Ditjes en datjes over Sharm-El-Sheikh en hotel Sunrise Garden/View
17-11-2009
duikstekken
enkele duikstekken....
Middle Reef
Middle Rif ligt net zoals het Panorama Rif in open zee, het rif gaat tot 30m waarna het recht naar beneden valt. Vaak kan men hier de grotere vissoorten zien. Het biedt een harde koraaltuin in het oosten en in het westen vindt men acroporas en hersenkoraal. Aan de zuidkant bevinden zich grotten en tunnels waar een grote hoeveelheid vissen woont.
Panorama Rif
Met zijn grote koraalformaties, steilwanden en kans op haaien is dit rif ongetwijfeld 1 van de hoogtepunten tijdens uw cruise. Het ovaalvormig rif is makkelijk te herkennen door de waarschuwingstekens bovenop het rif
. Een veld met honderden anemoonvisjes, steilwanden tot dieper dan 200m, grote waaierkoralen, verticale koraalmuren bewoond door tal van onderwaterleven en vele kleine grotten en spleten met zacht koraal maken deze duikstek een topper.
Beide kanten van het rif zijn zeer geschikt voor driftduiken.
Tobia Arba
Hoewel de naam anders doet vermoeden - Tobia Arba betekent 4 zuilen - bestaat deze duikstek uit 7 prachtige koraalzuilen die opstijgen vanaf de zandbodem op een diepte van ongeveer 15m.
6 van de 7 zuilen staan paarsgewijs dicht bij elkaar terwijl de 7de zuil alleen staat vandaar ook de naam `4 zuilen`.
Door de lichtinval worden de door koraal en de bijhorende vissen bedekte zuilen een waar kleurentafereel. Het landschap rond de zuilen is eveneens een lust voor het oog met zacht koraal, gorgonias, roggen, octopussen en steenvissen.
Andere mogelijke duikstekken tijdens deze route zijn: Siyul Seghira, Siyl Kebir, Small Crack, Kingston, Abu Gafan, Gamul Kebir, Gamul Seghira, Shaab Sheer, Shaab Claude,
22 januari 1881, het schip de Kingston vertrekt onder leiding van kapitein Cousins vanuit Londen naar Aden met een lading kolen. Ongeveer een maand later bereikt het schip het open water van de Rode Zee. De kapitein besluit na 2 dagen non stop aan het roer te staan, dat dit open water veilig genoeg is om het roer over te laten aan zijn eerste stuurman en zoekt zijn kajuit op. Niet lang daarna echter komt het rif in volle vaart terecht op het rif Shag Rock.
2 dagen lang proberen kapitein en bemanning het schip te redden, maar tevergeefs, de Kingston glijdt van het rif af en heel snel is enkel nog de mast van het schip te zien. Meer dan 100 jaar later is ook dit schip een veelbezocht wrak in de Rode Zee. Het schip is na al die jaren nog verbazingwekkend goed intact.
Deze cruise heeft iets voor iedereen. Het is een perfecte combinatie van rifduiken en wrakduiken.
Abu Nuhas heeft 4 bekende wrakken - Giannis D, Carnatic, Chrisoula K en Seastar, allemaal liggen ze op bereikbare diepten tegen een rif begroeid met harde koralen. De Meeste duiken gebeuren vanaf de dierenriem van de safariboot.
Nachtduiken Kunnen super zijn in dit gebied, Vooral op Shab um Usk met veel spaanse danseressen. Gubal eiland Biedt dan een beschermde Ankerplaats voor de nacht Met een klein wrak op 8-10 meter begroeid met zachte koralen, een spectaculaire nachtduik ook zeer goede drop-off stromingsduiken langs de oostelijke wand.
Rosalie Moeller is dichtbij maar kan moeilijk bereikbaar zijn omdat ze onbeschermd ligt aan de windzijde van Gubal en onderhevig kan zijn aan sterke stromingen. Het is een korte trip naar de Straat van Gubal om het meest bekende wrak van de Rode Zee te zien de Thistlegorm. Een prachtig Brits schip uit WOII. Haar lading is vol met munitie en transport (Bedford vrachtwagens en motorfietsen BSA) dat bestemd is voor de Britse troepen in Noord Afrika.
Ze werd tot zinken gbracht door de Duitse luchtmacht en ligt nu op 30m diepte. Wanneer de ervaring van de duikers het toelaat, het weer en de stroming staan men hier zelfs een nachtduik toe.
Hieronder zie je een VERTAALDE beschrijving van een van het mooiste bekende en beduikbare scheepswrak dat er momenteel in de Egyptische Rode Zee te vinden is.
