keken begeerlijk naar mijn dubbele wiskey . Tam was mijn steun en toeverlaat in Vietnam, ze deed mijn reservaties, gaf me goede raad, lachte tegen mij , ik zei tegen haar : jij zorgt zo goed voor mij hier in Vietnam als mijn dochter voor mij zorgt in België. No ploblem mistel Pieter ,you Good hart like you.Tam heeft enkele jaren Engels gegeven, ik wil niet weten hoe die nu Engels spreken.
25-02-2020, 12:53
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Hello Pieter, how was your trip? We knew you were comming, we kept waiting For you, dont drink all our whiskey , how was Vietnam,,? Did you get laid? De Atlanta vrienden zitten allemaal rond de tafel in de bar, Bill van Australië, Max van Israël, Valerie van Frankrijk, Phillip van groot Brittannië,liana van Duitsland, en Kung Charles, de eigenaar van de Atlanta over wie ik nog een en ander moet vertellen in mijn blog.
zoals gewoonlijk spreekt iedereen door elkaar, lingua franca is Engels afgewisseld met flarden Frans en Duits, onderwerp van gesprek is het coronavirus. Valerie ,die een felle verdedigster is van dierenrechten en vegetarisch zegt: zis is ze beginning of ze end all because we eat annimaals. William"Bill" die geen Fransen kan uitstaan van wege die affaire met dat rood vlees( zie eerdere bijdrage in mijn blog) snauwt haar af:zolang jij je maar goed tussen je benen blijft wassen, zal het wel meevallen wat de verspreiding van dat virus betreft. Max, die al veel te veel wiskey gedronken heeft, en het gesprek totaal niet meer volgt zegt tegen mij:Pieter, tu sais que je faissait mon bar mitswa a Knokke le zoute, a l hotel Motke, tu connais ca? Liana roept:soll ich noch ein Bier bestellen,? Kung roept: and therefor I say, fuck Europe. Phillip vraagt voor de zesde maal: Pieter, did you get laid in Vietnam?
Zo kwam de verloren zoon weer thuis in Bangkok
25-02-2020, 06:24
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Gisteren zette Elena zich dan toch(ongevraagd) aan mijn tafeltje, ze had een grote bord groene kruiden bij, de geroosterde zalm volgde later.Ze begon dadelijk over rebbe Nachman en de kabbala, toen haalde ze een grote rode peper boven, die legde ze voor mijn neus met de woorden," dat kan je nu wel gebruiken ,jongen.
Aanvangkelijk was Elena erg zuinig, ze dronk plat water, pikte aardappels en brood van mijn bord en bestelde het goedkoopste slaatje van de kaart, sinds enkele dagen verschijnen er grote stukken geroosterde zalm, kaastaart, en drinkt ze grote glazen donker bier. Ik denk dat de Joodse centrale wat geld gestort heeft
22-02-2020, 11:36
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Elena's stoeltje was bezet door een mooie, jonge Russische ,met een schitterde wit kleedje ,die in mijn hotel verblijft en die ik uitgenodigd had om een hapje te gaan eten bij"den Armeniër
toen ik de volgende dag tegen Elena zei" eta maja Nova padroega, ( dat is mijn nieuwe vriendin) riep ze door het hele restaurant, iets dat je het best uit het Russische kunt vertalen als "awel proficiat"
Nu zit Elena enkele tafeltjes verder, ze praat veel tegen haar iPhone , of ze kijkt YouTube filmpjes van rabbijn Rachman, mij gunt ze geen blik meer......
20-02-2020, 11:24
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (2)
Toen ik drie weken geleden voor het eerst bij "den Armeniër" ging eten werd ik door de eigenaresse allen aan een tafeltje gezet ,wat ik niet erg vond ,want er is daar genoeg spectakel, er wordt gedanst, er is een gigantische barbecue, Russische en Vietnamese obers lopen in een sneltempo met grote schalen vlees en vis rond, het orkest speelt Russische plakkers of wilde Armeense folklore, maar mijn tafeltje alleen was in een rustig hoekje.toen kwam de Armeense eigenaresse naar mij, legde haar hand op mijn schouder en boog zich een beetje naar me toe, er was nog een dame "adna "(alleen) en aangezien de stoel tegenover mij "svoboda "(vrij) was ,vroeg ze of die bij mij mocht komen zitten..
