Elena's stoeltje was bezet door een mooie, jonge Russische ,met een schitterde wit kleedje ,die in mijn hotel verblijft en die ik uitgenodigd had om een hapje te gaan eten bij"den Armeniër
toen ik de volgende dag tegen Elena zei" eta maja Nova padroega, ( dat is mijn nieuwe vriendin) riep ze door het hele restaurant, iets dat je het best uit het Russische kunt vertalen als "awel proficiat"
Nu zit Elena enkele tafeltjes verder, ze praat veel tegen haar iPhone , of ze kijkt YouTube filmpjes van rabbijn Rachman, mij gunt ze geen blik meer......
20-02-2020, 11:24
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (2)
Toen ik drie weken geleden voor het eerst bij "den Armeniër" ging eten werd ik door de eigenaresse allen aan een tafeltje gezet ,wat ik niet erg vond ,want er is daar genoeg spectakel, er wordt gedanst, er is een gigantische barbecue, Russische en Vietnamese obers lopen in een sneltempo met grote schalen vlees en vis rond, het orkest speelt Russische plakkers of wilde Armeense folklore, maar mijn tafeltje alleen was in een rustig hoekje.toen kwam de Armeense eigenaresse naar mij, legde haar hand op mijn schouder en boog zich een beetje naar me toe, er was nog een dame "adna "(alleen) en aangezien de stoel tegenover mij "svoboda "(vrij) was ,vroeg ze of die bij mij mocht komen zitten..
daar verscheen Elena, een ronde joodse matrone met een pruik en een lang purper kleed in een soort fluweel, na heel formeel handjes geschud te hebben en elkaar te zeggen hoe aangenaam de kennismaking was, priadna, otjin priadna, en me met mijn namen voorgesteld te hebben,vroeg ze me waarom ik op sjabbat geen kippa droeg, toen ik antwoordde dat ik met het joodse geloof nooit iets te maken heb gehad,luisterde ze niet,( later leerde ik dat Elena nooit luistert) "zo n mooie joodse man,zei ik tegen de eigenaresse, daar wil ik naastzitten, daar wil ik met dansen"en ze stak haar handen omhoog in een gebaar dat wij "handjesdraaienkoekebakkevlaaien " noemen.
sind die tijd zet Elena zich regelmatig ongevraagd aan mijn tafeltje tegenover mij, ze begint een drukke uitleg waar ik meestal weinig van versta, elke zin wordt afgesloten met "penimaijes Piotr "( versta je Pieter) wanneer mijn aandacht totaal verslapt, haalt ze haar grote iPhone boven , dan moet ik filmpjes kijken van rabbi rachman, een chassidische rebe uit Oekraïne, of van de bar mitswa van een neefje.Ze probeert me op een dieet van geroosterde zalm met groene kruiden te zetten, zegt dat ik al die goydrek (Jiddisch voor smeerlapperij die niet joden eten) niet mag eten.of ze tekent druk magen en slokdarmen op een servet( ze was arts toen ze nog mooi en jong was) en overstelpt me met goede raad
20-02-2020, 10:44
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Alles wat u altijd al over kreeften wou weten maar nooit durfde vragen
Nu de chinezen ,die het grootste deel van de toeristen uitmaken hier in Vietnam,het land niet meer in mogen vanwege het coronavirus,is het maar treurig gesteld met de horeca, vele chinese restaurants waren genoodzaakt hun deuren te sluiten, grote luxe hotels staan leeg , maar ook de Seafood restaurants zien geen klanten meer. Chinezen zijn grote liefhebbers van kwallen, zeekomkommers, zee eend, oesters, tijgergarnalen, langoesten,en een hoop zaken uit de zee waarvan ik de naam niet ken.....Al dat lekkers wordt hier aangeboden in visrestaurants waar de beestjes lustig rondzwemmen in grote watertanks.Nha Trang noemt zichzelf dan ook trots"capital of seafood " om de plaatselijke economie een boost te geven ben ik gisteren een langoest gaan eten, dat lijkt wat op een kreeft maar is geen kreeft, het beest heeft geen scharen maar grote lange voelsprieten,smaakt enigszins anders dan zijn verwanten uit de koude noordelijke waters en is strikt biologisch zelfs geen kreeft maar behoord tot een andere familie, De langoest, een flink beest,werd geroosterd op een houtvuur,wat een vreemde smaak gaf die vaag aan chorizo deed denken, twee dipsauzen, een grote fles koud bier, dat was het dan. Kostprijs €13, te duur voor de Russen, toch een beetje schraal voor mij zo zonder brood en wijn.