De Agia Varvara
Door Ned Middleton
Dag Boot
Boot Safari
Shore Dive
Snorkelen
Duiken Grade
Ja
Nee
Ja
Ja
Alle
Locatie:
28 ° 03 '42 "N, 34 ° 26' 40" E. Zuiden van de Golf van Aqaba aan de oostkust van het schiereiland Sinaï
Bereikbaarheid:
Dag boot van Sharm El Sheikh
Minimale Diepte tot Wrak
6m (op Bows)
Maximale Diepte tot Zeebodemautoriteit:
22m (op hek)
Gemiddelde Zicht:
20-25m
The Ship
Gebouwd door Ch & Op aug-Normand van Frankrijk, de Agia Varvara gelanceerd werd als de "Nina" in 1950. Officieel omschreven als een General Cargo Vessel, werd ze later genoemd Athenia en vervolgens Petros voordat ze eindelijk nieuwe naam Agia Varvara in 1974. Een relatief klein schip met 3 laadruimen, verplaatste ze 985 brt en had een 5 cylinder oliegestookte motor die geschikt is om 750 pk en een topsnelheid van 10 knopen. Ze was 73.2m x 9.33m - met een diepgang van 4m.
De Agia Varvara is eigendom van en wordt geëxploiteerd door de Gestar Shipping Company van Famagusta, Cyprus op het moment van haar verlies.
Het verlies van de Agia Varvara
Op 27 juni 1976, de Agia Varvara zeilde in ballast van de Jordaanse haven van Aqaba bestemd voor Port Said. Het schip was slechts 90 mijl verder naar het zuiden toen in de vroege uurtjes van de volgende ochtend, voer ze hard op de kust in de buurt van Reef Nabq - een paar mijl ten noorden van Sharm El Sheikh. De bemanning werden vervolgens gered door de Israëlische marine.
Krijgen van de juiste naam!
Het woord "Agia" wordt uitgesproken met een stille "g" en dit heeft geleid tot enkele verkeerd gespelde versies van de naam. Een van de grootste autoriteiten op scheepswrakken bevat details van het verlies dit schip op grond van de verkeerde benaming "Agia Varvara." Zelfs Lloyd's List van 29 juni 1976, beschrijft het schip als de "Aghia Barbara!"
Duiken in de Agia Varvara
We zijn vertrokken van Na'ama Bay post in noordelijke richting en het duurde niet lang voordat we dicht bij de vier Reefs waren
. Jackson Reef is het meest noordelijke van de vier riffen en Gordon Reef het meest zuidelijke. Onheilspellend, ze zijn beide gekenmerkt door de prominente scheepswrakken "Lara" en "Loullia" respectievelijk - een duidelijke waarschuwing voor alle schepen binnenvaren en verlaten van de Golf van Akaba aan extreme zorgvuldigheid.
Vanop enige afstand zagen we de bovenbouw van de Million Hope - een van de grootste schepen dat ooit is verloren in de Rode Zee gegaan en die fungeert als een marker voor de Agia Tweehonderd meter verder vinden we enkele overblijfselen van wrakstukken . Deze waren ooit de boeg van de Agia Varvara.
Een combinatie van een relatief ondiepe ligging en een blootgestelde positie betekent dat na 25 jaar, er nog enkele zeer grote afdelingen zijn voor degenen die willen genieten van het verkennen van de "grote" bits.
De achtersteven is te vinden op de zeebodem en rust op het 20m hoge rif. Alle patrijspoorten zijn nog steeds op hun plaats en de zeer gebogen schroef is nog steeds verbonden. Het roer, is echter niet gevonden. Boven de achtersteven,is de duiker in staat om het onderste deel van de brug te onderzoeken die toegang geeft tot de machinekamer. Vreemd genoeg liggen een groot deel van de motoren blootgesteld op het rif op 6-8m.
Een paar meter naar het noorden is een groot deel van de bovenbouw. Dit is het bovenste deel van de brug kasteel dat volledig gescheiden is geworden en nu rust op de zeebodem op 20m. Trapped onder het schip trechter - op zijn kant van die toegang is een open deur. The Coral Reef torent hoog boven het wrak. Hier zijn grote stukken van stalen platen en ijzeren kruis-leden gevonden .
Het vooronder en bogen lijken te zijn gebleven op het oppervlak van het rif en over een periode van 25 jaar en zijn gereduceerd tot een paar resten van schroot en af en toe een bolder.