daar verscheen Elena, een ronde joodse matrone met een pruik en een lang purper kleed in een soort fluweel, na heel formeel handjes geschud te hebben en elkaar te zeggen hoe aangenaam de kennismaking was, priadna, otjin priadna, en me met mijn namen voorgesteld te hebben,vroeg ze me waarom ik op sjabbat geen kippa droeg, toen ik antwoordde dat ik met het joodse geloof nooit iets te maken heb gehad,luisterde ze niet,( later leerde ik dat Elena nooit luistert) "zo n mooie joodse man,zei ik tegen de eigenaresse, daar wil ik naastzitten, daar wil ik met dansen"en ze stak haar handen omhoog in een gebaar dat wij "handjesdraaienkoekebakkevlaaien " noemen.
sind die tijd zet Elena zich regelmatig ongevraagd aan mijn tafeltje tegenover mij, ze begint een drukke uitleg waar ik meestal weinig van versta, elke zin wordt afgesloten met "penimaijes Piotr "( versta je Pieter) wanneer mijn aandacht totaal verslapt, haalt ze haar grote iPhone boven , dan moet ik filmpjes kijken van rabbi rachman, een chassidische rebe uit Oekraïne, of van de bar mitswa van een neefje.Ze probeert me op een dieet van geroosterde zalm met groene kruiden te zetten, zegt dat ik al die goydrek (Jiddisch voor smeerlapperij die niet joden eten) niet mag eten.of ze tekent druk magen en slokdarmen op een servet( ze was arts toen ze nog mooi en jong was) en overstelpt me met goede raad
20-02-2020, 10:44
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Alles wat u altijd al over kreeften wou weten maar nooit durfde vragen
Nu de chinezen ,die het grootste deel van de toeristen uitmaken hier in Vietnam,het land niet meer in mogen vanwege het coronavirus,is het maar treurig gesteld met de horeca, vele chinese restaurants waren genoodzaakt hun deuren te sluiten, grote luxe hotels staan leeg , maar ook de Seafood restaurants zien geen klanten meer. Chinezen zijn grote liefhebbers van kwallen, zeekomkommers, zee eend, oesters, tijgergarnalen, langoesten,en een hoop zaken uit de zee waarvan ik de naam niet ken.....Al dat lekkers wordt hier aangeboden in visrestaurants waar de beestjes lustig rondzwemmen in grote watertanks.Nha Trang noemt zichzelf dan ook trots"capital of seafood " om de plaatselijke economie een boost te geven ben ik gisteren een langoest gaan eten, dat lijkt wat op een kreeft maar is geen kreeft, het beest heeft geen scharen maar grote lange voelsprieten,smaakt enigszins anders dan zijn verwanten uit de koude noordelijke waters en is strikt biologisch zelfs geen kreeft maar behoord tot een andere familie, De langoest, een flink beest,werd geroosterd op een houtvuur,wat een vreemde smaak gaf die vaag aan chorizo deed denken, twee dipsauzen, een grote fles koud bier, dat was het dan. Kostprijs €13, te duur voor de Russen, toch een beetje schraal voor mij zo zonder brood en wijn.
17-02-2020, 11:42
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Na de Russische revolutie brak in Rusland een burgeroorlog uit tussen de witten en het rode leger. Wanneer het rode leger erin slaagde een generaal van de witten gevangen te nemen , wilde ze hem op de meest wreede manier executeren, er werden allerlei voorstellen gedaan, onder meer om de generaal in stukken te laten trekken door vier paarden. Toen stond Joeri, een jonge luitenant op en zei' kameraden, ik heb een voorstel, laten we hem een een hele nacht laten drinken en s morgens geven we hem niets meer! Ach Joeri ,wat ben jij wreed, zeiden de anderen.
11-02-2020, 08:50
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Sommige noemen het hier Moskou plage,en inderdaad de Russen hebben hun weg gevonden naar Nha Trang Vietnam, maar opvallen weinig Russen hier komen uit het Europese deel van Rusland, de meeste komen uit Siberië ,op zes uur vliegen van hier en bovendien nog in zelfde tijdzone gelegen. Nha Trang is een grote badplaats met veel hoogbouw, een mooi zandstrand, een warme, azuurblauwe zee met grote golven, maar je hebt hier niet echt het gevoel in Vietnam te zijn, het zou evengoed een badplaats ergens in de Krim kunnen zijn. Alle opschriften op straat, de menukaarten in restaurants, de muziek die je hoort, alles is ten bate van onze russische kameraden in het Russische,
onze Russische kameraden zitten al van s morgens met grote flessen bier op het strand, tegen de middag gaan ze een hapje eten, dan verschijnen de flessen vodka in de ijsemmers, de Vietnamese restaurants serveren dan borstj, permeni, grote schalen oesters, gebakken hart en lever, rode bieten met zure room.....of grote pizza's met veel worst, daar zijn ze ook dol op.
s avonds gaan ze naar "den Armeniër " dan worden de tafels volgezet met allerlei vlees van grill , vers gebakken brood, en rum, flessen en nogeens flessen rum, die worden doorgespoeld met liters Saigon green, het plaatselijke bier ,kostprijs veertig eurocent voor een halve liter. Als ze zien dat je alleen bent word je onmiddellijk aan hun tafel uitgenodigd, om de haverklap wordt er een heildronk uitgebracht op vanalles en nogwat, dan is het de bedoeling dat je dan zo n klein, gemeen borreltje van die rum in één klap achterover slaat.
