Le coeur a ses raisons que la raison ne connaît point. Het hart heeft zijn redenen die de rede niet kent.
Je vois q'infini par toutes les fenêtres. Door alle vensters zie ik slechts oneindigheid.
Inzichten,denkbeelden zweven geruisloos door het ijle,worden soms geplukt, en dan al dan niet zinvol of in schoonheid gematerialiseerd.Sommige gedachten zoals enkele van C.Jung staan er zowel letterlijk als figuurlijk.Maar over het algemeen moet je eerder op het intuitieve afgaan.Het onbewuste voornamelijk in de rechterhelft van je hersenen zetelend drukt zich op een andere wijze uit dan op het pragmatisch logische.Symbolen en beelden die je toelaten je geest beter te doorgronden.
We moeten een gebouw beschrijven en verklaren waarvan de bovenste verdieping in de 19de eeuw werd opgericht,de benedenverdieping uit de 16de eeuw stamt,en zorgvuldig onderzoek van het metselwerk onthult dat het opnieuw werd opgebouwd uit een 11de eeuwse woontoren.In de kelder ontdekken we Romeinse fundamenten en onder de kelder een dicht gegooide grot,waar in de vloer stenen werktuigen werden gevonden en restanten van de fauna uit de ijstijd in de lagen eronder. Dat zou een beeld schetsen van onze geestelijke structuur. C.G.Jung /Geest en Aarde
Door wijsheid wordt een gebouw gebouwd en door begrip opgericht en door kennis zulen de kamers gevuld worden met alle heerlijke en kostbare dingen.
Een plek,zoals een familiehuis,bestemd om mannen en kinderen in te zetten, om hen vast te houden op een plaats die voor hen gemaakt is,om hun ontsporen in te perken en hen af te leiden van hun zin voor avontuur en ontsnapping die eigen is sedert het begin der tijden.
Laten we ook de labyrinthen bespreken,wel het meest wonderbaarlijke werk,waar de mensen hun geld aan besteed hebben,maar niet,zoals men allicht meent,verzonnen. In de labyrinthen van mijn geest kom ik gekristallisserde gevoelens tegen, Stuk kan ik ze niet slaan.Ze niet vernietigen.Ze zijn er gewoon.Teveel. Het verband tussen geestelijke en materiële labyrinthen is reeds een doolhof op zichzelf
Hij richtte zijn blik op mij en leidde me weg naar het paleis van Irkalla, de koningin der duisternis,naar het huis waarvan niemand die het betreedt ooit terugkeert,langs de weg waarvan geen terugkeer mogelijk is. 'Daar is het huis waar de mensen in duisternis zitten;stof is hun voedsel en klei hun vlees.Ze zijn gekleed als vogels met vleugels voor bedekking.Ze zien geen licht,ze zitten in duisternis...' - Gilgamesch Epos -
Ik mis ontelbare schimmen,ze waren zo fijn,zo moeilijk weer te geven in kleurloze woorden.
Reacties op bericht (0)
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek