dag 4, maandag 21 januari 2008.
De kolossen van Memnon,
Vallei der koninginnen
Dodentempel van Hatsjepsoet
Vallei der koningen
Tempel van Karnak
De sites die we vandaag gaan bezoeken bevinden zich op de westoever van de Nijl en onze boot op de oostzijde. Wij nemen eerst een klein bootje en wandelen dan tot aan de bus.
Door kleine straatjes gaat het weg van de Nijl, door akkers met gras en suikerriet.
Na enkele minuten rijden zijn we al aan de eerste site aangekomen. Memnon
De Kolossen van Memnon zijn twee enorme standbeelden van farao Amenhotep III op de linkeroever van de Nijl nabij Luxor.
De beelden zijn gemaakt van kwartsiet, zo'n 3400 jaar geleden, dat waarschijnlijk kwam van de groeve in Gizeh.
Oorspronkelijk stonden de twee standbeelden aan de poort van de tempel ter ere van de farao. Deze tempel was destijds een van de grootste met zijn 35 hectare.
In 27 v.Chr. was er een aardbeving in dit gebied, die een van de beelden ernstig beschadigde. Sindsdien begon dat beeld geluid te maken als de zon opkwam (door de stijgende temperatuur). Het geluid zou hebben geklonken als een gegil. Daaraan danken de kolossen hun naam. Dit gegil zou van Memnon zijn. Memnon was een Etiopische koning die in de Trojaanse oorlog zou zijn gedood door Achilles, maar door zijn moeder Eos, de onsterfelijkheid hebben gekregen. Aangezien Eos de godin van de dageraad was, past dat in het plaatje van het beeld dat begon met gillen met zonsopkomst. Maar dit werd opgelost door keizer Septimus Severus
Het verhaal van Amir : door een aardbeving kwam een grote scheur in het beeld. In de opkomende zon klonk het als een zingend kind rond de beelden. Bij een restauratie werd deze scheur dicht gedaan en daarna was het zingen gedaan.
De vallei der koninginnen
Egypte is de bakermat van de beschaving. De zon is als de mens: de mens wordt geboren als een jong, zwak wezen. In het midden van zijn leven is hij heel sterk en krachtig, tot het moment dat de schouders zakken en hij ook ouder wordt.
De zon gaat onder in de aarde en daarom moesten ook de doden worden begraven in de grond.
De God Ra (= de zon) is als de mens: De zon komt op, beweegt in de hemel tot ze onder gaat. Na afloop van de nacht komt de zon weer op. Dit betekent dat wanneer na de dood, de mens terugkomt hij ook als mens zal terugkomen. Het is een onzichtbare reis van de zon in de nacht. Dat is de vergelijking die men maakte met de dood. Het overlijden was dus maar een tijdelijke fase en alles draaide rond de voorbereiding van de dood.
Aangezien men had vastgesteld dat de pyramides werden leeggeroofd en de mummies van de koningen werden vernietigd, zocht men naar andere manieren om de doden te begraven.
De pyramiden waren dus te zichtbaar en men startte met het aanleggen van graven in het dal van de berg va. n West-Thebe. Alles gebeurde in het geheim. De arbeiders woonden in een dorp en waren de enigen die er mochten werken. Ze werden geblinddoekt vervoerd naar het dal.
De vallei der koninginnen (Set Neferu ofwel zetel der schoonheid) is net als de Vallei der Koningen een begraafplaats van het Nieuwe koninkrijk uit het Oude Egypte. Deze vallei is echter iets zuidwestelijker gelegen en er liggen voornamelijk koninginnen en kinderen. Ook edelen uit het Nieuwe Rijk hadden hier een gedeelte voor hun eigen graven.
Bezocht : graf van Koninging Tyti (moeder van Ramses II)
graf van Amen(hir)khopshef : eerst geboren zoon van Ramses III en eerste in lijn om farao te worden.
Een waar hoogtepunt ! wat een kleuren : onvoorstelbaar.
Deir el-bahri Dodentempel van Hatsjepsoet
De ouders van Hatsjepsoet waren Thoetmoses I en Ahmose, ze was een halfzuster van Thoetmoses II. Ze kregen samen een dochter, Neferoe, met wie de latere Thoetmoses III zou trouwen. Hatsjepsoet heeft naar schatting ongeveer 22 jaar geregeerd, dit is langer dan iedere andere vrouwelijke monarch in het Oude Egypte.
De koegodin Hathor betekent Huis van Hor(us) en is een Moedergodin in de Egyptische Mythologie, "moeder van de moeders" en "moeder van de goden" genoemd. Het woord 'huis' werd in de oude Egyptische cultuur overdrachtelijk gebruikt voor het moederlichaam, dat symbolisch als een vat werd beschouwd, in dit geval alomvattend.
