weer vrijdag, weer avonturen! sinds twee weken komt de verpleegster twee maal per week mijn moeder in bad doen,maar dat gaat niet zonder comentaar, de eerste keer was het water niet warm genoeg, toen kwam de verpleegster te laat, ze had pijn in haar rug zonder korset, vorige keer had ze haar haar niet goed uitgespoeld en vandaag vroeg ze om vroeger te komen.! vorige nacht was ze aan het avonturieren, om 1 uur werd ze wakker en kon het licht niet vinden, dus gooide ze weer haar beker water in bed, lakens en dekens nat, ik had haar niet gehoord, dus had ze het beddegoed afgehaald en in de woonkamer gehangen, ze had zich verschoond en is toen op de bank in de living gaan liggen. hoe ze dat allemaal voor elkaar gekregen heeft is mij een raadsel, om 5 uur werd ik wakker en ging kijken, ze vroeg of ze in mijn bed mocht slapen dus ik eruit en zij erin! vroeg hé? woensdag na de middag was het goed weer en heb ik haar in de rolstoel gezet en een ommetje gemaakt, ze genoot er van, maar als ze iets wou zien moest ik wel dichterbij gaan want anders ziet ze niet veel, maar de warmte deed haar deugd, de zon mag niet fel schijnen want dan doen haar ogen pijn,dus het was een ideale dag voor haar. volgende week vrijdag moeten we naar het feest van mijn tante die 100 jaar wordt, ben benieuwd, ze wil wel naar de mis maar niet naar het feest,dus breng ik haar in de rolstoel naar de kerk en terug; ik heb oppas geregeld voor de avond, eerst maak ik haar eten, dan komt mijn nichtje en ga ik naar het avondfeest, ik moet wel want ze hebben mij als zangeres gebombardeerd samen met een paar broers en een paar zussen, wij zijn nu eenmaal een zingende familie, mijn moeder kon machtig goed zingen en was bij drie zangkoren,en haar doopkind is operazangeres en geeft les op het conservatorium, mijn moeder is heel trots op haar.dus volgende vrijdag geen berichtjes, sorry, zal proberen om door de week eens wat te schrijven en mijn belevenissen van het feest te vertellen.tot later!
weer vrijdag, en hier ben ik weer; zoals ik vorige keer zei: er moesten bonen gezet worden en dat heb ik dan ook maar gedaan. ondertussen heb ik mijn bloed laten onderzoeken en moet met de uitslag volgende maandag naar de reumatoloog. deze week heb ik dan ook beslist om de verpleegster twee maal per week te laten komen om mijn moeder in bad te doen, ik vertrouw mijn pols niet meer, daar ben ik een half jaar geleden aan geopereerd en hij werkt nog altijd niet naar behoren, ik ben bang dat ik haar laat vallen, bovendien is het een lomp gewicht, ze geeft niet mee en dan is het moeilijk om haar op te tillen. eigenlijk ben ik een beetje geirriteerd, voor zo ver ze kan, schuifelt ze door het huis, zich vashoudend aan klinken en deurstijlen, maar ze presteert het wel om in mijn kamer te geraken en een opmerking te maken over de zak met oude kleren die ik uit mijn kast geruimd heb;die konden nog wel mee, altijd maar nieuwe kopen!!!!! ik word door haar behandelt alsof ik nog een kind ben, ze is slechtgezind als ik weg moet voor boodschappen of om te babysitten, ik heb ook nog een gezin buiten mijn moeder he, het gebeurt niet vaak maar altijd moet ze daar wel eens comentaar op geven! ze wil ook altijd haar zegje hebben over alles, ook de planning en de manier waarop ik werk, ik zou dat moeten doen zoals zij altijd gedaan heeft; ze heeft ook een rare manier van zich aan te kleden,alles over haar hoofd aan en over haar hoofd uit! soms geeft dat rare situaties waar ik dan weer om moet lachen. gelukkig is ze altijd tevreden met het eten, ze zegt wel eens dat ze alle dagen op rstaurant zit, en dat doet ook wel eens deugd! zo, tot de volgende keer!
