Dag 8 Vrijdag 25 januari 2008

Nachtelijke busreis (2u30’) naar Aboe Simbel.

De wekker loopt al om kwart voor twee af. Eerst ik en dan mijn vrouwke gaan door de badkamer en kleden ons goed warm aan want zowel op de bus als in Aboe Simbel zou het koud zijn.

In het restaurant kunnen wij koffie gaan drinken en aan de receptie krijgen wij een ontbijtpakket om 's morgens op de bus op te eten.

Amir verzamelt ons bij de receptie zoals altijd voor een vertrek en wonderwel is iedereen op tijd. Hij had ons op het hart gedrukt, dat sinds een aanslag op een toeristenbus, er niet meer alleen als bus kon gereden worden, dus gebeurde dat in konvooi onder "toeristen-politie" begeleiding. Als het eerste vertrek gemist wordt, moet men het volgende afwachten, mist men de zonsopgang in Aboe Simbel maar het ergste is dat het dan al een drukte van jewelste is en men niet meer rustig de tempels kan bezoeken. Dus verzamelen geblazen en om tien voor vier zet het konvooi zich in beweging.

Zoals al gezegd had Amir ons gedurende meer dan twee uren geinstrueerd wat we moesten zien en waar we het konden vinden. In de bus werd er niet veel uitleg meer gegeven, en de gasten die hun hoofdkussen uit de kajuit hadden meegenomen, gingen zich instaleren om nog enkele uurtjes te pitten. Ikzelf was klaarwakker en kon de gang van het konvooi in het oog houden. Dit is op momenten een lachertje, want geen bus voor of achter te bespeuren, dus dat begeleid konvooi is ook een fabeltje.

Als dan, uren later, het eerste licht over de woestijn komt, zijn er hier en daar al armen die gestrekt worden, ruggen gerecht, kelen geschraapt of proper gehoest. Om half zeven gaat dan het licht in de bus weer aan en spreken we ons lunchpakket(ontbijt) aan. Belegde broodjes, een croissant, banaan, hardgekookt ei, en nog een sapje. In de frigo ligt er water voor iedereen. Wat anders niet mocht, kon vanmorgen wel ; het toilet was open wie wou kon er gebruik van maken. Amir heeft, voor dat de bus de parking opreed, deze al verlaten, en op een lopen gaat het naar het lokket om de kaartjes te kopen. Tegen dat wij ook uit de bus zijn, is hij al terug, maar, spijts zijn aandringen, moet uit de andere bus bijna iedereen naar het toilet, dus wordt het toch wachten tot de troepen weer compleet zijn.

De zon komt op over het Nassermeer. En wij lopen richting tempels.

Het archeologische complex Aboe Simbel bestaat uit twee enorme stenen Tempels in het zuiden van Egypte op de westelijke oever van het Nassermeer.

De vallei, die bekend staat als de Nubische Monumenten, loopt van Aboe Simbel tot Philae en staat op de lijst van Werelderfgoed van de Unesco.

De twee tempels werden uit de bergwand gehakt door Ramses II in de 13e eeuw v. Chr. om zijn Nubische buren onder de indruk te brengen en om zichzelf en zijn koningin Nefertari te eren. In de rotstempel bevonden zich in de grote zuilenhal acht zuilen in de gedaante van Ramses II, elk bijna 10 meter hoog. De afstand van de indrukwekkende voorhof tot aan het allerheiligste, bedroeg 55 meter. Behalve de beelden in het inwendige van de tempel, liet Ramses voor de façade vier kolossale beelden van zichzelf maken. Tussen de benen van deze aan weerszijden van de hoofdingang geplaatste beelden staan een aantal kleinere beelden die de moeder van Ramses, diens echtgenote - koningin Nefertari - en verscheidene van de 100 kinderen van de farao voorstellen. De tempel was zo gebouwd dat het zonlicht op twee dagen van het jaar via de ingang precies op twee van de vier in het heiligdom staande beelden viel; deze beelden stellen Ramses en de Egyptische oppergod Amon voor. Op deze dagen - respectievelijk op 22 februari en 22oktober (voor de verplaatsing op 21/2 en 21/10)- werden wellicht de militaire overwinningen van Ramses II gevierd.

