Als u Padre's blog leest, weet u dat wij ook afscheid moesten nemen van de baas in huis..Padre. In plaats van vrolijk voor tv te hangen, of kwaad te zijn op ons (en daarbij een beetje te roepen) ligt hij nu ergens te verkommeren in een ziekenhuisbedje.
Waar de verpleegsters zo lelijk zijn als de nacht, het eten op niks trekt, en de kamergenoten stinken. Toegegeven, zo veel verschilt er nu ook niet (hij heeft tv, en de wc is 100m verder) maar het is niet fijn natuurlijk.
Maar denkt u nu vooral niet dat Padre zich daar ook maar iets van aantrekt!
Integendeel, ons gezin is een goed ge-oliede machine, die voor elkaar zorgt, oké, we zijn geen dokters, maar we weten het wel allemaal beter...
Elke dokter raadt namelijk af om na een operatie niks te eten, pas veel daarna een slokje te drinken, probleem natuurlijk voor padre, die scheurde van de honger na zijn operatie. Wat gebeurt er nu? Klagen bij de verpleegster (het arme kind ocharme was amper ouder dan ik, en mag zichzelf gelukkig prijzen dat padre nog lichtelijk verdoofd was toen ze hem eten weigerde)?
Maar neen, Madre gaat gewoon naar huis, smeert daar een aantal boterhammen, neemt een drinkenbus mee, en zorgt voor Padre's proviand. Niet moeilijk toch?
Die dokters weten toch niet wat ze zeggen...

Maar uiteraard.. Wanneer de kat van huis is, dansen de muizen op tafel!
Nu is er al eens tijd voor fast-food in huis omdat madre niet echt kan koken nu (gebeurt haast nooit), het eten wordt af en toe voor tv opgegeten (lekker amerikaans!) en we kunnen met een gerust hart (ik dan) onze muziek eens volle petrol zetten, niet dat dat anders niet gebeurt.

Maar laten we toch nog even een minuut stil staan bij Padre die nu ligt te creperen, alleen...
                              ....

Dank u, namens padre!

Om af te sluiten, een prachtig gedicht van de Nobelprijswinnaar Seamus Heaney (van waar zou die zijn?) en het past wel een beetje in deze sfeer.

24-10-2006 om 20:17 geschreven door Annelies

Hij moest eens weten, onze padre, dat ik nu op zijne pc een blog aan het maken ben. Ach ja, als ik straks dood ben, dan weet u waarom.. De enige échte reden is dat onze computer (van de kindjes(allemaal)(als padre dit mag, ik ook)) kapot is.
Spijtig nochtans dat er geen webcam aan zo'n blog verbonden is, anders was u waarschijnlijk nu een zeer bedenkelijk gezicht aan het trekken!
Ik zit hoer (pardon, ik bedoel hier) namelijk met een roze pruik aan (ooit nog eens van Madre geweest, in een veeeer verleden), een groene scoutsrok, met daaronder een kousenbroek die in stukken geknipt is, een blauw topje en mijn favoriete (ik heb er veel) rode schoentjes. Reden? Ik ben mijn zak al aan het pakken voor het scoutsweekend, en ik moest verkleed komen als 'Kelly osbourne'. Tip voor de mensen die dit lelijke schepsel niet kennen, 'Google: Kelly Osbourne' Dat zal genoeg zeggen.
Maar ik kijk er wel al naar uit..
Wie ook naar dit scoutsweekend uitkijkt, is de Madre en de padre. Voor een heel simpele reden, dan zijn er al 2 bengels minder natuurlijk.. Ze hebben het zelf zo geregeld dat Lebbeke bij  een vriendinneke moest blijven slapen (wat een gedrag van mijn ouders ), en ramboke was zoiezo niet thuis, want die moet dit weekend naar de boze meneer (gewoon geen vragen stellen...)


Er zijn wat problemen in huis, maar één daarvan is wel echt erg. Dat is: wat eten we vanavond? Omdat er telkens wel iemand iets niet goed vindt, en omdat madre soms inspiratieloos is, is er meestal geen directe oplossing.
Er is maar één moment wanneer er nooit aan getwijfeld moet worden wat we eten, ik stel de vraag zelfs niet meer, dat is wanneer Moma en Bopa blijven eten. Dan is het steevast: 'Chinees'! Spijtig wel dat ze zo weinig komen, ik lust elke week wel chinees, ben benieuwd hoe lang we dat volhouden..
Het is zelfs zo (een tikkeltje beschamend) dat de mevrouw van de Chinees mij gisteren vroeg of het verband rond mijn vinger er nog lang aan moest? Het is er ocharme nog geen 2 weken aan...
Mja, shit happens, vraag dat maar aan Rambo, die kent daar alles van!

Met hartelijke groeten,

Kelly!

18-10-2006 om 17:52 geschreven door Annelies

Wat een gekke dagen... Verkiezingen, baby's in huis, huiswerk, veeeeel huiswerk, Spanky...
Ow sorry, heb ik u overvallen? Ik zie de grijns op uw gezicht al, verkiezingen, huh wanneer??
Haha, nee, alle gekheid op een stokje, Spanky is onze nieuwste familievriend, alleen madre heeft er nog wat moeite mee. Maar ik zal stoppen met vaag te zijn, Spanky is een hondje (wat anders?) en wat voor eentje!
Een braveke, ik heb hem nog nooit horen blaffen (ik heb hem ook maar 1 keer gezien, maar soit) en hij logeert momenteel ten huize Moma en Bopa, waar momenteel ook Rambooke verBLIJft. God wat een rust in huis....
Nadeel is wel, op wie moeten we nu de schuld steken natuurlijk? Ach pech, Lebbeke is de jongste, zij verliest.
Wie heeft het nu gedaan? Lebbeke natuurlijk... Zoiets noemen ze hierarchie, ofte wet van de sterkste!
Ik word trouwens ook betaald om reclame te maken voor het nieuwe programma op kanaaltwee: 'Prison Break'.
Ik krijg 1000 euro per dag om aan elk meisje te zeggen dat er een super hete hunk meespeelt (woewie, echt knap!), en dat je makkelijk kunt volgen, + dat het verhaal super spannend is (ben er op slag terug van beginnen nagelbijten)... Zalig, nietwaar!!!
En toen werd ik wakker...

Maar toch, de serie is echt goed, u kan misschien eens kijken en als de kijkcijfers dan massaal stijgen, een briefje sturen naar Kanaaltwee en heel subtiel mijn naam vermelden, als de grote publiekstrekker.. U zou me er een enorm plezier mee doen!!:D

Ondertussen zal ik maar wat ajuinen gaan verkopen voor school zeker? Ach, u hoort er nog wel van.
Ik denk dat u voor vandaag genoeg gekke dingen hebt gehoord, straks slaapt u niet meer, en dan steken ze het weer op De Lijn (zie padre), die arme stakkers...

Dikke zoen aan allen, en een poot en lebber van Spanky en Rambo (u mag kiezen van wie u wat krijgt!)

Annelies.... (en co!!)

11-10-2006 om 13:57 geschreven door Annelies