Tam is general manager van het gloednieuwe Alpha Bird hotel, het hotel in Nha Trang waar ik momenteel verblijf, ze heeft een kinderlichaampje en draagt een soort schooluniform ,smal donkerblauw rokje en lichtblauwe bloes, ze is erg klein en tenger maar moet wat energie betreft voor niemand onderdoen. Ze spreekt Engels alsof het ook een toontaal is zoals het Vietnamees, wat tot gevolg heeft dat ze alles twee keer moet herhalen voor ik haar begrijp.
Tam loopt op glazen muiltjes, eigenlijk zijn het goedkope plastike schoenen met verschrikkelijk hoge hakken uit een van die Russische rommelwinkels hier in de buurt, maar ze staan haar beeldig. sinds ik haar enkele dagen geleden vertelde dat ik nog nooit zoiets mooi gezien heb als haar kleine voetjes in die glazen muiltjes, spurt ze me elke morgen tegemoet vanachter de receptie vandaan,"goooodmoooning misteil pietel,ik wijs naar beneden en zeg "special for me ?"dandraait ze een pirouette op de nieuwe marmeren vloer. Dan kan het spel beginnen: sinds Chinees nieuwjaar voorbij is dalen de hotelprijzen spectaculair, ik zoek de dagprijs van het hotel op op booking.com, vraag Tam om de commissie te laten vallen en de prijs aan te passen, dan gaan haar vingers vliegensvlug over haar zakrekenmachine, trekt ze een pruillip en zegt 'cantdoo, cantdoo" na enig gebakkelei wordt de prijs bepaald en het ochtendritueel beëindigd.

Ik ben Tam inmiddels 3.250.000. Vietnamese dong verschuldigd

Tam, als de prins jouw kleine voetjes zou zien, dan zou Assepoester met haar grote Duitse schoenmaat geen schijn van kans maken.

31-01-2020, 11:52 Geschreven door Pieter Karreman  
Reageren (3)

Gisteren iets gaan eten met Tineke, ze woont bij mij achter de hoek en koopt haar brood bij de zelfde bakker, we hebben ons leven aan elkaar verteld, dat van mijn duurde wel wat langer want ik ben 65 en Tineke 29,Ik vroeg of ze tattoos had, ja, een huisje antwoordde ze, ik ben er niet achtergekomen waar.Misschien zien we elkaar nog eens bij de bakker

28-01-2020, 06:00 Geschreven door Pieter Karreman  
Reageren (0)

Ik sliep vannacht in een Chinees hotel, dat betekent ook een Chinees ontbijt, en dat betekent soep, wat daar allemaal in ronddreef, het leek wel een protozoïsche oersoep, na veel aandringen heb ik een spiegelei met een sandwich gekregen.

afgelopen zaterdag ben ik na mijn aankomst in Saigon in het restaurant aan de overkant van mijn hotel gaan eten ,ze zijn gespecialiseerd in rood vlees en bier.

een Hoegaarden met gegratineerde mosselen

een rib eye uit nieuw Zeeland met een Duvel

de dagen daarvoor was het kip met rijst en rijst met kip

28-01-2020, 05:41 Geschreven door Pieter Karreman  
Reageren (0)

Dag vrienden, hopelijk lezen jullie deze bijdrage want internet is hier geweldig

sinds zaterdag ben ik in Vietnam, op de luchthaven van Bangkok, waar ik een vlucht naar Saigon moest nemen ,waren het apocalyptische toestanden.het is namelijk Tet ,dwz Chinees nieuwjaar,duizenden Chineesen onderweg, allemaal met een mondmaskertje op tegen het grote monster Corona, lange wachtrijen, vertraging,.Uw held ter plekke droeg natuurlijk geen mondmaskertje, ze waren trouwens uitverkocht bij de Seven eleven, om de wachtrij ,waar ik op mijn paspoort moest laten afstempelen ,wat in te korten ben ik dan maar wat wild om me heen beginnen hoesten, minstens een dozijn Chineesen gingen opslag in een andere rij aanschuiven, ik ben er dan maar mee gestopt, je mag het er nooit te dik opleggen, vind ik.

In Saigon waren alle winkels dicht, dit duurt nog minstens een week, er heerste een gezellige sfeer, zo een beetje zoals bij ons een braderij, iedereen buiten met tafels en stoeltjes, mensen die aan het kaarten waren ,biertjes drinken, eten, de kinderen feestelijk gekleed. het was voor Saigon ongewoon rustig.

ik ben nu aan zee, veel te druk, te duur, neem straks de bus naar Nha Trang, een stad met een half miljoen inwoners ,ook aan zee maar minder toeristisch, zo schuif ik langzaam op naar het noorden, als ik het daar leuk vind blijf ik enkele dagen,

28-01-2020, 05:19 Geschreven door Pieter Karreman  
Reageren (0)