17-02-2020, 11:42
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Na de Russische revolutie brak in Rusland een burgeroorlog uit tussen de witten en het rode leger. Wanneer het rode leger erin slaagde een generaal van de witten gevangen te nemen , wilde ze hem op de meest wreede manier executeren, er werden allerlei voorstellen gedaan, onder meer om de generaal in stukken te laten trekken door vier paarden. Toen stond Joeri, een jonge luitenant op en zei' kameraden, ik heb een voorstel, laten we hem een een hele nacht laten drinken en s morgens geven we hem niets meer! Ach Joeri ,wat ben jij wreed, zeiden de anderen.
11-02-2020, 08:50
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Sommige noemen het hier Moskou plage,en inderdaad de Russen hebben hun weg gevonden naar Nha Trang Vietnam, maar opvallen weinig Russen hier komen uit het Europese deel van Rusland, de meeste komen uit Siberië ,op zes uur vliegen van hier en bovendien nog in zelfde tijdzone gelegen. Nha Trang is een grote badplaats met veel hoogbouw, een mooi zandstrand, een warme, azuurblauwe zee met grote golven, maar je hebt hier niet echt het gevoel in Vietnam te zijn, het zou evengoed een badplaats ergens in de Krim kunnen zijn. Alle opschriften op straat, de menukaarten in restaurants, de muziek die je hoort, alles is ten bate van onze russische kameraden in het Russische,
onze Russische kameraden zitten al van s morgens met grote flessen bier op het strand, tegen de middag gaan ze een hapje eten, dan verschijnen de flessen vodka in de ijsemmers, de Vietnamese restaurants serveren dan borstj, permeni, grote schalen oesters, gebakken hart en lever, rode bieten met zure room.....of grote pizza's met veel worst, daar zijn ze ook dol op.
s avonds gaan ze naar "den Armeniër " dan worden de tafels volgezet met allerlei vlees van grill , vers gebakken brood, en rum, flessen en nogeens flessen rum, die worden doorgespoeld met liters Saigon green, het plaatselijke bier ,kostprijs veertig eurocent voor een halve liter. Als ze zien dat je alleen bent word je onmiddellijk aan hun tafel uitgenodigd, om de haverklap wordt er een heildronk uitgebracht op vanalles en nogwat, dan is het de bedoeling dat je dan zo n klein, gemeen borreltje van die rum in één klap achterover slaat.
Het orkestje speelt voor de vijfde maal die avond heisa kalinka heisa kalinka heisa kalinka, iedereen is opper goede stemming, de vrouwen dansen met elkaar, de meeste zijn niet meer zo jong. Ze bedekken hun aanzienlijke konten met kleine minirokken, op sommige staat vanachter in grote letters "Versace " geschreven.
toch zie je nooit stomdronken Russen, een Duitse arts die ik gisteren sprak ,zei me dat het bijna allemaal alcoholisten zijn, ze komen uit Siberië, hebben daar weinig werk en brengen de dagen drinkend door, ze zijn eigenlijk voortdurend geintoxiceerd en bij die mensen zie je zelden uiterlijke kentekens van dronkenschap
om elf uur stopt het orkestje na nog een laatste keer loeihard heisa kalinka te spelen, de rekeningen worden rondgebracht en nu er niets meer te drinken valt gaat iedereen gelaten richting hotel, aan de nachtwinkel wordt nog halt gehouden voor wat bier en een laatste fles Vodka
en nog wat
10-02-2020, 11:35
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (3)
Sommige noemen het hier Moskou plage,en inderdaad de Russen hebben hun weg gevonden naar Nha Trang Vietnam, maar opvallen weinig Russen hier komen uit het Europese deel van Rusland, de meeste komen uit Siberië ,op zes uur vliegen van hier en bovendien nog in zelfde tijdzone gelegen. Nha Trang is een grote badplaats met veel hoogbouw, een mooi zandstrand, een warme, azuurblauwe zee met grote golven, maar je hebt hier niet echt het gevoel in Vietnam te zijn, het zou evengoed een badplaats ergens in de Krim kunnen zijn. Alle opschriften op straat, de menukaarten in restaurants, de muziek die je hoort, alles is ten bate van onze russische kameraden in het Russische,
onze Russische kameraden zitten al van s morgens met grote flessen bier op het strand, tegen de middag gaan ze een hapje eten, dan verschijnen de flessen vodka in de ijsemmers, de Vietnamese restaurants serveren dan borstj, permeni, grote schalen oesters, gebakken hart en lever, rode bieten met zure room.....of grote pizza's met veel worst, daar zijn ze ook dol op.
