de feestelijkheden zijn nog maar nauwelijks voorbij of er komen al slechte berichten binnen.zoals ik al vertelde heeft de man van een vriendin ook kanker, ik heb hen nog niet kunnen bereiken, daarna vertelde mijn broer dat zijn schoonvader bediend is en er gewaakt moet worden, het is te erg allemaal, bovendien gaat het slecht met mijn broer, deze week moet hij weer op controle, kijken of de chemo gewerkt heeft; ik moet morgen naar de reumatoloog, ik vrees dat dat ook niet zo best is, ik heb de laatste weken constant pijn, dan hier en dan daar, ik moet eerst de bloeduitslagen nog afhalen bij de dokter en dinsdag moet ik op gesprek bij hem, hij zegt dat ik gedeprimeerd raak, vooral ook door mijn moeder, het is nooit meer goed wat ik doe, de dekens zijn te zwaar, ze heeft het koud, dan heeft ze het weer te warm, dan moet ze weer een lavement en als ze er dan eentje krijgt moet ze vijf zes keer naar het toilet en heeft ze buikpijn. elke avond ben ik een uur bezig om haar bed in de slaapkamer in orde te krijgen. vrijdag moest ik met mijn broer en zus uit eten en ze vond dat het onverantwoord was om hier te blijven slapen omdat het zo waaide, ik heb haar dan maar beloofd als het zo voortduurde dat ik dan wel naar huis zou komen, gelukkig was dat niet het geval. ik heb nog een reeks fotos die ik moet verkleinen maar ik heb geen tijd genoeg, dus zullen ze nog even moeten wachten, die ene week kunnen ze me toch niet meer afpakken. gisteren was ik van dienst als babysitter en moest ik de kleine uit zijn bed halen omdat de nieuwe meubels voor mijn apartement gebracht werden, dus moest ik weer holderdebolder naar hier. toen die eindelijk geplaatst waren heb ik er de dweil eens doorgehaald en terug naar mijn moeder, eten gekookt voor haar, een spelletje rummicub met de oudste en toen fritten gaan halen en de kinderen naar huis gebracht. het was me het dagje wel. vanaf vandaag kan ik ook dagelijks bellen met mijn zoon via skype en dat is gratis, hij heeft zijn winkel geopend en is dus daar. makkelijk is dat, en kost me niks. dat was het zo wel ongeveer, tot vrijdag!
eindelijk zijn de feestelijkheden voorbij, ik heb er van genoten, zowel het dineetje met mijn dochter en familie alsook met de vier dagen die ik kon doorbrengen met mijn zoon en schoondochter, daarna nog een feestje met mijn familie en vorige zondag afgesloten met een brunch met mijn vrienden, alhoewel ik vanavond weer uit geweest ben met mijn broer en zus met aanhang.je zou zeggen dat het leven een feest is, maar dat idee moet je weer vlug laten varen als je met je neus op de feiten gedrukt wordt.vanavond kreeg ik het vreselijke telefoontje van een vriendin die me meldde dat de man van een andere vriendin prostaatkanker heeft met uitzaaingen, hij is amper 50 jaar, zijn vrouw heeft jaren geleden borstkanker gehad en nu op het bot, en bovendien hebben ze ook nog het hoederecht over hun driejarig kleinzoontje! mijn haren gaan recht staan als ik daar aan denk, ik kan het niet uit mijn hoofd zetten, morgen ga ik hen bellen, ik ben nu te veel van streek en ga het daar nu maar bij laten, volgende keer vertel ik meer!
ik heb veel te vertellen maar weinig tijd, dus ga ik vandaag alleen maar fotos plaatsen van mijn feest, tot gauw!scrol maar naar beneden, daar staan ze!
ik ben er al weer, moest iets doen op de pc, maar deze middag kregen we twee afgevaardigden van het riziv, ik was er niet en mijn moeder wist toch nog hoe ze mijn kon bereiken. jongens, wat die allemaal niet vroegen!of ze alleen kon eten, naar de wc gaan, haar poep afvegen, eten ,in bed en uit bed, welke hulp ik had in huis, hoeveel keer ik bij haar bleef slapen, of de verpleegsters vaak kwamen, of ze de laatste twee jaar in het ziekenhuis heeft gelegen, of ze zich kan wassen, mijn operaties aan mijn handen daar moesten ze ook het fijne van weten, en nog zoveel meer! ze is gewoon binneste buiten gekeerd, nog een mirakel dat ze niet vroegen om haar pampers te zien, ze moesten wel weten of ze er gebruikte , welke en hoeveel per dag!!jezus, wat een brutaliteit! is het niet voldoende dat ze haar daar zo zien liggen? en dat voor die luizige 95 per maand en een controle voor de verpleegsters ook, want dat vroegen ze verschillende malen, ik ben er nog niet goed van.enfin, nu ben ik even hier en zal maar het begin van mijn feest op het blog zetten, nog twee dagen en dan gaan we verder met feesten!
ik ben weer laat, maar mijn moeder is niet zo best, en nu met het kussen voor haar hielen en de dekenboog is het moeilijk om in bed te geraken, ik kan haar toch niet om 7 uur in bed stoppen, nietwaar? deze namiddag is mijn kleinzoontje bij mij geweest en die heb ik eerst naar huis gedaan en daarna heb ik mijn moeder in bed gestopt.de dokter is nogmaals geweest, maar aan haar artrose kan hij niet veel doen, ze heeft steeds meer pijn en ze smeekt om te mogen sterven,het is hartverscheurend haar zo te zien lijden, ze neemt al drie pijnstillers per dag maar ze vraagt om meer, ik durf die haar niet te geven want ik ben bang voor haar maag, ze is erg duizelig, dus moet ze aan de arm overal mee,naar de wc en de tafel, dat is haar enige wandeling en als je dan die dunne beentjes ziet zou ik wel kunnen huilen, het is nog alleen een aangekleed geraamte, na een week merkt men al het verschil. ik heb ook deze week een ouderwetse bouillot gekocht om haar voeten warm te houden, het electrische kussen schuift weg van haar voeten. het duurt ongeveer een uur eer ik haar in bed heb, en 's morgens hetzelfde, dan moet haar bed in de living weer opgebouwd worden.
ze zei deze week dat ze niet begreep waar ik de moed vandaan bleef halen, maar ik bekijk het met de dag, plannen vooruit komen toch nooit uit! soms ben ik doodop, maar dan ga je in een lagere versnelling en dan gaat het ook, had ik maar niet zo'n pijn in mijn rug en been. gelukkig moet ik nu niet veel meer doen in de tuin. nu begin ik af te tellen dat mijn zoon komt,donderdag zijn ze er,mijn oudste broer gaat hen mee afhalen, deze zaterdag worden de feestelijkheden gestart, ik ga met mijn dochter en haar gezin uit eten, en dan is het aftellen naar mijn 65 ste verjaardag, op pensioen! vrijdag zal ik er niet zijn want dan logeert mijn zoon hier, maar ik zal wel veel tijd aan hen spenderen, mijn zus zorgt voor mijn moeder. ik ben van plan om fotos te nemen en die zien jullie later dan wel op dit blogje, ondertussen leg ik de rode loper uit voor zoon en schoondochter, dus tot later!
het is nog maar woensdag, maar deze week is niet zo druk, daarom vlug enkele regeltjes.deze morgen ben ik met mijn broer een cappucchino gaan drinken, en nog wel met toestemming van mijn moeder, ondertussen belde mijn zus en die is dan ook maar afgekomen, het was een plezante koffieklets. nu ben ik hier om wat rommel uit de tuin op te ruimen, de mijne is nu ook in orde, maar het heeft pijn gedaan. niks meer gewoon hé!de dokter is weer bij mijn moeder geweest omdat ze weer zo'n buikpijn had, dus moest de verpleegster gisteren een groot lavement zetten, de details zal ik jullie maar besparen, daarna wilde ik naar de aldi, was de weg helemaal afgesloten, de omleiding gevolgd en ik kwam een stuk voorbij de aldi uit, dus dan maar te voet, geen kat in de winkel en ik heb ook maar het hoognodige meegenomen, dat maakt dat ik nog eens terug moet. straks moest ik bij mijn dochter een spuitje laten zetten, gelukkig staat het eten klaar. nu moet ik elke avond en morgen haar bed opnieuw insalleren, de dekenboog, het kussen voor haar hielen en een verwarmingskussen voor haar voeten, 's morgens ben ik een uur bezig om haar op haar plaats te krijgen en 's avonds om haar in bed te krijgen. ze zei dat ze net zo goed in de living kon blijven liggen maar dat wil ik niet, dat zou betekenen dat ik ook om negen uur naar bed moet, ze kan dan wel een lampje op haar tafeltje zetten, maar dan moet ik ook de wc stoel naast haar bed zetten! toch geen gezicht zeker! maar ik wil dat ook niet omdat ik 's avonds even kan ontspannen, lezen of tv kijken, vroeger was zij de baas, maar nu laat ik me niet meer naar bed sturen hoor! dus elke avond en morgen een verhuis. haar kalknagels zijn nu genezen, maar dat heeft drie maanden geduurd, ontsmetten, daktarin smeren en de nagel kort houden, nu zijn ze weer normaal. wat mezelf betreft, ik vind vandaag een belastingsbrief in mijn bus die ook niet van de poes is, maar ja , dat wist ik al,dus betalen maar. zo, dat zal wel genoeg zijn voor vandaag denk ik, tot vrijdag
weer vrijdag en ik ben er weer even. deze week heb ik van alles gedaan, dinsdag is de tuinman geweest en alles is voorlopig geplant, het onkruid is gewiedt en de voortuin ligt er netjes bij, tenminste die van mijn moeder, ' s avonds was ik misselijk van vermoeidheid, ik kon niet eten, mijn rug, benen en armen deden pijn, maar woensdag heb ik hier de tuin gedaan, het was de moeite! toen ik kloeg dat ik zo'n pijn had is mijn moeder beginnen huilen, toen ik vroeg waarom zei ze dat ze zich nutteloos voelde, kon ik toch maar een beetje helpen en dan die extra last met mij! ik heb haar getroost en gezegd dat ik daar niet aan dood zou gaan, alleen dat ik niet meer gewend ben aan werken en zie, de dag daarna was ik best fit, ik zei tegen haar dat ik dat wat meer moest doen en dat ik lui werd, wel toen moest ze toch weer glimlachen. vandaag ben ik weer naar de mediotheek geweest en heb daar een dekensteun gaan halen voor haar tenen, die willen maar niet genezen en zien er zo rood uit, op deze manier raken de dekens haar tenen niet meer. ze krijgt steeds wat bij, nu heeft ze droge vlekken op haar billen haar schouder en haar rug, hele potten creme smeer ik, maar het blijft hetzelfde. een ander probleem is dat ik van plan was om in september nog eens naar spanje te vertrekken maar daar zal niks van komen denk ik, ik had al een ticket maar gisteren belde mijn zoon en zei dat hij dan geen verlof meer heeft en zijn vrouw ook niet, ze gaan een winkel openen en daar zal ook zijn bureau zijn, en na sluitingstijd moet hij nog les geven, mijn schoondochter moet ook werken , zij zit op spoed in het ziekenhuis en ze hebben alleen verlof in augustus, nu zit ik hier met mijn ticket, en om meer dan 100 bij te leggen om in augustus te gaan zie ik niet zitten, bovendien is het daar dan veel te heet, maar tijd brengt raad, misschien komt er nog wel eens een oferte van vueling.morgen ben ik weer van dienst als oppas, dus zal het morgen ook weer een drukke dag worden, en zo tussendoor ben ik een paar keer weggeglipt voor een tasje koffie, dat is dan ook mijn enige ontspanning. maar nu kan ik uitkijken naar de komst van mijn zoon, het duurt nu niet lang meer en dan zal ik het er eens goed van nemen, vier dagen feest, je wordt maar één keer 65, niet? en daarom heb ik mezelf deze week eens gekietelt, een ander doet het toch niet en heb ik een mooie jurk en jasje voor mezelf gekocht, maar dat zal de laatste keer zijn denk ik want de staat is aan mijn pensioen aan het knabbelen, maar ik kreeg vandaag een omnipass, dus gratis met de bus! 't jonge wat voel ik me oud!!!!!!!!
de hele week ben ik druk geweest met van alles en nog wat, ik ben naar de uitvaart van de broer van een vriendin geweest, het was nogal emotioneel,ik hoop dat ze er wat aan gehad heeft. verder heb ik eindelijk iemand toegewezen gekregen van de pwa, hij is deze week al geweest en mijn moeders tuin ligt er goed bij, maar de mijne!!!!!! morgen ga ik met mijn kleinzoontje van drie de aardappelen zetten, kan hij ook eens in de grond wroeten, hij slaapt deze nacht bij mij, dus morgen zal het weer vroeg dag zijn.dan ben ik ook met de voorbereidingen begonnen van mijn 65 ste verjaardag,ik heb net de uitnodigingen gemaakt, en wat nog het meeste deugd zal doen is dat mijn zoon en zijn vrouw eindelijk weer eens overkomen uit spanje, dat was twee jaar geleden. ze blijven maar vier dagen, dus heb ik voor vier dagen een restaurant uitgezocht, zo kunnen ze hun hartje nog eens ophalen.eergisteren hebben ze gebeld, en ik heb bijna de hele familie aan de telefoon gehad om me een zalig pasen toe te wensen, dat doet ook eens deugd. zondag komen de kleinkinderen paaseieren rapen, ik hoop dat het goed weer is, de oudste komt zondag pas terug uit skiverlof, ben benieuwd, tot nu toe niks van gehoord, dus hij zal zijn benen nog niet gebroken hebben!
gisteren ben ik naar de ziekendag geweest, ondertussen was mijn jongste zus bij mijn moeder en later is mijn dochter nog langs geweest, alles was okee, maar gisteren vroeg ze me om zenuwpillen te vragen aan de dokter, ze voelde zich zenuwachtig en opgejaagd, als het dagelijkse patroon verandert is ze uit haar doen, en haar tenen willen ook niet goed genezen, ik heb er al aan gedacht om eens te gaan kijken voor een soort hoepel die ik over haar voeten kan plaatsen zodat haar tenen vrij liggen, als iemand een ideetje heeft?? vandaag is het goede vrijdag en er mocht geen vlees op tafel komen, dus sla met ei. op het einde van mei wordt het kapelleke ingewijd dat is omver gereden, ze zijn het aan het restaureren, maar ze zegt dat ze dat niet meer kan, maar ze moet van mij, ze heeft er 13 jaar voor gezorgd, het ligt tegenover haar deur en ik zet ze wel in de rolstoel, dat moet toch lukken?zo, dat is mijn verhaal weer voor deze week!
inderdaad slechte berichten,mijn broer die kanker heeft is erg ziek, hij heeft een pijnpomp of liever gezegd een epidurale verdoving, met als gevolg dat hij niet voelt of hij naar het toilet moet en er dus veel tijd doorbrengt. mijn moeder is weer wat achteruit gegaan, haar hiel is genezen, gelukkig, maar haar tenen willen niet genezen en ze zegt dat ze pijn doen, ik doe er een steriel verbandje om en een witte sok, zo kan ze niet met haar tenen schuren tegen de lakens. wat betreft de doorligmatrassen denk ik dat ik de goede heb gekocht, ik ben in de mediotheek geweest en ze raadden mij deze aan, voor de rest heeft ze geen doorligwonden meer, maar met haar rechterarm kan ze zo goed als niks meer, telkens is het een klein beetje erger. je merkt het niet, maar ik zie het aan haar gezicht, ik moet haar ook vaker helpen, woensdag had ze plots weer een bloeddruk van 21/10, en dus heb ik haar een heel pilletje gegeven, 's avonds was dat weer in orde, je moet altijd alert zijn en dus zit ik hier nu niet op mijn gemak. ze heeft gemerkt dat ik pijn in mijn polsen had op de manier waarop ik haar haar eten gaf en zei ze dat ik altijd maar op mijn tanden beet en zij altijd maar zeurde als het ergens pijn deed, ik geloof dat zij zich een last voelt alhoewel ik dat altijd ontken, bovendien is zij wel 30 jaar ouder dan ik , dus mag ze zeuren, niet? bovendien kreeg ik gisteren nog een smsje van een vriendin om me te vertellen dat haar broer na een zéér lange ziekte is overleden, en hij was nog zo jong! ik voel zo met haar mee, jammer dat ze zo verweg woont, voor mij dan toch, anders was ik haar gaan opzoeken.deze week heeft iemand de hof gefreesd en omgeploegd, ik heb maandag de hele dag in de tuin gewerkt en dat heb ik geweten, maar er moet nog zo veel gedaan worden, ik ben deze morgen met mijn zus naar de macro geweest en heb onkruidverdelger meegebracht, hakken is me te veel en te zwaar werk, en bovendien mottenbollen, ik heb hier zes katten in de tuin en ze zeggen dat die de katten uit de tuin houden. ondertussen was de poetshulp in huis en de verpleegster ook, dus moest ik me niet druk maken.en dus is dit mijn verhaal van deze week, tot later
gauw even een berichtje!
ik denk dat mijn moeder weer een klein herseninfarct gehad heeft, haar mond staat weer scheef en ze kan niks meer met haar rechterhand, haar zij doet pijn en ze voelt zich beroerd; gisteren avond zei ze; als ik nu maar eens niet meer wakker wordt morgenvroeg, ik maak je het steeds meer lastig! bovendien praat ze heel stilletjes en ik versta ze haast niet meer. daar de dokter dat toch niet kan zien als alleen op de uiterlijke symptomen zal ik hem maandag wel opbellen, want hij kan toch alleen maar zien wat ik zie en er per slot niks aan doen. dus weet ik niet wanneer ik nog eens wat kan toevoegen, dus tot de volgende keer
vorige week kon ik niks toevoegen aan mijn blog want ik had logees, zij komen regelmatig over maar moeten ver rijden , dus laat ik ze hier logeren, het staat hier toch vaak maar leeg en zo kunnen we ook nog eens bijpraten. mijn moeder wordt wel wat lastig als ik te veel aandacht besteed aan iemand anders, ik ben benieuwd hoe ze zal reageren als mijn zoon en schondochter overkomen, ik ben van plan zo veel mogelijk tijd met hen door te brengen en daar zal ze zich bij neer moeten leggen, ik heb ook nog mijn eigen gezin! toen ik praatte van paaseieren te gaan kopen voor de poetsvrouwen en de verpleegsters zei ze dat de poetsvrouwen geen eieren kregen want ze werden al betaald! sie, daar krijg ik nu wat van he, als ze hun best doen mogen ze zeker toch ook wel eens wat? en of ik dat persee vandaag moest doen, dat kon toch ook wel als ik andere boodschappen moest doen! ja zeker, maar ik wil mijn werk zelf organiseren, gisteren belde een vriend op die zei dat de beloofde tuinman niet kon komen ploegen omdat zijn machine kapot was, je had haar moeten horen! nu heeft hij iemand anders gevonden en moet ik rechtstreeks aan hem betalen, wat normaal is denk ik , maar nee, zij vond dat ik dat met die vriend moest afrekenen. vandaag heb ik gebabysit en nu vindt ze dat ik te veel doe en me te veel vermoei! alles wat ik doe wat niet voor mijn moeder is , is voor mij ontspanning, ik vraag me af of ik wel goed bezig ben? ben ik niet te zelfzuchtig? moet ik meer met haar bezig zijn? het is zo vermoeiend om haar iets te vertellen want ik moet het minstens vijf keer herhalen omdat ze zo doof is. haar tenen willen ook niet goed genezen, nu heb ik er een steriel verband omgedaan en een witte dunne sok zodat er nog lucht bijkan. vandaag komt mijn kleinzoon slapen en morgen is het werkdag voor hem in de tuin, dus voor vandaag de groetjes hoor!
vrijdagmorgen en ik ben hier weer voor de droogkast, dit maal voor mijn zus, die moet weer naar de dokter, ze heeft blijkbaar een zenuw geknleld in haar pols, dus help ik haar een beetje. vanavond kan ik er niet zijn want dan nemen mijn vrienden van zottegem mijn huisje in, blij dat ze er nog eens zijn.
mijn moeder maakt me horendol, nu is er weer een lint van een rolluik zeer dun en wil ze dat ik stande pede iemand opbel om een nieuw lint te steken, maar dat hoeft nog niet vandaag. ze vindt ook dat ik te veel doe voor anderen, dat moet ik maar laten en 's avonds om 10 uur naar bed! maar dan begin ik pas te leven! en 's avonds heeft ze een hele klachtenlijst, haar kussen ligt niet goed, haar voeten zijn koud en de rest is heet, er moet een deken bij, of eraf, haar schouder moet op een kussen, haar nek doet pijn, dan moet ze weer sokken aan en dan weer uit, enfin, alles om aandacht te krijgen en als ik wat lang in de keuken bezig ben vraagtt ze waar ik heb gezeten! ze heeft het ook maar over de tuin, wanneer komen ze nu freezen? het is allemaal veel te laat enz. balen is dat, dus maak ik maar weer dat ik ginder ben, tot de volgende keer
ik had al een berichtje toegevoegd, krijg ik weer die brede pagina!!!!!!!!!! ik weet niet hoe dat komt maar ik heb mijn laatste bericht verwijderd en begin weer maar opnieuw. dus de dokter is toch weer moeten komen, door de sinutab kreeg ze hallucinaties, 's morgens zei ze dat ze een stuk of zeven vrachtwagens zag met grote boomstammen en dikke takken en daartussen allemaal bloemen, ik dacht dat ze weggedroomd was maar in de namiddag hoorde ze het kerstliedje ' stille nacht' en ze zong het ook mee! toen vertrouwde ik het niet meer en heb haar 's avonds geen sinutab meer gegeven, maar ze lag nog maar tien minuten in bed of ze floot al (ze heeft een fluitje aan haar bed), ze zag vier verpleegsters, eentje met een grote spuit en toen ik het licht aandeed waren ze weg! ik heb geprobeerd haar wat te kalmeren en een schemerlampje op de grond gezet, als ik het op haar nachtkastje zet stoot ze het eraf; 's morgens heb ik de dokter gebeld, bleken haar darmen ook nog niet genezen en kreeg ze daar een medicijn voor.na een paar dagen waren de spoken weer weg, haar darmen zijn beter, maar haar hoofd werkt wel voor 200 procent, zegt ze dat het tijd is om stinkers te zaaien, het vriest nog en zij denkt al aan de tuin. gisteren had de poetsvrouw de stekker van de stofzuiger los getrokken, mijn broer zou dat vandaag komen maken maar ik heb hem niet gezien, en toen zei ze dat ik hem op moest bellen! ik zei dat ik hem niet achter zijn vodden wou zitten en de oplossing die ze gaf was dat ik de sleutel op de achterdeur moest laten zitten dan kon hij nog binnen! altijd moet ze het laatste woord hebben! verdorie!!!!!!!!!!!!!!!
leuk gehad!
