Ik ben reesa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam reesa.
Ik ben een vrouw en woon in alkmaar (nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Gestoeld op superioriteit en misdadige, militaire kracht.
Vele vrouwen, mannen, kinderen,
opgesloten in een concentratiekamp
Een laatste groet, kus, traan, het afscheid van een dierbare,
was een regelrechte ramp.
Zo spoedden de jaren zich voort,
Zonder uitzicht op hoop, die misschien aan de einder gloort
Vele mensen bezweken voor Koningin en Vaderland,
In het Indië, ons moederland, gewoon begraven,
Alleen, of op een hoop, onder het bruine zand.
Maar ééns komt aan alle ellende en verdriet een einde,
Het recht zal zegevieren, zo voorspelde een Wijze.
Twee atoombommen op Hiroshima en Nagasaki
waren nodig om de oorlog te winnen,
Uit vele kelen kwam schor het Wilhelmus,
de verstopte Nederlandse vlag verweerd,
werd weer gehesen, door de geïnterneerde gezinnen.
Vele landgenoten zijn de oorlog niet doorgekomen,
want de Jappen hadden al gruwelijk een voorschot opgenomen.
Laten we ons deze mensen blijvend herinneren met liefde, respect,
en zo lang we kunnen: eren.
Tenslotte moeten we ook het rentmeesterschap op aarde,
zonder oorlog, kunnen beheren!
Ik roep het weggevlucht verleden Tempo dulu, die oude tijd niet weer Ik wil slechts leven in het heden Zonder heimwee naar t weleer
Toch komt daar steeds het stille verlangen Naar die lang vervlogen tijd Dan wil ik altijd gaan, ver van hier Naar dat land vol lieflijkheid
Dan zie ik Indiës wondertuinen Waar ik dwalen mocht als kind En hoor ik een lied uit vroeger tijden In het zachte zingen van de wind
Neen, ik wil niet leven in t verleden Maar geen gedachte doet mij zo deugd Als die naar tempo dulu uitgaat Die mooie tijd, vol dierbare herinneringen uit mijn jeugd.
Wah,ister weer bananos ister weer bananos met jam Bananos en djeroek jang baik en jang boesoek itu hij smaak so fijn, iedere dag ik koop pisang ister geen geld dan maar oetang
dit is een andere versie van de bananos van Abel Oldhoff
Het originele liedje heet: Yes we have no bananas, we have no bananas to day
Wah, alweer die bananas Bananas jang groot en jang klein Bananas en djeroek, jang rijp en jang boesoek itoe die smaak is zoet en iedere dag ikke koop pisang en als geen geld dan ikke heb utang, oohhhh, wah alweer die bananas Bananas jang groot en jang klein
Shellys werk is een beeldende vervlechting van Oost en West. Belangrijke inspiratiebronnen zijn haar (Nederlands-)Indische achtergrond en haar verblijven in Java en Bali waar ze eeuwenoude traditionele ceremonies bij de lokale bevolking heeft mogen bijwonen. Dat alles maakte diepe indruk op haar. Op eigen artistieke wijze breng zij dat tot uiting in tekenen en schilderen. Haar tweedimensionaal werk is een combinatie van schilderen, fotografie, grafische technieken met batik-was en collage op verschillende ondergronden, zoals schildersdoek, hout en rijstpapier tot linnen en zijdestof. In driedimensionaal werk wordt het uitgedrukt in onder andere decors, maskers en kostuums. Dat werk wordt ook door Shelly vertoond in haar speciale theatervoorstellingen, waarin men invloeden van de Javaanse dans en de Indonesische Wajang schimmenspel herkent . Het tempel-schimmendecor waarin ze danst, is van haar hand, de doeken heeft ze daarvoor met batik- en schildertechnieken geschikt gemaakt.