s avonds gaan ze naar "den Armeniër " dan worden de tafels volgezet met allerlei vlees van grill , vers gebakken brood, en rum, flessen en nogeens flessen rum, die worden doorgespoeld met liters Saigon green, het plaatselijke bier ,kostprijs veertig eurocent voor een halve liter. Als ze zien dat je alleen bent word je onmiddellijk aan hun tafel uitgenodigd, om de haverklap wordt er een heildronk uitgebracht op vanalles en nogwat, dan is het de bedoeling dat je dan zo n klein, gemeen borreltje van die rum in één klap achterover slaat.
Het orkestje speelt voor de vijfde maal die avond heisa kalinka heisa kalinka heisa kalinka, iedereen is opper goede stemming, de vrouwen dansen met elkaar, de meeste zijn niet meer zo jong. Ze bedekken hun aanzienlijke konten met kleine minirokken, op sommige staat vanachter in grote letters "Versace " geschreven.
toch zie je nooit stomdronken Russen, een Duitse arts die ik gisteren sprak ,zei me dat het bijna allemaal alcoholisten zijn, ze komen uit Siberië, hebben daar weinig werk en brengen de dagen drinkend door, ze zijn eigenlijk voortdurend geintoxiceerd en bij die mensen zie je zelden uiterlijke kentekens van dronkenschap
om elf uur stopt het orkestje na nog een laatste keer loeihard heisa kalinka te spelen, de rekeningen worden rondgebracht en nu er niets meer te drinken valt gaat iedereen gelaten richting hotel, aan de nachtwinkel wordt nog halt gehouden voor wat bier en een laatste fles Vodka
en nog wat
10-02-2020, 00:00
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Tam is general manager van het gloednieuwe Alpha Bird hotel, het hotel in Nha Trang waar ik momenteel verblijf, ze heeft een kinderlichaampje en draagt een soort schooluniform ,smal donkerblauw rokje en lichtblauwe bloes, ze is erg klein en tenger maar moet wat energie betreft voor niemand onderdoen. Ze spreekt Engels alsof het ook een toontaal is zoals het Vietnamees, wat tot gevolg heeft dat ze alles twee keer moet herhalen voor ik haar begrijp. Tam loopt op glazen muiltjes, eigenlijk zijn het goedkope plastike schoenen met verschrikkelijk hoge hakken uit een van die Russische rommelwinkels hier in de buurt, maar ze staan haar beeldig. sinds ik haar enkele dagen geleden vertelde dat ik nog nooit zoiets mooi gezien heb als haar kleine voetjes in die glazen muiltjes, spurt ze me elke morgen tegemoet vanachter de receptie vandaan,"goooodmoooning misteil pietel,ik wijs naar beneden en zeg "special for me ?"dandraait ze een pirouette op de nieuwe marmeren vloer. Dan kan het spel beginnen: sinds Chinees nieuwjaar voorbij is dalen de hotelprijzen spectaculair, ik zoek de dagprijs van het hotel op op booking.com, vraag Tam om de commissie te laten vallen en de prijs aan te passen, dan gaan haar vingers vliegensvlug over haar zakrekenmachine, trekt ze een pruillip en zegt 'cantdoo, cantdoo" na enig gebakkelei wordt de prijs bepaald en het ochtendritueel beëindigd.
Ik ben Tam inmiddels 3.250.000. Vietnamese dong verschuldigd
Tam, als de prins jouw kleine voetjes zou zien, dan zou Assepoester met haar grote Duitse schoenmaat geen schijn van kans maken.