Postscript
Het moet gezegd worden dat de Agia Varvara is niet een van de grootste scheepsrampen van Egypte. Had ze elders vergaan , ben ik ervan overtuigd dat het heel anders zou zijn geweest. Toch biedt ze een verfrissend alternatief voor de scheepswrakken die systematisch zijn geplunderd door degenen die alleen denken aan zichzelf
De Agia Varvara is niettemin een zeer interessante duik. Bekeken naast de Dunraven, Million Hope en Zingara, is zij een van de slechts vier diveable wrakken binnen handbereik van Sharm El Sheikh
26 ° 19 '00 "N, 34 ° 50' 00" E. Big Brothers Island
Bereikbaarheid:
Dag boot of Safari Boat uit Hurghada, Safaga of Qesir
Minimale Diepte tot Wrak
12m (op Bows)
Maximale Diepte tot Zeebodemautoriteit:
60m + (op hek)
Gemiddelde Zicht:
35-40m
The Ship
De Aida werd gebouwd in Frankrijk en gelanceerd in 1911. Ze verplaatste 1428 brt en werd aangedreven door een 3 cilinder triple expansie motor in staat om een topsnelheid van 9 Knopen. Haar afmetingen waren; 75.1mx 9.7m met een diepgang van 7m.
Oorspronkelijk besteld voor de Egyptische Havens en Vuurtorens administratie, werd ze later overgebracht naar Egyptische Marina en gebruikt als troepen veerboot.
Historische informatie
SITUATIE VERSLAG
Egypte en Canal Area SS Rosalie Moller tot zinken werd gebracht door vijandelijke luchtaanval op Anchorage H. tussen 0045B en 0140B. S. S. AIDA (Poorten en Verlichting vaartuig) werd tot zinken gebracht op Zafarana Anchorage door HE III, die crashte op dezelfde tijd na het raken van mast AIDA's. S. S. AIDA kan worden salved.
De Aïda werd hierna gelicht en hersteld en bleef in dienst tot 1957
.
Het verlies van de Aïda
15 september 1957. De kapitein van de Aïda kreeg de taak om militair personeel uit te wisselen over Big Brothers Island. Er waren zware stormen die dag en het lijkt erop dat hij toch besloten had om door te gaan - en daarmee sloeg hij de rotsen. Bijna onmiddellijk begon de boot te zinken.. De achtersteven zonk en kwam tot rust op een extreem steile hoek van het rif.
Duiken in de Aïda
Dit is een uitstekende duik voor alle normen - De Aïda ligt recht "boven" het rif met haar boeg op 25m en haar achtersteven op 60m. Afgezien van de aanzienlijke schade aan de boeg, is dit schip vrijwel intact.
Na meer dan 40 jaar onder water, is de Aïda nu langzaam uitgegroeid tot een deel van de Reef.
Er is een aanzienlijke groei van koraal over het schip. Met afnemende intensiteit zal de Diver een breed scala ontmoeten van zachte koralen en harde koralen met de ondiepere delen van het wrak wordt een heuse levende verwarring van kleur. Voeg daarbij een geweldige selectie van het leven van vissen die alles van grote Grouper en Tonijn bevat -
Na de beschadigde boeg, is het merendeel van de belangrijkste naar voren dek intact. De houten decking is verrot - het verlaten van een vrijwel intact stalen kader met gemakkelijke toegang tot alle onderdelen.
Ongelooflijk, de voorste mast is nog grotendeels intact en blijft de onvermijdelijke wetten van de verslechtering trotseren .
. Onder de mast zijn een assortiment van lieren met een giek over het dek zelf. Midscheeps is de verhoogde Centrum Kasteel met wat resten van een houten brug structuur . Dit is niet meer dan een platform, maar er zijn nog veel te zien - vooral onder de accommodatie blok hieronder. Er zijn veel hutten te verkennen -en de meeste koperen patrijspoorten zijn nog op hun plaats.
Een massale stoomfluit - zeer vergelijkbaar met die op de Rosalie Moller, is te zien op de onder kant . Direct hieronder is de ingang naar de Engine Room - compleet met de 3 cilinder triple expansie stoommachine
De Aïda werd nooit geborgen en dus is het allemaal nog steeds volledig intact - behalve voor het houtwerk.
