Les Très Riches Heures: September.
September roept onvermijdelijk het beeld van de druivenoogst op. Hoe onafhankelijk ze ook waren, de verluchters van de Tres Riches Heures konden daar niet omheen. Ze situeerden hun wijngaard bij het kasteel van Saumur, in een gebied waar zonder twijfel een betere kwaliteit wijn vandaan kwam dan die welke de hertog uit zijn eigen Berry of Poitou kreeg aangeleverd. Het kasteel, dat we kunnen identificeren dank zij de nog bestaande ruïne, behoorde toe aan zijn neef Lodewijk II van Anjou die het ook had laten bouwen. Nog niet achterhaald is de functie van het merkwaardige, ondoorzichtige hek aan de rand van de wijngaard dat, zo te zien, uit teenwilg of gevlochten riet bestaat. Rechts daarvan een kleine mont-joie, aanmerkelijk eenvoudiger en in een latere stijl dan die op de maartminiatuur. Op de weg die naar het kasteel leidt loopt een vrouw met een mand op haar hoofd. Links bij de uitvalspoort van de ophaalbrug zien we de hoge schoorsteen van de keuken. Het naburige klooster van Fontevrault heeft er net zo een.