31-01-2020, 11:52
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (3)
Gisteren iets gaan eten met Tineke, ze woont bij mij achter de hoek en koopt haar brood bij de zelfde bakker, we hebben ons leven aan elkaar verteld, dat van mijn duurde wel wat langer want ik ben 65 en Tineke 29,Ik vroeg of ze tattoos had, ja, een huisje antwoordde ze, ik ben er niet achtergekomen waar.Misschien zien we elkaar nog eens bij de bakker
28-01-2020, 06:00
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Ik sliep vannacht in een Chinees hotel, dat betekent ook een Chinees ontbijt, en dat betekent soep, wat daar allemaal in ronddreef, het leek wel een protozoïsche oersoep, na veel aandringen heb ik een spiegelei met een sandwich gekregen.
afgelopen zaterdag ben ik na mijn aankomst in Saigon in het restaurant aan de overkant van mijn hotel gaan eten ,ze zijn gespecialiseerd in rood vlees en bier.
een Hoegaarden met gegratineerde mosselen
een rib eye uit nieuw Zeeland met een Duvel
de dagen daarvoor was het kip met rijst en rijst met kip
28-01-2020, 05:41
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Dag vrienden, hopelijk lezen jullie deze bijdrage want internet is hier geweldig
sinds zaterdag ben ik in Vietnam, op de luchthaven van Bangkok, waar ik een vlucht naar Saigon moest nemen ,waren het apocalyptische toestanden.het is namelijk Tet ,dwz Chinees nieuwjaar,duizenden Chineesen onderweg, allemaal met een mondmaskertje op tegen het grote monster Corona, lange wachtrijen, vertraging,.Uw held ter plekke droeg natuurlijk geen mondmaskertje, ze waren trouwens uitverkocht bij de Seven eleven, om de wachtrij ,waar ik op mijn paspoort moest laten afstempelen ,wat in te korten ben ik dan maar wat wild om me heen beginnen hoesten, minstens een dozijn Chineesen gingen opslag in een andere rij aanschuiven, ik ben er dan maar mee gestopt, je mag het er nooit te dik opleggen, vind ik.
In Saigon waren alle winkels dicht, dit duurt nog minstens een week, er heerste een gezellige sfeer, zo een beetje zoals bij ons een braderij, iedereen buiten met tafels en stoeltjes, mensen die aan het kaarten waren ,biertjes drinken, eten, de kinderen feestelijk gekleed. het was voor Saigon ongewoon rustig.
ik ben nu aan zee, veel te druk, te duur, neem straks de bus naar Nha Trang, een stad met een half miljoen inwoners ,ook aan zee maar minder toeristisch, zo schuif ik langzaam op naar het noorden, als ik het daar leuk vind blijf ik enkele dagen,
28-01-2020, 05:19
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Wel beste lezers, gisteren in de namiddag ben ik aangekomen in Hua Hin, een kustplaatsje op zes uur treinreis vanaf Bangkok, ik ben dan ook met de boemeltrein gekomen , aan elk nietig klein stationnetje werd halt gehouden, vrouwen en kinderen klimmen op de trein , banen zich een weg door het gangpad, hebben plateaus met kleine coupes ijs versierd met fruit, worstjes ,cake,zelfgemaakte limonade,rijst met kip in kleine doosjes, snoep, cola op ijs, losse sigaretten,enz......Het leek wel een walking diner, en dat alles met een geweldig geschreeuw dat de prijs en de naam van eten weergaf . Pat kaas yiesisib baht kaaaaaaaaaa
wat hua hin betreft, ik kende het stadje van enkele jaren geleden en bevond me toen blijkbaar aan de goede kant, waar ik nu ben lijkt me een soort Benidorm in Thailand, bovendien slaap ik boven een Hollands cafe restaurant dat "say cheese" heet. Op het menu: erwtensoep, maatjesharing, bitterballen, uitsmijters, en nog veel meer gastronomische "ongein".
mijn kamer echter is brandschoon, ijskast, airco, zeer goed bed, tv met Nederlandse zenders, balkonnetje enz...
hoe ik hier terechtkwam? Simpel: de schaakclub is naar hier verhuisd, de leden zijn gevolgd
De leden van de schaakclub zitten een beetje apart van het plebs, ze komen uit Zweden,Zwitserland, Nederland,Groot Brittannië, ze geven commentaar op elkaar spel, spreken over konings indisch aangenomen en konings Indisch geweigerd, en verder ,zoals in elke club , roddelen ze over elkaar. De lingua franca is Engels. Morgen speel ik tegen mijn goede vriend Ian Spencer.