Het orkestje speelt voor de vijfde maal die avond heisa kalinka heisa kalinka heisa kalinka, iedereen is opper goede stemming, de vrouwen dansen met elkaar, de meeste zijn niet meer zo jong. Ze bedekken hun aanzienlijke konten met kleine minirokken, op sommige staat vanachter in grote letters "Versace " geschreven.
toch zie je nooit stomdronken Russen, een Duitse arts die ik gisteren sprak ,zei me dat het bijna allemaal alcoholisten zijn, ze komen uit Siberië, hebben daar weinig werk en brengen de dagen drinkend door, ze zijn eigenlijk voortdurend geintoxiceerd en bij die mensen zie je zelden uiterlijke kentekens van dronkenschap
om elf uur stopt het orkestje na nog een laatste keer loeihard heisa kalinka te spelen, de rekeningen worden rondgebracht en nu er niets meer te drinken valt gaat iedereen gelaten richting hotel, aan de nachtwinkel wordt nog halt gehouden voor wat bier en een laatste fles Vodka
en nog wat
10-02-2020, 11:35
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (3)
Sommige noemen het hier Moskou plage,en inderdaad de Russen hebben hun weg gevonden naar Nha Trang Vietnam, maar opvallen weinig Russen hier komen uit het Europese deel van Rusland, de meeste komen uit Siberië ,op zes uur vliegen van hier en bovendien nog in zelfde tijdzone gelegen. Nha Trang is een grote badplaats met veel hoogbouw, een mooi zandstrand, een warme, azuurblauwe zee met grote golven, maar je hebt hier niet echt het gevoel in Vietnam te zijn, het zou evengoed een badplaats ergens in de Krim kunnen zijn. Alle opschriften op straat, de menukaarten in restaurants, de muziek die je hoort, alles is ten bate van onze russische kameraden in het Russische,
onze Russische kameraden zitten al van s morgens met grote flessen bier op het strand, tegen de middag gaan ze een hapje eten, dan verschijnen de flessen vodka in de ijsemmers, de Vietnamese restaurants serveren dan borstj, permeni, grote schalen oesters, gebakken hart en lever, rode bieten met zure room.....of grote pizza's met veel worst, daar zijn ze ook dol op.
s avonds gaan ze naar "den Armeniër " dan worden de tafels volgezet met allerlei vlees van grill , vers gebakken brood, en rum, flessen en nogeens flessen rum, die worden doorgespoeld met liters Saigon green, het plaatselijke bier ,kostprijs veertig eurocent voor een halve liter. Als ze zien dat je alleen bent word je onmiddellijk aan hun tafel uitgenodigd, om de haverklap wordt er een heildronk uitgebracht op vanalles en nogwat, dan is het de bedoeling dat je dan zo n klein, gemeen borreltje van die rum in één klap achterover slaat.
Het orkestje speelt voor de vijfde maal die avond heisa kalinka heisa kalinka heisa kalinka, iedereen is opper goede stemming, de vrouwen dansen met elkaar, de meeste zijn niet meer zo jong. Ze bedekken hun aanzienlijke konten met kleine minirokken, op sommige staat vanachter in grote letters "Versace " geschreven.
