Ons eerste kleinkindje: "Zoe" Het is een schatje !!! Wij houden ontzettend veel van haar.
Over mijzelf
Ik ben Risse
Ik ben een man en woon in Vilvoorde (Houtem) (Belgie) en mijn beroep is Grafdelver/bewaker (doodgraver dus) op de begraafplaats van Vilvoorde.
Ik ben geboren op 29/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen - korte trips naar de Ardennen of waar dan ook, hengelen en andere leuke dingen.
Zoeken in blog
Mijn hobby's !!!
Wandelen, begraafplaatsen, dieren...
16-05-2007
Terrasje doen
Wij daar dus dat terrasje op...in de schaduw. Iets gedronken en er ook iets gegeten. De bedieneng is er uitstekend, heel vriendelijke mensen en ze spreken er nog nederlands ook. Het eten was er voortreffelijk en heel goed. Na het eten nog een consumatie of drie en dan zijn we verder gegaan. Spijtig, we hadden daar nog wel wat willen blijven. Het kan echter niet, we moeten nog de hele weg terug (langs een andere weg). Vanaf hieruit moeten we plaatje nr. 18 volgen.
Hier is ie dan, onze vriend de reus !!! De vorige foto was genomen vooraan, aan dat hekje, waar nu die 2 mensen staan. Van hieruit is het een adembenemend zicht op zijn laatste rustplaats. Prachtig vergezicht over alle bergen heen. Hiervoor hadden we deze wandeling gedaan en we hebben er nog geen minuutje spijt van gehad. Wat is de natuur toch mooi !!! Na hier een hele tijd gestaan te hebben zijn we nog een ietsje verder gegaan...een café-restaurant ...ook interessant, niet waar !!! Een hapje en een drankje geraken er altijd nog wel in
We zijn nu iets over de helft van ons traject bergop. Nog een laatste inspanning. Dit is het eerste zicht op de reus dat we zagen. Voor diegenen die niet geloven in engeltjes...kijk maar eens onderaan rechts en het is er eentje die zijn vleugeltjes al verdiend heeft zelle !!!
Nr. 14 moesten we volgen...alléén, er was nergens nog eenig plaatje met deze nr. te vinden. De kaart dan nog maar eens ter hand genomen. Het paadje rechts achter haar moeten we hebben. We zijn er bijna.
De mensen die van 's morgens tot 's avonds in de bossen werkten moesten op tijd ook iets tussen de tanden krijgen en dus zat er niets anders op dan ter plekken een boterhammetje uit de vuist te eten. Smakelijk !!!
We verlaten deze wonderschone en rustige plaats en begeven ons naar de top van de berg. We gaan achter het huis door...steil omhoog. Bij ons nog 4 andere wandelaars die de laatste loodjes naar de top samen met ons ondernemen. Na een 300 meter omhoog nam ik deze foto van dit fraaie stukje natuur waar we eens deel hebben van uit gemaakt. 't Es schoin gewest !!!
Ik sta niet graag op de foto. Hier moest ik poseren van Fien, zodat ze een foto van mij kon nemen. Pffffffffffffff ik zal het maar doen zeker, anders blijft ze toch maar zagen tot ze gelijk krijgt...vrouwen hé !!!!!
Wat verder een volgende bord. Hierop staat de code van de wandelaar en eveneens de uitspraak van een rechtbank, die een milieuovertreder een boete oplegt van 20.000 Bfr. Je weze gewaarschuwd !!!!!
Oh ja, voor ik het vergeet...recht voor ons ligt het graf van de reus. Daarvoor waren we wel gekomen hé !!! Mmmmmm...weinig reus te zien, vind je ook niet ???
Het enige nadeel aan dat huis is...dat er achter in je tuin steeds mensen verzamelen om te genieten van het prachtig uitzicht, water en de natuur. Nou ja...nadeel??? Het huis staat er wel 200 meter vanaf. Het is een prachtige plek hier. Iederéén geniet hier van de zon, rust, stilte en de omgeving. We gaan op een bank zitten en observer de omgeving. Rondom ons zingen de vogels nog steeds hun mooiste lied en houden de vlinders ons nog steeds gezelschap. Een man en een kind gaan en staan in het water van de Semois...ik hoopte dat er eentje zou invallen (stout van mij hé!!!), maar ze bleven recht. Wat verder zijn 2 kinderen platte stenen in het water aan't gooien om alzo te proberen al ketsend de steen aan de overkant te krijgen...wat hen niet lukt. Plots staat de papa recht en zegt boos dat ze moeten stoppen met stenen in het water te gooien. De twee kinderen stoppen onmiddelijk en...de papa begint zowaar te gooien met stenen. Nou ja, papa's hé...hebben steeds en altijd gelijk !!! Pal voor ons komt er een oud vrouwtje en naar ik denk...haar dochter, toe. Zij hebben twee honden bij zich. Telkens weer smijten ze een balletje in het water, welke de honden met veel plezier gingen opvissen. Na een 20 tal minuutjes vertrokken ze weer zoals ze gekomen waren...in alle rust en stilte. Wat verder probeert een man een foto te maken van zijn vrouw in de wondermooie natuur. Na tientallen keren geprobeert te hebben en eveneens evenveel mislukkingen, lukt het hem uiteindelijk toch. Hij laat de foto zien aan zijn vrouw en zijn beide erg tevreden over het resultaat. Als dank krijgt hij van haar een dikke zoen. Lief hé !!!
Op het einde van de weg die we al een hele tijd volgen, staat er zowaar een huis. Prachtig gelegen. Naast hun huis en naast de tuin loopt er een watertje, welke in de Semois uit komt. Alléén is het te hopen voor die mensen dat hun huis nooit in de fik (brand) komt te staan...eer dat de brandweer er geariveerd is, is het kot afgebrand.
Ik ben Risse
