Hallo Bandung (versi pendek)

Ibu yang kecil dan tua kebuyutan. Di wartel.
Karyawan bilang dengan bersahabatan: "Bu, nanti anda dengar suara Bandung"
Ibu bergetar dengan kaki kaku, Dia ambil mikropon.
Terus dia dengar, aneh bin ajaib, Suara putra nya yang tenang.
 
Hallo! Bandung!
Iya bu,saya dair
Hallo anak tersayang, dia bersedu
Hallo , hallo
Ibu tua apa kabarnya?
Terus dia balas aja, Saya kangen sekalie sama kamu!

Sayang dia tanya Istrimu kecil dan hitam, apa kabarnya?
Baik aja katanya kita ngobrol
Tentang kamu tiap hari
dan di malam hari anak kecil berdoa
Sebelum bobo
untuk neneknya yang mereka tidak kenal
Sambil cium foto mu

Hallo! Bandung!
Iya bu, saya hadir
Hallo anak tersayang" dia bersedu
Hallo, hallo!
Ibu tua apa kabarnya?
Terus dia balas aja , Saya kangen sekali sama kamu!"

Bentar, bu dia bilang dengan senyum, Anak saya
yang paling muda disini juga
Terus ibu dengar dengan jelas Nenek tersayang, Tabik tabik!
Tapi ini telalu berat bagi dia.
Dia berbisik: Terima kasih Tuhan saya masih sempat mendengarnya ....
Terus dia menangis dan jatuh mati.

Hallo! Bandung!
Iya bu, saya hadir!
Tidak dibalas
Dia dengar napas terakhir
Hallo! hallo berbunyi dari seberang lautan.
Sudah meninggal dunia. Cucu nya bilang: "Tabik"xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Hallo Bandoeng (korte versie)

't Oude moedertje zat bevend, Op het telegraafkantoor
Vriend'lijk sprak de ambt'naar, Juffrouw, aanstonds geeft Bandoeng gehoor
Trillend op haar stramme benen, Greep zij naar de microfoon
En toen hoorde zij, o wonder, Zacht de stem van hare zoon

"Hallo! Bandoeng!",
"Ja moeder hier ben ik!"
"Dag liefste jongen", zegt zij met een snik
"Hallo, hallo!
Hoe gaat het ouwe vrouw?"
Dan zegt ze alleen: "Ik verlang zo erg naar jou!"

"Jongenlief", vraagt ze, "hoe gaat het Met je kleine bruine vrouw?"
"Best hoor", zegt hij, "en we spreken
Elke dag hier over jou
En m'n kleuters zeggen 's avonds
Voor het slapen gaan een gebed
Voor hun onbekende opoe
Met een kus op jouw portret"

"Hallo! Bandoeng!",
"Ja moeder hier ben ik!"
"Dag liefste jongen", zegt zij met een snik
"Hallo, hallo!
Hoe gaat het ouwe vrouw?"
Dan zegt ze alleen: "Ik verlang zo erg naar jou!"

"Wacht eens, moeder", zegt hij lachend ", 'k Bracht mijn jongste zoontje mee"
Even later hoort ze duidelijk, "Opoe lief, tabeh, tabeh!"
Maar dan wordt het haar te machtig
Zachtjes fluistert ze: "O Heer Dank dat 'k dat heb mogen horen..."
En dan valt ze wenend neer

"Hallo! Bandoeng!"
"Ja moeder hier ben ik!",
Ze antwoordt niet.
Hij hoort alleen 'n snik
"Hallo! Hallo!..." klinkt over verre zee
Zij is niet meer en het kindje roept: "Tabeh"