12 september 1869, de Britse zeil- & stoomboot de Carnatic vertrekt met een uiterst kostbare cargo richting Bombay , voor wat later zijn laatste trip zou blijken te zijn. Enkele minuten voor middernacht komt het schip vast te zitten op het Abu Nuhas rif. Volgens de kapitein geen reden tot paniek, het schip had enkele lekken maar het pompsysteem kon de klus aan dus het was enkel wachten tot het schip `Sumatra` voorbij zou komen en hulp bieden. De Sumatra liet echter op zich wachten. Tijdens de nacht van 13 op 14 september werden de lekken groter en liet ook de electriciteit het afweten. 34 uur na de aanvaring brak het schip, het achtersteven verdween in de Rode Zee. Kort daarna gleed ook het voorsteven van het rif om voor eeuwig onder te gaan. Een groot deel van de kostbare cargo (het verhaal wil dat er 40 000 sterling in goud bullion in het schip aanwezig was) werd nooit teruggevonden. Het wrak bevindt zich tussen 17 en 27m en wordt ook wel het `wijnwrak` genoemd door de vele flessen wijn (deel van de cargo) die in het schip gevonden werden. Talloze glasvisjes en enkele baarzen hebben in het schip postgevat, de scheepsromp is volledig bedekt met kleurrijk zacht koraal en ook het zien van murenen en octopussen rond het wrak is tijdens uw duik niet uitgesloten.
De Chrisoula K, gebouwd te Duitsland in 1954, kwam in 1979 in handen van de Griekse Clarion Marine Company of Piraeus. Op 31 augustus 1981 was het cargoschip op weg van Italie naar Jeddah waar ze Italiaanse vloertegels zou afleveren. Tragisch genoeg kwam ook dit schip, hoogstwaarschijnlijk door een navigatiefout van de kapitein of 1 van zijn officieren, in aanvaring met het rif Abu Nuhas. Met volle vaart kwamen schip en rif in aanraking waarbij de Chrisoula K middendoor brak. In het begin bleef de boeg nog een tijdje boven water op het rif liggen, maar door de werking van de ruwe zee onder water voegde ook het voorschip zich na een tijdje bij de rest van het schip dat op zijn stuurboordzijde op de bodem ligt.
Meer dan 20 jaar op de zeebodem zorgt ervoor dat de duiker niet alleen een mooi wrak kan bewonderen maar tevens kan genieten van een wrak bedekt met tal van hard en zacht koraal met de daarbijhorende kleurrijke vissen.
Door de onstabiele ligging en de nauwe in- en uitgangen is het echter aan te raden niet in het wrak te gaan.
De Egyptische ferry maakt zich tijdens de stormachtige nacht klaar om te vertrekken vanuit de Saudische haven Jeddah, volgeladen met voertuigen en honderden pelgrims op terugreis van hun heilige stad Mekka. Omstreeks middernacht slaat het noodlot toe. De ferry komt met volle kracht in aanvaring met de meest zuidelijke koraalformatie van de Hyndman Reefs. Door de enorme klap opent het boegdek en in een mum van tijd zinkt het schip. Slechts 180 van de officieel gemelde 650 passagiers (naar verluid in werkelijkheid meer dan 1000) overleven de ramp.
Daar het te risicovol was voor de reddingsduikers om ook de lichamen van de passagiers uit de dieper gelegen ruimtes te halen, bevinden zich nog steeds lichamen in het wrak. Het schip ligt op stuurboordkant op een maximale diepte van ongeveer 32 m, bakboord ligt op ongeveer 12m diepte . Deze zee tragedie waar meer dan 1000 mensen het leven verloren tijdens een stormachtige nacht is nu, zovele jaren later, een thuishaven voor zeeleven geworden en wordt dagelijks bezocht door duikers van over de hele wereld.
De Giannis D is het meest bedoken en voor velen ook het mooiste wrak onder de Abu Nuhas wrakken.
Nadat dit Griekse vrachtschip, beladen met hout, op 19 april 1983 tegen het rif was gevaren, brak het schip langzaam in 2 waarna het nog 2 weken zou duren vooraleer de Giannis D volledig onder de oppervlakte van de Rode Zee verdween. Het wrak ligt schuin naar bakboord met een maximum diepte van 28 m. Zeker een bezoek waard is de nog steeds intacte voorsteven en de machinekamer vol glasvisjes.
De mast, draden en kabels zijn omhuld door zacht koraal. Het wrak is makkelijk toegankelijk maar let op voor duizeligheid als gevolg van de schuine ligging van het schip.
Verschillende vissoorten zoals koraalduivels en schorpioenvissen geven deze duik nog iets extra`s.
Datum ondergang: 7 oktober 1941Egypte, 7 oktober 1941
WO II. De Rosalie Moller, een Brits oorlogsschip geladen met `Best Welsh` kolen, wacht, net zoals de Thistlegorm, op instructies om haar tocht verder te kunnen zetten via de Golf van Suez. En net dat wachten op instructies zou beide schepen fataal worden.