toch zie je nooit stomdronken Russen, een Duitse arts die ik gisteren sprak ,zei me dat het bijna allemaal alcoholisten zijn, ze komen uit Siberië, hebben daar weinig werk en brengen de dagen drinkend door, ze zijn eigenlijk voortdurend geintoxiceerd en bij die mensen zie je zelden uiterlijke kentekens van dronkenschap
om elf uur stopt het orkestje na nog een laatste keer loeihard heisa kalinka te spelen, de rekeningen worden rondgebracht en nu er niets meer te drinken valt gaat iedereen gelaten richting hotel, aan de nachtwinkel wordt nog halt gehouden voor wat bier en een laatste fles Vodka
en nog wat
10-02-2020, 00:00
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Tam is general manager van het gloednieuwe Alpha Bird hotel, het hotel in Nha Trang waar ik momenteel verblijf, ze heeft een kinderlichaampje en draagt een soort schooluniform ,smal donkerblauw rokje en lichtblauwe bloes, ze is erg klein en tenger maar moet wat energie betreft voor niemand onderdoen. Ze spreekt Engels alsof het ook een toontaal is zoals het Vietnamees, wat tot gevolg heeft dat ze alles twee keer moet herhalen voor ik haar begrijp. Tam loopt op glazen muiltjes, eigenlijk zijn het goedkope plastike schoenen met verschrikkelijk hoge hakken uit een van die Russische rommelwinkels hier in de buurt, maar ze staan haar beeldig. sinds ik haar enkele dagen geleden vertelde dat ik nog nooit zoiets mooi gezien heb als haar kleine voetjes in die glazen muiltjes, spurt ze me elke morgen tegemoet vanachter de receptie vandaan,"goooodmoooning misteil pietel,ik wijs naar beneden en zeg "special for me ?"dandraait ze een pirouette op de nieuwe marmeren vloer. Dan kan het spel beginnen: sinds Chinees nieuwjaar voorbij is dalen de hotelprijzen spectaculair, ik zoek de dagprijs van het hotel op op booking.com, vraag Tam om de commissie te laten vallen en de prijs aan te passen, dan gaan haar vingers vliegensvlug over haar zakrekenmachine, trekt ze een pruillip en zegt 'cantdoo, cantdoo" na enig gebakkelei wordt de prijs bepaald en het ochtendritueel beëindigd.
Ik ben Tam inmiddels 3.250.000. Vietnamese dong verschuldigd
Tam, als de prins jouw kleine voetjes zou zien, dan zou Assepoester met haar grote Duitse schoenmaat geen schijn van kans maken.
31-01-2020, 11:52
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (3)
Gisteren iets gaan eten met Tineke, ze woont bij mij achter de hoek en koopt haar brood bij de zelfde bakker, we hebben ons leven aan elkaar verteld, dat van mijn duurde wel wat langer want ik ben 65 en Tineke 29,Ik vroeg of ze tattoos had, ja, een huisje antwoordde ze, ik ben er niet achtergekomen waar.Misschien zien we elkaar nog eens bij de bakker
28-01-2020, 06:00
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Ik sliep vannacht in een Chinees hotel, dat betekent ook een Chinees ontbijt, en dat betekent soep, wat daar allemaal in ronddreef, het leek wel een protozoïsche oersoep, na veel aandringen heb ik een spiegelei met een sandwich gekregen.
afgelopen zaterdag ben ik na mijn aankomst in Saigon in het restaurant aan de overkant van mijn hotel gaan eten ,ze zijn gespecialiseerd in rood vlees en bier.
een Hoegaarden met gegratineerde mosselen
een rib eye uit nieuw Zeeland met een Duvel
de dagen daarvoor was het kip met rijst en rijst met kip
28-01-2020, 05:41
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Dag vrienden, hopelijk lezen jullie deze bijdrage want internet is hier geweldig
sinds zaterdag ben ik in Vietnam, op de luchthaven van Bangkok, waar ik een vlucht naar Saigon moest nemen ,waren het apocalyptische toestanden.het is namelijk Tet ,dwz Chinees nieuwjaar,duizenden Chineesen onderweg, allemaal met een mondmaskertje op tegen het grote monster Corona, lange wachtrijen, vertraging,.Uw held ter plekke droeg natuurlijk geen mondmaskertje, ze waren trouwens uitverkocht bij de Seven eleven, om de wachtrij ,waar ik op mijn paspoort moest laten afstempelen ,wat in te korten ben ik dan maar wat wild om me heen beginnen hoesten, minstens een dozijn Chineesen gingen opslag in een andere rij aanschuiven, ik ben er dan maar mee gestopt, je mag het er nooit te dik opleggen, vind ik.
In Saigon waren alle winkels dicht, dit duurt nog minstens een week, er heerste een gezellige sfeer, zo een beetje zoals bij ons een braderij, iedereen buiten met tafels en stoeltjes, mensen die aan het kaarten waren ,biertjes drinken, eten, de kinderen feestelijk gekleed. het was voor Saigon ongewoon rustig.
ik ben nu aan zee, veel te druk, te duur, neem straks de bus naar Nha Trang, een stad met een half miljoen inwoners ,ook aan zee maar minder toeristisch, zo schuif ik langzaam op naar het noorden, als ik het daar leuk vind blijf ik enkele dagen,
28-01-2020, 05:19
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
