|
Dag 1 Vrijdag 18 januari 2008
Reis van Brussel Naar Cairo.
Wij
waren al vrij vroeg naar de luchthaven vertrokken omdat er s morgens
file was in Strombeek door een ongeval en waren dus veel te vroeg . Bij
de balie van de touroperator zat onze begeleider te wachten maar had nog geen dokumenten. Een babbeltje gemaakt, en hij leek ons op het eerste
moment al heel sympathiek . In afwachting van de dokumenten zijn we nog
een koffie gaan drinken, en druppelgewijs zijn de andere gasten
aangekomen.
Voor
ons stonden twee dames, waarvan de ene een kapsel
had zoals alleen kween Fabiola er een heeft en dus had ze al direct
haar naam. Enkele dagen later zou iemand anders haar ook die titel
geven (of hoe gedachten kunnen samenlopen).
Wij
hebben bij de check-in "exit"- plaatsen gevraagd en die waren nog vrij
zodat we een beetje meer plaats voor de beentjes hadden.
Bij de security controle mocht het vrouwke haar schoentjes uitdoen omdat dat hek bleef piepen. Bleek dan een vijs in de hiel te zijn. Na
de nodige rookartikelen gekocht te hebben in de tax free (want dat mag)
zijn we naar de gate gegaan om het boarden af te wachten. Dit gebeurde
op tijd en dus konden we ook op tijd vertrekken.
Vlucht MS 726 Brussel 15.00 Cairo 20.30
De
landing was op het voorziene uur. De plaatselijke agent had
de stickers voor het visum bij zich en kleefde deze in ons paspoort
zodat we vrij vlot door de politie konden.
Toen we dan aan de band stonden te wachten voor onze bagage scheen die
er niet te zijn. Als we dit aan de begeleider wilden melden zagen we dat al de
koffers van de groep samen stonden, metde onze erbij.
Enkel voor de schijn en om het werk in de Egyptische wereld te houden,
kwam een douanier met gallons en eretekens de valiezen een voor een
opheffen. Nu en dan keek hij eens op om te zien van wie de valies in
kwestie was, zonder respons van de eigenaar, en dan mocht de kruier ze
op de kar laden.
De
kar werd naar de bus gereden en ondertussen stonden er al heel wat
helpers met hun handje open voor de 'bakshies' in ontvangst te nemen.
Als de bagage ingeladen was en iedereen in de bus zat kon het naar het
hotel
Sofitel Sphinx in Gizah,
Bij
onze aankomst in het hotel werden de valiezen uit de bus samen gezet in
de lobby en moesten wij ons kamernummer op een label schrijven zodat de
bell boy ze naar de kamer kon brengen.
Wij
hadden maar een beetje gegeten in het vliegtuig, een warme maaltijd
stelt niet veel voor, en hadden graag nog iets achter de tanden
gestopt. De sandwichbar in de lobby was nog niet gesloten maar eten was
niet meer te krijgen. Enkel een fles water gekocht om mee te nemen naar
de kamer om tandjes te poetsen en een droge mond weer nat te maken.
In
afwachting van de welkomstdrink die er niet is gekomen, (waren wij dan niet welkom?) waren onze
valiezen al voor de deur van onze kamer gezet.
Wij hadden de valiezen zo gepakt dat er maar één diende opengemaakt te
worden en alles nodig voor die eerste dagen bij de hand was.
Wij
wilden niet met een rammelende maag in bed kruipen en zijn dan toch nog
naar het restaurant afgezakt, maar dat was ook al gesloten, zei de
ober. Na aandringen kregen we toch de kaart en hebben nog een sandwich
gekregen met frietjes. Ik heb mijn eerste pint Sakara gedronken, niet
slecht maar zeker niet waw, wel een halve liter (dus 2 pintjes). En dan
naar de kamer en slapen.
http://www.sofitel.com/sofitel/fichehotel/gb/sof/1789/fiche_hotel.shtml/
19-02-2008 om 22:15
geschreven door reisduif
|
