het is een liedje uit vroeger jaren een melodietje uit de puberjaren toen de radio nog zelden speelde dat ik hoorde toen ik mij verveelde uit de tijd dat wij nog jong waren
ik heb geen hart van zilver maar van goud omdat ik van mijn blogvrienden houd als ze me komen bezoeken spring naar alle hoeken ook al is buiten zo koud
een zachte blik een blij gelaat een vriendelijk woord ,een goede daad al het weinige dat je schenkt je geeft soms meer dan je denkt anders is het misschien te laat
we zoeken allemaal de sleutel tot het verre geluk want dan gaat niets meer stuk als we sleutel hebben gevonden voelen wij ons niet meer gebonden en we hebben het misschien niet meer zo druk
David zit nu alleen op zijn eiland hij is er opnieuw aangestrand hij denkt de ganse tijd aan Sofie hij weet nog niet wie er het meest verliefd is ,hij toch zeker van zijn kant
