de landen die we reeds mochten bezoeken
er staan er wel nog enkele op 't verlanglijstje!
wie weet....

03-04-2010 om 00:00 geschreven door ribbedebie

02-04-2010 om 00:00 geschreven door ribbedebie

01-04-2010 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Na een mooie maar koude winter willen we graag naar de zon. We hebben bij sunjets een mooie promotie gezien voor Sal, één grote zandbak, zon verzekerd, niet telang vliegen, op 't eiland is wel weinig te zien maar dat hoeft niet voor ons.  

Ilha do Sal is een van de eilanden van Kaapverdië, behorend tot de Barlavento groep, de Bovenwindse Eilanden. Het heeft een oppervlakte van 216 km² en telt ongeveer 26.000 inwoners. De hoofdplaats is Espargos, dat ongeveer in het midden van het eiland ligt. Het eiland wordt door steeds meer toeristen bezocht: trekpleister is vooral het acht kilometer lange witte zandstrand. De voornaamste toeristenplaats is Santa Maria in het zuiden.Het eiland heeft een vlak landschap en weinig vegetatie. Er heerst een erg droog steppeklimaat. Er groeien vooral veel lage struiken en grassen. De belangrijkste inkomstenbron is het toerisme. Daarnaast is er enige zoutwinning en visserij. Wikipedia



We hebben geen idee of het er rolstoeltoegankelijk is en ze kunnen ons geen garantie geven. Onze overburen, ook op zoek naar de zon vinden het voor hen ook de moeite. Zij vertrekken eerder dan wij en zullen voor ons eens rondkijken. Wij wachten met definitief vastleggen tot we van hen bericht horen over de toegankelijkheid. Riu Garopa lijkt prima te zijn, groot domein ook en een heel goed hotel. We aarzelen niet en boeken hetzelfde hotel en zullen vertrekken een paar dagen nadat zij terug zijn ... zo kunnen we ook voor hun poezen zorgen.
Nog een paar maal naar Sunjets bellen voor de maten van de rolstoel die mee moet en dat ze zeker noteren dat ook mijn ventje bijstand nodigheeft en naar jetairfly om onze stoelen te reserveren.

De kinderen doen ons naar de luchthaven. Inchecken en hulp bij transport naar gate en in het vliegtuig verloopt perfect.
We hebben geluk als we boven Tenerife vliegen dat er geen wolken zijn en hebben een prachtig zicht op de Teide en op de andere stippeltjes van de Canarische eilanden. Het is een vlucht met een korte stop op Boa Vista waar passagiers uitstappen en er andere bijkomen die huiswaarts vliegen.
Niettegenstaande we tegen de crew gezegd hadden dat we hulp nodig hadden op Sal omdat ik niet kan stappen was er niks voorzien - uiteindelijk hebben ze mij op een stoel naar beneden gedragen... steeds een griezelige ervaring wegens groot verschil tussen mijn gewicht en 't postuur van de dragers. Maar 't lukt....
De busrit naar 't hotel geeft ons een goed idee van 't geen er op Sal gebeurd: overal staan gebouwen in de stijgers voor privé woningen maar ook voor grote hotels en resorts. Verder is er een slechte baan, veel zand en stof - geen struik of boom te zien.


Veel helpende handen in 't hotel. Gelukkig want onze valies is nogal lomp en zwaar (heb veel boeken bij) Onze kamer ligt kortbij het hoofdgebouw en alles wat wij nodig hebben is voorzien.
Eerst even op verkenning gaan. Riu Garopa vormt een dubbelhotel met Riu Funana die mekaars spiegelbeeld zijn, ook de tuinen. Er is veel groen aangeplant maar het moet nog fors groeien om echte schaduwplekken te vormen. De wegskes hebben wel redelijk grote voegen tussen de stenen maar 't valt nog mee.
We gaan eten , vinden ruime plaatsen voor de rolstoel, tussen de buffetten voldoende ruimte en ook hier veel helpende handen. Buffet is zeer gevarieerd en ... goed.
We liggen vroeg in ons bed.

