er is bijna geen verkeer op straat want het is al laat de auto 's snorren bijna niet meer voorbij want dat hoort erbij was er maar geen lawaai zo laat op straat
ik streel iedere dag de foto van pake bid voor ons zegt make make vraagt om voor haar te bidden zo is pake nog in ons midden dat strelen kan ik niet laten
er is nu bijna geen verkeer op straat want het is nog niet zo laat de kinderen gaan bijna naar school want ze gaan niet op de de dool ze weten waarom het gaat
zo midden in de nacht is er weinig verkeer ik denk aan weleer toen er nog weinig auto's waren en we nog kind waren toen zagen we bijna geen meer auto's meer
wat het voorbije kleurde vervaagt soms traag met geduld verbergen ze de oude laag het pigment dat in de ziel zit wordt nooit meer helder wit het heden hebben we soms graag
elke morgen namen ze dezelfde trein ze genoten over heel de de lijn van hun samen zijn toen het ontspoorde verdween de gein eentje deed zich lelijk pijn
in haar glanzende ogen dacht hij de wereld te zien haar uiterlijk gaf hij een acht op tien een vuur van passie laaide hevig op zij was mooier dan een levende pop hij had medelijden met haar als ze grien
die kerel kan alle kanten op omdat hij goed leerde tussen de vele wegen liggen haast ook de verkeerde voor hem lag de wereld open hij moest beginnen lopen het was de ganse wereld die hij begeerde
zij was als het ware door de hemel gezonden nog voor ze door hem werd gebonden bleek hij verbonden toen werd de liefde ontbonden hij bleek te aards gevonden hij voelde zich met de hel verbonden
