Dag 10 - 14 : zondag 27 tot donderdag 31 januari 2008.

Verblijf in Hotel Nabila Grand Makadi in Hurghada

Wij zijn al vroeg op en gaan na het ontbijt met de bus naar de startplaats van het konvooi dat onder politiebegeleiding naar Hurghada gaat.

Terwijl wij hier wachten kan ik een fotootje maken van een luchtballon die de Nijlvallei overvliegt. en dan gaat het richting Hurghada 4 uren lang door de woestijn met slechts  een stop na ongeveer 2 uren rijden. Tijd voor een koffie te drinken en de nodige plasbeurt te maken.

Onderweg veel checkpoints en zand en bergen en zand en bergen.

Hier wemelt het van de nomaden die met dromedarissen, ezels en geitjes de toeristen lokken om foto’s te maken en dan hier dik voor te betalen.

Dan gaat het verder naar Makadi Bay (30 km van Hurghada) waar wij op de middag aankomen.

Het registreren en de sleutels krijgen neemt bijna 40 minuten in beslag en ondertussen krijgen wij dan wel een welkomstdrankje om de tijd te doden. en een woordje uitleg krijgen van Esam.

Als we naar onze kamer kunnen is het weer wachten tot de bagage boven geraakt. Als er na 40 minuten nog geen koffers zijn ga ik naar beneden, en daar staat de kar met alle koffers op aan de bell captain zijn bureautje. agent legt uit dat “DE GROEP” (?) beslist heeft eerst te gaan eten en dan pas naar de kamers te gaan.

Als we in het restaurant het ander koppel zien, schijnen zij ook niets te weten van deze afspraak. Het zullen onze  Franstalige vrienden zijn die dat beslist hebben.  Inderdaad, de verdere dagen hebben wij gezien dat zij inderdaad “bande apart“ vormden.

De eerste dag hadden wij na een halfuurtje zonnen al genoeg, want het was heel koud aan het zwembad door een stevige wind.

En natuurlijk had ik weer prijs met de kluis ......  zonder nieuwe code in te steken deurtje dichtgedaan !

De volgende dag was het wel beter en hebben wij aan het zwembad kunnen liggen en lezen en kleurtje pakken. In de namiddag zijn wij met het hotelbusje naar de stad gereden, 30 km verder. Voor dit ritje moesten wij 5€ neertellen per persoon. Dat is wel genoeg voor een service die van het hotel uitgaat. Het centrum stelt niet veel voor, een aaneenrijging van winkels met de klassieke spullen die toeristen kopen.

De straatventers verkopen "echte" Rolexen, ceintuurs en portefeuilles. Ook veel kraampjes met thee en tabak en langs de straat worden ook aardbeien verkocht voor een prikje.

De beste dag was de dinsdag, dan heeft de ganse dag de zon geschenen en wij aan het strand. Er zat geen zuchtje wind. Gevolg : een beetje verbrand aan de kant die de meeste zon kreeg.  ik heb ook gesnorkeld. 't Vrouwke heeft  alleen haar  teen eens in het water gestoken (veel te koud !) .

En dan : dinsdagavond gingen we naar het Italiaans restaurant eten en moesten hiervoor boeken aan de receptie. Dat hadden we de dag voordien al gedaan.

Dus, om 20.00 uur gaan wij naar het restaurant en krijgen de kaart voorgelegd. Wij nemen een aperitiefje en bestellen onze keuze. Er was een misverstand in de volgorde en de keuzes. Er stonden soep, salade, lasagne en pizza in die volgorde en dan de Main Course. Gezien er nergens ‘or’ of ‘and’ tussen de gerechten stond waren wij van mening van alles te krijgen, dat bleek dus niet waar en in de verwarring kregen we dan een slaatje waar we liever een soep kregen of een lasagne in plaats van een salade. Verder een pizza om U tegen te zeggen, maar niet te vreten omdat er gewoon niets, van wat op een normale pizza ligt, terug te vinden was. Een droge koek met veel kaas en weinig rest.

Voor de main course was er keuze uit steak en kip. De steak was een pelletje van enkele milimeters, doorbakken als een schoenzool, met een beetje groentjes en voor de rest Nada. De kip was al enkele keren opgewarmd en zo droog als iets, dus niet te eten.

Het dessert, ik had kaastaart, was zo droog en zonder smaak, eerder een omelet op een taartje. De tiramisu had veel weg van behangerslijm die te dik gemaakt was, een lang lint van wat? Geen smaak geen niks. De Fruitsalade die mijn vrouw genomen had was een grote pot met meloen en enkele stukjes appelsien en appel. Om eerlijk te zijn : als een Italiaan U zoiets voorschotelt in België dan kan hij in de kortste keren zijn zaak sluiten wegens geen klanten omdat er geen reklame, tenzij negatieve, gemaakt wordt.

Na het maal afscheid genomen van onze maatjes die de volgende dag al vroeg naar Caïro vliegen om daar hun bezoek aan Egypte af te ronden.

Woensdag was er geen buitenkomen aan, de wind was te fel en te koud. Dan maar in de bar gaan lezen, rondhangen in de lobie, terug naar de kamer, langer aan tafel dan nodig om toch maar de tijd door te krijgen. Wij zijn nog de enige Belgen in het hotel. "De groep" is deze morgen ook naar Cairo vertrokken.

't Is heel mooi geweest, prachtig zelfs, maar nu ben ik blij dat ik naar huis mag.   In Hurghada is het volgens Esan  zandstorm. Hij vreesde zelfs dat ze de luchthaven zouden moeten sluiten.

Donderdag 31 januari.

Om 5 uur vertrekken naar de luchthaven van Hurghada (met ontbijtpakket) voor onze vlucht naar Cairo.  Vandaar naar Brussel en alles netjes op tijd.

12-03-2008 om 00:29 geschreven door reisduif