Vandaag is verkenningsdag en wat we ontdekten beviel ons. Veel terrasjes, veel wandelwegen waar echt nog wel een paar rustbanken ontbreken. Voldoende ligplaatsen aan de pool's - en alles wat daarrond te doen en te krijgen is. Naar zee gaan zit er met de rolstoel niet in - ze willen ons wel met hun wagentjes vervoeren maar we zijn niet zo gek op strandliggen vooral omdat er nogal wat wind staat en er veel zand opwaait. Een zestal themarestaurants - " worden.
Onze dagindeling: opstaan rond 6u30 en een wandeling voor we gaan ontbijten - erna een terrasje met een boek of handwerk, nog een wandeling tot aan één van de pool's waar we weer wat rondhangen en langs de andere kant terug om te gaan eten. Een middagpauze en daarna een andere tour met af en toe een stop om iets te drinken of te etn - avondmaal, wat animatie meenemen maar meestal samenzitten met mensen die we leerden kennen en ... rond middernacht ons haasten om in ons bed te geraken Heel rustig, genieten van de zon, wat lezen en keuvelen maar vooral van 7u 'smorgens tot na middernacht buiten.
Voor wie activiteiten wil: er is een rondtoer van 't eiland 1/2 dag met bezoek aan 't vissersdorpje, de oude zoutmijn en een haventje .... wat watersport en een van de andere eilanden bezoeken.
Wij kwamen voor de zon en de rust en hadden niet meer nodig.







Op een avond had ik me gewaagd aan een dessert waar ik al dagen op zat te apegapen - warm fruit met ijs en een likeurtje naar keuze over en geflambeerd - heerlijk  maar... na een paar uur veel last van mijn maag (hernia) en pijn die rondtrok tot in mijn rug en wist niet meer hoe te zitten of liggen - na een tijdje niet meer uit te houden niettegenstaande een paar motilium smelttabletten. Om middernacht naar de receptie om een dokter te vinden. Met taxi naar medisch centrum (kortbij) waar even na ons de dokter aankwam. Onderzoek, bloedname dat ter plaatse geanaliseerd werd - een paar spuiten en pillen en 's anderendaags terugkomen. De pijn ging over zoals hij gezegd had maar 'k was geleerd en heb alleen nog broodkruim, droge patat met stukje vis gegeten en water gedronken. Wat me verwonderd heeft: het centrum is pico-bello uitgerust en spic&span - de dokters: een portugees en een cubaan. Taal: Spaans, Portugees en een paar woordjes Engels. Wel een paar bedden voor opnames bij kleine problemen. Bij grotere problemen moet men overgevlogen worden naar Praia of Dakar.


We hadden hier verder zalige dagen...meer dan 16 u per dag buiten met zalige temperaturen: warm maar niet te heet.
Voor de terugvlucht was wel een lift voorzien. Rechtstreeks naar Zaventem.

Voor wie zon en rust wil is het hier ideaal.
Wie graag op verkenning wil zal hier vlug uitgelopen zijn.
Wie problemen heeft met de gezondheid weet dat er terplaatse geen grote ingrepen gedaan worden
Wat het hotel betreft: heel goed - veel rustpunten - eten uitzonderlijk goed niettegenstaande alles per boot moet aangevoerd worden daar er op 't eiland niets groeit.  

21-03-2010 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Montego Bay: 28 januari 2009 tot 12 februari 2009

Reserveren

De kou moe, dromen we van de zon en speuren we het internet af op zoek naar aanbiedingen.
Niet veel te rapen dit jaar.
Bij Neckerman is het al maanden armoe troef bij de verre bestemmingen.
Bij Sunjets vinden we wat naar onze zin: 14n/15d Cuba- Varadero - Hotel Hotetur AI aan een meer dan redelijke prijs. Even gebeld naar Lieve die het ook een mooie aanbieding vind en... we zouden zelfs een paar dagen tesamen ginder zijn...Zalig.
'k Wil eerst online reserveren maar ik zie geen mogelijkheid om in te voeren voor mijn rolstoel en bijstand op de luchthaven.
Even gezocht en een telefoonnummer gevonden.
Alle gegevens worden genoteerd. De bediende moet wel nog even checken welke informatie hij allemaal nodig heeft voor de rolstoel. De rolstoel meenemen is geen probleem maar volgens hem is het hotel niet rolstoeltoegankelijk. Maar ik had een website gevonden waar het tegendeel beweerd werd.
Daarvoor moet hij zijn baas contacteren. Resultaat: ze durven de bestelling niet anvaarden omdat, indien er ter plaatse problemen met de toegankelijkheid zouden zijn ze mij ginder geen alternatief kunnen aanbieden wegens: alles vol.
Mijn speurtocht verder gezet en uiteindelijk kunnen reserveren voor Jamaica. Spijt dat ik niet samen met Lieve in Cuba kon zijn. Uiteindelijk ook blij met Jamaïca omdat dit een voor ons onbekende bestemming is en we Cuba een paar jaar geleden reeds bezochten.
Online had ik nog de mogelijkheid onze zitplaatsen te reserveren (tegen betaling: 3€/zit heen en weer)
Wij verkiezen de laatste rij (hier zogezegd rij 42) De rugleuning kan wel niet zover achteruit maar ge hebt niemand achter u die aan uw rugleuning zit te trekken of die zijn knieen in uw rug bonkt. En.. kort bij de toiletten.