Aangenomen wordt dat Hatsjepsoet een sterke invloed op Thoetmoses II had. Na diens dood was ze een tijd regentes voor de kleine Thoetmoses III; ze was door een raad als geschikt gekozen omdat ze een tante van hem was. In het begin van haar regentschap modelleerde ze zich naar de vrouwen van de farao's in de nabije historie.
Maar toen Thoetmoses III de gerechtigde leeftijd bereikte, begon ze zich te gedragen naar haar ideale model: Neferoesobek, een koningin en vervolgens heerser uit de 12e dynastie uit Egypte. Na zeven jaar regentschap ging ze nog verder dan Neferoesobek, ze kroonde zichzelf als officiële koning van Opper- en Neder-Egypte.
In deze periode ging ze een zeer androgyn (zich man-vrouw voordoen door gedrag, kleding)tonen, ze is op diverse plaatsen afgebeeld met mannelijk bovenlichaam en/of mannenkleding. In sommige teksten wordt ze afwisselend met "hij" en "zij" aangeduid, omdat er geen officiële benaming voor vrouwelijke farao bestond. Het idee dat een vrouw koning werd was in die tijd zeer ongebruikelijk, haar opvolger liet haar inscripties wegbeitelen zodat het leek alsof ze nooit had bestaan. In diverse Oud-Egyptische koningslijsten wordt ze niet genoemd. Hatsjepsoets positie was vrij stevig, vanwege de voorspoed in het land en talentvolle medewerkers.
Hatsjepsoet herstelde de internationale handelsbetrekkingen die verloren waren gegaan in de strijd tegen de Hykos. Ze bereidde zich voor en ondernam een reis naar de plek Poent.( Poent (Punt) of Land van Poent, ook met Ta Netjer (land van god) aangeduid, is een mysterieus land dat in diverse reisverslagen en religieuze teksten uit het Oude Egypte wordt vermeld.) Poent ligt ergens in het grote gebied van Oost-Afrika. Soedan, dat grenst aan Egypte en de Rode Zee is een mogelijkheid, maar vermoedelijk moet gezocht worden in de Hoorn van Afrika (Ethiopië, Eritrea, Djibouti en Somalië). Archeologische bewijzen zijn echter nog niet gevonden. De naam Puntland, deel van Somalië, is van de naam Poent afgeleid.
De expeditie bestond uit vijf boten, elke zeventig meter lang, met zeilen, elk schip behuisde 210 man en in elk boot zaten goederen om te ruilen. Een van die goederen was mirre, , het favoriete parfum van de farao.
De farao keerde terug met vijf boten met diverse waren waaronder 30 levende bomen en hun wortels, dit was de eerste keer dat beschreven is dat (vreemde) bomen werden vervoerd om te herplanten. Ze liet de bomen planten rondom haar dodentempel in Deir el-Bahri.
Hatsjepsoet overleed op middelbare leeftijd. Er zijn geen teksten bewaard gebleven waarin haar doodsoorzaak staat aangegeven, zowel moord als natuurlijke oorzaken worden genoemd Op 27 juni 2007 wordt bevestigd dat de Egyptische mummie die in 1903 bij Luxor is gevonden de legendarische koningin Hatsjepsoet is[1]. DNA-onderzoek van een tand heeft dat uitgewezen, zegt het hoofd van de Egyptische oudheidkundige dienst. De mummie was gedurende twee maanden uit de koningsvallei voor onderzoek naar het Egyptische Museum in Caïro gebracht. Maar er zijn ook egyptologen die het bewijs dat Hawass presenteerde veel te summier vinden en deze conclusie dan ook van de hand wijzen. (geschiedenis leven en dood en zoeken naar de mummie)
onderstaande foto's tonen de fraaie kleuren van de muurschilderingen in de tempel van Horus de god met de valkenkop, god van het mummifiëren (uit wikipedia)
Vallei der Koningen
Van oudsher was deze vallei erg belangrijk in mythologisch opzicht. Er werd veel gebouwd, er zijn tempel(s) aangetroffen uit de Vroege tijd, het oude Rijk en het Middenrijk. Maar de echte bouwactiviteiten begonnen in het Nieuwe Rijk. Hier werden tombes voor de faraos aangelegd. Het bekendste graf is dat van Toetanchamon, ontdekt door Howard Carter. Sommige graven werden al in de oudheid geplunderd en lagen in de rest van de geschiedenis open voor het publiek, zoals dat van Seti I, daar is ook veel graffiti gevonden.
Ten zuiden van de Vallei der Koningen bevinden zich het arbeidersdorpje Deir el-Medina waar de arbeiders woonden die de koningsgraven aanlegden in de Vallei der Koningen
Er zijn 63 tombes geïdentificeerd en een groot deel daarvan is ook daadwerkelijk te bezoeken. Er zijn steeds 10 tombes opengesteld voor het publiek. Na een periode van zes jaar worden deze gesloten, en worden er 10 andere tombes opengesteld.