Na hun aanval op de Thistlegorm op 6 oktober had de Duitse luchtmacht lucht gekregen van het feit dat ook andere schepen zich verborgen hielden in deze zogezegde veilige ankerplaats dichtbij het eiland Gubal.
Niet meer dan 48 uur na de tragedie van de Thistlegorm wordt ook de Rosalie Moller door de Duitse luchtmacht vernietigd. Het schip wordt in de nacht van 7 oktober 1941 door 2 bommen geraakt waarna samen met de twee bemanningsleden, voorgoed in het water verdwijnt.
Het wrak staat rechtop met de boeg op 39 m en een maximum diepte van 50 m. De Rosalie Moller is nog steeds in uitstekende conditie, op het dek is een weelderige koraalgroei en het marineleven kan alleen maar omschreven worden als spectaculair.
Duiken op de Rosalie Moller is enkel aangeraden bij goede weersomstandigheden, maar indien de kans zich voordoet moet de meer ervaren duiker deze zeker en vast met beide handen grijpen.
Egypte, 6 oktober 1941, WO II. Het is 01.30 `s morgens wanneer de SS Thistlegorm, geankerd bij Sha`ab Ali en volgeladen met oorlogsmunitie voor de Britste troepen in Noord-Afrika, opgemerkt wordt door de Duitse luchtmacht. Er komt een kort maar hevig gevecht waarbij de SS Thistlegorm door 2 fatale bominslagen opengescheurd wordt en zinkt. De oorlog woedt verder en het schip wordt vergeten tot het in de jaren `60 gevonden wordt door niemand minder dan Jacques Cousteau. De vracht, bestaande uit locomotieven, motors, jeeps, trucks, autobanden, rubberlaarzen, munitie, granaten en nog veel meer, is ondanks de vele jaren bijna volledig intact gebleven.
Niet alleen het schip zelf, maar ook de talloze soorten vis die in de loop der jaren een thuishaven gevonden hebben in, op en rond het schip zorgen ervoor dat de Thistlegorm één van de meest bezochte scheepswrakken ter wereld is.
Door de omvang van en de vele bewonderenswaardigheden in het schip is het aangeraden minstens 2 duiken op het wrak te maken.
Het diepste punt, te bezichtigen tijdens de eerste duik, ligt op een diepte van 31 m. Het is niet uitgesloten dat u een sterke stroming zal ervaren tijdens uw duik en ook een minder goede zichtbaarheid behoort tot de mogelijkheden maar niet te min is dit stukje Britse geschiedenis zeker en vast een must voor iedere duiker.
De piramides, zonder twijfel de beroemdste overblijfselen uit het verleden en het enige van de zeven wereldwonderen dat nog steeds overeind staat. Als je de piramides niet hebt gezien, ben je niet in Egypte geweest!
Excursies naar de piramides kunnen bij de meeste reisbureaus gereserveerd worden, maar vaak loont het de moeite om eens navraag te doen bij een Egyptische reisorganisator, aangezien deze meestal veel goedkopere prijzen hanteren en dezelfde kwaliteit leveren.
Een excursie naar de piramides van Gizeh omvat bijna altijd ook een bezoek aan het Egyptisch museum. Andere mogelijkheden zijn om te combineren met een bezoek aan het oude Islamitische stadscentrum van Caïro, waarvoor je dan meestal een tweedaagse excursie nodig hebt, of een combinatie met een bezoek aan de schamele resten van Memphis en de trappiramide van Saqara.
De site van de piramides zelf is echter het hoogtepunt: de drie piramides zijn allen reusachtig groot en ondanks beschadigingen door grafrovers en erosie door wind en water over de eeuwen heen staan ze nog statig rechtop.
De piramide van Cheops is de grootste, hoewel maar net, en om de binnenkant te bezoeken moet je fors bijbetalen en vroeg aanschuiven, aangezien het aantal tickets per dag vrij beperkt is.
Aan de andere zijde van de site staat een ander beroemd monument, de Sphynx. Van hieruit heb je ook een prachtig uitzicht op de drie piramides.
Hoewel de neus van de Sphynx onbreekt, straalt het bouwwerk nog steeds een grote kracht uit. Je kan je gemakkelijk inbeelden hoeveel ontzag het in vroegere tijden moet opgewekt hebben.
Als je de kans hebt om deze stad te bezoeken mag je je die zeker niet laten ontglippen aangezien Caïro zowat de meest fabelachtige stad ter wereld is . Hoewel Caïro aan de voet van de piramides ligt, stamt de hoofdstad van Egypte uit een veel latere periode, namelijk de overheersing van Egypte door de Abbasieden, een stroming van de Islam.
Caïro ontpopte zich al snel tot één van de meest vooraanstaande steden van de Islamitische wereld, waardoor ook vandaag nog ontelbare prachtige vroeg-islamitische gebouwen en moskeeën de stad een droom maken om in rond te slenteren. Vooral de grote bazaar, waar je gegarandeerd in verloren loopt, en de citadel op de top van de heuvel boven de stad mag je niet missen!
In Caïro vind je ook het Egyptisch Museum terug, waar de belangrijkste vondsten uit de pharaonische tijden tentoongesteld worden, zoals de schatten van Toetanchamon. Ook de mummyzaal is meer dan een bezoek waard!
Een excursie vanuit Sharm el Sheikh naar Caïro wordt bijna altijd gecombineerd met een bezoek aan de drie piramides van Gizeh, aangezien deze vlak aan de rand van de stad liggen. Een comfortabele bus brengt je in ongeveer zes uur van Sharm el Sheikh naar Caïro. Door deze lange verplaatsing is het dus aan te raden om een tweedaagse excursie naar Caïro te boeken om maximaal te kunnen profiteren van je bezoek aan deze wereldstad. Een andere mogelijkheid is een binnenlandse vlucht van Sharm naar Caïro, maar dit kost uiteraard snel tientallen euro's extra, hoewel zeker niet overdreven duur.
Op slechts enkele kilometers van Eilat bevindt zich de Jordaanse havenstad van Aqaba, dat tevens een heuse toeristische badplaats is. Aqaba is gemakkelijk te bereiken vanuit Sharm el Sheikh met een bus naar Nuweiba of Taba en dan de ferry naar Aqaba. Vele reisbureaus bieden deze excursie aan wegens het unieke karakter ervan.
Eindbestemming is niet Aqaba, maar wel de hoofdstad van de Nabateeërs, het spectaculaire in de rotsen uitgehakte en enkel via een nauwe kloof toegankelijke Petra, bekend van de Indiana Jones film "Raiders of the Lost Ark". In combinatie met Petra wordt meestal een bezoek gebracht aan het prachtige woestijnlandschap van Wadi Rum en even bijkomen op de mooie zandstranden van Aqaba.
Als je in de Sinaï verblijft zou het wel eens de moeite kunnen lonen om een excursie te maken buiten de landsgrenzen van Egypte, wegens de nabijheid van de grens met Israël. De toeristische havenstad Eilat bevindt zich op slechts twee uur rijden van Sharm el Sheikh en is een echt shoppingparadijs aangezien de hele stad is uitgeroepen tot een taksvrije handelszone.
Als je dan toch in Israël bent kan je misschien ook een bezoek brengen aan één van de vele bezienswaardigheden dat dit kleine landje bezit, zoals de oude heilige stad Jeruzalem, of een zwembeurt in de extreem zoute Dode Zee.
Je kan kiezen uit een bus of het vlietuig als transportmiddel naar Israël. De grensformaliteiten zijn enorm vereenvoudigd de laatste jaren om het grensoverschrijdende toerisme te steunen en je krijgt geen Israëlische stempel in je paspoort om te vermijden dat je bepaalde Arabische landen niet meer in mag.
In Egypte houden ze niet van half werk. Dus bedachten ze dat er bij een nieuwe hotel ook maar gelijk het grootste zwembad ter wereld moest worden aangelegd.
Het zwembad zal een oppervlakte gaan bestrijken van zo'n negen voetbalvelden. Nu maar hopen dat de badgasten niet verdwalen...
Het zwembad komt te liggen in het toeristische Sharm El Sheikh en zal een slordige 8 hectare groot worden. Gevuld met kristalhelder water, daarachter een stukje strand en dan de helderblauwe zee. Het projectje van een Chileense projectontwikkelaar moet ergens in juli gerealiseerd zijn.
Het zwembad wordt drie kilometer lang en komt te liggen aan een strip met appartementen, vijfsterrenhotels, een museum en een winkelcentrum. City of Stars is de naam van het bescheiden complex aan de Rode Zee.
Ondanks een aarzelende start is een belangrijk deel van de kustlijn van het Sinaï schiereiland nu beschermd natuurgebied waar strenge regels gelden met betrekking tot toerisme en andere mogelijk vervuilende activiteiten. Hieronder worden de drie belangrijkste opgesomd met een kleine beschrijving:
Ras Abu Gallum: Groot nationaal park met een bedouinen dorp en beperkte accommodatiemogelijkheden in traditionele hutten. Dit park bezit prachtige landschappen en ongerepte snorkel- of duikplekken, de ideale plek om je één te voelen met de natuur. Er zijn geen winkels of bars en het voedsel wordt bereid door de lokale bedouinen families of je safarigids.