Vertrek: 28 januari 10u30
Daags tevoren krijgen we telefoon dat het vertrek uitgesteld is tot 14u. wegens vertraging op een vorige vlucht. Wij blij dat we later kunnen vertrekken en niet die tijd op de luchthaven moeten doorbrengen.
De dochter komt ons ophalen (en zal daarna de hond mee op logies nemen)
De nieuwe gehandicapten parking voor 't vertrek in Zaventem konden we appreciëren - voldoende ruimte en 2u gratis parkeertijd. Er is ook een parlofoon waarmee men de assistance kan verwittigen als men hulp nodig heeft.
Het inchecken ging vlot - we hebben weer een beachbag bij...
Bij 't boarden ontdekken we dat niet 42 de laatste rij is maar 43. We kunnen de hostess niet aan 't verstand brengen dat wij de laatste rij gereserveerd hadden en dat op hun website geen 43e rij stond. Is blijkbaar niet haar probleem en daar het een dagvlucht is maken wij er ons ook niet druk over. Zullen onze maatregelen wel nemen voor de terugvlucht.
Een rustige vlucht - bediening OK - mooie zonsondergang.
Stop in Punta Cana waar het merendeel van de passagiers het vliegtuig verlaat.
Aangezien men niet aan een slurf stopt mogen wij blijven zitten om geen trappen te moeten overbruggen. De buitendeuren gaat open en een hete vochtige lucht stroomt binnen samen met een team om het toestel op te kuisen. Ook eens interessant om te zien maar niemand die in aanmerking kwam om aangeworven te worden voor thuis, amaai....
Na 1 1/2u wordt elke zitplaats weer ingenomen en nog eens zolang vliegen en we landen in Montego Bay met een mooi zicht op de verlichte stad en haven.



Jamaïca here we come
Het is donker als we landen. De rolstoelen, ja ... daar hadden ze niet aan gedacht. We moesten dan zelf een heel stuk verder sukkelen zodat ze de slurf konden loskoppelen en na een hele tijd kwamen ze er uiteindelijk aan met mijn rolstoel. Er was in 't heel luchthavengebouuw geen toerist meer te zien. Aan de immigratie maakten ze er nog een spelleke van door alles eens van alle kanten te bekijken.
De Jetair hostess was blij ons te zien want ze wist niet wat er gebeurde.
Met een klein busje, naar 't hotel. We zijn de enige belgen die er zullen verblijven.



Hotel SunSpree Resort, Montegobay

Inchecken met een welkomstdrankje.
Aan 't zwembad is er volop animatie. Wij zijn blij als we op onze kamer komen.
Het eerste dat ons opvalt en op onze lachspieren werkt is het bed, 2m60 breed (zelf opgemeten). Onze fantasie slaat even op hol en neen ... ik vertel niet waaraan we dachten ... fantaseer zelf maar (wij zijn wel 70ers hé dus rustig aan)
Badkamer is OK ik kan er zelfs in met de rolstoel en er zijn handvaten....
Strijkplank en strijkijzer al denk ik niet dat ik me daar hier ga mee bezig houden. Een koffiezet en lekkere Jamaicaanse koffie en thee (zalig)
Een flatscreen van hier tot ginder maar buiten CNN voor 't nieuws vrees ik dat het ongebruikt zal blijven.
We willen even een kijkje buiten nemen maar de schuifdeur wil niet mee. Het wordt dezelfde avond nog in orde gebracht en we kunnen slapen met de deur wagewijd open, op 't geluid van de branding en de ruisende palmen.

Zalig geslapen en wakker geworden met een kleurrijk rijzende zon boven de oceaan.
Om 7 uur zijn we al op stap. Heel tevreden over het uitgebreide ontbijtbuffet.
Langs het strand loopt een betegeld wandelpad, af en toe wat op en af en scheef maar het is te doen met de rolstoel. Het strand zelf is niet breed maar men kan heel ver in zee voor het water aan de knieën komt. Het is ongeveer een goeie km lang maar is regelmatig onderbroken zodat het kleine en minder kleine strandjes vormt. Ideaal om met kinderen te komen.. geen angst ze uit het oog te verliezen.
Veel watersportmogelijkheden en de meeste in de formule inbegrepen.
Tussenin een bar en foodstand en eentje met ijsjes en versnaperingen...