In maart 1813 werden de tempels ontdekt door de Zwitser Johann Ludwig Burckhardt. In 1815 lukte het de Engelsman William John Bankes en de Italiaan Giovanni Finatie de tempel van Hathor en Nefertari binnen te komen maar door de enorme hoeveelheid zand was het onmogelijk de grotere tempel van Ramses II uit te graven. Uiteindelijk was het Giovanni Battista Belzoni die op 1 augustus 1817, na meer dan een maand bezig te zijn geweest het zand te verwijderen, de tempel na eeuwen als eerste kon betreden.

Tussen 1964 en 1968 werden beide tempels in grote blokken gezaagd en opnieuw opgebouwd op een locatie die 65 meter hoger lag, en 200 meter verder van de rivier. Hiertoe werd op deze plek een tweetal grote betonnen koepels gebouwd, aan de buitenkant bekleed met natuurlijke steen, waar de tempels in feite in werden geschoven. Ze zien er nu dus nog steeds uit alsof ze uit de rotsen zijn gehouwen. De tempels werden verhuisd om ze te redden van het rijzende water van het Nassermeer, het grote stuwmeer dat ontstond na de voltooiing van de Aswandam.

Om negen uur vertrekken we terug naar Aswan, waar wij tegen de middag terug zijn.

De meesten gaan ofwel naar hun kajuit terug onder de wol (zoals ik) en anderen gaan lui op het dek van de zon genieten en slapen daar in.

Tegen de avond beginnen we de terugreis naar Luxor.Eerst tot Kom Ombo, waar Amir met 4 gasten die bij de groep kwamen in Aswan de tempel gaat bezoeken.

Vanavond is het galadiner (met bediening aan tafel). 't Was vandaag heel vroeg dag, maar de rit door de woestijn viel al bij al wel mee.  Ik vond het lastiger bij het terugkomen (te heet op de bus).

Onze notities kwamen heel goed van pas anders hadden we die taferelen nooit kunnen ontcijferen en zouden we veel symboliek gemist hebben.

’s Nachts varen we verder tot Edfu waar we blijven tot de morgen.

02-03-2008 om 15:35 geschreven door reisduif

Dag 7 donderdag 24 januari 2008

De onvoltooide obelisk

Een obelisk is altijd uit één blok gemaakt en moet steeds hoger zijn dan de rest van de tempel. Hij neemt de krachten van God op en geeft ze door aan de mensen.

Amir doet ons een grondige uitleg hoe met handenarbeid en de know how van de kappers het graniet bewerkt werd om het in één blok uit de groeve te krijgen. Dit zou de grootste obelisk worden .Maar het gaat tweemaal mis. Eerst komt er een barst waardoor de obelisk een stuk kleiner zou worden rn dan kwam de tweede misser. Een langsbarst maakte het onmogelijk om de zuil in een stuk uit te halen en te verplaatsen. Dus bleef hij onvoltood in de graniegroeve liggen. Met handboren werden gaatjes geboord om te voelen of er zachtere lagen steen in het graniet zit. Als dit niet het geval is worden met stenen de gaten vergroot en dan opgevuld met hooi, dat door middel van water gaat zwellen en de steen doet barsten. zo gaat het langsheen de hele lengte tot de obelisk zijn ruwe vorm krijgt. Met hamer en beitel wordt de vorm bijgekapt.

de voltooide obelisk werd dan uit de groeve gerold op boomstammen en aan de Nijl op bootjes geladen om over het water naar de plaats van bestemming gebracht te worden. Om de obelisk recht te zetten werd hij op een heuvel zand gelegd en door dit zand onderuit te graven kantelde de obelisk tot hij in het gegraven gat stond en volledig recht werd gezet.

De hoge dam (Aswan) en het Nassermeer..

Dichtbij Aswan bevindt zich de wereldberoemde Nasserdam, een technisch hoogstandje uit de vorige eeuw. In de jaren vijftig bleek de oude dam, tussen 1898 en 1902 door de Britten gebouwd, niet meer te voldoen. Met financiele steun van de Sovjet-Unie is elf jaar lang, van 1960 tot 1971, aan de nieuwe dam gewerkt door 1900 Russen en 33.000 Egyptenaren. Het bijna 4 km lange en 111 meter hoge gevaarte bevat 18 maal meer materiaal dan de grote piramide van Cheops. Bij oplevering verdubbelde de kracht van de dam de hoeveelheid beschikbare energie in Egypte.