Wij bezoeken het graf van Ramses IX dat nog niet voltood is, en dat van Ramses II
Op de terugweg maken wij een stop in een shop waar Albast bewerkt wordt. We kochten er een scarabee (mestkever) in groene albast. Dit is een geluksbrenger, symbool van de wedergeboorte. Hij verdwijnt in zijn grot in de aarde zoals de zon ondergaat in de aarde. Bij de eerste zonnestralen komt hij weer boven.
Hierdoor zijn wij een hele tijd achter op het schema, maar niemand maakt er bezwaar tegen om na het middagmaal onmiddellijk weer te vertrekken voor het bezoek aan de tempel van Karnak. De Tempel van Karnak
Dit is de grootste tempel in de hele wereld Spijtig dat het zo koud was en regende... maar desondanks toch zeker de moeite waard.
De eerste constructies dateren van het Middenrijk, waar er sporen zijn teruggevonden van Amenenhat I en Senoeseret I. In de tempel is er bijna voortdurend bijgebouwd en bijna elke farao heeft zo wel zijn bijdrage tot het complex.
Amenhotep I herstelde de oude tempel en hij liet er talrijke kapellen en een toegangspoort bij bouwen. Thoetmoses I zorgde voor een uitbreiding van de tempel en liet verschillende obelisken plaatsen. Onder Thoetmoses II bouwde daar nog een pyloon bij. Hatsjepsoet was erg actief in haar bouwprogramma, mede als legitimatie voor haar macht. Ze maakte talrijke bijkapellen en plaatste twee obelisken. Ze liet ook heel wat verbouwingen uitvoeren. Thoetmoses III bouwde de tempel verder uit: ook hij liet obelisken uitkappen en nieuwe pylonen bouwen, maar zijn belangrijkste bijdrage was de bouw van de Akhemnu (Oud Egyptisch voor Huis van het licht) met de zogenaamde 'Botanische tuin'. Amenhotep III liet talrijke beelden overkomen en begon met de bouw van de zuilenzaal. Onder Echnaton verloor de tempel veel invloed en zijn opvolger Toetanchamon bouwde ook niet veel bij. Onder Ramses II en Seti I werd de hypostyle zaal of grote zuilenzaal afgewerkt. In het voorhof werden onder andere nog een colonnade van taharka en zijkapellen van Seti II en Ramses III gebouwd.
Het complex was aldus bijna volgebouwd, maar er bestond nog een zij-ingang die van noord naar zuid liep. Deze had vier pylonen. Deze waren gebouwd door Hatsjepsoet, Thoetmoses III, Amenhotep III en Horemheb. Onder de Ramessiden werd er vooral gerestaureerd en werden reliëfs geplaatst. De grote bouwwerken van de 18e dynastie waren afgelopen. Onder Sjosjenq I en Osorkon II werd er ook nog bijgebouwd en de vermelde zuil van Taharka. Het belang van Thebe en Karnak waren echter sterk achteruitgegaan. De verschrikkelijke aardbeving van 27 v. Chr. en het gebrek aan interesse van de Romeinen zorgden ervoor dat Karnak al snel een puinhoop werd.
In het tempelcomplex is veel gebouwd in de loop der tijden. De stijl die overheerst is die van het vroege Nieuwe Rijk. Er staat een hele scala aan bouwwerken en onderdelen in het tempelcomplex, globaal gezien kan men onderscheid maken tussen de west-oost as en de zuid-noord as. De west-oost as is de oudste route waar aan het einde de Achmenoe bevindt. De zuid-noord as is de route die naar de MoeTempel toe gaat.
Amir, onze gedreven gids, gaat, ondanks de regen, met vuur en passie door. Hij vraagt zelfs,dat, als we er genoeg van hebben (hij bedoelt zeker de regen, want zijn uitleg blijft boeien) wij kunnen terugkeren naar de boot. (uit wikipedia)
En dat doen we ook, en met een lange hete douche is de koude van de middag vergeten.
Bij het avondeten heeft het personeel van de boot nog een verrassing voor mijn vrouwke, nl. met een dag vertraging wordt haar verjaardag gevierd. Een van de kelners kwam aan de tafel vragen wie kamer 310 had waarop zij antwoordde, dat is onze kamer. De ober toonde haar een briefje en vroeg of haar naam correct gespeld was. Een deel van de obers, het keukenpersoneel en de chef op kop kwamen al zingend het restaurant in. De chef kwam haar aan tafel halen en zij moest mee een dansje doen met het personeel, en dan "happy birthday to you, ook in het Frans en dan in het Nederlands. Kwam de taart op de proppen en het kaarsje dat moest uitgeblazen worden. De taart hebben we dan verdeeld en opgesmikkeld.
Wij varen af naar Esna waar wij in de vroege uren door de sluis varen.
Ik was verscheidene malen wakker geworden, maar op het "moment de pointe", het doorvaren van de sluis, sliep ik natuurlijk.
24-02-2008 om 17:31
geschreven door reisduif
|