Dit is de Sinaï op zijn best en doet vermoeden hoe Dahab eruit moet gezien hebben zo'n 30 jaar geleden. Het is mogelijk om dit park als een dagtrip te bezoeken, maar een overnachting zal je veel meer doen beseffen hoe prachtig de omgeving wel niet is.
Nabq: Nationaal park met iets uniek voor de Sinaï: Mangrove moerassen. De belangrijkste troeven van dit park zijn de natuurlijke oases, scheepswrakken en een goed informatiecentrum dat gedetailleerde informatie over de fauna en flora en de geschiedenis van het park geeft, meer dan de moeite van een bezoek waard.
Een aanrader is het kayaken in de mangrove moerassen en kan zonder problemen gereserveerd worden. Basis hutten zijn beschikbaar voor overnachting en opnieuw is dit zeker aan te raden om in contact te komen met de natuur.
Ras Mohammed: Dit nationaal park is wereldberoemd onder diepzeeduikers omdat het uitzonderlijk mooie duikplekken bezit op een boogscheut van Sharm el Sheikh. Een haaienobservatieplatform geeft je de kans een glimp op te vangen van de alomtegenwoordige haaien. Verder zijn er paadjes door de mangroven, prachtige rotsformaties en woestijnlandschappen. Er is geen accommodatie, maar kamperen is geen enkel probleem, hoewel er geen winkels of café's zijn om inkopen te doen.
Deze excursie is een aangename manier om eens een avond niet in een bar of een discotheek door te brengen en een vleugje lokale cultuur op te snuiven. Bij het vallen van de avond verlaat je je hotel richting de woestijn, waar je in een grote bedouinentent,opgeslaan tussen de bergen, hartelijk verwelkomd wordt door rasechte bedouinen.
Dahab, Zuid Sinai, Egypte. Gelegen aan de kust van de Golf van Aqaba ligt het bedouinendorp Dahab. Een klein plaatsje met 1300 geregistreerde bewoners, onstaan uit een weekendverblijf voor kibboets werkers, wat langzaam maar zeker opgroeit tot een volwassen badplaats voor duik, surf, eco en cultuurtoeristen van over de hele wereld.
Kenmerkend, en in tegenstelling tot de volwassen badplaatsen van Egypte, is toch wel het relaxte karakter van Dahab. Alles draait hier om een ontspannen verblijf. Het strand wat oneindig groot is en altijd wel een rustig plekje biedt om lekker te zonnen, de zee met al z'n mooie duik en snorkelplekken, de restaurants met kussens en goede muziek om heerlijk onderuit na te genieten van weer een bijzondere dag, Dahab heeft het allemaal.
De woestijn is de tegenhanger van al het prachtige onderwaterleven. Oneindigheid krijgt hier weer betekenis evenals stilte, ruimte en contact.
Contact met de natuur, met jezelf en natuurlijk met het woestijnvolk. De bedouinen leven hier al duizenden jaren en wie de tijd neemt om een woestijnsafari te maken en met deze mensen een paar uur of dagen door te brengen komt al snel tot de ontdekking dat het leven toch wel iets heel bijzonders is.
Hoe waardevol een druppel water kan zijn en hoe lekker op vuur gebakken brood smaakt, het zijn de primaire behoeftes die hier volledig duidelijk worden. Leven en overleven in z'n meest pure eenvoud.
Het programma bestaat meestal uit een traditionele bedouinenmaaltijd gevolgd door een bedouinendansvoorstelling. Af en toe zal je ook een buikdansvoorstelling te zien krijgen, maar dit heeft niets te maken met de authentieke bedouinencultuur.
Na afloop kan je genieten van een prachtige wolkeloze sterrenhemel, zonder enige bron van lichtvervuiling kilometers in de omtrek.
Vergeet ook niet je ogen de kost te geven bij de primitieve levensomstandigheden van de Bedouinen. Ezels en kamelen zijn nog steeds de grootste bron van inkomen voor deze woestijnbewoners en het is niet moeilijk te begrijpen waarom vele jonge bedouinen reeds naar de stad getrokken zijn om een ander leven op te bouwen. Vele kan je terugvinden als jeepchauffeur tijdens een excursie omdat ze de woestijn als hun broekzak kennen en nooit de weg kwijtraken.