Vanaf de dam heb je een schitterend uitzicht over de blauwe vlakte van het Nasser stuwmeer tot aan de Kalabsha tempel. Je kunt de immense electriciteitscentrale in het noorden zien liggen. Vandaag levert de dam irrigatie en electriciteit voor heel Egypte, en wordt met het water uit het meer land bevloeid dat miljoenen mensen in Oost-Afrika voedt. Het gigantische stuwmeer strekt zich uit tot diep in Soedan en behoort tot de grootste kunstmatig aangelegde meren in de wereld. Het is 500 kilometer lang en 200 kilometer breed. Door het meer steeg het percentage landbouwgrond met 30 procent.

De aanleg van de dam had natuurlijk ook een keerzijde. Ongeveer 100.000 Nubiërs raakten dakloos en werden ondergebracht in dorpen in de buurt van Aswan, waardoor Aswan en omgeving van de ene op de andere dag uit zijn voegen barstte. Hoewel veel antieke tempels met behulp van het westen konden worden verplaatst, en voor de komst van het water uitgebreid archeologisch onderzoek in de streek is gedaan, is veel van het culturele erfgoed van de Nubiërs voorgoed naar de bodem van het meer verdwenen. De waterhuishouding in het gebied is dusdanig veranderd dat de antieke tempels en beelden erdoor aangetast raken. Als hier niets aan gedaan wordt zullen sommige in de toekomst verpulveren.

Wij liepen op de brug, aan de kant van het Nassermeer maar werden door een militair teruggehaald. Amir vertelde ons daarna dat de dam als militaire basis beschouwd wordt en dus mag er niet zomaar vrij rond gelopen worden.

Isis-tempel van Philae

met een lawaaierig bootje gaat het over het Nassermeer naar de tempel

Net zoals de tempels in Aboe Simbel, is ook deze Isis tempel verplaatst om van het stijgende water van het Aswan meer gered te worden.

Op Philae vond Isis volgens de legende het hart van haar man Osiris. Osiris was vermoord door Seth, die zijn lichaamsdelen over heel egypte verspreidde.

De Ptolemeëen bouwden hier de tempel ter ere van Isis, net als op alle andere plekken waar zij de resten van haar man had gevonden tempels zijn gebouwd. De Romeinen voegden de poort van Hadrianus en de nooit voltooide kiosk (de kleine zuilentempel) van Trajanus aan het tempelcomplex toe. De Isistempel en de overige gebouwen op Philae werden net als de tempels van Abu Simbel tussen 1972 en 1980 afgebroken en weer opgebouwd op de huidige lokatie, ongeveer 7 km ten zuiden van Aswan.

Isis was een van de belangrijkste godinnen van de oudheid, en ze werd vereerd lang nadat het Christelijke geloof zijn intrede had gedaan. Haar tempel was de laatste Egyptische tempel die gesloten werd (rond 535 na Chr.), en bezoekers in vorige eeuwen noemden het de 'Parel van Egypte' . Na de sluiting van de Isistempel gebruikte de op het eiland levende koptische gemeenschap de gebouwen als kerk.

Daarna gaat het met het bootje terug naar de haven waar de bus ons opwacht om terug te keren naar de Al Nabilatan voor het middagmaal.

Met de Faluka naar de Botanische tuin op het Kitchener Eiland

Geziret Nabatat (planteneiland) of Kitchener eiland ligt tussen Elephantine en de westoever in. Volgens de boekjes is het een van de meest verrukkelijke plaatsen in Aswan. In 1890 werd het eiland geschonken aan Lord Kitchener, de Britse consul-generaal van Egypte. Deze verwoedde botanist bracht planten uit alle delen van het Engelse koloniale imperium naar het eiland, en gaf ze een plekje in de ook vandaag de dag nog schitterende botanische tuin. Wijzelf hadden er niet zoveel aan. Er staan bijna uitsluitend bomen, vooral palmbomen en nauwelijks bloemen.   We hebben al veel mooiere tuinen gezien.

Uitblazen op het dek en genieten van de zonsondergang.

Amir heeft er, voor het avondeten, nog twee uur bovenop gedaan om ons de nodige uitleg te geven over wat wij zeker niet mochten missen in Aboe Simbel (en dat belooft heel wat te worden).

Na het avondeten is iedereen naar zijn kamer gaan pitten. Vooruitzicht : om 2 uur opstaan en om 3.15 de bus op voor een nachtelijke rit door de woestijn naar Aboe Simbel

Deze avond namen we ook afscheid van twee koppels uit de groep. Zij vliegen morgen naar Aboe Simbel en nemen daar de boot voor een cruise op het Nassermeer.