Aan 't ene uiteinde is er een zwembad met bar alleen voor volwassenen.
De centrale pool heeft aftakkingen waar het ondiep is en een speelplateau voor de kleintjes waar geen water instaat maar wel uit de bodem omhoogspuit.
Ter hoogte van het beachrestaurant is het doorgaans rustiger aan het strand.
Een zeer mooie fitnessruimte en verschillende tennis en andere sportvelden voor wie wat meer wil dan zonnen.
Ligzetels zijn er voldoende.
Na de wandeling dus met een boek in de schaduw van een boom en zalig genieten.
We zijn niet zo gek op fastfood en gaan 's middags ook eten in 't restaurant. Bij de showcooking maken ze spaghetti met alle mogelijke ingrediënten die ge u maar kunt wensen. Wij houden het bij "koud". Er zijn veel verse groenten en de tomaten zijn heel lekker. Verschillende soorten vis, kip en andere vleessoorten. Opvallend dat er 's middags bereide vleeswaren zijn voor broodbeleg (zagen we bij 't ontbijtbuffet nooit) Er zijn ook 2 soorten vaste kaas (steeds dezelfde soort). Vermoedelijk komt dit laatste door 't feit dat ze hier geen melkkoeien houden en alle zuivel moet ingevoerd worden.
Over het fruit kunnen we kort zijn: appelen, bananen, meloen en druiven zijn heel lekker. Ananas, zoals overal in hotels: hard en zuur... geplukt voor ze rijp zijn en blijkbaar willen ze na koeling niet graag rijpen. Het verse ananassap is voor mij ook niet te drinken.
Dranken zijn er in soorten. Cola wordt geserveerd op zijn amerikaans = meer ijs dan cola. Na een paar maal weten ze wel dat ge de uitzondering op de regel zijt en liever geen waterige cola drinkt. Koffie is overheerlijk. De fruitsappen in de "persmachines" zijn wel geen vers fruitsap en zijn zoet, kleverig en zonder veel smaak. Aan de bars zijn ze wel vers.
Verse calorietjes binnen en dus klaar om terug een wandeling te doen. Het is wel heel warm maar geen drukkende vochtigheid. Halfweg installeren we ons met onze ligzetel in de oceaan. Onze rug lekker koel door 't water, vooraan worden we gebraden en we willen het lot niet uitdagen en houden het na een klein halfuurtje voor bekeken. Eerst nog een fotootje nemen maar ... mijn apparelleke doet het niet meer. Alle knopjes geprobeerd en... de handleiding ligt thuis want 'k vermoed dat het zou opgelost zijn door terug op fabrieksinstellingen te zetten. Gelukkig heb ik nog een oud toestel bij om toch nog wat herinneringen vast te leggen. (Het hele verlof geprobeerd om het in orde te krijgen maar nougabollen- thuis naar de winkel en ..'t was iets met de lens...terug naar 't fabriek en nu weer OK- spijtig spijtig van Jamaïca)
Als we onze kilometerkes gedaan hebben installeren we ons onder een boom nabij onze kamers waar het zeer rustig is. Een zestal pelikanen doen er zich tegoed aan de kleine visjes. Het water is zeer helder en vanop de houten pier zien we de kleurrijkste visjes, de meeste ons onbekend. Vroeger zouden we op zoek gaan naar een gids om ze te benoemen, nu houden we het bij 't genieten van 't schouwspel.
De kledij voor 't avondmaal is zeer informeel. Het buffet overvloedig en heel lekker
De avondanimatie op maat voor de Amerikanen ... You feel good? Yeeeeeeeeeeh!
Het optreden van een drumgezelschap konen we wel erg apprecieren
Een fijne eerste dag - mijn ventje wandelde ongeveer 5 km - ik oefende mijn armspieren.
Rond 23u wordt het wat frisjes buiten in een topje en is het tijd om naar onze kamer te trekken.
Nog even onder de douche, de afstandsbediening van de TV wat martelen..
Schuifraam wagewijd open en met een boek onder 't laken na een heerlijke lange dag genieten.


