'Wat is het nut om iemand graag te zien, als je toch gekwetst zal worden?' vroeg de vos.
 'Kan je dan niet beter iedereen ontwijken, en geen relatie aangaan, opdat je toch zeker nooit gekwetst wordt?'
Het prinsje lachte, en zei: 'Lieve vos, een relatie is nét zo mooi omdat je om elkaar geeft, en soms verlaten mensen elkaar, dat is waar, maar je zal dan altijd de herinneringen hebben , en elk voorwerp, hoe klein ook, zal je terug laten denken aan al die fijne momenten, voor altijd.'
De vos huilde zachtjes en sprak: 'Je hebt gelijk, als je me nu verlaat, zal ik je blonde haar zien in het koren, en je blauwe ogen in de lucht. En zo zal ik aan je blijven denken...altijd.'
Waarop het prinsje afsheid nam en  s'nachts de sterren zag huilen.





Annelies.