01-03-2008 om 00:38 geschreven door reisduif

Dag 6,woensdag 23 januari 2008

Afvaart naar Kom Ombo en bezoek aan de tempel

Kom Ombo (Gouden Heuvel)

De tempel van Kom Ombo is een zeer uitzonderlijke tempel. Deze oud-Egyptische tempel is eigenlijk een tempel die in de lengte uit twee delen bestaat. De dubbeltempel is gewijd aan enerzijds de valkengod Horus en anderzijds de krokodillengod Sobek. De rechterhelft was voorbehouden aan Haroëris en zijn familie (zijn vrouw Tasenetnofret en zijn zoon Panebtawi), terwijl de linkerhelft voor Sobek, zijn vrouw Hathor en zijn zoon Chonsoe. De scheiding was echter niet zo heel strikt, want op sommige delen vloeien de scènes in elkaar over.

De tempel bestaat zoals gezegd uit een gespleten architectuur waarvan elk deel voor een god was voorbehouden. De pyloon was eigenlijk ook al iets speciaals, want hij had een dubbel portaal. De 'pyloon' was verbonden met een buitenmuur. Opmerkelijk is dat er daarnaast nog een tweede muur was. Als men door één van de portalen ging kwam men uit op een centraal hof. Hierin stond een altaar voor de goden. Wat verder is er de schitterende pronaos met 15 zuilen met een hoogte van twaalf meter. Dan is er een zuilenzaal met twee rijen van 5 zuilen. Vervolgens moet je drie antechambres passeren voor je in het allerheiligste terechtkomt. Het allerheiligste bestond uit twee kapellen. Eén voor Sobek en één voor Haroëris--. Nog vermeldenswaardig zijn de reliëfen op de buitenste muur die afbeeldingen weergeven van de geneeskunde, met instrumenten die vandaag nog altijd gebruikt worden.

De mammisi of 'geboortehuis' werd opgericht door Ptolemaeus VIII Euergetes II. Hierin werd de geboorte gevierd van de twee goden: Haroeris en Sobek. De eroderende werking van het Nijlwater heeft ervoor gezorgd dat alleen toegangspoort nog is overgebleven.

Kapel voor Hathor

In de kapel voor Hathor die naast de tempel staat, zijn verschillende krokodillenmummies te zien. Het zijn enkele van de honderden mummies die ze gevonden hebben in de buurt van de tempel. Mogelijk werd er ook een krokodil gehouden in de nabijgelegen nilometer.

Geschiedenis van de tempel

Het begin van de bouwwerken valt te situeren in de 18e dynastie, maar de huidige tempel stamt uit de Ptolomaëische periode. De oprichting vond plaats onder Ptolomaeus VI Philometor, maar er werd voortdurend aan bijversierd en de tempel werd pas voltooid in de 2e en 3e eeuw n. Chr. Ze is daarna gebruikt als Koptische Kerk. Hierbij werden verschillende reliëfs opzettelijk beschadigd. De tempel heeft ook veel schade geleden van natuurrampen (overstromingen en aardbevingen). Desondanks is ze één van de best bewaarde tempels die veelvuldig door toeristen wordt bezocht.

Sorry, geen batterij in mijn Digi

Wij keren terug naar de boot en na het traditionele handdoekje en vandaag ook een pannekoekje waarna we onmiddelijk van wal steken, richting Aswan.

Het is heerlijk warm op het dek, weliswaar met een fris windje. Iedereen profiteert dan ook volop lvan de zon.  Enkele moedigen zonnen zelfs in bikini. Anderen duiken de Jacuzi in om daar op temperatuur te blijven.

Ik stond vooraan op de ramp en zag iemand op het Kapiteinsdek rondlopen. Ik vroeg of het toegelaten was de stuurcabine te bezoeken en er was geen bezwaar. Via de bar moesten we een trapje af, maar voor dat die gast achter de toog begrepen had wat ik wou, werd het een zot woordspel. Ik vroeg naar de bridge, zoals de term is en hij begreep me niet. Dus maar "captain of this ship " en dan was hij eindelijk mee en zei : ho ! de captains hut.

Wij het trapken af. De bridge was inderdaad ook de Hut want er stond een tafel, een eenpersoonsbed, 2 stoelen en voor de rest gekleurde lintjes, slierten en bloemen, een kitcherige bedoening.