Gezien onze beperkingen lijkt het verloop van de dagen wat op mekaar. We genieten ...niks moet.
De hostess van Jetair regelt voor ons privé vervoer om toch een deel van 't eiland te verkennen.
Voor actievelingen is er heel wat te beleven. Georganiseerde trippen brengen u naar mooie watervallen die ge kunt beklimmen, zwemmen met dolfijnen, zwemmen bij avond tussen algen die oplichten, afvaarten van rivieren met een vlot, de blue lagoon, discovery bay, boven de het tropisch woud zweven, koffie, thee en suikerrietplantages, koloniale gebouwen en typische dorpen, Bob Marley museum en al wat er rondhangt. St Elisabeth en de BlackRiver waar men met een raft croc's kan gaan spotten. Off road, fietstochten of er te paard op uit trekken is een andere mogelijkheid. En natuurlijk alles wat ook maar met water en oceaan te maken hebben. En dan vergeet ik nog een heleboel mogelijkheden. Vermoedelijk is dit alles ook wel zelf te organiseren maar ... alhoewel het geen groot eiland is valt de verplaatsing nogal tegen wegens traag verkeer en slechte toestand van de wegen.
Wij opteren voor een dagtrip met auto en gids door de bergen. Onze rastaman is in "forme" de vraag is of het zijn gewone geaardheid  is of dat hij een beetje hulp kreeg van geestverruimende middelen. Aan de geur vermoeden we het laatste. Het is een goede chauffeur en een goede verteller die fier is op zijn land. Het weer valt wat tegen. De natuur doet ons denken aan Cuba en de Dominikaanse. In 't binnenland leven de mensen nog zeer primitief - geen water, geen electriciteit. Onder rotsen worden tonnen gezet om water op te vangen. Buiten koffie, thee en suikerriet zien we weinig doorgedreven landbouw, noch veeteelt. Wij vragen ons af waaom ???? De grote resorts ontvangen meer klanten dan er inwoners zijn op 't eiland en die moeten allen gevoed worden. Bijna alles moet worden ingevoerd.
De mensen zelf zijn nogal terughoudend. We kopen onderweg wat fruit en drank aan kraampjes maar een gesprek lukt amper. In Nine Mile waar Bob Marley woonde en er een museum is (niet bezocht) doet onze gids zijn voorraad wiet in. Onderweg, langs een smal bergbaantje,  horen we zingen en, tegen de zin van onze chauffeur, stoppen we en gaan we naar het kerkje. Het is dinsdagvoormiddag 11u en er zit veel volk te zingen, ouderen, moeders met kinderen, jonge mannen ...ze roken (???) en zingen en bidden hardop, af en toe wordt er iets geroepen... we zijn blijkbaar welkom (denken we) want ze knikken vriendelijk. Naderhand geeft de gids toe dat het een rastafari dienst was en dat niet iedere Jamaïcaan tot die "sekte" behoort.
Via Fern Gully rijden we naar Ocho Rios (acht rivieren) Er zijn heel veel mooie rivieren op 't eiland. We rijden door het centrum waar een massa toeristen rondlopen - shops en restaurantjes in overvloed dus. Er liggen een paar grote cruiseschepen in de haven - capaciteit elk van 3000 toeristen die hier voor 1 dag gedropt worden.
Via de A1 (stel er u niet teveel bij voor) rijden we terug en stoppen af en toe waar we mooie uitzichten hebben, discovery bay, dunn's river. Om de dag af te ronden bezoeken we Montego Bay.
Het oude centrum is zeer levendig en mooi. Weinig toeristen wagen zich hier (of het interesseert hun niet) ze houden het bij "de strip" Een straat met wat bijwegskes, vol winkeltjes met prullaria. Vanuit de hotels worden overdag betalende taxi's ingezet = veel te duur. 's Avonds is er gratis vervoer naar één van de grote bars. Wij voelden ons niet geroepen. Bij de geruchten over drank, drugs en lawaai daar konden we ons wel wat voorstellen ... Amerikanen en Canadezen die zich laten vollopen en zich de heersers der aarde voelen.
Op de heuvel boven Montegobay staat een groot hotel met prachtig uitzicht over de baai. Tegen een kleine vergoeding mag men ook als "niet gast" een kijkje nemen. Het is één van the place's to be voor huwelijksfeesten. Ik vond het speciaal maar absoluut niet mooi, laat staan gezellig.
Blij dat we de uitstap gedaan hebben en een indruk hebben van het eiland. Het weer viel tegen, onderweg in de bergen zelfs regen. Vermoedelijk heeft men bij mooi weer prachtige uitzichten in de bergen. Het was echter geen wauuuuw ervaring  vermoedelijk door de gelijkenis met de andere caraïbische eilanden en de minder joviale sfeer.


.......

's Avonds gaan we a la carte eten in het Italiaans restaurant. Heel lekker eten, vooral de visgerechten en de desserten. En zoals overal in tropische streken: de airco op max. wat maakt dat ge zeker niet te lang blijft zitten.
Betere optie is de bistro naast het restaurant - openlucht met zicht op tuin en oceaan. Er wordt dezelfde kaart aangeboden.
Ook in het beachrestaurant kan men a la carte gaan eten. Dit deden wij niet omdat er enkel spicy en local food op de kaart staat en ik graag nog proef wat ik aan 't eten ben buiten de kruiden.
Voor de restaurants moet men tevoren plaats reserveren - hier in 't hotel hoeft er niks bijbetaald te worden.
Eens per week en als het weer het toelaat wordt er voor avondmaal buiten 't beachrestaurant een strandBBQ georganiseerd. Sfeervol maar niet praktisch voor mij. Het eten staat uitgestald op 't strand en er is weinig verlichting - ik kon er niet bij en mijn ventje zag met moeite wat er op de schotels lag. Het personeel was zeer vriendelijk en behulpzaam en ging voor ons de borden vullen. Ook hier alles heel erg spicy. We hielden ons dus vooral bij brood en groen en zoet. De volgende BBQ avonden reserveerden we in de bistro.

