De één zegt dat we geanimeerd zijn, de andere lawaaierig, maar het is (vast) allebei waar. U moet weten dat we thuis met z'n zessen zijn (leeftijden 3-43), u kan u zich dus voorstellen dat het allebei waar is. Op café's nemen we 2 tafels in beslag, we moeten verhuizen naar een groter huis, en oordopjes zijn een must, maar soms is het toch o zo fijn! Wat soms wel moeilijk is, is als we allemaal dringend iets te zeggen hebben, resultaat is dat zowat door elkaar roept, en probeert iets te zeggen, terwijl hij/zij weet dat hij/zij toch niet gehoord wordt...frustrerend. Voordeel is wel dat je spreken voor een groep kan inoefenen (later zeker goed in het middelbaar!). Gehoord worden is iets anders. Allé, je zal wel gehoord worden, maar er wordt niet geluisterd! Dit is ook logisch als iemand van 3 jaar een uitleg doet tegen iemand van 43, zullen de interesses ietwat verschillen. Dan spreek ik nog niet over naar de cinema gaan, want dat is onmogelijk met z'n allen, ten eerste: de prijs, ten tweede: IEDEREEN wil iets anders zien, begin daar dan maar eens aan. Ook de tonnen voedsel die wij nodig hebben zijn ronduit spectaculair gewoon! We zijn geen grote eters, maar toch, we hebben zelfs 2 botervlootjes nodig aan tafel opdat Padre ook kan eten en niet de hele tijd boter moet doorgeven.. Geanimeerd? Ja, zeker, en enorm fijn, zeker omdat je nooit alleen bent en zeker geen rust hebt. Lawaaierig? Ja, ook zeker!! U zou niet naast ons willen wonen, enkel dan voor de geur van het lekkere eten..!
Annelies..
|