|
Op een mooie lentedag, bezig met de grote lenteschoonmaak kreeg ik de taak van vader alle raampjes mooi op te poetsen. Ik vraag naar instructies en krijg: neem een emmer water en wat ammoniak, een sponsje en een vod, en begin met poetsen.. Ik wil natuurlijk niet dom doen en iets anders in mijn water kappen, dus ik ruik even subtiel aan de bus die bestempeld wordt als ammoniak zijnde (er was geen etiket, het kon dus alles zijn!). Maar dankzij een sterke windvlaag vloog de ammoniak naar boven en kreeg ik de volle laag in mijn gezicht. U hoeft niet ongerust te zijn: enkel de geur, niet de ammoniak zelf. Mijn neus was lichtjes in vuur en vlam, en ik dacht dat ik nooit meer de frisse lentebloesems zou kunnen ruiken, net als de geur van versgebakken taart.. Maar dankzij de hulp van verschillende omstaanders (vooral van mijn zusje, die dacht dat ik het niet zou overleven) kreeg ik de instructie om te gaan liggen en vele natte handdoeken en water op mijn gezicht te leggen. Hierdoor was het gauw wat beter, maar ik ruik nu nog altijd de frisse geur van ammoniak. Ik stel dus voor aan chemicussen, om in plaats van zich bezig te houden met het maken van medicijnen, ze zich beter zouden bezighouden met de geur van ammoniak! Een fris vanille-geurtje in ammoniak zou al heel wat beter zijn!
Misschien overdrijf ik, maar voor iemand die een bijna-dood ervaring heeft gehad, vind ik dat ik het redellijk goed oppak. Haha, zo ziet u maar weer, kuisen is voor niets goed, en het is zeker al helemaal niet goed voor de gezondheid.
Tot de volgende! Annelies... zonder sterk reukorgaan. 
|