Nog een woordje over het weer.
We hadden een paar frisse dagen. De zon was er wel maar er stond af en toe een strakke wind en een paar dagen met wat regen in de avond. We kregen ook een nachtje onweer en hevige winden met 's morgens nogal wat ravage aan 't strand.
Het enige probleem was dat alle ruimtes open waren, zowel buffetrestaurant als de receptie. Bij wind was het zoeken om een plaatsje te vinden achter een dikke pilaar of... op ons terrasje.

Wij kregen van de tuinmannen een paar strandstoelen op ons terras waar we beschut waren voor de wind en het ook bij minder weer goed vertoeven was. Bij de beachboy's troggelden we een paar reserve strandhanddoeken af om op te rollen als hoofdkussen. Keken we omhoog dan zagen we de cocosnoten hangen. Mijn ventje drinkt dat heel graag en werd dagelijks vertroeteld met een fresh coconut. Ik hield het meer bij Blue Mountain coffee met lekkere cocoskoekjes die ik meesmokkelde uit het restaurant. Van appelen, bananen en papayas waren we ook steeds goed voorzien. We hebben dan ook met heel veel plezier het personeel overvloedig gesponsord wetende, dat ze tussen de 100 en 150$/maand verdienen en daarmee een huishouden moeten onderhouden. (als ik thuis zou sponsoren gaat het geld toch grotendeels naar het onderhoud van de prachtige gebouwen en het luxe personeel van al die grote organisaties)

.

In dit hotel waren ook wasmachines en droogkasten gratis ter beschikking. Goed om weten bij 't maken van de valies ... er niet teveel instoppen.

Aangezien mijn ventje met griep thuis vertrok waren we zeer blij met de medische dienst - verpleging ganse dag aanwezig - waar het nodig is komt de dokter dagelijks langs - eenvoudige medikatie wordt gratis gegeven.

Het hotel was voor ons prima - het personeel vriendelijk en behulpzaam
Het weer mocht beter. De wind was er wat teveel aan. We zijn er nog steeds niet achter of het normaal was in deze periode van 't jaar of ... uitzonderlijk zoals men ons wou doen geloven.



De terugvlucht

We hadden de hostess in het hotel op de hoogte gebracht van de problemen met de zitplaatsen bij de heenvlucht.
Ze had contact opgenomen met Sunjets en daar beweerde men dat 42 de laatste rij was.
Bij 't inchecken dus weer hetzelfde - 42 is de laatste rij.
Bij 't betreden van 't vliegtuig ...er was wel een 43ste rij zowel aan de zijkanten als in 't midden. Maar, zowel onze gereserveerde zitten als die op rij 43 waren bezet. De hostess van Jetairfly vond dat we geen misbaar moesten maken want dat we de vlucht tegenhielden en ergens anders moesten uitkijken waar er nog plaatsen vrij waren. En dat deed mijn emmer overlopen.
Mijn gereserveerde plaatsen bezet - jonge mensen die in de Dominikaanse waren opgestapt wilden achter hun vriendjes op onze gereserveerde plaatsen blijven zitten niettegenstaande dat ze andere zitplaatsen toegewezen kregen en ik zou op mijn krukken ergens een andere vrije plaats moeten gaan zoeken....toen heb ik effe mijn stem wat meer volume gegeven. Niks van - ik had lang vooraf betaald voor die plaatsen en daar zou ik zitten aangezien ik "vriendjes" geen reden vind waarom de hostess haar werk niet correct zou doen. De spanning loopt op, de jonge gasten treuzelen en hebben geen zin om op te staan ... de hostess wordt zeer onproffessioneel heel lastig en wil dat op ons uitwerken. Een andere hostess lost met veel excuses het probleem op....
De vlucht verloopt prima.

Ons Elske komt ons afhalen op de luchthaven. De kou kruipt in onze knoken. Thuis is het knusjes warm en... voor de eerste keer zover ik me herinner wordt alleen het hoognodige uitgepakt en blijft de rest voor de volgende dagen.

Een klachtenbrief ging naar Sunjets die deze doorgaf aan Jetairfly die de vluchten verzorgt. Zou zo stilaan wel eens een antwoord moeten gaan krijgen.

