Ik ben reesa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam reesa.
Ik ben een vrouw en woon in alkmaar (nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Geest van Indië gehuld in dageraad Verborgen in de leegte van vruchtbaar nieuw zaad Ziel van mijn verborgen verlangen wat houd je hier gevangen Verloren land van mijn genen verborgen in mijn schoot gehuld in het schijnsel van de maan weggestopt in hun die in stilte om je wenen
A: is Alles over Indië, dat u nooit vergeten mag B: dat zijn de Baboes, die wij hier missen elke dag C: de Chinese klongtong met z`n tjoetela,tjoetala, baboe D: de Doerén toelén,lievelings vrucht van `si Rakus` E: is Es lilin ,es lilin,tjetje kelapa moeda F: dat is si Fientje, eens de roos van Mangarai G: dat is je Goeling, die je elke dag bemint en, H: dat `Hollands spreken` dat ik zo vaak moeilijk vind I: is Ikan asin, jambal gaboes of pedas en J: dat is van Jagen, van `djedar` elk schot mesti kenak K: is Krontjong, ach die een ieder zo graag hoort L: die rare Luchtjes, van trassi M: is de Melatigeur waar de tuin vol van kan zijn N:..verrek die Njamoek,eeuwige bron van chaggerijn O: en iemand zei kepépét, bijgenaamd de Oom toilet P: is Pasar Malam. ramé-ramé, maar awas toekang tjopét Q: is een Querelant die graag wil door gaan voor wat, tja.. R: de Roedjak. noemt ie smurrie, pisang noemt hij banaan S: is Saté kambing met katjang flink pedis T: dat is die Tólól die niet al te snugger is U: is Uzelf, één voor één een kameraad de V: een soort Verbondenheid die er tussen ons bestaat W: is in Whiskey soda, een godendrank in dat warme land X: de onbekende X , aan de rumah gadeh een trouwe klant IJ: dat is een Eiland waar ik mij jeugd heb door gebracht Z: dat is de Zee die mij met de boot naar Holland bracht
Toen ik nog klein was en melatigeur mijn reuk orgaan streelde. Dan wist ik, Moeder zal komen ! Als ik die zwarte haarwrong zag Met melatibloemen er in gestoken Dan wist ik, die vrouw is mijn moeder
Gestoeld op superioriteit en misdadige, militaire kracht.
Vele vrouwen, mannen, kinderen,
opgesloten in een concentratiekamp
Een laatste groet, kus, traan, het afscheid van een dierbare,
was een regelrechte ramp.
Zo spoedden de jaren zich voort,
Zonder uitzicht op hoop, die misschien aan de einder gloort
Vele mensen bezweken voor Koningin en Vaderland,
In het Indië, ons moederland, gewoon begraven,
Alleen, of op een hoop, onder het bruine zand.
Maar ééns komt aan alle ellende en verdriet een einde,
Het recht zal zegevieren, zo voorspelde een Wijze.
Twee atoombommen op Hiroshima en Nagasaki
waren nodig om de oorlog te winnen,
Uit vele kelen kwam schor het Wilhelmus,
de verstopte Nederlandse vlag verweerd,
werd weer gehesen, door de geïnterneerde gezinnen.
Vele landgenoten zijn de oorlog niet doorgekomen,
want de Jappen hadden al gruwelijk een voorschot opgenomen.
Laten we ons deze mensen blijvend herinneren met liefde, respect,
en zo lang we kunnen: eren.
Tenslotte moeten we ook het rentmeesterschap op aarde,
zonder oorlog, kunnen beheren!
Ik roep het weggevlucht verleden Tempo dulu, die oude tijd niet weer Ik wil slechts leven in het heden Zonder heimwee naar t weleer
Toch komt daar steeds het stille verlangen Naar die lang vervlogen tijd Dan wil ik altijd gaan, ver van hier Naar dat land vol lieflijkheid
Dan zie ik Indiës wondertuinen Waar ik dwalen mocht als kind En hoor ik een lied uit vroeger tijden In het zachte zingen van de wind
Neen, ik wil niet leven in t verleden Maar geen gedachte doet mij zo deugd Als die naar tempo dulu uitgaat Die mooie tijd, vol dierbare herinneringen uit mijn jeugd.