Gisteren ben ik een pint gaan drinken in een Ierse pub , er speelde een bandje, de zanger zong bye bye en heel de kroeg viel in.....BLACKBIRD.
ik houd het hier wel uit tot vrijdag en zal me wel vermaken, maar beslist geen dag langer.
buiten heerlijk eten heb ik in Bangkok in het Atlanta Hotel ook leuke en interessante mensen ontmoet.
willian"Bill" kende ik van enkele jaren terug, hij is prof emeritus economie, spreekt vloeiend Thai en Lao, haat de Fransen omdat ze weigerde zijn steak voor de derde maal terug in de pan tel leggen vanwege te rood. ik legde hem uit dat hij" a point" moest vragen , het antwoord was: I see no point in that. Willam was in Laos ten tijde van de Paquet Lao, hij verleende hand en spandiensten aan de communistische partij en is nog steeds overtuigd Marxist. Wat vlees en politiek betreft verschillen we nogal van mening.
annette, schrijft over eten, is dik en rond, komt uit Duitsland, heeft een foodblog, schreef twee kookboeken, kent niets van wijn en van al de rest, dacht dat je metafysica aan een technische universiteit moest studeren en heeft een voorliefde voor restaurants waar ze veel show verkopen, de "Jane" in Antwerpen kende ze van naam. Haar dikke lijf zou nog enigszins bij mij voor enige erotische beroering kunnen zorgen , maar ze staat vol getatoeëerd met citroenen en sinaasappels. Mijn maag verdraagt slecht argumen.
later meer moet hier nu afsluiten
20-01-2020, 07:25
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Een blog schrijven is niet eenvoudig,wanneer ik vroeger een brief stuurde naar een vriend of vriendin vanuit een ver buitenland trachtte ik het altijd zo persoonlijk mogelijk te doen, ik weidde niet eindeloos uit over wijnen en cepages aan vrienden waarvan ik wist dat ze reeds tevreden waren met een glaasje rosé van den Aldi(ik geef toe dat ik zo maar weinig vrienden heb)Ook maakte ik nooit konde van de exotische schoonheden die ik ontmoette in verre oorden aan mijn charmante vriendinnen. Tact en savoir vivre waren de kenmerken van mijn zorgvuldig met de vulpen geschreven brieven die vaak weken later in de brievenbus belandden.Nu behelp ik mij met een kleine iPad, en geloof me, het kost me oneindig veel meer moeite om hiermee een alinea te schrijven dan destijds met mijn zilveren Parker. Onlangs vond ik bij het opruimen nog een stapeltje brieven, netjes bijeengebonden met een touwtje, het waren mijn brieven aan Linda vanuit Egypte, geschreven in het begin van de jaren tachtig van vorige eeuw op lichtblauw luchtpostpapier. Ik was ontroerd toen ik ze na al die jaren terug las. ik vraag me af wat er binnen veertig jaar nog zal overschieten van deze blog,de knop delite zal haar werk tegen die tijd wel gedaan hebben. Het leven van Van Gogh en Mozart werd beschreven aan de hand van de brieven die ze nalieten, de archieven zijn ons historisch geheugen. Hoe gaan we in de toekomst het verleden onderzoeken?
wanneer Ik er eindelijk in slaag wat foto ⎌s door te sturen en deze iPad geen geheimen meer heeft voor mij vertel ik jullie alles van mijn avonturen in Bangkok
13-01-2020, 11:16
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
Het was een lange en vermoeiende reis.Ik was een beetje ziek de dagen voor mijn vertrek en heb de nodige pillen geslikt tegen diarree en misselijkheid.
Het is erg warm en vochtig hier in Bangkok, ik ga het de eerste dagen het erg rustig aan doen.
Jullie horen nog van mij
10-01-2020, 08:30
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (1)
Het was een lange en vermoeiende reis.Ik was een beetje ziek de dagen voor mijn vertrek en heb de nodige pillen geslikt tegen diarree en misselijkheid.
Het is erg warm en vochtig hier in Bangkok, ik ga het de eerste dagen het erg rustig aan doen.
Jullie horen nog van mij
10-01-2020, 08:29
Geschreven door Pieter Karreman Reageren (0)