Gelukkig kwam ik nog even dit verslag nakijken en kan ik wat rechtzetten....

Een weekske na 't plaatsen van dit verslag kreeg ik antwoord van Sunjets en kwam Jetairfly ons tegemoet met terugbetaling van de reservatiekosten en een excuus bedrag er bovenop - waarvoor onze dank. We kregen ook de tip om bij reservatie van zitplaatsen Jetairfly zelf eens te contacteren om de zetelverdeling van het toestel te checken.... doen we zeker als we er nog eens de kans toe krijgen....

17-04-2009 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.	Cuba       November 2007

CUBA
... en wat daar zoal rondrijdt

. . . . . . . . .......

30-11-2007 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Thaïland en Laos

.

ontwaken       in        Vangvieng

klik op foto voor diavoorstelling Thaïland en Laos

Klik hier voor het verhaal

28-02-2005 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

Tunesië          Sousse           Maart 2004

31-03-2004 om 00:00 geschreven door ribbedebie

...India zoals wij het zagen ... India zoals wij het zagen ...

31-01-2004 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

.

Egypte   Nijl   en Hurghada   dec. 2000

31-12-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Last Minute - Tunesië - Monastir    Hotel Skanes

30-11-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

veiling op internet                 Lufthansa           VS - Atlanta

15-11-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

Last Minute      Mallorca

30-09-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

. .

Last minute Griekenland Kreta

Het weer in Agios Nikolaos

31-05-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

Last-Minute     Dominikaanse        Republiek

28-02-2000 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Eén van de reizen die we graag nog eens zouden     over doen. We hadden de tent meegenomen van thuis en huurden een city golfke. We vertrokken met een blauwe en keerden terug met een rode. En nee, het autootje is onderweg niet herschilderd. Het volledige verhaal over de zondvloed in Kruger, de hitte en cape cobra's in de Kalahari, de uitgestrektheid en duinen van Namib Naukluft en de vele mooie beestjes die we zagen hoop ik hier weldra te vertellen.                                             klik op de foto hierboven                    voor diavoorstelling                Zuidelijk Afrika

http://www.groottrek.za.cx/index.htm
de slag bij Bloedrivier
http://af.wikipedia.org/wiki/Slag_van_Bloedrivier

31-12-1998 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Het weer in Miami

Een vlucht geboekt naar Miami. Na de hartoperatie van 't ventje kozen we voor een rustige en zonnige bestemming. We huurden dus ook maar direct een autootje. We verkenden de Everglades en Cypress, de vakantieoorden van de rednecks, hadden de kans een lancering mee te maken vanop Cocoabeach, reden over de stranden van Daytona beach en gingen 't ventje zijn gerepareerde hart uitproberen in de Studio's en... we zagen bomen met baarden de bayou's lonkten. Alabama, Mississippi en Louisiana klonken als muziek in de oren en...we waren nu toch hier. 't Was wel rustig maar veel meer gedaan dan we zinnens waren. Onrustige zielen zeker....

28-02-1998 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Thailand - Myanmar - Cambodja en Vietnam
  voorjaar 1996

.

Myanmar             Yangon, Bago, Inle Lake, Mandalay       en oud Mandaley, Mt Popa, Bagan

.	Cambodja Phnom Penh, Killing Fields en Siem Reap met het onvoorstelbaar mooie Angkor Wat. Voor mij het mooiste wat ik ook zag en graag zou ik weer aan de voet van de Bayon in Tha Prom zitten en genieten van de grootsheid van de glimlach der goden

klik op de foto voor diavoorstelling Cambodja
een deel van de foto's kreeg ik van onze Japanse reisgezel Yoshinobu Wakita

.   Vietnam

Vietnam stond al een tijdje op onze verlanglijst. Een heel mooi land qua natuur. Ho Chi Minh overviel ons met zijn duizenden fietsers en brommers. Het centrale deel van 't land leeft van de groententeelt. Tussen HCM en Danang reden we kilometers lang over de geoogstte rijst. Telkens we daarna rijst aten vroegen we ons af: hebben ze dat straatvuil, die koeienstront, die benzinedampen er wel goed uitgehaald??? In Hue was het bitter koud en in Hoi An genoten we van de ene tropische bui na de andere. Afpingelen in Hanoi was een lachertje (verhogenhun eerste prijs ipv te dalen..) maar de service van Vietnam airlines impeccable. En .. het was TET= chinees Nieuwjaar - wij dachten te kunnen genieten van feestelijkheden. Niks van: wordt in familiekring gevierd en alles, maar dan ook alles ligt meer dan een week plat ...en alle prijzen verdubbelen.

klik op de foto voor diavoorstelling Vietnam

klik hier voor het verhaal

15-04-1996 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.	Noord Pakistan en                       Karakorum Hway          Een onvergetelijk avontuur          Imposante natuur          Vriendelijke mensen          Rust

01-10-1995 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Zimbabwe het vroegere      Rhodesië

31-05-1995 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

Maleisië en Thailand      de mannen alleen      op reis

31-01-1994 om 00:00 geschreven door ribbedebie

.

