Ons eerste kleinkindje: "Zoe" Het is een schatje !!! Wij houden ontzettend veel van haar.
Over mijzelf
Ik ben Risse
Ik ben een man en woon in Vilvoorde (Houtem) (Belgie) en mijn beroep is Grafdelver/bewaker (doodgraver dus) op de begraafplaats van Vilvoorde.
Ik ben geboren op 29/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen - korte trips naar de Ardennen of waar dan ook, hengelen en andere leuke dingen.
Zoeken in blog
Mijn hobby's !!!
Wandelen, begraafplaatsen, dieren...
16-05-2007
De laatste loodjes
De laatste loodjes wegen het zwaarst zegt men wel eens...wel dat is ook zo. We waren moe en onze benen deden pijn. Geloof het of niet...nu dat we er bijna waren staat er daar opééns op een boom het nr. 18. De gehele terugweg zijn we het niet tegen gekomen. Onderweg waren we aan het overleggen wat we eerst gingen doen. Zouden we eerst naar onze kamer gaan en er een douchke nemen en dan gaan eten of zouden we eerst gaan eten en dan een douchke nemen??? We kwamen tot het besluit dat het het beste was om eerst te gaan eten. Als we eerst zouden gaan douchen dan zou er geen één van ons beide nog zin gehad hebben om te gaan eten. Dus...wij verder afdalen naar Bouillon City...richting "ons frituurtje."
Na daar een tijdje op 4 hoog gestaan te hebben, wou ik terug naar beneden gaan. Plots krijg ik iets in het vizier...voor mij een grote zwerm trekvogels, Wilde Ganzen, die noordwaards trokken. Gauw enige foto's van genomen. Mooie dieren.
Prachtige foto van het Ford dat geheel in de zon ligt. Hoe lang ik hierboven op die toren heb gestaan weet ik niet.
Waarom was ik nu zo blij van die toren te zien ??? Wel, telkens we in Bouillon waren zei ik tegen Fien, dat ik graag eens boven op die toren zou staan...en nu??? Wel nu ben ik er eindelijk in geslaagd om deze grote toren te beklimmen. Ik wist dat het prachtig ging zijn. Missie geslaagd !!!...en Fien is van mijn gezaag vanaf dat ik graag eens op die toren zou staan hahahahahahaha
Plots staan we oog in oog met een enorme toren. Wat van beneden in het stadje Bouillon geleek op een klein pietluttig torentje, is een mastodont van een toren. Doe wat je wilt, mijn benen doen wel pijn, maar die moet ik beklimmen. Dus ik en Fien de toren op.
Verder gaan we. Links en rechts van de weg staan er kleine en grote dennenboompjes, grote velden vol met bomen. In grote varierend van 10, 20, 30 cm tot 150 cm. Prachtig zicht is het.
Even wandelen we niet meer in en door de bossen. Nu zijn er alléén nog wijdse vlaktes te zien met mooie vergezichten. Het enne al mooier dan het andere. Zoals op deze foto, van een zijweg. Voor alle duidelijkheid: "we zijn deze weg niet ingeweest." Nog steeds vollop rust, vogeltjes en vlinders rondom ons. Lieflijke taferelen en hadden we meer tijd gehad dan hadden we hier, ergens halverwege deze weg, een picknick gehouden. We vervolgen onze weg rechtdoor. Godfried van Bouillon wacht op ons.
Het nodigde ons uit om eens langs te komen, maar dat ging niet meer. Het was reeds veel te laat en we zijn liever uit het bos voor het donker word. Een andere keer misschien. Wij moeten nu naar rechts...hop naar Bouillon.
Na een poosje daar gezeten te hebben gaan we terug op weg. Stillaan beginnen onze benen wel even pijn te doen. Met goede moed gaan we verder. Fien controleerd nog even onze positie. Als alles juist is en we zijn nog op de goede weg, dan moeten we net voor een dorp uitkomen. Wait and see...!!!
Amaaiiiiiiiiii, ik was ook moe zelle. Maar toch ik zou het zo weer doen. Rechts van mij ligt mijn leesbril op onze wandelkaart. De natuur is hier mooi. Hier zie ik ook weer een Buizerd, maar de bomen staan hier zo dicht op elkaar dat ik niet de kans heb om er een foto van te nemen...spijtig !!!
Ik ben Risse