weer vrijdag en weer een drukke week achter de rug. ik moest deze week een scan laten maken van de bovenbuik, de medicijnen die ik gekregen had voor mijn maag helpen niet veel,dus moet ik tot woensdag wachten op de uitslag.ondertussen maakt mijn moeder zich druk over mij, bovendien is mijn zus vorige zondag ongelukkig op de rand van haar bed gevallen en had ze een lichte hersenschudding, ik ben haar dan maar een handje gaan helpen een paar dagen, maar ze is al weer opgeknapt, haar bloeddruk stond plots te hoog, razende hoofdpijn, diarree enfin... ze moest eigenlijk naar de pijnkliniek maar ik heb een andere afspraak gemaakt en nu moet ze dinsdag gaan, dus ik breng haar weg en haal haar op. vandaag zijn we samen gaan winkelen en ze heeft voor mij een prachtig kerststuk gekocht, ze wil ook nooit iets voor niks he, ik vind dat je niet altijd moet betalen als je voor een ander iets doet! deze namiddag ben ik gaan inkopen doen met mijn dochter, verdorie! ik kan bete te voet gaan dan met de auto, overal is er omleiding en een drukte van jewelste! wat zal dat nog geven de volgende week? vanavond is mijn kleinzoon bij mij maar hij slaapt al, morgen komt de kleinste ook want mijn dochter moet werken en haar man ook. dus wordt het morgen weer een drukke dag, koken, huiswerk in de gaten houden en met de kleinste spelen. op kerstavond ben ik uitgenodigd bij mijn dochter, ze wou dat ik al vroeg zou komen om samen het eten klaar te maken maar dat wil ik mijn moeder niet aandoen, dan blijft ze te lang alleen, dus ik ga pas 's avonds en kom dan hier slapen in plaats van vrijdag, of ik nog tijd zal hebben om iets toe te voegen aan mijn blog weet ik niet. moeder heeft al schrik voor de drukte op nieuwjaarsdag, het is de gewoonte dat de kinderen met hun familie nieuwjaar komen wensen, dat is eigenlijk te druk voor haar, maar ik hoop dat ze allemaal komen, het is misschien de laatste keer. ze eet weer minder, de verpleegster heeft weer pleisters geplakt tegen het doorliggen en ze kan toch zo moeilijk van haar bed opstaan, ik kijk het altijd even af en gaat het niet dan help ik haar,maar zo verschrompeld ze nog meer, het is toch zo'n nietig mensje geworden en te zeggen dat ze haar hele leven zo hard gewerkt heeft! net een manskerel, het is niet te geloven. ik hoop dat mijn dochter nog wat overschot heeft van het kerstdiner, zo heeft mijn moeder ook een kerstmenu want ik zal geen tijd hebben om uitgebreid te koken. en dan is daar ook nog het verlangen om mijn zoon en schoondochter te zien, ik wilde dat ik me in twee kon delen,ik weet dat de hele familie dan samen is maar ik ontbreek, en dat doet pijn. dus al bij al zal het een sereen kerstfeest zijn voor mij, gelukkig vallen die dagen op een zondag. en dan wil ik ook nog iedereen van harte danken alle mensen die mijn blog bezochten en een reactie stuurden, ik voel me gesteund door jullie allemaal en ik wens jullie allemaal een fijne kerst toe.
veel heb ik vanavond niet te vertellen, dus ik houd het kort.mijn moeder blijft last hebben van doorliggen, het lijken wel blaren in blaren, steeds op dezelfde plek, en wat ik ook doe, steeds komt er een andere blaar. ik smeer haar tweee keer per dag in, ze heeft speciale pleisters op haar tenen want ze heeft hamertenen, ze heeft een antidoorligmatras en ze heeft een kussen om haar voeten omhoog te leggen, maar niets helpt; ze zegt dat ze steken heeft in haar hiel, volgens de dokter heeft ze een slechte doorbloeding. ik had vorige week antibiotica gekregen van de dokter maar die heeft niet geholpen, vandaag moest ik een ander voorschrift gaan halen en andere pillen, hopelijk verdwijnt dan die hoest. vandaag ben ik me gaan bevoorraden bij de boerenbond, aardappelen, kalk, meststof, potgrond, plantajuin, enz. dus er komt weer werk aan. vanavond logeren de kleinkinderen bij mij dus het wordt nog een drukke avond, dus tot ziens!
ik heb weer wat nieuws toe te voegen. nadat de verpleegster geweest was ben ik met mijn zus naar de mediotheek gereden en heb voor mijn moeder een doorligmatras gekocht, het motortje moest ik huren aan 5 per maand en deze morgen heb ik die matras geinstalleerd, maar dat ging niet zonder problemen,of het was te hard of het had teveel bobbels en ze lag toch liever op dat ergonomisch kussen! het is altijd wat en deze morgen ben ik met het verkeerde been uit bed gestapt,om half acht stond ze weer al aan mijn bed, ik vlug eruit en dat is tegen mijn natuur, ik moet langzaam op gang komen zoals een dieselmotor, ik heb haar boterhammen gesmeerd en terwijl ik zat te ontbijten ging zij al lopen met het brood en de boter, ik had gezegd dat ik dadelijk haar nieuwe matras zou leggen en was ze toch maar in bed gekropen terwijl ik de keuken opruimde, toen was zij op haar beurt slechtgezind omdat ze terug uit haar bed moest, en daarna haar gejammer, jongens, ik hield het niet meer uit en ben boodschappen gaan doen, ondertussen was mijn broer ook weer op bezoek, maar die heb ik met haar alleen gelaten. na de middag ben ik even naar mijn stamcafetaria geweest, daarna kwam er een andere zus op bezoek en zo miste ik ook nog een deel van het schaatsen op tv! mijn dag kon niet meer kapot!!!voor ik naar hier kwam heb ik haar benen ingesmeerd, plakkers op haar tenen gedaan want daar begint het ook rood te worden, haar nagels gedaan, medicijnen gegeven, haar busje drinken voor de nacht gevuld en haar slaappil klaargezet, maar ik ben vergeten de verwarming lager te zetten!!!nu ja, dan is het morgenvroeg lekker warm! af en toe loopt mijn hoofd om! nu zit ik te wachten naar mijn hartonderzoek volgende maandag, ik wed dat er niks bizonders is en toch heb ik s'morgens een hartslag van meer dan honderd. in het verslag van de longarts stond dat het misschien aan te raden was om een slaaponderzoek te laten doen!!! ik besterf het van het lachen!!!!!!!!! wat ik niet goed kan is slapen!!!!!!!maar ik wacht het nog wat af tot volgende week, misschien heb ik dan iets meer te vertellen. wat betreft mijn zieke broer, wel , die ligt nog steeds in leuven, maar wat ze daar met hem doen weet ik niet, hij kwam al jaren niet thuis dus weten wij ook niets, desondanks wens ik hem het beste en daar stop ik nu dan mee, tot later
ik vervolg mijn verhaal over mantelzorg en mijn familie,
ik ben druk geweest, mijn moeder heeft een moestuin en daar is veel werk in nu, vooral het onkruid groeit welig, en ook in mijn eigen tuin.het was eigenlijk niet de bedoeling om dat tuinwerk er bij te nemen, ik ging alleen bij haar wonen om voor haar te zorgen, maar beetje bij beetje zijn er taken bij gekomen.Ik heb eigenlijk een beetje een hekel aan in de tuin werken, telkens krijg ik vreselijke pijn in mijn rug, maar je kan hem toch niet laten verwilderen he. v sinds drie weken kom:t de verpleegster alle dagen om een spuitje te geven aan mijn moeder,kalk voor haar botten, maar ik denk wat versleten is dat ook zal blijven. Ik heb me vorige week een dag of vijf vakantie gegund, ik was bij vrienden waar ik me uitstekend geammuseerd heb. mijn moeder bleef intussen bij mijn zus. en de eerste nacht was het al raak! om drie uur in de nacht hoorde ik haar, ik ging kijken en ze had haar beker water in bed omgegoten! dus werk aan de winkel, bed verschonen, propere nachtpon aan, naar de wc,en terug in bed. de volgende nacht om half vijf riep ze, ze moest naar de wc, maar ondertussen had ze alle dekens en lakens op de grond liggen, enfin, alles weer op orde gemaakt en terug in bed! om halfzeven stond ze aan mijn bed om haar kleren aan te doen, ik heb haar terug in bed gestoken en om halfacht liep de wekker af! zo een paar nachten, en je bent direkt je vakantie vergeten. nu ben ik blij dat ik even kan uitrusten, want ze heeft me al gezegd dat maandag de bonen moeten gezet worden! ze behandeld me nog steeds als haar kind, en dat wordt ik wel eens beu. volgende keer meer!
ik ben weer terug thuis, gelukkig is mijn moeder weer beter. toen ik mantelzorger werd voor mijn moeder wist ik nog niet welke verstrekkende gevolgen dat zou hebben in de relatie tussen mijn broers en zussen en mij, maar laat ik éérst vertellen hoe mijn jeugd geweest is, misschien kun je me dan beter begrijpen want ik ga hier dingen vertellen die misschien hard zijn, maar ik wil er ook vanaf geraken, misschien is dit de remedie.steeds als ik over mijn vader moet vertellen krijg ik de tranen in mijn ogen, na zoveel jaren raak ik nog altijd van slag door hem. tot mijn vijftien jaar heb ik hem alleen gekend als een dronkaard, mijn moeder kreeg bijna elk jaar een kind maar hij was er nooit,ik weet nog dat hij zat thuis kwam en mijn moeder gaf hem de laatdte vijfhonderd frank en zei : ga die ook nog maar opzuipen. nadie zuippartijen kroop hij in bed en bleef daar twee soms drie dagen inliggen. vaak moesten wij hem uit het café halen, of bij een tante geld gaan lenen. mijn moeder zorgde dat dat steeds terugbetaald werd, had zij geld voor een kilo suiker moest ik een kilo halen, was het maar voor een halve kilo , dan mocht ik maar een halve kilo meebrengen.gewoonlijk kwamen zulke dingen op mij neer, ik was immers het oudste meisje! volgende keer vertel ik meer tot kijk
ik ben weer laat, maar mijn moeder is niet zo best, en nu met het kussen voor haar hielen en de dekenboog is het moeilijk om in bed te geraken, ik kan haar toch niet om 7 uur in bed stoppen, nietwaar? deze namiddag is mijn kleinzoontje bij mij geweest en die heb ik eerst naar huis gedaan en daarna heb ik mijn moeder in bed gestopt.de dokter is nogmaals geweest, maar aan haar artrose kan hij niet veel doen, ze heeft steeds meer pijn en ze smeekt om te mogen sterven,het is hartverscheurend haar zo te zien lijden, ze neemt al drie pijnstillers per dag maar ze vraagt om meer, ik durf die haar niet te geven want ik ben bang voor haar maag, ze is erg duizelig, dus moet ze aan de arm overal mee,naar de wc en de tafezl, dat is haar enige wandeling en als je dan die dunne beentjes ziet zou ik wel kunnen huilen, het is nog alleen een aangekeed geraamte, na een week merkt men al het verschil. ik heb ook deze week een ouderwetse bouillot gekocht om haar voeten warm te houden, het electrische kussen schuift weg van haar voeten. het duurt ongeveer een uur eer ik haar in bed heb, en 's morgens hetzelfde, dan moet haar bed in de living weer opgebouwd worden.
ze zei deze week dat ze niet begreep waar ik de moed vandaan bleef halen, maar ik bekijk het met de dag, plannen vooruit komen toch nooit uit! soms ben ik doodop, maar dan ga je in een lagere versnelling en dan gaat het ook, had ik maar niet zo'n pijn in mijn rug en been. gelukkig moet ik nu niet veel meer doen in de tuin. nu begin ik af te tellen dat mijn zoon komt,donderdag zijn ze er,mijn oudste broer gaat hen mee afhalen, deze zaterdag worden de feestelijkheden gestart, ik ga met mijn dochter en haar gezin uit eten, en dan is het aftellen naar mijn 65 ste verjaardag, op pensioen! vrijdag zal ik er niet zijn want dan logeert mijn zoon hier, maar ik zal wel veel tijd aan hen spenderen, mijn zus zorgt voor mijn moeder. ik ben van plan om fotos te nemen en die zien jullie later dan wel op dit blogje, ondertussen leg ik de rode loper uit voor zoon en schoondochter, dus tot later!
ik ben weduwe en heb 2 kinderen en twee kleinkinderen,mijn zoon woont in spanje en heeft geen kinderen, mijn dochter heeft twee zoontjes. zes jaar geleden werd ik de mantelzorger van mijn moeder ondanks dat mijn man ernstig ziek was en drie maanden nadien is overleden. daarom was het ook niet evident dat ik die taak op me nam, maar aangezien geen van mijn 8 broers of zussen konden of wilden, heb ik die taak op mij genomen. het begon allemaal in juli, zes jaar geleden. mijn moeder van bijna 94 jaar kreeg een trombose achter het oog met als gevolg dat zij nog maar 20 procent zag uit één oog, het andere was al blind als gevolg van de mazelen. mijn moeder was zelfstandig,en zag het niet zitten om naar een bejaardenhuis te gaan, ze wilde in haar eigen huis blijven en niemand kan haar verplichten, dus na overleg met de familie verhuisden we naar haar huis, daar kwam wel wat bij kijken, huur opzeggen, meubels opslaan etc... bovendien had ik de zorg voor mijn man die al drie jaar ziek was, en na zijn overlijden vertelde mijn zoon dat hij wilde emigreren naar spanje, zijn vrouw is spaanse, maar dat was een flinke klop, gelukkig stelt hij het goed, en af en toe komen zij over of ga ik naar hen toe, en mijn moeder gaat naar één van mijn zussen, de enige die me ook daadwerkelijk helpt!
volgende week ben ik er weer, ik heb zelf een apartement, maar ben maar één keer per week daar, en dus moeten het wekelijkse berichten worden,
