Ik zal jullie maar al voorbereiden: van 3-16 juli ben ik op kamp met de scouts naar Italië, en dus zal ik een dikke 2 weken niet kunnen schrijven. Al diegene die onder jullie zijn en elke dag smachten naar een beetje 'Annelies' zullen eventjes moeten wachten, en proberen niet de hele dag te huilen. Wat dan weer een troost mag zijn, is dat ik na mijn terugkomst woorden te weinig zal hebben om jullie al mijn verhalen te vertellen (Als dàt niks is om naar uit te kijken!).
Misschien heb ik wel een knappe Italiaan gevonden of zow... Of heb ik gewoon een heleboel cultuur gesnoven.
We zullen wel zien, feit is dat ik jullie zo lang moet missen, en jullie mij. Maar niet getreurd dus, ik kom heus wel weer terug!!

Hopelijk...
Als mijn vliegtuig niet wordt gekaapt en ik in één of andere Italiaanse toren terechtkom.
Of als ik niet neerstort terwijl de piloot net even niet aant opletten was.
Of dak et daar zooo tof vind, dat ik nooit meer terug kom.
Misschien word ik wel gekidnapt (=gepubernapt in mijn geval), voor veel losgeld...

Wie zal het zeggen? Fijn zeg, zo met de scouts op reis gaan, en zo veilig!

Tot ooit..

Annelies....xxx

P.S: Tot 3 juli is nog heeeel lang hoor.