Sumatra   Vlucht van Jakarta in echt    noodweer; landen op Medan   in de pikkedonker wegens   electriciteitspanne;   koeien op de landingsbaan   aan adrenaline geen tekort.

.

Sulawezi Het oude Celebes Door de botsing van de continenten heeft het eiland een heel opvallende vorm Wij gingen vooral voor de kleurrijke Torajacultuur en de prachtige koraalriffen

.

Kalimantan en de Mahakam river       Voor kaart klik op       Mahakam River

Zuid Kalimantan Banjarmarsin en de diamantmijnen

Biak      Witte zandstranden, helder zeewater en       paradijsvogels       Kalksteengrotten hoeksteen van het       Japanse  verdedigingssysteem       Heel vriendelijke mensen, de meeste van        austronesische afkomst       Zo goed als geen toeristen.

Irian Jaya           nu weer Papua Nieuw-Guinea is na Groenland het grootste eiland ter wereld.

.

Bali             Het eiland dat er in slaagt       niettegenstaande veel toerisme       en buitenlandse invloeden       zijn eigenheid te bewaren.

25-12-1993 om 00:00 geschreven door ribbedebie

T h a ï l a n d j a n u a r i 1 9 9 3

15-02-1993 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Verenigde staten   Het Westen en de parken   met huurauto en tent   Mei-Juni 1992

30-06-1992 om 00:00 geschreven door ribbedebie

Highway Code of India

Article I: The assumption of immortality is required of all road users.

Article II: Indian traffic like Indian society, is structured on a strict caste system. The following precedence must be accorded at all times. In descending order, give way to: cows, elephants, heavy trucks, buses, official cars, camels, light trucks, buffalo, jeeps, ox-carts, private cars, motorcycles, scooters, auto-rickshaws, pigs, pedal-rickshaws, goats, bicycles (goods-carrying), handcarts, bicycles (passenger-carrying), dogs, pedestrians.

Article III: All wheeled vehicles shall be driven in accordance with the maxim: to slow is to falter, to brake is to fail: to stop is defeat. This is the Indian drivers’ mantra.

Article IV: Use of horn (also known as the sonic sender or aural amulet.)

Cars: Short blasts (urgent) indicate supremacy, i.e. in clearing dogs, rickshaws and pedestrians from path. Long blasts (desperate) denote supplication, i.e. to oncoming trucks “I am going too fast to stop, so unless you slow down we shall both die” In extreme cases this may be accompanied by flashing of headlights (frantic).

Single blast (casual) means: “I have seen someone out of India’s 870 million whom I recognize", “There is a bird in the road which at this speed could go through my windscreen", or “I have not blown my horn for several minutes.”

Trucks and Buses: All horn signals have the same meaning, “I have an all-up weight of approximately 12.5 tons and have no intention of stopping, even if I could” This signal may be emphasized by the use of headlamps.

Article IV remains subject to the provision of Order of Precedence in Article II above.

Article V: All maneuvers, use of horn and evasive action shall if be left until the last possible moment.

Article VI: In the absence of seat belts (which there is) car occupants shall wear garlands of marigolds. These should be kept fastened at all times.

Article VII: Rights of way: Traffic entering a road from the left has priority. So has traffic from the right, and also traffic in the middle. Lane discipline: All Indian traffic at all times and irrespective of direction of travel shall occupy the centre of the road

Article VIII: Roundabouts: India has no roundabouts. Apparent traffic islands in the middle of crossroads have no traffic management function. Any other impression should be ignored.

Article IX: Overtaking is mandatory. Every moving vehicle is required to overtake every other moving vehicle, irrespective of whether it has just overtaken you. Overtaking should only be undertaken in suitable conditions, such as in the face of oncoming traffic, on blind bends at junctions and in the middle of villages/city centers. No more than two inches should be allowed between your vehicle and the one you are passing — one inch in the case of bicycles or pedestrians.

Article X: Nirvana may be obtained through the head-on crash.

Article XI: Reversing: no longer applicable, since no vehicle in India has reverse gear.

Article XII: The 10th incarnation of God was an articulated tanker.

19-04-1991 om 00:00 geschreven door ribbedebie

18-04-1991 om 00:00 geschreven door ribbedebie