De captain zat op een hoge stoel voor zijn stuurwiel, dat enkel fantasie is, want hij bestuurt de boot met een spulleke, nog kleiner als een joystick van playstation. Hij sprak heel weinig engels, geen frans, en met veel uitleg en vragen kreeg ik te horen dat hij captain Hassan is, 7 kinderen heeft, hij toont de foto van Ali, en dat hij al jaren tussen Luxor en Aswan en terug, en terug, en terug vaart.

mijn vrouw en daarna ik, mogen de plaats op zijn stoel innemen en de bootsirene laten loeien. Ondertussen blijft hij met zijn stickje de boot besturen. Als ik naar de Radar of andere besturing vraag heeft hij enkel een soort marinofoon in verbinding met Cairo en voor de rest tikt hij met een vinger aan zijn hoofd en herhaalt "radar here" dus hij vaart op het zicht en op blind 's nachts

De tweede stuurman heeft inmiddels verse thee gezet en ons deze aangereikt. Terwijl wij ons theetje slurpen, mijn vrouw uit beleefdheid want ze lust dat eigenlijk niet, vaart de Captain verder richting Aswan

Als we in Aswan aangekomen zijn, gaan we nog in de namiddag naar het reservaat van het 1ste katarakt. De motorboot neemt ons langs de boorden van het eiland Elefantine. Dit is ongeveer 1 km lang en 500 meter breed. Het eiland in de Nijl is het oudste bewoonde gebied van Aswan. De eerste nederzetting dateert van ongeveer 4000 voor Chr. Tegenwoordig heeft het eiland twee Nubische dorpen, waar af en toe nogal toeristische voorstellingen plaats vinden. Een natuurgids Arabi die Nederlands "sprak" ging mee in de boot en gaf uitleg over de fauna en flora (zeevogels en bomen) die wij op onze vaart tegenkwamen. De boot heeft op een moment, wij lagen in een inham, zijn motor stilgelegd, en dan pas kon je de stilte horen.)

Op de berg zagen we het mausoleum van Aga Khan.

Het was een prachtig tochtje en we zagen onder andere ijsvogels, Senegalese nachtegalen, verschillende soorten reigers, bvb de sutan reiger (= blauw) een zwarte ibis (= god Tot)

De laatste dagen (vooral ’s avonds) was het een komen en gaan bij Samuel. Vanavond is er Djellaba avond, en dus moest iedereen voor zijn outfit zorgen. De klanten van Samuel worden door hem geschminkt en de hoofddoek omgebonden. wij hebben dus ook onze opwachting gemaakt.

Het is de gewoonte dat er van de groep een foto wordt gemaakt, en als Amir ons hiervoor verzamelde op de dansvloer klonk uit de boxen onze nationale trots, de voice of Belgium, Mr Eddy Wally himself met zijn succesnummer, Cherie, en wij allemaal meekwelen, en meedansen.

Alsof het nog niet genoeg was kregen we ook nog "ik spring uit een vliegmachien" er bovenop. Tegen dat ook dat liedje uitgezongen was, had Amir eindelijk zijn troepen opgesteld en kon de foto gemaakt worden.

In het restaurant konden we vaststellen, dat de vlamingen de enige groep was die voltallig in djellaba stak en getooid was met hoofddoek of tulband.

Het waren allemaal Egyptische specialiteiten op het buffet, van soep, tot rijst, groenten, vlees, desserten, alles was typisch

Uiteraard kon het voltallig restaurant-en keukenpersoneel niet nalaten nu weer uit te halen met muziek zang en dans

En dan naar de bar waar een optreden verzorgd werd door een Nubische groep muzikanten en dansers. Als een soort "indiaan" (als die in Egypte al bestaan) ten tonele verscheen, hebben Amir en Jan mij geframed en kon ik met die kleurrijke man mee. Dat werd pas fun. Er is zo gelachen dat ze vergaten foto's te maken.

Na dit optreden is er nog getwist en gerockt in djellaba en dat is niet zo simpel. als ge dat niet een beetje oplicht stampt ge met uw voeten in de zoom en kunnen er tuimelpartijen van komen.

27-02-2008 om 23:40 geschreven door reisduif

Dag 5 dinsdag, 22 januari 2008

De tempel van Esna,

Esna was een handelsnederzetting. De tempel werd gebouwd door de Grieken en verder afgewerkt door de Romeinen. Amir legt ons uit dat deze tempel door het zand beschermd werd en op zijn oorspronkelijk niveau gebleven is terwijl de stad op het opgehoopte zand is gebouwd en dus enkel met trappen te bereiken is. Het gebouw dat we nu zien is een overblijfsel van de Grieks-Romeinse cultuur en is gebouwd in Ptolemaeïsche stijl, waarbij de tempel bestaat uit zuilen met bloemenmotieven aan de top. Er is helaas niet zoveel overgebleven van de tempel; het enige dat rest is de zuilenhal van de pronaos die door de Romeinen (van Claudius tot Decius) is gebouwd. De zuilenhal is goed bewaard gebleven. Het plafond is beschilderd met astronomische voorstellingen en met een kalender van de belangrijkste religieuze feesten. Het wordt ondersteund door 18 zuilen van 12 meter. Voor de ingang staan nog eens zes zuilen.