Bij alle woestijnsafari's heb je zeker nood aan een goede gids met kennis van zaken over het terrein en de weersomstandigheden. Meestal zal dit een Bedouinengids zijn en aangezien deze van kinds af aan opgroeien in de woestijn ben je bij hen meestal in zeer goede handen. Om het meeste uit je safarin te halen zal je toch echt enkele nachten in de woestijn moeten doorbrengen, ver weg van de beschaving, en hoe kan dit beter dan in een bedouinententje?
Alle safari's passeren langs verschillende oases, bronnen en dadelpalmtuinen, wat gegarandeerd mooie herinneringen en nog mooiere foto's oplevert. Geen enkel verblijf op het Sinaï schiereiland is volledig zonder meerdaagse woestijnsafari, dit is gewoon een must!
Van 29 tot en met 31 oktober vindt in Egypte een heel bijzonder festival plaats: The Annual Characters of Egypt. Dit wordt georganiseerd ter ere van de vele stammen die er in Egypte leven . Zij zwerven al door het land sinds de tijd van de faraos, maar ze zijn vergeten, uitgesloten en onbegrepen. Ze leven een nomaden leven en behouden hun unieke normen, waarden en geheel eigen cultuur. En dit allemaal gevormd in de schoonheid van de woestijn. Het is tijd om deze stammen beter te leren kennen.
Voor het festival komen elf stammen uit de Egyptische woestijn samen, te weten de Siw, Matrouh, Farafra, Aswan, Al-Arish, Sharm El Sheikh, Mount Sinaï, Dahab, Nuweida, the Red Sea Mountain, Range en Marsa Alam. Tijdens het festival, dat plaatsvindt in het Wadi El Gamal National Park bij Marsa Alam, gaan de stammen een vriendschappelijke competitie met elkaar aan.
Zo staan er bijvoorbeeld een kamelenrace en een wedstrijd bergbeklimmen op het programma. Hierbij zijn bezoekers van harte welkom. Zij kunnen bij the Annual Characters of Egypt ook kennismaken met de klederdracht, de sieraden en de cullinaire lekkernijen van de diverse stammen. Muziek, dans en poëzie maken het festival compleet. Bezoekers kunnen ook blijven overnachten: het is mogelijk om in het hart van de Wadi El Gamal te overnachten in een tent. Een bijzondere belevenis, want s avonds vertellen de bedoeïnen en dichters verhalen rond het kampvuur. s Ochtends worden er lokale specialiteiten geserveerd als ontbijt. Al met al een bijzondere en unieke ervaring!
Een andere veelvuldig bezochte plaats in de Sinaï woestijn is de coloured canyon. Wat deze canyon onderscheidt van de tientallen andere canyons is de overvloed aan natuurlijke kleurenrijkdom in de rotswanden. De verticale rotswanden, uitgesleten door de zeldzame regenbuien, zijn spectaculair om te zien en een feest voor de fotografen onder ons! Als je goed kijkt kan je zelfs grote aantallen fossielen terugvinden. Deze fossielen en de vele kleuren van de rotsformaties zijn een bewijs van een lange geschiedenis van het schiereiland onder het zeeniveau.
Het meest indrukwekkende deel van de canyon is ruim 700 meter lang en op sommige plaatsen bereiken de rotswanden een hoogte van 80 meter.
Deze wanden zijn als beeldhouwwerken en je zal er allerlei vormen en ook fossielen in kunnen bespeuren.
De canyon biedt U een kleuren spektakel met rood, paars, geel, wit en op sommige plaatsen goud en zilverachtige tinten, waar U tijdens de 2 tal uren durende wandeltocht kan van genieten.
Deze excursie is ideaal om even bij te komen van een drukke duikvakantie of als je het zonnen beu bent en wordt meestal gecombineerd met een andere bezienswaardigheid, zoals het St Catharina klooster of een oase midden in de woestijn, onder de naam "Jeep Safari". Zoals de naam het zelf zegt is deze excursie enkel mogelijk met behulp van een 4x4 terreinwagen aangezien je aanzienlijke stukken woestijn moet doorkruisen om er te geraken.
Het verlies van de Agia Varvara
Duiken in de Agia Varvara
Een combinatie van een relatief ondiepe ligging en een blootgestelde positie betekent dat na 25 jaar, er nog enkele zeer grote afdelingen zijn voor degenen die willen genieten van het verkennen van de "grote" bits. 
Postscript
SITUATIE VERSLAG
Het verlies van de Aïda
Duiken in de Aïda
Ongelooflijk, de voorste mast is nog grotendeels intact en blijft de onvermijdelijke wetten van de verslechtering trotseren .