Hier trekt Amir onze aandacht op de verschillen in de stijl. De sobere lotuszuilen van de Egyptische koningen worden weelderiger en met meer franje gemaakt. Dit was de eerste invloed van de Griekse kunstenaars. Ook werden de personages met meer details voorgesteld. Vrouwen krijgen borsten, buikjes en bips. In vele van de taferelen kloppen de verhoudigen niet meer en zijn de armen te lang, de spieren niet meer met zoveel detail weergegeven en de gezichten kregen meer vrouwelijke en mannelijke trekken. Ook worden voor het eerst de voeten met tenen gebeiteld.

In het verleden werd de tempel gebruikt als opslagplaats voor katoen en als ruimte om te spinnen. Reliëfs uit die tijd beelden een tempel uit die half begraven was in het zand. Het voordeel dat de tempel gespaard werd als opslagplaats was ook een nadeel, want de reliëfs werden op die manier beschadigd. De tempel werd bezocht door de Napoleontische expeditie en in de 19e eeuw werden delen vernietigd, waardoor er weinig van overbleef.

Doorvaren naar Edfu, en bezoek aan de tempel.

Met een calèche gaat het naar de Tempel.

In Edfu is één van de mooiste en zonder twijfel best bewaarde tempel in Egypte. Hij werd opgericht door Ptolomaeus III in 237 v. Chr. en werd verder uitgebouwd door diens opvolgers. Uiteindelijk kwam de tempel klaar onder Ptolemaeus XII in 57 v.Chr.-. Er waren echter ook al vroegere constructies: een oude tempel van Ramses III en de naos van de tempel werd opgericht tijdens het bewind van Nectanebo II. De tempel werd opgegraven door Auguste Mariette.

De tempel zelf bestaat uit een indrukwekkende pyloon met basreliëfen van Horus en andere goden. Aan de voet staan twee prachtige beelden van de valkgod Horus, aan wie deze tempel gewijd is.

Amir vertelt ons de mythe van Isis en Osiris. (liefdesverhaal)
Op de eerste dag dat de aardgod Geb zich verenigde met de godin van de hemel, Noet, werd Osiris geboren. In het verhaal is er ook spraken van zijn broer Seth en zijn zussen Isis en Neftis.

Neftis en Seth waren gemeen, Isis en Osiris waren geliefd en zij huwden met mekaar. Seth was jaloers en beraamde een complot. Via een spelletje lokte hij Osiris in een doodskist en spijkerde deze dicht en liet ze op de Nijl afdrijven. De kist spoelde aan op de kust van Libanon onder een cederboom. De kist en de boom vergroeiden ineen. Isis had het verhaal gehoord en nam een schip naar Libanon tot aan de boom.

Om osiris te bevrijden moest ze eerst de zoon van de koning van Libanon genezen. Isis was tenslotte godin van de magie. Zo kon ze Osiris bevrijden en leefden ze in het geheim.  Maar door hun liefdadigheid werden ze terug beroemd.  Seth ging dit controleren en vermoordde zijn broer. Hij sneed het lichaam in 14 stukken (14 provincies) en verdeelde ze over de Nijl.

Isis ging ook de Nijl op en verzamelde alle stukken van haar man. op het eiland Philae vrijde ze met het dode lichaam, raakte zwanger en er werd een kind geboren :  Horus.

Horus werd door Isis opgevoed in een haat voor Seth. Ze jaagden hem op en bekampten hem tot hij stierf. Horus werd de god van de bescherming enn wraak genoemd.  Tot vandaag gelden deze regels nog altijd in Egypte (wraakneming).

Als men door de pyloon gaat, komt men in het voorhof. In de tempel zijn er twee zuilenzalen en het allerheiligste, waar een granieten altaar staat.

Rond het allerheiligste zijn nog verschillende magazijnen. Buiten de tempel staat een geboortekapel of Mammsi.

Overnachten(op de boot) in Edfu.

26-02-2008 om 20:33 geschreven door reisduif